Tamda benzerini yazcaktım... kader deyip geçmek lazım.. çocuğun için..
O kadar büyük bir aşksa eşlerinizden boşanıp evlenebilirsiniz. Bunu yapamıyorsanız acınızı da gözünüzde büyütmeyin.
Özet:beynende olsa kocanı aldatıyorsun ...iyiymiş.bir aşk düşünün, deli gibi seviyorsunuz. her gününüz onunla, onunla ağlıyor onunla gülüyorsunuz... gözlerinizin yaşını siliyor derdinize, gözleri dolu dolu oluyor size bakarken... elleri titriyor sizin ellerinizle birleştiğinde... beraber yiyor beraber içiyorsunuz.. beraber uyuyamasanız da, uyuyacağınız günün huzurunu hayal ediyorsuz. kimi zaman ayrı şehirlere gitmek zorunda kalıyor kavuşacağınız günün özlemiyle burnunuzun direği sızlıyor. gittiiniz sinema biletlerini, bindiğiniz otobüs biletlerini saklıyorsunuz, fotoğraflarıyla uyuyor uyanıyorsunuz, mesajlarınızdan aşk ve duygusallık akıyor... içiniz titriyor birbirinize bakarken... duygusal parçalar dinliyor, kendinizden geçiyorsunuz; şahsı olmasa hayali yanınızda her daim... bir aşk masalı yaşıyorsunuz.. son damlasına kadar aşkı çekiyorsunuz içinize derin derin...sesi huzur veriyor... sevdanız damarlarınızda o akıyor sanki.. öyle birseviyorsunuz ki.... anlatılamaz....
sonra bir gün sizi o çok sevenden kopuyor ayrılıyorsunuz; sizin birlikte olamanızı hiçbir zaman istemeyenler sizi ayıramıor da kendi içinizde kopmalar yaşıyorsunuz, çözülüyorsunuz 3 senenin sonunda.... hiç kavga etmediğiniz tartışmadığınız o insanla dipsiz tartışmaların içinde buluyorsunuz kendinizi.... aldatıldığınızı sevilmediğinizi düşnüyorsunuz, antidepresanlarla beraber o büyük aşk toplamda 3 aylık bir çekişmenin sonunda bitiyor...... ayrı diyarlara göç ediyorsunuz....aradan seneler geçiyor....o evleniyor başkasıyla, bir çocuğu oluyor...... siz evleniyorsunuz bir çocuğunuz oluyor..... ama hiç unutamıyorsunuz, sesini, yaşadıkalrınızı, iyi günlerinizi kötü günlerinizi.... her şarkı onu anımsatıyor, her kaldırım taşı gezdiğiniz yolları.... "böye olmasaydı" diyorsunuz, "acaba" diyorsunuz.....
10 seneyi deviriyorsunuz ayrı dünyalarda... tam 10 sene........hayatla çekişe çekişe kah güle kah ağlaya yıllar geçiriyorsunuz.. gülüyorsunuz ama yüzünüzde maske var sanki.... yanlış olduğunu bile bile her gece uyurken adı geliyor aklınıza... olmamlı o artık bam başka hayatta sen öyle... olmamalı... yanındakine haksızlık...... derken kalbinizin derinlerinden gelen o sesleri susturup kendi hayatınıza tam adapte olduğunuz noktada.....................
biri arıyor sizi özel numaradan sesinizi dinleyip kapatıyor sürekli. siz acaba o mu diye düşünüp sonra bu fikrinize gülüp geçiyorsunuz, hayır mümkün değil diyorsunuz... ve bir gün bir mesaj görüyorsunuz açıp adını gördüğünüzde eliniz ayağınız titriyor korkuyorsunuz heyecanklanıyorsunuz allak bullak olarak açıyorsunuz ki...... pişmanım diyen, seneleri geri çevirebilsem keşke diyen, hakkını helal et diyen, duygulu, gözünüzü yaşartan uzuuuun bir mesaj alıyorsunuz sosyal medyadan..... helal olsun diyorsunuz, o yazmaya devam ediyor.... bu işte hata var diyorsunuz yazma daha bu son mesajın olsun, diyorsunuz içinizde bir yerler acırken.... gerçekten son bir mesaj yazıyor.... ama yazmıyor bir şarkı ile veda ediyor size.... o şarkı "seni hala seviyorum, seni her zaman seveceğim" diyor size, haykırıyor dile getirilemeyen duyguları.....
siz perişan vaziyette kalakalıyorsunuz ekranın karşısında... tepki vermiyorsunuz.... çok büyük bir hata ya
pacağınızı düşünüyorsunu yakışmayacağını düşünüyorsunuz bir şeyler yazmanın.... susuyorsunuz..... içinizdekileri tutamıyorsunuz açıp bir siteye içinizdekileri döküyorsunuz... yoksa patlayacaksınız adeta....
ve insanlar sizi anlamıyor..... yargılıyor yargılıyor yargılıyor.....
ve geriye kalan yine hüsran, her daim feryat figan kalbim, zehir olur başka hayallere kalmaz ki mecalim..........................
bir aşk düşünün, deli gibi seviyorsunuz. her gününüz onunla, onunla ağlıyor onunla gülüyorsunuz... gözlerinizin yaşını siliyor derdinize, gözleri dolu dolu oluyor size bakarken... elleri titriyor sizin ellerinizle birleştiğinde... beraber yiyor beraber içiyorsunuz.. beraber uyuyamasanız da, uyuyacağınız günün huzurunu hayal ediyorsuz. kimi zaman ayrı şehirlere gitmek zorunda kalıyor kavuşacağınız günün özlemiyle burnunuzun direği sızlıyor. gittiiniz sinema biletlerini, bindiğiniz otobüs biletlerini saklıyorsunuz, fotoğraflarıyla uyuyor uyanıyorsunuz, mesajlarınızdan aşk ve duygusallık akıyor... içiniz titriyor birbirinize bakarken... duygusal parçalar dinliyor, kendinizden geçiyorsunuz; şahsı olmasa hayali yanınızda her daim... bir aşk masalı yaşıyorsunuz.. son damlasına kadar aşkı çekiyorsunuz içinize derin derin...sesi huzur veriyor... sevdanız damarlarınızda o akıyor sanki.. öyle birseviyorsunuz ki.... anlatılamaz....
sonra bir gün sizi o çok sevenden kopuyor ayrılıyorsunuz; sizin birlikte olamanızı hiçbir zaman istemeyenler sizi ayıramıor da kendi içinizde kopmalar yaşıyorsunuz, çözülüyorsunuz 3 senenin sonunda.... hiç kavga etmediğiniz tartışmadığınız o insanla dipsiz tartışmaların içinde buluyorsunuz kendinizi.... aldatıldığınızı sevilmediğinizi düşnüyorsunuz, antidepresanlarla beraber o büyük aşk toplamda 3 aylık bir çekişmenin sonunda bitiyor...... ayrı diyarlara göç ediyorsunuz....aradan seneler geçiyor....o evleniyor başkasıyla, bir çocuğu oluyor...... siz evleniyorsunuz bir çocuğunuz oluyor..... ama hiç unutamıyorsunuz, sesini, yaşadıkalrınızı, iyi günlerinizi kötü günlerinizi.... her şarkı onu anımsatıyor, her kaldırım taşı gezdiğiniz yolları.... "böye olmasaydı" diyorsunuz, "acaba" diyorsunuz.....
10 seneyi deviriyorsunuz ayrı dünyalarda... tam 10 sene........hayatla çekişe çekişe kah güle kah ağlaya yıllar geçiriyorsunuz.. gülüyorsunuz ama yüzünüzde maske var sanki.... yanlış olduğunu bile bile her gece uyurken adı geliyor aklınıza... olmamlı o artık bam başka hayatta sen öyle... olmamalı... yanındakine haksızlık...... derken kalbinizin derinlerinden gelen o sesleri susturup kendi hayatınıza tam adapte olduğunuz noktada.....................
biri arıyor sizi özel numaradan sesinizi dinleyip kapatıyor sürekli. siz acaba o mu diye düşünüp sonra bu fikrinize gülüp geçiyorsunuz, hayır mümkün değil diyorsunuz... ve bir gün bir mesaj görüyorsunuz açıp adını gördüğünüzde eliniz ayağınız titriyor korkuyorsunuz heyecanklanıyorsunuz allak bullak olarak açıyorsunuz ki...... pişmanım diyen, seneleri geri çevirebilsem keşke diyen, hakkını helal et diyen, duygulu, gözünüzü yaşartan uzuuuun bir mesaj alıyorsunuz sosyal medyadan..... helal olsun diyorsunuz, o yazmaya devam ediyor.... bu işte hata var diyorsunuz yazma daha bu son mesajın olsun, diyorsunuz içinizde bir yerler acırken.... gerçekten son bir mesaj yazıyor.... ama yazmıyor bir şarkı ile veda ediyor size.... o şarkı "seni hala seviyorum, seni her zaman seveceğim" diyor size, haykırıyor dile getirilemeyen duyguları.....
siz perişan vaziyette kalakalıyorsunuz ekranın karşısında... tepki vermiyorsunuz.... çok büyük bir hata ya
pacağınızı düşünüyorsunu yakışmayacağını düşünüyorsunuz bir şeyler yazmanın.... susuyorsunuz..... içinizdekileri tutamıyorsunuz açıp bir siteye içinizdekileri döküyorsunuz... yoksa patlayacaksınız adeta....
ve insanlar sizi anlamıyor..... yargılıyor yargılıyor yargılıyor.....
ve geriye kalan yine hüsran, her daim feryat figan kalbim, zehir olur başka hayallere kalmaz ki mecalim..........................