Hiç unutamayacağınızı düşündüğünüz insanı tamamen silip attığınız oldu mu?

Aslında olumlu düşüncenin bu işin anahtarı olduğunu biliyorum, bu sürece kadar da pek umudumu kaybetmemiştim
Ama ne biliyim yaşım büyüdü herkes çok küçük ahsjsk onunla beraber ortak bir şeyler paylaşacak, anlaşacak birini bulmak bulunca da sürdürecek emeği vermek güçleşti.
Aslında bir kaç tane farklı ilişki içinde olsaydım belki de kafam dağılırdı. Yine de yalan yok denedim, farklı milletten de insanlarla görüştüm, arkadaşım önerdi tanıştım, hatta kendimden küçük biriyle bile, bu işler denemeyle olur geleceği bilemem diye görüştüm. Ama hani bazen olmayınca olmuyor. Demek ki hayat başka bir ders vermek istiyor, zamanı değil yada var nedeni bilmiyorum ki.
Bir de mesela onunla ilk tanıştığımda mıknatıs gibi çekilmiştik birbirimize bu da etkiledi bir süre beni ama bunun da önemi olmadığını anladım sonuçta önemli olan o çekimi sürdürebilmek.
Beni üzen, aslında çok uyumluyduk, hayata bakış açımız aynıydı, keyif aldığımız güldüğümüz eğlendiğimiz şeyler ortaktı, bir de gerçekten çok güvenilir birisiydi. Böyle aramızda değişik bir bağ var gibiydi bir şey düşünürüm mesela düşündüğüm şeyi bana söylerdi şok olurdum. Bazen davranışlarımız birbirimizin aynası gibiydi. Bence böyle şeylere insan çok anlam yüklüyor ve kopmak zor oluyor. Ama temel sorun, sevgi yetersizliğiydi. Yeterince sevmedi, uzaklık da cabası oldu.

Şimdi de istiyorum ki, hayatımda başkası olmasa bile o da aklımda olmasın. Hiç düşünmeyeyim, aklıma gelmesin. Umarım böyle bir döneme de adım atarım.
 
6 yılını evli, toplamda 14 senemi beraber gecirdigim, artık kolum bacağım kadar kendi parçam gördüğüm adamı ilişkimize inancim kalmadığı için boşadım geçen ay. İnsan yaşı ilerledikce neyi isteyip istemediğini, neye katlanıp katlanamayacagini daha net görüyor. Bazen dağlar aşıyor da düzlükte yoruluyor. O çocukluk aşkım en iyi arkadaşımdı. Muhtemelen onu sevdigim gibi sevemeyecegim kimseyi. Ama geride bırakmayı tercih ettim. Kalbimin bir köşesinde hep sevgisi var olacak. Ama artık onsuz bir hayatım olacak. Daha iyi olacağına da eminim. Kim bilir belki yeniden severim. Ama daha aklı başında severim. Adam akıllı severim. Daha farklı olur yani. Birini unutmanın en kolay yolu ondan haber almamak, stalklamamak, iletişime geçmemektir. Bunu onerebilirim. Hepimize geçmişler olsun :)
 
Evet. Aynı böyle başka ülkeden ilişkim vardı. Ölüyordum aşkımdan ilaç gibiydi bana. Yanında olamadığım için delirip daha çok bağlanıyordum.
Yenisini bulunca geçti.
Sonra o yenisini asla unutamam sandım burada konu bile açtım. Unuttum.
Başka kimse olmadı hayatımda ve ikisi de umrumda değil şimdi.
 
Eveeet.
Bir kelimeye, bir harekete, bir olaya bakar
 
Evet mümkün çok büyük aşkım vardı arkadaşlarımı kaybettim onun için ailemle kavgalar kıyametler yapmam ne dediğim ne varsa yaptım onun için deli gibi aşıktım ayrıldığımizda ölecek gibi oluyordum en son ayrıldığımizda in**har etmiştim sonra ne oldu zaman gecti acim dindi şimdi çok mutlu bir evliliğim ve bir oglum var iyiki olmamış diyorum şimdi
 
Bu kadar zaman beraber geçirdikten sonra o alışkanlıklardan vazgeçmek kişinin yokluğuna alışmak zor olmalı. Çok geçmiş olsun. Bazen uzun süreli ilişkide insanlar tak diye bitirebiliyor artık sürdürmek istemediği için böyle 6aylık 1yıllık ilişkilerde daha farklı bir hırs oluyor galiba insanın içinde.
Bu arada kendimde en tek ve en sevdiğim huyum galiba ya, stalk yapmamak..
Yani onu geride bırakınca hayatı nasıl gidiyor diye bakmak istemiyorum hiç
 
Çivi çiviyi söküyor galiba.
 
İlk sevgilimden ailem zoruyla ayrıldıktan 4 sene sonra (bu süreçte hep o yara sızladı) tekrar onunla olup bambaşka insanlar olduğumuzu fark etmiştim. Bu sefer ben kendi isteğimle ayrıldım çünkü büyümüşüm ve aslında özlediğim o değil, o zamanlardaki heyecandı. He bir de son sefer beni aldatması var tabi 2 sene sonra hayatıma başkasını alacak kadar unutmuştum. Gerçi unutmaktan kasıt ne? Hala aynı duyguları hissetmiyorum ama bana yaptığı her kötülüğü hatırlıyorum. Ve hissettiğim duygu iğrenme sadece. Unutmak lütuf olduğu kadar unutmamak da bir lütuf bu açıdan bakınca. Yaram yok hepsini iyileştirdim.

Nitekim kendisi artık benim çocukluk anım gibi bir şey. Yakın zamanlarda hayatını merak edip mesaj attığım oldu. Uğruna beni aldattığı kadının onu aldattığını öğrendim. Çok pişman olduğunu yeniden denemek istediğini söyledi kabul etmedim. Konuşan öyle bitti. Sonra hayatıma bambaşka biri girdi onunla nişanlandım. Ara sıra hala merak ediyorum ilk aşkımı ama içimde sevgi yok ona eminim. Eski bir anı benim için.
 
Ohooo çok oldu. Arada aklıma geliyor yalan değil ama tatlı bir çocukluk hatırası olarak hatırlıyorum. Hatta geçen gün yine aklıma geldi ama şu anki hali asla değil 15 yaşlarındaki çocuk halleri. (9 yıl birlikteydik) "Keşke o küçük çocuk karşımda olsa da sarılsam" dedim. Asla sevgim yok ama kendimi bulma yolculuğumda çok iyi bir yoldaş oldu bana. Bugünkü benliğimin bir parçası olarak ölene kadar bir yerde benimle yaşayacak. Ama dediğim gibi asla sevgi ve aşk değil şefkatle hatırlanan bir çocukluk hatırası benim için. İkimiz de evliyiz.
 
Evet üniversiteye başlayınca ilk kez aşık oldum ve uzun bir ilişkim oldu 5.5 yıllık. Beni çok üzdü, çok derin yaralar açtı ve ben bir daha kimseye aynı şeyleri hissedemem sanıyordum ta ki eşimi görene kadar. İnsanlar hayatından çıkıyor ve bir zaman sonra unutuyorsun, hatırladığında sadece bir boşluk hissediyorsun o kadar.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…