Sevmiyordur dimi böyle biriBuraya yazdıklarınızı eşinize de söyleyin. Ve empati yapmasını sağlayın.
Yaptıkları çok kırıcı. Sizin tepkiniz normal ama karşılık bulamıyorsunuz.
Yani eşiniz özür falan dilemeli. Hiçbir şey olmamış gibi davranması falan çok saçma. Sizi sevmiyor olabilir mi? Bunu yazmak istemezdim ama bana bunu düşündürdü
Evet 1 yılı doldurduk tespitleriniz çok doğru ama ne kadar istesemde karşı taraf iletişimi saçma sapan bi hale getiriyor. Hep kendi tarafından bakıyor ama beni bencillik yapmakla suçluyor o kadar yoruldum ki hep başa sarıyoruz.
Evet 30 yaşındayız ikimizde. Bizim tanışıklığımız çok eski ama çoğu zaman uzaktan sürdü çok aralıklı görüştük. Evlenmeden bi sene önce görüşme sıklığımız arttı ama o da sınırlıydı. Kısaca ben bu adamı aynı eve girince tanıdım ondan önce konuşulan herşey de buhar olup gitti haliyle. Aslında evlilik beklentimiz uyuşmuyor onu da zamanla anladım ama hem sevgim vardı hem de çabuk pes etmek istemedim bugün geldiğim nokta ise bu işte.Eşiniz , olayın ciddiyetinin farkında olmayabilir.
Eşiniz ve siz 30 yaşındaydınız yanılmıyorsam.
Evlilik öncesi ne kadar süre birbirinizi tanıdınız ? Sadece mesajlaşılan uzak mesafe ilişkisi miydi ?
Evlilikten beklentilerinizi net bir şekilde konuşmalısınız. Beklentileriniz örtüşmüyorsa; maddi/manevi en az hasar ve zaman kaybıyla, anlaşmalı olarak yollarınızı ayırıp ayırmayacağınızı değerlendirmelisiniz.
Olmadım maalesef ama psikoloğa gittiğimde o da ailesini sordu annesiyle ilişkisini o an düşündüm ve farkettirm psikolog sizinle annesi gibi iletişim kuruyor yani sınırlı dedi sahiden de öyle.Yani kp eşiyle ilişkisine şahit olmadın mı
Sevmiyor, değer de vermiyor. Böyle biri için hayatta çabalamazdım ama siz ilgi kırıntısı için bile yalvarıyor durumdasınız. Mutsuz olduğum, sevilmediğim bir ilişkide ben durmam duramam şahsen inanılmaz soğurum ve basarım totosuna tekmeyi.
Benim eşimde beni kardeşinin düğününde yaşnız bırakmıştı.Yine bir dertle geldim aslında çokta neyse.
Evliliğim bir türlü bir düzene oturmadı bir yılı doldurduk ama hala iç huzurum yok. En son olanı anlatıp içimi dökeceğim.
Haftasonu Cumartesi eşimin daha önce çalıştığı yerden bir arkadaşının düğünü vardı oraya gittik. Hem düğünü olan arkadaşı hem de yine aynı eski yerden çalıştığı bir arkadaşı daha vardı. Neyse gittik tanıştım ettim masanın birine geçtik ve bana dedi ki bak ben aşağı inerim kapıya çıkarım ara ara sigaraya çıkarım yani sen burda otur ben ara ara gelirim yanına dedi. Kimseyi tanımıyorum düğün kalabalık değildi ve üç saat boyunca tek başıma oturdum ara ara ben tepki gösterdikçe geldi yanıma en son artık herkes gitmeye başladı ben tekim çıktım aradım bunu geldi atıştık eve kavgalı döndük. Ertesi gün de bunun teyzesine gidecektik önceden konuşmuştuk. Sabah kalkınca hadi gitmiyor muyuz dedi ben de bu şekilde nasıl gidecez aramız bozuk suratımız asık dedim neyse biraz konuştuk ikna tamam gidelim deyip yola çıktık. Neredeyse üç saatlik yoldu yol boyunca can sıkıntısından tek kelime etmedi surat asık. Dedim orda da böyle yapacak mısın bilmiyorum deyip burun kıvırdı. Gideceğimiz yer bir yaylaydı farklı bir şehrin yaylası. Dedim böyle yapacaksan beni otogara bırak geri dönecem dedim tek kelime bile etmeden bıraktı ve ben döndüm iki saatlik yol. O kadar zoruma gittiki kendisi gitti tabi gece de iki buçukta döndü. Konuşmuyorum zorunlu haller dışında kırgınım. Kendisi her zamanki gibi hiç bişey yokmuş gibi davranıyor böyle bişey hiç yaşanmamış gibi.
Ben bu adama laf anlatamıyorum o yüzden sustum ama nereye kadar bilmiyorum. Bişey olduğu zaman üstünü örtüyor ben açıp konuşmazsam açmıyor normal hayatına devam ediyor ben içimi yiyorum tabi. Ben konuşmayınca da küstü pozisyonuna düşüyorum. Bıktım artık. Nasıl davranacağımı şaşırdım.
Otogara bırak dediğin için sen suçlu olursun şimdiYine bir dertle geldim aslında çokta neyse.
Evliliğim bir türlü bir düzene oturmadı bir yılı doldurduk ama hala iç huzurum yok. En son olanı anlatıp içimi dökeceğim.
Haftasonu Cumartesi eşimin daha önce çalıştığı yerden bir arkadaşının düğünü vardı oraya gittik. Hem düğünü olan arkadaşı hem de yine aynı eski yerden çalıştığı bir arkadaşı daha vardı. Neyse gittik tanıştım ettim masanın birine geçtik ve bana dedi ki bak ben aşağı inerim kapıya çıkarım ara ara sigaraya çıkarım yani sen burda otur ben ara ara gelirim yanına dedi. Kimseyi tanımıyorum düğün kalabalık değildi ve üç saat boyunca tek başıma oturdum ara ara ben tepki gösterdikçe geldi yanıma en son artık herkes gitmeye başladı ben tekim çıktım aradım bunu geldi atıştık eve kavgalı döndük. Ertesi gün de bunun teyzesine gidecektik önceden konuşmuştuk. Sabah kalkınca hadi gitmiyor muyuz dedi ben de bu şekilde nasıl gidecez aramız bozuk suratımız asık dedim neyse biraz konuştuk ikna tamam gidelim deyip yola çıktık. Neredeyse üç saatlik yoldu yol boyunca can sıkıntısından tek kelime etmedi surat asık. Dedim orda da böyle yapacak mısın bilmiyorum deyip burun kıvırdı. Gideceğimiz yer bir yaylaydı farklı bir şehrin yaylası. Dedim böyle yapacaksan beni otogara bırak geri dönecem dedim tek kelime bile etmeden bıraktı ve ben döndüm iki saatlik yol. O kadar zoruma gittiki kendisi gitti tabi gece de iki buçukta döndü. Konuşmuyorum zorunlu haller dışında kırgınım. Kendisi her zamanki gibi hiç bişey yokmuş gibi davranıyor böyle bişey hiç yaşanmamış gibi.
Ben bu adama laf anlatamıyorum o yüzden sustum ama nereye kadar bilmiyorum. Bişey olduğu zaman üstünü örtüyor ben açıp konuşmazsam açmıyor normal hayatına devam ediyor ben içimi yiyorum tabi. Ben konuşmayınca da küstü pozisyonuna düşüyorum. Bıktım artık. Nasıl davranacağımı şaşırdım.
İşte büyük ihtimalle önünde örnek bir karı koca ilişkisi, iletişim, beraber sosyal ortamı görmedi ve deneyimlemedi.Olmadım maalesef ama psikoloğa gittiğimde o da ailesini sordu annesiyle ilişkisini o an düşündüm ve farkettirm psikolog sizinle annesi gibi iletişim kuruyor yani sınırlı dedi sahiden de öyle.
Evet oldum bana yalvaracak mıydım sana dedi bunu bekliyordun dimi kendin istedin gittin dediOtogara bırak dediğin için sen suçlu olursun şimdi
Bu saatten sonra napılır napmalıyım bilmiyorum devam etsem düzelecek mi bitirsem pişman olur muyum o kadar gel git yaşıyorum kiİşte büyük ihtimalle önünde örnek bir karı koca ilişkisi, iletişim, beraber sosyal ortamı görmedi ve deneyimlemedi.
Şu burnundan kıl aldırmayan tavırlar yok muEvet oldum bana yalvaracak mıydım sana dedi bunu bekliyordun dimi kendin istedin gittin dedi
Boşandınız mı devam mı ediyorsunuzAy nerden okudum.Sinir küpüyüm şuan.Geçmişi bugün gibi yaşayıp hissetmem yok mu? Öfke doluyorum.Psikiyatri baktım kendime, psikolog da yetmez ilaç lazım.Bunları da buraya yazıyorum az bi rahatlayayım diye.Tek bir eylemle kalmadı ama geçmiş geçmişte kaldı deyip geçemiyorum.Bir anıya kombine 10 kötü anı paket geliyo.Ne beynimin derdi ne
Bir şeyleri göstermek için çok uğraşmanız gerekir. Ama değer mi ya da faydalı olur mu bilemedimBu saatten sonra napılır napmalıyım bilmiyorum devam etsem düzelecek mi bitirsem pişman olur muyum o kadar gel git yaşıyorum ki
Maalesef böyle nefret ediyorum bu huyundan ve ona iyi bir ders vermek pişman etmek istiyorum içimdeki öfke dinmiyorŞu burnundan kıl aldırmayan tavırlar yok mu
Bir senedir uğraşıyorumBir şeyleri göstermek için çok uğraşmanız gerekir. Ama değer mi ya da faydalı olur mu bilemedim
2019da boşanma davası açtım hakim boşadı ama evrak imzalamayınca boşanmış olmuyosun sonra barıştık hemen neyse öyle böyle derken iki ay önce imzaladım kağıdı boşandık ama sonuçlanana kadar yine barıştık.Yeniden evlenelim dedi dur biraz iyi böyle dedim şimdi deniyoruz bu şekilde bi gün boşanıyoruz bi gün barışıyoruz.Toksiklikte dünya markasıyız.Saçmalıyoruz farkındayız kopamadık.Boşandınız mı devam mı ediyorsunuz
Eşiniz evliliğin bir yuva kurmanın bilincine varamamis. Kendi egolarından duvarlar da örmeye başlamış. Bazı tür evliliklerde bir taraf hep baskın olmaya çalışır ve karşı tarafı bastırmak için herseyi yapar. Eşiniz ya size çok güvenip otogara bırakıyor ki eve dönmeme ihtimalinizi düşünmeden. Ben şunu yapardım, terkederdim diyemem. Cunku bazı ilişkilerin yürüme şekli çok farklıdır. Ve bu evliliğin nasil yuruyecegi de 5 sene nasıl geçti genelde buna bağlıdır. Nasil ki karakterimizi, hayatımızı değiştiremiyorsak ilişkimizin seyri de genel olarak değişmez. Bu nedenle esinizin sizi bu kadar görmezden gelmesine izin vermeyin. Sınırlarınız olsun ve o sınırları kendiniz bile ihlal etmeyin. Evliliğin yolu erkekler adına konuşmaktan geçmiyor. Biz kadınlar anlatıyoruz sadece anlattığımızla kalıyoruz. Bunu farkettigimden beri çenemi oynatmiyorum. Olaylara karşı biraz daha nesnel yaklaşın. Esinizi bi gözlemleyin ve size dönene kadar muhatap olmayin. Ama önce bu davranışın sevgisizlikten mi kaynaklandığını anlayın. Bazı insanlar sinirlendiğinde gözleri hicbirseyi görmez ve bazı insanlarda sevmedikleri için tahammül etmez. Ve bir tavsiye sakin birkac sene çocuk düşünmeyinYine bir dertle geldim aslında çokta neyse.
Evliliğim bir türlü bir düzene oturmadı bir yılı doldurduk ama hala iç huzurum yok. En son olanı anlatıp içimi dökeceğim.
Haftasonu Cumartesi eşimin daha önce çalıştığı yerden bir arkadaşının düğünü vardı oraya gittik. Hem düğünü olan arkadaşı hem de yine aynı eski yerden çalıştığı bir arkadaşı daha vardı. Neyse gittik tanıştım ettim masanın birine geçtik ve bana dedi ki bak ben aşağı inerim kapıya çıkarım ara ara sigaraya çıkarım yani sen burda otur ben ara ara gelirim yanına dedi. Kimseyi tanımıyorum düğün kalabalık değildi ve üç saat boyunca tek başıma oturdum ara ara ben tepki gösterdikçe geldi yanıma en son artık herkes gitmeye başladı ben tekim çıktım aradım bunu geldi atıştık eve kavgalı döndük. Ertesi gün de bunun teyzesine gidecektik önceden konuşmuştuk. Sabah kalkınca hadi gitmiyor muyuz dedi ben de bu şekilde nasıl gidecez aramız bozuk suratımız asık dedim neyse biraz konuştuk ikna tamam gidelim deyip yola çıktık. Neredeyse üç saatlik yoldu yol boyunca can sıkıntısından tek kelime etmedi surat asık. Dedim orda da böyle yapacak mısın bilmiyorum deyip burun kıvırdı. Gideceğimiz yer bir yaylaydı farklı bir şehrin yaylası. Dedim böyle yapacaksan beni otogara bırak geri dönecem dedim tek kelime bile etmeden bıraktı ve ben döndüm iki saatlik yol. O kadar zoruma gittiki kendisi gitti tabi gece de iki buçukta döndü. Konuşmuyorum zorunlu haller dışında kırgınım. Kendisi her zamanki gibi hiç bişey yokmuş gibi davranıyor böyle bişey hiç yaşanmamış gibi.
Ben bu adama laf anlatamıyorum o yüzden sustum ama nereye kadar bilmiyorum. Bişey olduğu zaman üstünü örtüyor ben açıp konuşmazsam açmıyor normal hayatına devam ediyor ben içimi yiyorum tabi. Ben konuşmayınca da küstü pozisyonuna düşüyorum. Bıktım artık. Nasıl davranacağımı şaşırdım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?