- 22 Ekim 2007
- 5.736
- 5
- Konu Sahibi mavi deniz
- #1
merhabalar..
a.s.
bir gün buraya bir konu açıpta dogum hikayemi yazacagım mümkün degil diye düşünmeye başladıgım bir anda gebe kaldım..2 yıl gibi bir zamandan sonra artık bir bebek istemeye karar vermiştik bekledikçe biz adım atmaya başladıkça bebegim bir adım daha kaçıyordu sanki ona yaklaşabilmek ve sahip olabilmek için çok defa doktora farklı tedavilere girdik ve sonunda artık tükendim tedaviyi kesmek itiyorum dedigim anda bebgim bana merhaba ben geldim demişti şaşkındım çevremdekilere galiba hamileyim demiştim .. evet hamileydim şaşkındım inanamıyordum çok geçmeden mide bulantılarım kusmalarımla geçen koca bir dönem geçti ..ve son 2 ayda sürekli gelebilirim sinyalleriyle hepimizi korkuttu minigim..
dogum tarihimiz alınmış 9 kasımda bekledigimiz minigimiz 5 kasımda artık sıkıldıgını bize belirterek geldi..5 kasım günü nst ye girmek için hastaneye gittigimde nstnin mükemmel olmadıgını söyledi doktorum ve tekrar tekrar nst çekildi çikolata meyve suyu gibi şeylerde hareket etmesine yardımcı olmuyordu son zamanlardada hareketleri pek bir azalmıştı korkuyorduk hareket etmeyince..nitekim o günde aynı şeyler olunca artık doktorum hemen yatış istedi kalakalmıştım hazırlıksız gelmiştik.pazartesi olacaktı dogum ama diye söyleniyordum... korku heyecan şaşkınlık vardı ben hala inanamadım şaka gibiydi eşim yanımda degildi sadece görümcem ve kayınpederim vardı dogum servisine giderken eşim yoktu maalesef yanımda yetişemedi çünkü ...sinirlerim bozulmuştu :gitme:donuk bir ifade ile girdim özel odama işlemler yapılıyor ama, bana bir süre kesin bir şey söylemediler. saat 12 buçuktan beri yatırıyorlardı. gelip gidip kaçta en son yemiştin çikolatanı diye soruyorlardı. tabi en son berra hanfendi hareketlensin diye çkolata yemiştim .hesap yapıp beni ona göre doguma alacakları saati belirlemişler ama bana birşey söylemediler ..korkuyla aglamakla geçen bir süreç sonunda son işlemler yapılıp beni doguma aldılar..belimden zorda olsa igne yapıldı sanırım oranın soguklugu benim sinirlerimi bozdu benim aklım hala eşimi son kezde olsa görememekte kalmıştı evet çok korkuyordum dogumdan ve bir daha kalkamamaktan.. anestezi uzmanı bana uykun gelirse uyuyabilirsin demişti sanki o sözü bekliyormuşcasına çok geçmeden dalmışım sanırım ne oldugunu pek hatırlamıyorum kısa bir süre sanırım 10 dk kadar dalmışım sonrasında sordugum sorum sürekli doktorumun orada olup olmadıgı ve bebegimin iyi olup olmadıgıydı, doktoruma o kadar güveniyordum ki bebgim onun elinde emin eldeydi çünkü...
15:29 kızım dünyama bize gelmişti ama ben hala onu görememiştimonu ilk gördügümde saat 16 idi nasıl bir duyguydu bu allahım tarifi zor bu benimmi diye sormaya başlamıştım ...kızım la birlikte odamıza giderken eşimi görmemle ben yeniden başlamıştım aglamaya tekrar kavuşmak onu görmek..."tek çıkmıştım evden sen beni ugurlamıştın hastaneye ama bak şimdi iki kişi geldik dünyana kızımız ve ben korktum ona kavuşamamaktan sana gelememekten, beklerken hep agladım"
şimdi kızımız bizimle alışıyoruz birbirimize onun kokusu hiçbirşeyde yok..kızım sezeryanla allahım nasıl bir tatlılıktır bu diyordum ...3380 gram 50 cm boyuyla bize merhaba dedi..
darısı tüm isteyen anne ve babalara allahım size de tattırsın bu duyguyu...
a.s.
bir gün buraya bir konu açıpta dogum hikayemi yazacagım mümkün degil diye düşünmeye başladıgım bir anda gebe kaldım..2 yıl gibi bir zamandan sonra artık bir bebek istemeye karar vermiştik bekledikçe biz adım atmaya başladıkça bebegim bir adım daha kaçıyordu sanki ona yaklaşabilmek ve sahip olabilmek için çok defa doktora farklı tedavilere girdik ve sonunda artık tükendim tedaviyi kesmek itiyorum dedigim anda bebgim bana merhaba ben geldim demişti şaşkındım çevremdekilere galiba hamileyim demiştim .. evet hamileydim şaşkındım inanamıyordum çok geçmeden mide bulantılarım kusmalarımla geçen koca bir dönem geçti ..ve son 2 ayda sürekli gelebilirim sinyalleriyle hepimizi korkuttu minigim..
dogum tarihimiz alınmış 9 kasımda bekledigimiz minigimiz 5 kasımda artık sıkıldıgını bize belirterek geldi..5 kasım günü nst ye girmek için hastaneye gittigimde nstnin mükemmel olmadıgını söyledi doktorum ve tekrar tekrar nst çekildi çikolata meyve suyu gibi şeylerde hareket etmesine yardımcı olmuyordu son zamanlardada hareketleri pek bir azalmıştı korkuyorduk hareket etmeyince..nitekim o günde aynı şeyler olunca artık doktorum hemen yatış istedi kalakalmıştım hazırlıksız gelmiştik.pazartesi olacaktı dogum ama diye söyleniyordum... korku heyecan şaşkınlık vardı ben hala inanamadım şaka gibiydi eşim yanımda degildi sadece görümcem ve kayınpederim vardı dogum servisine giderken eşim yoktu maalesef yanımda yetişemedi çünkü ...sinirlerim bozulmuştu :gitme:donuk bir ifade ile girdim özel odama işlemler yapılıyor ama, bana bir süre kesin bir şey söylemediler. saat 12 buçuktan beri yatırıyorlardı. gelip gidip kaçta en son yemiştin çikolatanı diye soruyorlardı. tabi en son berra hanfendi hareketlensin diye çkolata yemiştim .hesap yapıp beni ona göre doguma alacakları saati belirlemişler ama bana birşey söylemediler ..korkuyla aglamakla geçen bir süreç sonunda son işlemler yapılıp beni doguma aldılar..belimden zorda olsa igne yapıldı sanırım oranın soguklugu benim sinirlerimi bozdu benim aklım hala eşimi son kezde olsa görememekte kalmıştı evet çok korkuyordum dogumdan ve bir daha kalkamamaktan.. anestezi uzmanı bana uykun gelirse uyuyabilirsin demişti sanki o sözü bekliyormuşcasına çok geçmeden dalmışım sanırım ne oldugunu pek hatırlamıyorum kısa bir süre sanırım 10 dk kadar dalmışım sonrasında sordugum sorum sürekli doktorumun orada olup olmadıgı ve bebegimin iyi olup olmadıgıydı, doktoruma o kadar güveniyordum ki bebgim onun elinde emin eldeydi çünkü...
15:29 kızım dünyama bize gelmişti ama ben hala onu görememiştimonu ilk gördügümde saat 16 idi nasıl bir duyguydu bu allahım tarifi zor bu benimmi diye sormaya başlamıştım ...kızım la birlikte odamıza giderken eşimi görmemle ben yeniden başlamıştım aglamaya tekrar kavuşmak onu görmek..."tek çıkmıştım evden sen beni ugurlamıştın hastaneye ama bak şimdi iki kişi geldik dünyana kızımız ve ben korktum ona kavuşamamaktan sana gelememekten, beklerken hep agladım"
şimdi kızımız bizimle alışıyoruz birbirimize onun kokusu hiçbirşeyde yok..kızım sezeryanla allahım nasıl bir tatlılıktır bu diyordum ...3380 gram 50 cm boyuyla bize merhaba dedi..
darısı tüm isteyen anne ve babalara allahım size de tattırsın bu duyguyu...
