• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

hoşgeldin meleğim:-)))

xsxeremim

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
25 Haziran 2008
797
273
333
39
selam arkadaşlar bebişlerden sonra sıra doğum hikayelerinde,bende yazmak istedim.....evliliğimin 5. ayında hamile kaldım,bayramdan 2 gün önce hamile olduğumu öğrendiğimde inanamadım,ne bileyim sanki benim çocuğum olamayacakmış gibi geliyordu,aylarca vajinismusla uğraşmıştık çünkü.....neyse rabbim nasip etti çok şükür...eşimle dokuz ayımız öyle mükemmel geçti ki prensesler gibi bir hamilelik yaşlattı bana,bir dediğim iki olmadı,hep psikolojimi çok iyi tuttu hayat arkadaşım.....ve dokuz ayın sonu....tam 39+6 idim 2 haziran gece saat 11...eşim maça gitti,bende o zamana kadar yalancı sancılar hep vardı doğumdan 20 gün öncesine kadar....eşim giderken sordu gideyim mi diye bende git dedim,sancı var ama çok hafif....o gitti,ben evdeyim kitap okuyorum....eşim 12.30 da evdeydi,o geldikten sonra birden bire sancılar artmaya başladı..hemen telefonu elime aldım süre tutuyorum 6 dakikada bir geliyor ve 20 saniye sürüyordu.....eşim hemen toplandı hastane için,bende saçmalama bu doğum sancısı olamaz ben gitmem diyorum...tabi bir yandanda doğum korkusu....o toplanırken ben geceliklerimi giyip yatağa girdim...o da sürekli telaşlı kalk hadi deyip duruyor..ben uyuma numarasına yattım...aradan 15 dakika bile geçmeden sancılar sıklık olarak aynı ama şiddet olarak artmaya başladı...artık son sancı geldiğinde gözümden yaşlar gelmeye başladı...hemen kalktık gittik hastaneye...saat 2 idi hastanedeyken...gittiğim hastane kadın doğum hastanesi,çünkü doktorum orada....doktorumu aradım, doktorum doğumhaneye git bir baksınlar açılma var mı dedi...bende girdim,hay girmez olaydım..şok oldum resmen...10-15 yatak hepsinin üstü dolu...sancı çeken kadınlar var üzerlerinde....her biri bir yandan bağırıyor,ve işin en saçma tarafı onlar bağırdıkça ebelerde onlara bağırıyor,öffff yeter bağırmayın başımız ağrıyor diye....şok oldum resmen...afedersiniz it azarlar gibi azarlıyorlar kadınları....doktorum çok iyi biriydi onun için ben buraya gelmek zorunda kalmıştım ama asla böyle bir yerde doğum yapamazdım,biliyorum kendimi...niye hamilelikte hastaneyi incelemedim bilmiyorum,cahillik işte...neyse geldiler baktılar doğum başlamış açıklık 1 cm dediler...yarın 11 de ancak doğurursun dediler...hemşire hastaneye almak istedi ama ben o ortamı gördükten sonra yok ben yarın sabah gelirim deyip çıktım....çıktıktan sonra ağlamaya başladım o ortamı gördükten sonra,eşimde bir yandan beni avutmaya çalışıyor,çıktık ve özel bir hastaneyi aradık...onlarda tamam sabah bekliyoruz dediler...arada gece görümcemlerde kaldım...saat dörde kadar ancak dayanabildim sancılara...önce iyiydi adet sancısı gibi ama sonra 2 dakikaya bir düştü şiddeti arttı ve 45 saniyeden az sürmüyor....sancı geldiği an kıvranıyorum sonra ise hiçbişey yok gibi iyiyim....baktım dayanamıyorum hastaneyi tekrar aradım saat tam dört...hastaneye gittim ebeyle konuştum epidural yapılmasına karar verdik...o 2 saat içinde açılma 4 cm olmuştu...epidural takıldı,birden bire rahatladım oh be dedim,ve 10 dakikaya kalmadan uyudum,eşimde yandaki yatakta uyumuş...sabah 7 de ebe uyandır,kızım kalk bebeğin gelmiş dedi...bende hiç acı falan yok ne güzel,çatala çıktım,10 dakika ancak sürdü bebeğimi görmem...4 defa kuvvetlice ıkındım...bir baktım bağırıyor benim yaramaz...hemen ebenin yardımcısı bebekle ilgilendi..ya çok garipti,onun gelişine şahit olmak...anne olarak çok şanslı hissettim kendimi çünkü babası göremedi o mükemmel anı....ebeyle sohbet ettik bir güzel ,çok şirin bir hanımdı.....dikişlerim dikildi hasta sandalyesinde odama getirdiler...odadan içeri girdim bir eşim birde bebek ve kimse yok yanlarında(doğumda kimseyi yanımda istemediğimi eşime önceden söylemiştim,iyice stres olmayalım ve kimseyi strese sokmayalım diye)....yatağa yatırdılar....uzun uzun bebişime baktım melekler gibi uyuyordu canım kızım....o kadar mutluydumki etrafa gülücükler saçıyordum...birde doğumda hiç acı çekmediğim çok iyiydi...bir çayımız eksikti doğumda:-)))) aynı gün kan seviyem düşmüş diye kan verdiler ve bir sonraki gün taburcu olduk...o gün bugündür evimizde başka bir neşe başka bir mutluluk var,bir melek girdi yuvamıza:-)))) allah herkese nasip etsin anneliği....
 
Gözünüz aydınn.opuyorumnanaktanAllah analı babalı büyütsün inşallahh:Saruboceq:
 
canım gözün aydın allah analı babalı büyütsün evladını şimdi anladıgım kadarıyla özelde dogum yaptın degilmi?
 
selam arkadaşlar bebişlerden sonra sıra doğum hikayelerinde,bende yazmak istedim.....evliliğimin 5. ayında hamile kaldım,bayramdan 2 gün önce hamile olduğumu öğrendiğimde inanamadım,ne bileyim sanki benim çocuğum olamayacakmış gibi geliyordu,aylarca vajinismusla uğraşmıştık çünkü.....neyse rabbim nasip etti çok şükür...eşimle dokuz ayımız öyle mükemmel geçti ki prensesler gibi bir hamilelik yaşlattı bana,bir dediğim iki olmadı,hep psikolojimi çok iyi tuttu hayat arkadaşım.....ve dokuz ayın sonu....tam 39+6 idim 2 haziran gece saat 11...eşim maça gitti,bende o zamana kadar yalancı sancılar hep vardı doğumdan 20 gün öncesine kadar....eşim giderken sordu gideyim mi diye bende git dedim,sancı var ama çok hafif....o gitti,ben evdeyim kitap okuyorum....eşim 12.30 da evdeydi,o geldikten sonra birden bire sancılar artmaya başladı..hemen telefonu elime aldım süre tutuyorum 6 dakikada bir geliyor ve 20 saniye sürüyordu.....eşim hemen toplandı hastane için,bende saçmalama bu doğum sancısı olamaz ben gitmem diyorum...tabi bir yandanda doğum korkusu....o toplanırken ben geceliklerimi giyip yatağa girdim...o da sürekli telaşlı kalk hadi deyip duruyor..ben uyuma numarasına yattım...aradan 15 dakika bile geçmeden sancılar sıklık olarak aynı ama şiddet olarak artmaya başladı...artık son sancı geldiğinde gözümden yaşlar gelmeye başladı...hemen kalktık gittik hastaneye...saat 2 idi hastanedeyken...gittiğim hastane kadın doğum hastanesi,çünkü doktorum orada....doktorumu aradım, doktorum doğumhaneye git bir baksınlar açılma var mı dedi...bende girdim,hay girmez olaydım..şok oldum resmen...10-15 yatak hepsinin üstü dolu...sancı çeken kadınlar var üzerlerinde....her biri bir yandan bağırıyor,ve işin en saçma tarafı onlar bağırdıkça ebelerde onlara bağırıyor,öffff yeter bağırmayın başımız ağrıyor diye....şok oldum resmen...afedersiniz it azarlar gibi azarlıyorlar kadınları....doktorum çok iyi biriydi onun için ben buraya gelmek zorunda kalmıştım ama asla böyle bir yerde doğum yapamazdım,biliyorum kendimi...niye hamilelikte hastaneyi incelemedim bilmiyorum,cahillik işte...neyse geldiler baktılar doğum başlamış açıklık 1 cm dediler...yarın 11 de ancak doğurursun dediler...hemşire hastaneye almak istedi ama ben o ortamı gördükten sonra yok ben yarın sabah gelirim deyip çıktım....çıktıktan sonra ağlamaya başladım o ortamı gördükten sonra,eşimde bir yandan beni avutmaya çalışıyor,çıktık ve özel bir hastaneyi aradık...onlarda tamam sabah bekliyoruz dediler...arada gece görümcemlerde kaldım...saat dörde kadar ancak dayanabildim sancılara...önce iyiydi adet sancısı gibi ama sonra 2 dakikaya bir düştü şiddeti arttı ve 45 saniyeden az sürmüyor....sancı geldiği an kıvranıyorum sonra ise hiçbişey yok gibi iyiyim....baktım dayanamıyorum hastaneyi tekrar aradım saat tam dört...hastaneye gittim ebeyle konuştum epidural yapılmasına karar verdik...o 2 saat içinde açılma 4 cm olmuştu...epidural takıldı,birden bire rahatladım oh be dedim,ve 10 dakikaya kalmadan uyudum,eşimde yandaki yatakta uyumuş...sabah 7 de ebe uyandır,kızım kalk bebeğin gelmiş dedi...bende hiç acı falan yok ne güzel,çatala çıktım,10 dakika ancak sürdü bebeğimi görmem...4 defa kuvvetlice ıkındım...bir baktım bağırıyor benim yaramaz...hemen ebenin yardımcısı bebekle ilgilendi..ya çok garipti,onun gelişine şahit olmak...anne olarak çok şanslı hissettim kendimi çünkü babası göremedi o mükemmel anı....ebeyle sohbet ettik bir güzel ,çok şirin bir hanımdı.....dikişlerim dikildi hasta sandalyesinde odama getirdiler...odadan içeri girdim bir eşim birde bebek ve kimse yok yanlarında(doğumda kimseyi yanımda istemediğimi eşime önceden söylemiştim,iyice stres olmayalım ve kimseyi strese sokmayalım diye)....yatağa yatırdılar....uzun uzun bebişime baktım melekler gibi uyuyordu canım kızım....o kadar mutluydumki etrafa gülücükler saçıyordum...birde doğumda hiç acı çekmediğim çok iyiydi...bir çayımız eksikti doğumda:-)))) aynı gün kan seviyem düşmüş diye kan verdiler ve bir sonraki gün taburcu olduk...o gün bugündür evimizde başka bir neşe başka bir mutluluk var,bir melek girdi yuvamıza:-)))) allah herkese nasip etsin anneliği....


canım allah analı babalı büyütsün inşallah. bir sorum olucak epidural iğnesini vururken acıyormu birde epidural doğum yaparken kesiyi dikişi hissediyormusun... cvp için şimdiden teşekkürlera.s.
 
canım allah analı babalı büyütsün inşallah. bir sorum olucak epidural iğnesini vururken acıyormu birde epidural doğum yaparken kesiyi dikişi hissediyormusun... cvp için şimdiden teşekkürlera.s.

canım kesinlikle kesiyi dikişi hissetmiyorsun...ben sadece su kesesinin patlatılmasını hissettim,acı değildi ama hissetmek sadece...iğne yapılırken asla acımadı...zaten o an o sancıdan kurtulmak için iğne vız geldi bana...ya benim ağrı eşiğim biraz düşük ondan epidural yaptırdım...yoksa iğnesiz en mantıklısı...ama en ufak bir pişmanlığım olmadı epidural için,hiçbir yan etki yapmadı bana çok şükür...allah böyle rahat doğumu herkese nasip etsin.....
 
Back