Merhaba. 5 yıllık evliyim kocam sağolsun sevgisiz ya da sevgisini gösteremiyor onun deyimi ile. Evliliğim üniyi bitirir bitirmez oldu zaten nişanlıydık.. Bipolar hastasıyım ben sonradan öğrendim gerçi nişanlıyken. Büyürken çok yalnız bıraktılar beni arkadaşım olmasına izin vermediler sadece okula ve dershaneye gittim herşeyimi eleştirdi ailem. Hal böyle olunca bana biraz fazla ilgi gösteren kocamla evlendim. Uzakta olduğumuz için hep tel ile konuştuk ya da mesajlaştık hep yanımda gibi hissettim mesaj atsam hemen cvp yazardı.. Sonra evlendik hemen hamile kaldım bu süre zarfında evde yokmuşum gibi davranmaya başlamıştı ben sarıldığımda sarıldı öptugumde öptü. Bebeğimiz olunca değişir dedim değişmedi daha çok şeyler oldu aslında. Sonra atanmaya karar verdim ve eşime de dedim atanıp seni boşayacagım(ailemin evine dönemem zaten biz küçükken bile fazlalık gördüler) atama uzun sürdü ve eşim o sırada u dönüşü yaptı sonra atandım ama hâlâ adamın sevgisi yok... Ev içinde yaşamıyor gibi. Telefona çok bakıyordu kavga sonrası bakmıyor bu sefer de duvara bakıyor... Yoruldum ama 4 yaşında Cocugum var doğuda görev yapıyoruz ve bu hayatı tek başıma yaşayabilir miyim bilmiyorum... Ne eşimle oluyor ne de onsuz.. Çok sevdim hâlâ da seviyorum ama bana karşı ilgisizliği ve hayatta yalnız bırakışı zoruma gidiyor...
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İç dökme...
- Konu Sahibi sfdhmyr
- Başlangıç Tarihi
- 26 Temmuz 2020
- 1.452
- 4.614
- 88
- 27
İşine bi gelse alâsını gösterir de..
Üzerine çok düşer misiniz bilmiyorum ama,
O yokmuş gibi davranın, mutlu takılın. Bir etkisi olur belki.
Uzun uzun yazmadım evliliğimizin 2.yılı biterken devamlı dışarı çıkacagım arkadaşlarımla takılacagım diyordu ve devamlı telefona bilgisayara bakıyordu bunları bıraktı hâlâ çok az bakar. Ev işlerine hiç yardım etmiyordu etmeye başladı. Ve çok uyuyordu. Bunlar değişti gerçekten... Ben okuldayken hâlâ mesj atar mesela benim yanılgım mesajı aramayı yüzyüze de yapabilriz sanmam ve daha çok
Kesinlikle katılıyorum işine gelse gösterir. Yokmuş gibi davranmaya çalışıyorum bu süreçte en çok kendimin değerli oldugunu ve gerekirse boşanmaya da kendimi hazırladım oldugu kadar tabi. Artık en çok kendimi seviyorum ama sorguluyorum da bi çok yanlış var ve karşımda herşeye tamam diyip kendi yoluna devam eden eşim.. Eşimin ailesinde şöyle bi düşünce ne olursa olsun evlilik devam etsin(aldatma vs dışında) ama bence sevgisizlik, ilgisizlik de boşanma sebebi.
Benim de değişecegine inancım kalmadı değiştiği şeyler oldu ama o kendi başına hali devam ediyor. Ben sizsiz yapamam diyor ve hiç bişey yapmıyor. Sorun telefona bakmaktı mesela yıllardır uzun uzun bakmaz hiç bişey bilmese duvara bakar boş boşAdam değişmez siz kendinize meşgul olacak şeyler bulun tek de değilsiniz çocuğunuz var
İkimizin de ailelerimizden kalma yaralarımız var. Ben ağır travmalar yaşadım zaten bipolar hastasıyım çocuklugumdan beri intihar eğilimim vardı şükür 1.5 yıldır iyiyim kullandıgım vitaminler ve psikolojik destekle bu süreçte ne zaman kötü olsam eşim hep yanımdaydı nefes alamadıgım oldu yaşamak istemiyorum diye ağlama krizlerim hakkını yiyemem ama sadece kötü oldugumda yanımdaydı(ailem kötü oldugumda da yanımda olmayınca bi başkasının varlığı çok çok değerli oluyor) şuan süreci tek başıma atlatıyorum çok şükür öyle olunca eşim hiç gelmiyor yanıma. Başkasına muhtaç olmaktansa yalnızlıgı tercih ederim tabi.. (bu arada severek isteyerek evlendik)
- 3 Şubat 2018
- 25.512
- 109.881
- 598
Bu durumda aile danismanina gitmeden bosanmayin derim. Esiniz belli ki duygusal acidan sorunlar yasiyor. Size de gecmis olsun
Çocuk seviyorum eşimi de seviyorum ve kızımın yalnız kalmasını da istemiyorum. Tezat gibi ama bence değil.
Çok teşekkür ederimBu durumda aile danismanina gitmeden bosanmayin derim. Esiniz belli ki duygusal acidan sorunlar yasiyor. Size de gecmis olsun
