Ya birde çok uyuyor sürekli uyuyor ben onun için 3 saat bile uykusuz kalırdim çünkü başlarda o şeyi yakaladin yakaladin daha yakalanmiyor ilerleyen zamanlarda başta iyiyse iyi gidiyor koruyaw kötü gidiyor bu bi de bilmiyorum ama ilgisiz sanki sanki zorla konuauyoe sonra onun için dediler ki o normalde de öyle biri donuk biri hani ilk gün güzel geçti dua ettim rahattım dedim Allah'ım nasibimse olsun hayirsa olsun onun o duayı ettim etmedim çok huzursuzum çok birkaç gündür sinirli gerginim huzursuzum sürekli biri diyor ki bu ileride sorumsuzluk yapacak ilgisizlik yapacak rahat biri yalan söyleme potansiyeli olan biri iş konusunda kendini sikmayacak hani zorluğa gelemeyen biri mesela normalde hoca olacaktı neymis4 yıl köyde nasıl yaparmis 4 yıl ilk köye atıyorlar galiba yapamam sıkılırım falan dedi nemue olmayı geciştiriyor 1 sene çalışsan yaparsın dedim de hiç oralı durmuyor babasıyla çalışıyor laf arasında demişti ki istediğim zaman giderim istediğim zaman gitmem biraz işten de kaytaran biri gibi hissettm onu
Cok iyi ve harika biri olabilir ama sizin icin dogru kisi degilmis. Dogru kisi oldugunda kendinizi boyle korumak zorunda hissetmiyorsunuz hic.
Kendimden ornek vereyim, ben cok neseli, insanlari guldurmeyi seven eglenceli biriyimdir, esim de tam tersi agzindan kerpetenle laf alinan, agir kanli biridir. Boyle anlatinca cok uyumsuzuz degil mi? Ama oyle olmadi iste, esimle tanistigimda o sessiz adam gitmisti, yerine tipki benim gibi neseli, susmak nedir bilmeyen, saatlerce sevdigimiz bir konuda fikir uretip tartisan birine donustu, neden biliyor musunuz? Biz bir elmanin iki yarisiymisiz. Ailesi ozellikle de annesi, benimle ilk tanistiginda "oglum siz bu kizla cok zitsiniz, birbirinizi cok uzersiniz" demis, bana da söylediler bunu, sebebini sordugumda, "benim oglum sessiz sakindir, sen yerine duramiyorsun, dayanamazsin" demisti (kaynanamda benim gibi tez canli, yerinde duramayan biridir) yani kadin en nihayetinde oglunu benden iyi taniyor, ben de ona soyle demistim, "oglunuzun sessiz sakin olmadigini ve benim yanimdayken bir pire kadar hareketli oldugunu soyleyebilirim, belki de adam dogru yeri zamani, dogru kisiyi bekliyordu."
Tam da dedigim gibi oldu, bize ne zaman misafirlige gelseler (10 yil oldu) ailesi hala cok sasirir, sen bu adama ne yaptin da bu hale geldi derler.
Annesi birgun esime is yaptiramamis mesela ama evimizde en buyuk destekcimdir, camasir yikar, bulasik kaldırır, ev supurur, hamileyken kıyafetlerimi ayakkabilarimi giymeme yardim ederdi, hastane yataginda yatarken masajimi yapardi, 2 dogumda birden yanimdaydi, ikisinde de o olmasa doguramazdim, bir doktor / mentor gibi dogru zamanlarda sancilarimi takip edip sakinlestirdi. Ben dogum sirasinda ve dogumda yanimda kimseyi istemedim o haric, cunku biz bir takimiz. Eve gelir, gozlerimden oper, sen dinlen biraz ben cocuklari dışarı cikartayim der, hadi sen yoruldun uyu ben cocuklari yikar uyuturum der.
Herkes iyi biri olarak anilmayabilir, sevilmeyedebilir, ama dogru insan geldiginde anliyorsunuz. Ben esimi gordugum gun aklimda hic evlilik olmamasina ragmen biliyordum esim olacagini ki kendisinden once yasadigim cok agir travmalarim var...
Ozetle kendinizi guvende hissetmediginiz kimseyle birseyler dusunmeyin bile.