Arkadaş yönünden şansım hiç de yaver gitmedi. Yakını bırak Birtane arkadaşım bile yok :) sadece ailem ve kocam olursa çocuklarım :) bekarken de aynıydı hiç olmadı arkadaşım.. bir kaç kişiyle tanışırsın sosyal çevrede ama uzun sürmezdi. Onlar hiç aramadı aramayinca bende kurcalamadim.. öyle kaldı :) :) ama hiç şikayet etmedim çünkü böyle çok mutluyumKızlar sorun şu ki ben geçmişimden insan biriktiremiyorum, biri bir yanlış yapsın hemen soğuyorum ve uzaklaşıyorum. Lisedeyken bir kız grubumuz vardı ama üniversiteye geçince ortamlar değişti ve yeterince samimi değilmişiz demekki kimsenin bir iletişimi kalmadı birbiriyle, instadan ekliyiz, arada birbirimizin hikayelerine cevap veririz o kadar. Üniversiteyi şehir dışında okudum, bir sürü insanla tanışmıştım ama yakın olup bağ kurabildiklerimin hepsini bir sebepten çıkarttım hayatımdan bazıları içten içe beni kıskanıyordu yani bana hissettirdikleri oydu hsdjfjsfdf, bazıları yalnız kalma korkusu yaşıyordu ve yalnız kalmamak için herkese yanaşıyordu, bazıları ile de hayat görüşümüz ciddi anlamda çatışıyordu ama şimdi kendi yaşadığım şehirdeyim ve gerçekten çok yalnızım, hiç arkadaşım yok ve bu durum benim aşırı garibime gidiyor hep friends dizisindeki o kalabalık arkadaş gruplarının olduğu ortamlara özendim ama hep bir şekilde günün sonunda yalnız kaldım. Benim gibi olan var mı ve birileriyle tanışırken konu açılınca yakın arkadaşımın olmadığını söylüyorum ama sonra utanıyorum çünkü genelde o tarz insanlara tuhaf gözüyle bakılır ya da ben tuhafım bilmiyorum hhdfhsfjsfdfjffd ve yakın arkadaşınızı veya yakın arkadaş grubunuzu kaçlı yaşlarınızda buldunuz merak ediyorum.
kaliteli bir yanlızlık kalitesiz kalabalıktan iyidir der çekilirimKızlar sorun şu ki ben geçmişimden insan biriktiremiyorum, biri bir yanlış yapsın hemen soğuyorum ve uzaklaşıyorum. Lisedeyken bir kız grubumuz vardı ama üniversiteye geçince ortamlar değişti ve yeterince samimi değilmişiz demekki kimsenin bir iletişimi kalmadı birbiriyle, instadan ekliyiz, arada birbirimizin hikayelerine cevap veririz o kadar. Üniversiteyi şehir dışında okudum, bir sürü insanla tanışmıştım ama yakın olup bağ kurabildiklerimin hepsini bir sebepten çıkarttım hayatımdan bazıları içten içe beni kıskanıyordu yani bana hissettirdikleri oydu hsdjfjsfdf, bazıları yalnız kalma korkusu yaşıyordu ve yalnız kalmamak için herkese yanaşıyordu, bazıları ile de hayat görüşümüz ciddi anlamda çatışıyordu ama şimdi kendi yaşadığım şehirdeyim ve gerçekten çok yalnızım, hiç arkadaşım yok ve bu durum benim aşırı garibime gidiyor hep friends dizisindeki o kalabalık arkadaş gruplarının olduğu ortamlara özendim ama hep bir şekilde günün sonunda yalnız kaldım. Benim gibi olan var mı ve birileriyle tanışırken konu açılınca yakın arkadaşımın olmadığını söylüyorum ama sonra utanıyorum çünkü genelde o tarz insanlara tuhaf gözüyle bakılır ya da ben tuhafım bilmiyorum hhdfhsfjsfdfjffd ve yakın arkadaşınızı veya yakın arkadaş grubunuzu kaçlı yaşlarınızda buldunuz merak ediyorum.
Ben de bu sekilde dusunuyorum o an surekli kimleysek onlarla yakin oluyoruz cevre degisince arkadaslarda degisiyor. Ama iste boyle olmayanda cok surekli ilkokul arkadasiyla vs gorusen eden hayatinin her aninda yaninda olan hic kopmayan arkadaslarda var. Bu da sanirim sans oluyor..Ben de sizin gibiyim tamamen. Ve ben artık şöyle düşünmeye başladım, hayatımıza giren her insanın bizim hayatımız için bir son kullanma tarihi var bence. O süre dolunca bir şekilde ilişki bitiyor. Ya siz soğuyorsunuz ya o soğuyor ya araya fiziksel engeller giriyor üniversite gibi aile kurmak gibi vs vs... Bence kimseyle ömür boyu yan yana olmak gibi bir seçeneğimiz yok. Önemli olan güzel anılar biriktirmek.
Arkadaş edinme ve yaş arasında bir bağ kurdum ama bunu neden yaptım bilmiyorum sanki yaş ilerledikçe kimse senin yakın arkadaşın olamazmış gibi ama şimdi durup düşününce bunun bana da saçma geldiğini fark ettim, sanırım insan çevresini lisede ve ünide kuruyor olarak şartladığım için ve buralardan biriktirdiğim insanların şu an hayatımda olmadığını düşününce akşam gerçekten boşluğa düştüm ama bundan sonra insan ilişkilerinde emek vermek için çabalayacağım çünkü benim de eksikliklerim oldu. Her ne kadar yalnız olmayı sevsem bile insan insana iyi geliyor bunun geç de olsa farkına vardım.
Canım seninle aynı duygulari yaşıyorum.Aynı beni anlatmışsın.Çok rahat arkadaşlık kurabiliyorum.Ama o arkadaşlıgı devam ettiremiyorum.Mesela birkac ay önce şehir dışındaydım.Bir sene kaldım.Çok ama çok güzel arkadasliklar kurdum.Beraber gezmeler tozmalar vs.Sonra o sehirden ayrıldım.Bekledimki beni arasınlar sorsunlar .Onlar aramadı.Aramayinca bende gurur yaptım.Bende aramadım mesela.İliskim koptu boyle olunca.Arkadaslarimın yaptıgi hataları affedemiyorum.Mesela bayramda 2 tanesini aradım .Bana dönmediler sonradan hiç.Direk numaralarını sildim.Çok sinirlendim.Özellikle beni kıskanabileceklerini düsunduğum, bazı hareketlerinden anladım arkadaşlarımla iletisimimi kesiyorum. Şuan iki uç kisi var telefonda görüsüyoruz ara ara .Aman aman samimi değiliz.mesela parkta nasıl tanışıp bağ kurabiliyorsunuz? benim o şekilde tanışmalarım genelde havada kalıyor çünkü biriyle aynı enerjide olabilmem, yakın olabilmem için aynı hayat koşuşturmacası içinde olmam gerekiyor mesela o hayatın neresinde? atıyorum şöyle örnek vereyim benim gibi üniversiteyi bitirmiş iş arayan biri ise kendime daha yakın hissediyorum ama atıyorum o kişi üni öğrencisi veya evli barklı bir insan ise o benim arkadaş radarım içerisine girmiyor. Bu enerjiden de çıkmam gerekiyor
Seninle aynıyım canım.En büyük problemim arkadaşliklarımı devam ettirememem.Rahat arkadaşlık kuruyorum.Ama yollarımöz ayrılınca o arkadaşlık bitiyor.Vefalı olamıyorum.Hep ilk onların aramasıni bekliyorum.En ufak hatalarıni gözümde büyutuyorum.Lisede benimde arkadaşliklarimdan buram burak kıskançlık fesat akıyordu.Lise arkadaşlarımla iletisimim koptu diye hiç uzülmüyorum bilakis seviniyorum ama universitede kaliteli iyi arkadaşlarim oldu.Şehirlerimiz ayrılinca iletisimimiz koptu.Sadece ona üzüluyorum.Hangi ortama girsem mutlaka birkaç kisiyle samimi oluyorum.Birbirimize kanka falan diyoruz hatta.Sonra yollarimiz ayrilinca o arkadaşlik bitiyor.Onlar aramıyor.Bende gurur yapiyorum.Aramaya çekiniyorum.Sizce napmaliyimBenim de hiç arkadaşım yok. Sizin gibi bir yerlerde tanışıyorum ama hep havada kalıyor. Ayrıca dediğiniz gibi mutlaka aynı hayat koşuşturmacası içinde olduğum insanlara yakın hissediyorum diğer türlüsü beni sarmıyor. Lise de ve üniversitede toplu takıldığım arkadaş gruplarım oldu fesatlık kıskançlık gibi nedenlerle grubumuz dağıldı. Şuan hiç arkadaşım yok, artık beni yıpratan insanları kolaylıkla siliyorum. Görüşmek beni mutlu etmiyorsa kendimi zorlamayı sevmiyorum. Ama bir iki arkadaşım olsaydı dediğim oluyor bazen. Keynaşıp ilerii vadeye arkadaş taşıyamıyorum. Arkadaşım yok demeye çekiniyorum ayrıca çünkü problemli gibi görülüyorsunuz.
‘sevincimi paylaşabileceğim bir dostum yok’ cümlesi beni çok üzdü, yüzyüze görüşmesekde burada hepimiz arkadaşız38 yaşındayım benimde hiç arkadaşım yok annem ve 3 ablamdan başka ablalarım uzakta sadece annemle aynı mahallede oturuyoruz küçüklükten beri hiç arkadaşım olmadı küçükken babamın korkusundan arkadaş edinemedim köyde oturuyorduk anneannemi çok sevmeme rağmen ona bile gitmeme izin vermiyordu amcam ve dayimlarla evlerimiz çok yakındı bazen koyun dışına çıktığında gizlice anneanneme gidip gelirdim beni okutmadi da ilkokulu bitirdim polis kolejine hazırlık yapıyordum tam sınav günü beni göndermekten vazgeçti ondan çok korkuyordum annemde dahil olmak üzere 99 senesinde öldü bizde İstanbula amcamların yanına geldik ben 16 yaşındaydım bu seferde amca baskısı göz actirmadilar 26 yaşında evlendim eşim çok iyi ama çok mutsuzum tup bebek yaptım şuan 8 haftalik gebeyim mutlu olamıyorum kimse benimle arkadaşlık kurmuyor yeni eve taşındım komsularimla yaşıtım sadece kapı komşum arada bir selam verir diğerleri yüzüme bakmaya bile tenezzül etmiyor şuan hamileyim ablalarım ve annem dışında kimseye söyleyemedim çünkü öyle sevincimi paylaşabileceğim bir dostum yok bazen balkonda oturuyorum yoldan geçen arkadaş gruplarına çok imreniyorum kimiside balkonlarda oturmuş arkadaş ortamında çay kahve içiyorlar ablalarim ve annem beni çok eğlenceli buluyorlar aslında soğuk bir tip değilim güler yuzluyumdur ama nedense kimse benimle yakınlık kurmak istemiyor bu durum çocukluğumdan beri içimde yara bu arada açıktan lise okuyorum o çok istediğim diplomaya az kaldı Rabbim nasip etsin inşAllah
Bende yakın arkadas bulamam mesela beni yKızlar sorun şu ki ben geçmişimden insan biriktiremiyorum, biri bir yanlış yapsın hemen soğuyorum ve uzaklaşıyorum. Lisedeyken bir kız grubumuz vardı ama üniversiteye geçince ortamlar değişti ve yeterince samimi değilmişiz demekki kimsenin bir iletişimi kalmadı birbiriyle, instadan ekliyiz, arada birbirimizin hikayelerine cevap veririz o kadar. Üniversiteyi şehir dışında okudum, bir sürü insanla tanışmıştım ama yakın olup bağ kurabildiklerimin hepsini bir sebepten çıkarttım hayatımdan bazıları içten içe beni kıskanıyordu yani bana hissettirdikleri oydu hsdjfjsfdf, bazıları yalnız kalma korkusu yaşıyordu ve yalnız kalmamak için herkese yanaşıyordu, bazıları ile de hayat görüşümüz ciddi anlamda çatışıyordu ama şimdi kendi yaşadığım şehirdeyim ve gerçekten çok yalnızım, hiç arkadaşım yok ve bu durum benim aşırı garibime gidiyor hep friends dizisindeki o kalabalık arkadaş gruplarının olduğu ortamlara özendim ama hep bir şekilde günün sonunda yalnız kaldım. Benim gibi olan var mı ve birileriyle tanışırken konu açılınca yakın arkadaşımın olmadığını söylüyorum ama sonra utanıyorum çünkü genelde o tarz insanlara tuhaf gözüyle bakılır ya da ben tuhafım bilmiyorum hhdfhsfjsfdfjffd ve yakın arkadaşınızı veya yakın arkadaş grubunuzu kaçlı yaşlarınızda buldunuz merak ediyorum.
Sevgili balkabağı. Ben hemde çok. Ben elli yaşındayım sana içimi dokucem bal. Kabağı. de. Bu aralar. Çok gerginim.‘sevincimi paylaşabileceğim bir dostum yok’ cümlesi beni çok üzdü, yüzyüze görüşmesekde burada hepimiz arkadaşız
Ben de bu aralar çok doluyum, karşılıklı dertleşebiliriz.Sevgili balkabağı. Ben hemde çok. Ben elli yaşındayım sana içimi dokucem bal. Kabağı. de. Bu aralar. Çok gerginim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?