hocaaamm!! aşırı derecede hayvan fobisi:((

meltem hocam, soruları cevaplıyor musunuz bilmiyorum ama, ben durumuma aciliyetle bir cevap beklediğimi belirtmek isterim. çünkü artık beni öylesine geren bir durum ki bu.. hocam hayvanların her türlüsünden korkuyorum. en başta köpek, kedi büyük at sinekleri, arılar, diğer haşeratlar.. hayatımı artık öyle zorlaştırıyor, öyle çekilmez hale getiriyor ki bu fobim tahmin bile edemezsiniz. örneğin, h.sonu denize gitmiştik bir arı dolandı etrafımda ve ben korkumdan ayaklanıp hızla koşunca sahildeki midyeli yosunlu, normalde hiç yaklaşmayacağım o yeri boyladım. dizler, ayak parmakları paramparça.. 4 ay önce sorunlu bir gebelik geçirdim ve düşükle sonuçlandı. tekrar gebelik planlarımız var fakat ya ben düştüğümde hamile olsaydım diye de düşünmeden edemiyorum. ki bu olası bir şey, gözüm hiçbir şey görmüyor hayvanlarla karşılaştığım anda.. kaldırımda köpek görürsem, ben caddeden gitmeye razıyım.. o derece yani.. bunun altında yatan birtakım tetikleyicilerin farkındayım tabii, yani küçükken bacaklarımın arasından köpek geçmiş ve bi süre kilitlenip kalmıştım, üzerime kedi atmışlardı. böceklerden falan evde bazen çıkardı korkardım.. ve başkaları da var işte.. bu gibi şeyler. köpeğin bacaklarımın arasından geçme vakasından önce de korkardım ama hayvanlardan. bir de zaafın olan bir şeyi öğrendiğinde kötü şakalar yapan insanlar sayesinde eskiden bu duruma geldim.
hocam durumumun vahimiyetini anlamanız açısından birkaç örnek daha vericem. herkes açık havada bahçeli çiçekli yerleri çok sever değil mi? ben eşimle bir sokak kafede bile otururken hep tedirginim. etrafı kolaçan etmekten bi hal oluyorum.. doğada illaki o canlılar da var evet ama beni accayip geriyolar. şimdi masanın altından bi kedi geçer, bi köpek yanaşır yanımıza.. falan diye çok geriliyorum. eşim bu durumumu biliyor elinden geldiğince korumaya, yardımcıı olmaya çalışıyor, fakat artık bu durumumun onu da çok gerdiğinin farkındayım. kim isterki herşeyden tırsan bi eş.. ooff.. bu korkumu nasıl yenebilirim bilmiyorum. alıştırmalar yaparak falan diye duymuştum ama asla yanaşacak cesaretim yok hayvanlara.. bu şekilde hem nasıl hamileliği başarıyla geçirir ve sonrasında çocuğumuza örnek olabilirim ki? eşimin onu hayvanların yanına götürüp sevdirmesini sağlayacağım yeter ki benim gibi olmasın.. ama ben ne yapacağım öncelikle bu korkumla hocam? dedim ya dış mekan herkes için süperdir bense evimizde kanepede kolum bacağım sağlamdayken kendimi kalemde güvende hissediyorum. sahilde saatlerce kıpırdamadan yatıp güneşlenen, kafa dinleyen insanlara gıpta ile bakıyorum çünkü ben dakka başı etrafıma arı falan gelir, kedi köpek gelir de görmem falan diye hep tetikteyim. bu arada çok korktuğumdan mıdır ne? gerçekten de gelir beni bulurlar.:tomato: büyük sineklerden bile geçse yanımdan sanki tüm organlarım hopluyor, öyle böyle bi tepki değil yani.. sadece bu yazdığım hayvanlar günlük hayatta karşılaştıklarımızdan örnekler anlayacağınız gibi, ben tümünden korkuyorum. insanların benim bu fobime o kadar da bi anlam verememesine de çok içerliyorum. napiyim böyleyim.. yardımcı olun lütfen hocam. önerilerinizi bekliyorum.
sevgiler..

Her zaman aynı şeyi söylüyorum dostlar. Ben ancak fırsat buldukça siteye girip sizlere destek vermeye çalışıyorum. Durum acilse, lütfen bana eposta adresimden ulaşın.
Happy spk, fobi tedavisinde hipnoz değil, sistemik duyarsızlaştırma yöntemi önerilen bir yöntemdir. Elbette ki bir süre bir meslektaşımla çalışmanız lazım.
Bu konuda sosyal güvenceniz ile üniversite hastanelerinin bu konuda çalışan birimlerinden gerekli tedaviyi alabilirsiniz.
Sağlıkla kalın,