Evcil hayvan korkusu

river song .!.:

merhabalar,

@ahso nun trifobi (böyle mi yazılıyordu) konusunu okuyordum da, kendi problemimi ayrı başlıkta paylaşma ihtiyacı hissettim. Özellikle bu fobiye sahip olup yenenler neler yapmışlar merak ediyorum.

Neredeyse tüm hayvanlara karşı fobim var sayılır, balık hariç onla da pek karşılaşmıyoruZ, özellikle kedi köpek. Hem öyle cüsselilerden falan da değil, mini minnacıklardan da.

İnternette videolarını izleyin, korktuğunuz hayvanı tanımaya çalışın diyor. Ama sorun şu ki, ben sadece dokunmaktan korkuyorum, sevmiyor veya tiksiniyor değilim. Ki köyde büyüdüm, hayvanlarımız da vardı, duygusal bağ kurduğum ev hayvanlarımız vardı. Bir köpeğimiz vardı mesela, kurt köpeği olanlardan, babam ona çok güzel bakardı, bir dönem bahçede sorun olmuştu da bir akrabamıza vermiştik baksın diye bir kaç hafta kadar, hiç iyi bakamamış diye oturup ağlamıştım. Her kurban özellikle kurbanlık hayvana çok üzülürdüm, babam genelde erken alıp bir dönem bakardı çünkü.

Neyse çok uzatıyorum. Eşim kedi bakmaya çok hevesli , eğer bahçeli bir evimiz olursa köpek de istiyor. En önemlisi de çocuklar hayvanlardan korkmasın istiyorum. Ama ben kesinlikle köpek görsem yol değiştiririm, böyle olunca çocuklarda da korku oluşacak. Örneğin haftasonu oğlum küçük bir köpeği sevmek istedi, ama ben bakamadım bile, ay ay modundaydım, eşim vardı yanımızda, ben biraz uzaklaştım da çocuk sevdi köpeği. Teksem alıp çocuğu uzaklaştırıyorum maalesef.

Böyle işte.
Bir arkadaşım dokunabilirsem bir kez bu fobimi yeneceğimi söyledi, siz ne tavsiye edersiniz.

Genişletmek için tıkla...

pelin- .!.:

terapi görün, görümcem liseyi bitirene kadar köpek korkusu yüzünden okula annesiyle gidip gelmiş, üniversiteyi kazandığı ilde bol köpekli bir kampüsle karşılaşınca psikiyatr a gitti, 2 seans terapi sanırım 1 seans da hipnoz ya da nlp gibi bişey görmüş (doktor uygun yönteme yönlendirir zaten) şu an rahatlıkla tüm köpeklerle oynayabiliyor.

bana gelince, oturduğum bölgede özellikle sabah ve akşamları insandan çok köpek var, elimden geldiğince beslenme ve bakımlarıyla ilgileniyorum, o yüzden hemen hepsi beni ve kızımı tanıyorlar ve sabah erken saatlerde yürüyerek biyere gitmem gerektiğinde hepsini etrafıma toplayıp eşlik ettiriyorum, o ıssız sokaklarda karşılaşabileceğim insanlardan korktuğum için

Genişletmek için tıkla...

river song .!.:

Nasıl hissettirmiyorsun?
Gerçi ben korkuyorum da, eşim de hemen başlıyor, yok küçüxük hayvan sana ne yapabilir falan. Ama öyle değil işte, anlatamıyorum tam da

Genişletmek için tıkla...

champagneshimmer .!.:

benim annem aynı senin gibiydi.
bana gelmek bile istemiyordu. (köpegim var belirteyim + barınaklarda ki hasta olan veya yeni kısırlaştırılmış hayvanlara da iyileşme döneminde ben bakarım. yani bahcede bazen 2 köpek olabiliyor)
neyse annem bana gelmek istmiyordu sonra gelmek zorunda kaldı. köpegi bagladık annem eve girdi. bahcede sohbet filan. köpegi aldım. annemle tanıştırmak için. uzakta tutup bak ogluşum bu senin annenen anne bak bu da benim ogluşum. şimdi nazikce anne seni koklayıp tanıması için yanına yaklaştırıcam. dedim.
annem gözlerini kapatıp bekledi. kasıld. anne kasma bir şey yaopmasına asla izin vermem ddim.
bizimki annemi kokladı. anne elini bana ver köpegi sevmem lazım dedim okşa filan. peki ddi
o gun kontrollu bir şekilde annemle kopişim bir iletişim kurdular.
ertesi sabah cok komikti... hepimizden önce annem kahvaltıyı bahceye kurmuş. ( köpek de salık )
bizi bekliyor. kalktım indim aşagı ve ne göreyim
annem yere oturmuş bizim köpek onun kucagında karnını sevdiriyor
o gun bugun annem yolda gördügü her canlıyı sever oldu

Genişletmek için tıkla...

Greeneliton .!.:

nasıl korku değil ben dokunamıyodum ki kuşlarımı elime alamıyodum şmdi elimde hep evlat gibi seviyorum valla :)

Genişletmek için tıkla...

nooption .!.:

korkmadığım için olabilir cidden korkmuyorum.. hele evcillerden hiç..
yanında duruyorum hele ufaklık tam sevmeyi bilmiyor mıncıklama sıkıştırma diyorum şöyle sevilir böyle sevilir anlatıyorum. sahipleri gerilecek diye endişeleniyorum sadece.. kesinlikle benim gibi olmalarını istemiyorum..

Genişletmek için tıkla...

river song .!.:

Hayır, hiç bir hayvana dokunduğumu hatırlamıyorum, annemler de çok küçükken bile korkum olduğunu söylüyor.

Genişletmek için tıkla...

champagneshimmer .!.:

hayvan kokrkusu veya başka bir şeye olan korku birinin birşey demesi ile oluşur.
örnek anneler devamlı 'ay cok igrenc birşey' vb..derse .bunu sürekli duyan cocuk içinde, o algı oluşur. hayvan igrectir.
bilmedigin birşeyden korkmazsın.
yada bir olaya şahit olman lazım.

Genişletmek için tıkla...

river song .!.:

Ya mesela ben o durumda çok geriliyorum, ayaklarıma dokunması fikrinden bile rahatsız oluyorum.

Genişletmek için tıkla...

river song .!.:

Evet korkunuzun kaynağını öğrenin diyor, ama ben hatırlamıyorum nasıl oluştu bende.
Ama benim çocuklar korkarsa sebebi ben olacağım tabi ki.

Genişletmek için tıkla...

river song .!.:

Evet korkunuzun kaynağını öğrenin diyor, ama ben hatırlamıyorum nasıl oluştu bende.
Ama benim çocuklar korkarsa sebebi ben olacağım tabi ki.

Genişletmek için tıkla...

bhr6734 .!.:

Canm benimde çocukluktan bi kedi travmam var tırmalamıştı beni ve ogün bugündür yavru kedi bile görsem aklım çıkıyo.asla yaklaşamam.açık alan mekanlarda oturunca bile okadar rahatsız ve gergin oluyorumki erkek arkadaşım araştırıp bana bi terapist bulmuştu aradı görüştü çok iddialı en aşırı tepki verenleri bile iki seansta çözüyorum dedi.kedi korkusunu yendiriyomuş yani.videolarını izledim ama ben yapamam diye izlerken bile gerildim ve gitmeye cesaret edemedim.linki gönderiyorum bi izle bakalım belki sen düşünürsün böyle bişey

Genişletmek için tıkla...

river song .!.:

Nasıl hissettirmiyorsun?
Gerçi ben korkuyorum da, eşim de hemen başlıyor, yok küçüxük hayvan sana ne yapabilir falan. Ama öyle değil işte, anlatamıyorum tam da

Genişletmek için tıkla...

river song .!.:

E nasıl oldu peki? Tek başına mı yendin?

Genişletmek için tıkla...

river song .!.:

Aaa ben de şimdi hatırladım, sırf köpek yoğun bir yerde sabah erken çıkmam gerektiği için işimi bırakmıştım (geçici bir işti gerçi). Ama hayatımı sandığımdan fazla etkiliyor.

Genişletmek için tıkla...

ben de tam tersiyim işte, çok köpek olunca kendimi güvende hissediyorum, sanki kimsenin bana zarar vermesine izin vermezler gibi, sanırım insan fobim var benim de