Fen edebiyat fakültesinde bir bölümde 3. sınıf öğrencisiyim. İlk iki yıl ortalamam düşüktü. Derslere gitmezdim sınava sınavdan bir gün önce çalışırdım vs. Bu yıl gerçekten değiştim derslere katıldım, sistematik bir şekilde notlar tuttum. Sınavlarıma çok iyi çalıştım. Sınavlarıma girdim. Hepsi gerçekten çok iyi geçti her biri 80-90 beklediğim sınavlardı.
Perşembe günü 90 beklediğim sınavımın notu açıklandı. 30 almışım.
Bu dersi ikinci kez alıyorum. Geçen yıl bu dersi aldığımda yine böyle çok çalışmış 100 beklediğim 'süper' bir sınav geçirmiştim. Sınav sonucum açıklandığında 30 almıştım. Sınıf ortalamamız da 20 küsürdü.
Hocayla ilgili şöyle bir şey duymuştum. 'Hoca yüksek lisans öğrencisi bir kızla sevgiliydi. Kız bunu aldatıp terketmiş ve biriyle evlenmiş hocanın psikolojisi bozulmuş o yüzden böyle yapıyormuş.' Gerçekten de hoca derse gelmiyordu, gelip derste uyuyordu falan baya garip biriydi.
3. yılımda bu dersi bu kez başka bir hocadan aldım ve hoca vizeye kadar tüm dönem boyunca sınavın çok çok kolay olacağını çok rahat geçeceğimizi hiç düşünmememiz gerektiğini yoklama almadığını bunun bir önemi olmadığını söyledi durdu. Sınav gerçekten kolaydı. Doğru 1. yaptıklarımdan çok çok eminim içeriğinden doluluğundan doğruluğundan. Ama sonuç 30. Sınıf ortalaması da 30 ve herkesin iyi geçen sınavı bu. Neden böyle olduğunu anlamıyorum asla ama sanırım delireceğim. Diğer arkadaşlarım finalde verir geçirir ya diyor. Ama ben böyle bir şeyi kabul edemiyorum.
Durup durup ağlıyorum çünkü sinirlerim çok çok bozuk. Bir şeyi yapmak yada yapamamak mesele değil. Canımı sıkan başarısızlık da değil. Canımı sıkan başarmak ama hakkının yenmesi. Bunu anlıyamıyor içime sindiremiyorum. Hocayla konuşmaya gittim.
Okulda olması gereken bir mesai saati içinde okulda yoktu.
Sınıfta şöyle şeyler duyuyorum. Büte kalan öğrenci başına hocalar 25-30 tl alıyormuş o yüzden büte bırakıyorlarmış bilerek. Bilmiyorum doğru mu ama deliriyorum.
Pazartesi not itiraz dilekçesi vereceğim. Ama durup durup hötlenen biri vardır ya böyle tipler hakkını ararsın ama mimler seni bundan da korkuyorum.
Ben emek veriyorum, ailem emek veriyor ama şu olana bak. İnsanlar böyle böyle sinir hastası oluyor sanırım.. :/
Perşembe günü 90 beklediğim sınavımın notu açıklandı. 30 almışım.
Bu dersi ikinci kez alıyorum. Geçen yıl bu dersi aldığımda yine böyle çok çalışmış 100 beklediğim 'süper' bir sınav geçirmiştim. Sınav sonucum açıklandığında 30 almıştım. Sınıf ortalamamız da 20 küsürdü.
Hocayla ilgili şöyle bir şey duymuştum. 'Hoca yüksek lisans öğrencisi bir kızla sevgiliydi. Kız bunu aldatıp terketmiş ve biriyle evlenmiş hocanın psikolojisi bozulmuş o yüzden böyle yapıyormuş.' Gerçekten de hoca derse gelmiyordu, gelip derste uyuyordu falan baya garip biriydi.
3. yılımda bu dersi bu kez başka bir hocadan aldım ve hoca vizeye kadar tüm dönem boyunca sınavın çok çok kolay olacağını çok rahat geçeceğimizi hiç düşünmememiz gerektiğini yoklama almadığını bunun bir önemi olmadığını söyledi durdu. Sınav gerçekten kolaydı. Doğru 1. yaptıklarımdan çok çok eminim içeriğinden doluluğundan doğruluğundan. Ama sonuç 30. Sınıf ortalaması da 30 ve herkesin iyi geçen sınavı bu. Neden böyle olduğunu anlamıyorum asla ama sanırım delireceğim. Diğer arkadaşlarım finalde verir geçirir ya diyor. Ama ben böyle bir şeyi kabul edemiyorum.
Durup durup ağlıyorum çünkü sinirlerim çok çok bozuk. Bir şeyi yapmak yada yapamamak mesele değil. Canımı sıkan başarısızlık da değil. Canımı sıkan başarmak ama hakkının yenmesi. Bunu anlıyamıyor içime sindiremiyorum. Hocayla konuşmaya gittim.
Okulda olması gereken bir mesai saati içinde okulda yoktu.
Sınıfta şöyle şeyler duyuyorum. Büte kalan öğrenci başına hocalar 25-30 tl alıyormuş o yüzden büte bırakıyorlarmış bilerek. Bilmiyorum doğru mu ama deliriyorum.
Pazartesi not itiraz dilekçesi vereceğim. Ama durup durup hötlenen biri vardır ya böyle tipler hakkını ararsın ama mimler seni bundan da korkuyorum.
Ben emek veriyorum, ailem emek veriyor ama şu olana bak. İnsanlar böyle böyle sinir hastası oluyor sanırım.. :/