Içim Acıyor..

Schweps

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
16 Kasım 2019
33
10
Merhabalar..
Benim kimine çok iyi, kimine de belki kötü görünebilecek bir derdim var.
Nerelerden başlasam bilemiyorum. Ama içimdeki alev sayesinde, ne gözümdeki yaş ne de mutsuzluğum dinmiyor.
Uykusuz bırakan, zor nefes aldıran şu durumdan çıkış yolu arıyorum..
Öncelikle evliliğim 2 sene dolmadan bu benim 3.cu taşınmam olacak..
İlki cahillikti güzelliğine büyüklüğüne aldandık biraz da pahaliydi ama evin, manzaranın güzelliği bizi büyüledi oturduk. Tabi 3 buçuk ay dayandım. Ben 5 - 6 sene kadar babasız yaşadım. Ayrıldılar hemde en ihtiyacım olduğu zamanda. Bosandiklarinda önce ilkokul 1inci siniftim. Baristiklarinda ortaokul.. Ve aile kavramı, sıcaklığı görmedim. Şuan da 25 yaşındayım. 23 yaşında evlendim.. Nasıl anlatılır tam bilmiyorum. Çok uzun şimdiden özür diliyorum..
Evliliğime 2 gün kala başladı korkular, napıyorum demeler.. Hele almaya geldiklerinde, o davul sesini duyduğumda başladım ağlamaya daha erken, çok erken dedim içimden.
Annem at sözü vs deseydi önceden hiç beklemezdim.. Çok ağız yokladım ama beni çok istekli verdi.
Bu arada sevdiğimle evlendim yanlış olmasın.. Fakat belki yaşadığım travmalarimdan ötürü olsun yada o yaştaki eksiklikten mi bilmem. Psikolojimde normal değil, olmadı da.. Hep ilgiye sevgiye muhtaç oldum.
İçten içe herşeyi taktım, öfke, bunalım, ağlama krizi, çaresizlik derken. Ben annemden hiç ayrılmadım. Halama kalmaya gitsem özler geceleri ağlar ağlar dururdum.
Dönerdim..
Ve 2. Taşıdığım ev büyüdüğüm şuan annem ve babamın karşı blogu..
Ve bazı sebeplerden dolayı, yürüme 20 dk arabaylan 3- 5dk mesafesi olan bir eve, aslında kendi evimize geçeceğiz. (ev sahibimizin sorunlu, ukala ve 1 seneden fazla burda olmama rağmen defalarca bizi strese soktu satmaya kalkıştı biz içindeyken uçuk bir rakam kira ilanı açılmış tesadüfen gördüm. Şok olduk. Ve kendi evimiz tadilat isteyen bir ev aslında eşyalarım uymuyor vsbdiye birde bağımlılık sorunum var.
Alıştığım şeyler, yerlerden asla vazgeçemiyorum.. Alt üst oluyorum. Ama evimizi yaptırıp oturursak kira derdi yok extra arabimizi alıp yatırım olarak kira yerine onu öderiz dedik. Eşim herşey çok güzel olcak diyor. Allah razı olsun ondan beni üzmez.
Ben ağlıyorum sürekli diye üzülür tamam burdayız der. Sadece bugün ben artık 4 gündür ağlıyorum diye sinirlendi evlendin artık annenin dibinde nereye kadar sen anne olcaksin neredeyse çocuk değilsin bu buyuk bir sorun diye sesini yukseltti. Oda niyeti kendime gelmem içindi..
Tamda bu nokta benim canımı yakıyor. Ben kopamıyorum, bulaşık yıkarken karşıdan annemi babamı kardeşimi goremicek olmak. Oturduğumuz şuanda ki site bildiğim tanıdığım ve samimi olduğum kişilerden uzak olmak.. Hadi sıkıldım gece 1de bile x ablaya kahveye gidiyorum diyip dertleşmek bile pahabicilemez.
Sanki diri diri gömülüyor gibi hissediyorum..
Boğuluyorum düşündükce.. Eşimde araba alıcam sana direk istediğin zaman gidersin, gideriz yine dedi. Ama bilmiyorum..
Ben arada kaldım çok kötü çıkmazdayim.
Ailemden biraz uzak kalmam bana işkence gibi geliyor. Bunun üstesinden gelemezsem bana, eşime hayat zindan olur. Evliliğim mahvolur.. Ben bu sorunumla basedemiyorum
Oysa annem çok kırıyor beni bazen, ve bazı şeylerini unutamıyorum da. O anda bile içten içe anne diye ağlıyordum. Ben galiba eksik yıllarımı hiç yaşamamış gibi şuan hala 7 yaşında kaldım..
Buyumem lazım, eşim çok haklı..
Ben buradan giderken nasıl gidicem, eşyamı nasıl toplicam anneme nasıl veda edicem ben napcam bilemiyorum. Bir çok gurbetten gelen var aynı yaşta olduğum, onlara süper gücü varmış gibi bakıyorum. İmreniyorum da..
Sorunum gerçekten çok büyük bana göre.. İçimde çözemediğim bir çok şey var.. Ve annemde içten içe mutsuz belli etmemeye çalışıyor olsada ben kahroluyorum.. Ne yaparsam yapayım her seçenek bataklığa çekiyor beni..
Sadece içimi dökmek ve sizin değerli önerilerinizi almak istiyorum.
Bu yaşıma kadar hep yaralar ile geldim.. Ama artık gücüm yok strese, üzüntüye.. Ev sahibimiz de tanıdık ama güzel bir kazık yiyoruz ondan.. Ben bu evde böyle ne uyku ne yeme içme ne huzur hiç birini yaşayamıyorum.. Diken üzerinde oturuyorum. Ve ne yapıcam bilmiyorum lütfen bişeyler söyleyin, yalvarırım...
 
Maddi durumunuz iyi sanirim Lutfen bir psikolog ile görüşün. Kendi kendinize iyilesmeyi beklemeyin. Kucukkem haksizliklar yapilmis size. Sevgisiz kalmissiniz. Bu sekilde kendiniz iyi olmaya calismayin. Gidin iyi bir terapiste konusun tedavi olun.
 
Maddi durumunuz iyi sanirim Lutfen bir psikolog ile görüşün. Kendi kendinize iyilesmeyi beklemeyin. Kucukkem haksizliklar yapilmis size. Sevgisiz kalmissiniz. Bu sekilde kendiniz iyi olmaya calismayin. Gidin iyi bir terapiste konusun tedavi olun.
Maddi durumumuz çok çokta iyi değil. Sadece birikimimiz var. Ve evimiz kirada onun parasıyla kiramiza denklestiriyor üzerine 250 daha koyup veriyoruz. Borcumuz 400 TL harici hiç yok eşimde hesaplarına göre elin adamını zengin edene kadar kira parası gibi yine üzerine ekler araba alırız hemde yatırım olur dedi.
Benim küçükken kulaklarım neler duydu, neler isitti ve kalbim beynim neler saklıyor tahmin edemezsiniz.
Konuşmaya çok ihtiyacım var doğru, ama en fazla 2 ay sonra o evdeyim. Çok vaktim yok. Pandemiden dolayı da hastane işlerim kaldı.
Bende ki bu aileden uzak kalınca psikolojimin çökmesi hayata küsmem vs ben bunlarla nasıl başa çıkıcam bilmiyorum..
 
Ancak terapiyle basa cikabilirsiniz. Bogazinizdan kisin bir sey yapin ve terapiye gidin. Aile huzurunuzu sağlığınızı satin alacaksiniz. Oyle dusunun.
 
Bu yaşta halen anneye bağımlılık yaşıyorsanız lütfen destek alın. Eşiniz haklı.
Bunu duymak istiyordum evet, bu bir sorun değil mi gerçekten. Bu normal olamaz yani.. Farkındayım..
Annemle de süper ilişkim yoktur ama muhtacım işte çok kırar arada üzer ve sevgisini göstermez sinirlidir. Ama bazende yufka yürekli bir o kadar çok iyi olur. Onunda psikolojisi iyi sayılmaz. Ama elimde değil annem o benim diyorum içimden mahvoluyorum..
Bunu tek başıma çözemez miyim😔
 
Ancak terapiyle basa cikabilirsiniz. Bogazinizdan kisin bir sey yapin ve terapiye gidin. Aile huzurunuzu sağlığınızı satin alacaksiniz. Oyle dusunun.
Teşekkür ederim.. Artık bişeyler yapmam lazım. Eşim bisanliliktan beri dedi istersen götüreyim bir psikologa vs diye ama daha da şiddetlendi.. Son zamanlarda daha da kötüye gidiyorum. Destek almam gerçekten şart. Çok dua ediyorum Allaha, şu içimi sogutsun düzeltsin diye..
 
Gecmisi bir kenara birak diye öneri verilir mi ya? Durup durup hatirlatiyor sadece o gunleri düşünüyor mu saniyorsunuz? Anlamsiz seyler soylemeyin lutfen. Terapi icin destek olun. O da bunu yapabilecek gücü bulsun kendinde.
 
Gecmisi bir kenara birak diye öneri verilir mi ya? Durup durup hatirlatiyor sadece o gunleri düşünüyor mu saniyorsunuz? Anlamsiz seyler soylemeyin lutfen. Terapi icin destek olun. O da bunu yapabilecek gücü bulsun kendinde.
Allah razı olsun.. İnanın artık çift karaktere büründüm.. Bir anım çok iyi melek herseyimi verecek kadar iyi, ama bir an çok acımasız oluyorum.
Çok ani duygu değişimlerine giriyorum.
Hiç gücüm yok şu hayata, nefret ettim. Hep çirkin yüzünü gösterdi. 2 gün mutlu olayım sonrası 2 ay felaket..
Ben hiç beceremedim yaşamayı. İçimde kalan ukteler, gördüğüm zararlar, o çocuk kalbimi kıranlar utandıran ve beni muhtaç edenler ben hiç unutmadım.
Ve bunlar geriye bırakılacak gibi olsa ben bilmez miyim bırakmayı.
Boyle yaşamak bana ölüm. Ben kendi kendimi bitiyorum.
Tutunamiyorum.. Anne kokusu koklayamiyorum yaşarken hala da, zamanında o acıtan kelimeler zamanla kalbime oturdu. Ve beni değiştirdi. Aslında koşa koşa sarılıp öpmek geçiyor içimden kardeşimi babamı annemi ama bişey durduruyor.
Utanıyorum yapamiyorum.
Kardeşim ufak 12 yaşında ama anneme yemeğe 2 gün üst üste gitsem 3 gün diyormuş yinemi ablam gelicek yinemi onu çağırdın diye. O küçücük çocuğun lafı bile beni mahvetti.
Ölsem unutamam..
 
Allah razı olsun.. İnanın artık çift karaktere büründüm.. Bir anım çok iyi melek herseyimi verecek kadar iyi, ama bir an çok acımasız oluyorum.
Çok ani duygu değişimlerine giriyorum.
Hiç gücüm yok şu hayata, nefret ettim. Hep çirkin yüzünü gösterdi. 2 gün mutlu olayım sonrası 2 ay felaket..
Ben hiç beceremedim yaşamayı. İçimde kalan ukteler, gördüğüm zararlar, o çocuk kalbimi kıranlar utandıran ve beni muhtaç edenler ben hiç unutmadım.
Ve bunlar geriye bırakılacak gibi olsa ben bilmez miyim bırakmayı.
Boyle yaşamak bana ölüm. Ben kendi kendimi bitiyorum.
Tutunamiyorum.. Anne kokusu koklayamiyorum yaşarken hala da, zamanında o acıtan kelimeler zamanla kalbime oturdu. Ve beni değiştirdi. Aslında koşa koşa sarılıp öpmek geçiyor içimden kardeşimi babamı annemi ama bişey durduruyor.
Utanıyorum yapamiyorum.
Kardeşim ufak 12 yaşında ama anneme yemeğe 2 gün üst üste gitsem 3 gün diyormuş yinemi ablam gelicek yinemi onu çağırdın diye. O küçücük çocuğun lafı bile beni mahvetti.
Ölsem unutamam..
Bu o cocugun suçu degil ki. Anneniz saygiyi da sevgiyi de vermemiş ona. Sevmeyi öğrenen çocuk bir hamambocegini bile seviyor. Araniza nifak soktuysa daima, büyütürken sizi birbirinizden ayirdiysa falan boyle bir sevgisizlik olusturmustur icinde.
 
Bencede terapiste gitsem çok iyi olacak.. Yanımda olsanız sarılmak isterdim.. Çok teşekkür ederim.. ❤
Canim benim kalbinden öperim. ❤ benzer seyler yasatmislar bize. Bana da yük oldugum her firsatta en mutku günlerimde hissettirildi hatta açıkça soylendi. Her guzel günüm burnumdan geldi. Ben aglayinca bu kadar hassas olma dediler. Bu kadar hassas olma da daha cok hirpalayalim der gibi. Sonucunda ne oldu? Özgüvensiz yetersiz hisseden bir kadın. Ustelik vajinismus. Ustelik takintili. Daha buyuk bir hastalığım var adını yazmak istemiyorum. Olan bana oldu. Yakin zamanda ben de terapiye baslayacagim.
 
Canim benim kalbinden öperim. ❤ benzer seyler yasatmislar bize. Bana da yük oldugum her firsatta en mutku günlerimde hissettirildi hatta açıkça soylendi. Her guzel günüm burnumdan geldi. Ben aglayinca bu kadar hassas olma dediler. Bu kadar hassas olma da daha cok hirpalayalim der gibi. Sonucunda ne oldu? Özgüvensiz yetersiz hisseden bir kadın. Ustelik vajinismus. Ustelik takintili. Daha buyuk bir hastalığım var adını yazmak istemiyorum. Olan bana oldu. Yakin zamanda ben de terapiye baslayacagim.
Çok üzüldüm hemde çok.. Bakmayın aslında bu platformda yada normal zamanda gerçekten kadınların %70 ı aynı bence.. Bizimle ne dertleri var ne alıp veremedikleri var.. Ben anlamıyorum.
Bazı zamanlar öyle ağlarım ki, o kadar içten kasıla kasıla ve utanarak.. Bazen durduğum anda tutamam, damlar akar gider gözyaşım.. Dayanamam.. Dışım çok öfkeli dursada içim o kadar naiftir.
Hatta çok garip bir olay anlatacağım.. Dün yemek yaparken ağlamaya başladım. Eşim eve gelicekti. Ve Allahım nolur nolur yardım et nolur sen herşeye gücü yetensin. Artık gücüm kalmadı benim diye ağlıyordum. Daha sonra gözyaşımı silerken oturma odasına gözüm ilişti ve kapı aralıkti.. İmkansız ben hep kapalı tutarım köpeğim olduğundan..
Daha sonra Allah Allah diyerek neden açık acabasıni düşünerek gittim. O oda da namaz kılınır ailemiz geldiğinde yada biz ibadet yapacağımız zaman vs küçük meali olan kuran vardır.
Gözüm ona çarptı ve bir insan olarak acizligimi o an daha çok hissettim..
Elimi ettim ona birden açtım ve karşımda yemin ederim rabbim şahittir. Yasin süresi 81/82/83 çıktı.
Meali ise: Gökleri ve yeri yaratan Allah’ın, insanlar ölüp yok olduktan sonra onları aynı şekilde yaratmaya gücü yetmez mi? Elbette yeter! Çünkü O, her şeyi tam ve mükemmel bir şekilde yaratan, her şeyi hakkiyle bilendir.
, bir şeyin olmasını dilediğinde ona sadece “Ol!” der; o da hemen oluverir.
Her türlü kusurdan ve ortaktan uzaktır o Allah ki, her şeyin mutlak hâkimiyeti ve tasarrufu O’nun elindedir. Siz de sonunda O’na döndürüleceksiniz!



- Ve ben şok.. O an dank etti.. Bana benden yakın biri var. O herşeyin iyisini bilendir. Her şeyde bir hayır vardır. Ve ben dua ettim o an hıçkırıklara boğuldum..
Sarıldım göğsüme bastırarak yalvardım. Kurtar beni diye.. Ve akşamı bir anda nasıl gelişti anlayamadım eşimle otururken konu açıldı ve 1 yıl daha ertelendi bu muhabbet şuanda..
Ve ben hayata döndüm o an..
Bu dünya dua ile dönüyor, en büyük terapi bence tamda budur. Bana cevap verdi resmen.. Bana ben yeterim ben ol derim olur dedi. Ve mucize gibi içim bir anda rahatladı. Nefes aldığımı anladım..
Lütfen Allaha yönelin sizde, ve içten isterseniz güvenin cevabınız geç gelmeyecek.
Allahı düşünerek artık kendimi rahatlatmaya çalışacağım.. Terapimde en çok onu düşünerek kendi kendimi düzeltmeye çalışacağım. Eğer bir sonuç alamazsam gerçekten extra bir yardım daha alacağım. Sizin adınıza çok üzüldüm.. Size bol bol dua edeceğim.. Tez zamanda bitsin şu sıkıntı, dert acı.. Keşke sürekli konuşsaydık.. Derdini bir yabancıya anlatmak gerçekten çok rahatlatıyor.
 
Bence siz aile özlemi duyduğunuz için böylesiniz. Bir çocuğunuz olsa aile kursanız aile huzurunu kendi evliliğinizde tatsanız sanki düzelcek gibi. Eksik yanınız tamamen bu bence. Savunmasız büyümüşsünüz, sorunlarla yüzyüze kalmışsınız ve olaylar tüm gerçekliğiyle gözünüzün önünde olmuş. Pat diye görmüşsünüz her şeyi bir hazırlık olmadan, bir destek olmadan. Yani annenize karşı kırgınlıklarınız olmasına rağmen ondan uzağa gidememeniz bile bence bu yüzden. Tamamen aile ortamı istiyosunuz. Her şeyden önce sakin olmaya çalışın lütfen. Duygularınızın, üzüntülerinizin ve geçmişin sizi ele almasına izin vermeyin. Ama hiçbir şeyi de bastırmayın içinizde. Yeri geldiği zaman söylemeniz gereken lafı söyleyin. Ama hepsinden önce profesyonel bir destek almalısınız. İstanbulda oturuyorsanız 153ü arayıp telefondan bile psikolojik destek alabilirsiniz en azından bu pandemi dönemşnde size iyi gelebilir.
 
Bence siz aile özlemi duyduğunuz için böylesiniz. Bir çocuğunuz olsa aile kursanız aile huzurunu kendi evliliğinizde tatsanız sanki düzelcek gibi. Eksik yanınız tamamen bu bence. Savunmasız büyümüşsünüz, sorunlarla yüzyüze kalmışsınız ve olaylar tüm gerçekliğiyle gözünüzün önünde olmuş. Pat diye görmüşsünüz her şeyi bir hazırlık olmadan, bir destek olmadan. Yani annenize karşı kırgınlıklarınız olmasına rağmen ondan uzağa gidememeniz bile bence bu yüzden. Tamamen aile ortamı istiyosunuz. Her şeyden önce sakin olmaya çalışın lütfen. Duygularınızın, üzüntülerinizin ve geçmişin sizi ele almasına izin vermeyin. Ama hiçbir şeyi de bastırmayın içinizde. Yeri geldiği zaman söylemeniz gereken lafı söyleyin. Ama hepsinden önce profesyonel bir destek almalısınız. İstanbulda oturuyorsanız 153ü arayıp telefondan bile psikolojik destek alabilirsiniz en azından bu pandemi dönemşnde size iyi gelebilir.
Dediklerinizle kendimi bagdastirdim. Haklı olduğunuzu hissettim. Ve gerçekten bire bir soylediklerinizle alakalı kesinlikle..
Ama 2 gün mutluyum ya 3 gün bişey cikartirlar.
Benim mutlu olmamı asla istemiyorlar sanki.. Hatta 3 tane teyzem var.. 1 tanesi sanki en büyüğü beni çok üzüyor.. Üzdü de hiç unutamadığım kelimeler yaşamışliklar oldu.. Annemi gaza getirisleri.. Onlar yüzünden dayakta yemistim.. Büyüdüm çocukluğumda yaratmazdım da diye öyle diyordum ama bazılarını öve öve anlatıp kiskaniyormuyum diye gözümün içine bakarak gözleriyle sinsice baktıklarında anladım. Yada birine hediye çanta yapınca banada kullanmadığım bir çanta var dur fesatlanma sanada onu vereyim dediginde incindiğimi hatırlıyorum.. Utancımdan kimseye anlatamadığımi.. büyüdükçe anladım ben çok seviyorum ben anne yarısı görüyorum.. Ama beni şu hayatta kimse benimsemiyor anladım. Annemle ne kadar iyi olursak olalım. Bir kaç gün sonra onlada bozuluyor.. Gerçekten savunmasizligimdan dolayı zaten ben çok aksi oluyorum bazen. Ve ben cevap verdiğim zaman da da saygısız aşı inat Nalet ne kötü şey varsa o damgayı yedim.. Çok acı onlar öyle derken bile içim asla öyle değilim dedi bağıra bağıra ama neyse... Gerçekten tedavi şart.
 
Yarısına kadar okudum ve şunu demek istiyorum neden evlenip adamın başını belaya soktunuz?? Evlilik kesin yapılması gereken bir eylem mi ki böyle sorunlu bir psikolojiyle adamın hayatına girdiniz... Hep erkekler mi suçlu bu yaptığınız ne yani??
 
Yarısına kadar okudum ve şunu demek istiyorum neden evlenip adamın başını belaya soktunuz?? Evlilik kesin yapılması gereken bir eylem mi ki böyle sorunlu bir psikolojiyle adamın hayatına girdiniz... Hep erkekler mi suçlu bu yaptığınız ne yani??
Ne saçmalıyosun??? Seninle evlenecek adamın başı belaya gircek bence. Bu anlayışsız, sabırsız, empatisiz, antipatik bir kafayla biriyle evlenip sakın adamın başını yakma. Evlendiysen de geçmiş olsun. Evlendiysen, Neden bu düşünceyle adamın başını yaktın?
 
X