herkese iyi akşamlar. samimi kız arkadaşımın olmaması canımı çok sıkıyor 
(( aslında genel olarak arkadaş edinmede bir sorunum var denebilir.. babamın işi dolayısıyla ortaokul ve lisede çok okul değiştirdim, devamlı taşınırdık. hep yeni sınıflarım olurdu ve sınıflarda da önceden birbirini tanıyan, kaynaşmış arkadaş grupları.. ilk başlarda denerdim bu arkadaş gruplarının içine girmeyi ama beceremeyince de kendimi toptan geri çekerdim; çünkü aşırı derecede gururlu bir yapım vardır, aslan burcu klasik.. sonuçta bu bende travmatik bir durum yarattı ve sonraki yıllardaki hayatımı etkiledi.
o kadar çok kafama takıyorum ki bunu ! çok isterdim samimi kız arkadaşlarım olsun, birlikte alışverişe çıkalım, kız muhabbeti yapalım filan(( 26 yaşındayım. hiç arkadaşım yok da değil, ama geneli erkek. kurslara filan yazıldım arkadaş edinmek için, ama kız arkadaş edinemedim ve neticede erkek arkadaşlarım oldu. kızla-erkek arkadaş olabilir buna lafım yok.. ama nedense benle arkadaş olan erkeklerin bir süre sonra cıvıması, yerli yersiz iltifatları filan beni itiyo arkadaşlar (( yani yavşama emareleri gösterdikleri anda soğuyorum ve devam ettiremiyorum arkadaşlığı.
öyle çok aşırı güzel bir hatun deilim ama elim-yüzüm düzgündür, kişisel bakımıma da elimden geldiğince özen gösteririm. acaba diyorum, bu normal arkadaşım olan erkekler beni saf mı görüyolar da bu cesareti buluyolar ? tipimde bir saflık, salaklık mı var diye kendi kendimi yiyip bitiriyorum. mesela geçen akşam bir erkek arkadaşla dışarı çıkmıştık. saat ilerleyince dedim ben gideyim evim uzak. ve bana aynen şöyle dedi: "yaa sorun olacaksa bende kalabilirsin evimde boş oda var." o an bozuldum ama birşey diyemedim ve halen bu insanla arkadaşlığımı aynen devam ettiriyorum. çünkü ben de insanım ve arada sinema, tiyatro vs. etkinliklere gitmek istiyorum ve lanet olsun ki arkadaşa ihtiyacım var ! "ya kötü niyetle söylememiştir belki" diye içime attım zira benden de 3 yaş küçük bir erkek, ama kafama taktım bir kere.
başka bir olay, yine başka bir erkek arkadaşla bir mekana müzik dinlemeye gitmiştik. tüm sandalyeler doluydu ve biz ayaktaydık. ama topuklu ayakkabılarım olduğu için yorulmuştum. arkadaş yorulduğumu farkedip sandalye bulayım dedi, ben de dedim nasıl bulacaksın hepsi dolu. aynen şöyle cevap verdi: "kız arkadaşım regl oldu karnı ağrıyo derim ve birisinden rica ederim". ve sonra güldü. gerçi bunu espri amacıyla demişti ama canım sıkılmıştı bir kere.
genel olarak sessiz sakin bir yapım var denebilir.. insanları kırmamaya çalışırım hayır diyemem kolay kolay.. ama kırılmayı da hiç istemem. hazır cevap değilim, birisi can yakan bir laf dese taşı gediğine koyamam. kıskancım, özellikle başarılı ve büyük arkadaş grupları olan insanları kıskanırım ama olan bana olur, kendime ederim ne edeceksem, entrikadan dedikodudan anlamam. insanları birbirine düşürmekten anlamam. bazen diyorum bundan mı kaybediyorum diyorum. etrafa bakıyorum ne çirkef insanların, ne şirretlerin bir ordu gibi arkadaş grupları var(( benim yok işte ((( bizim işyerinde 2 kız var mesela deli gibi kıskanıyorum onları. geniş bir grupları var, her gün gözümün önünde sinema, konser, tiyatro planları yapıyorlar ve ben kahrımdan ölüyorum.
bu kaderi yenmeyi de denedim. kız arkadaş edinmek için kurslara yazıldım ama olmadı. ben biraz çabuk kaynaşmak istiyorum ama karşımdaki insan bana benim gibi reaksiyon göstermeyince olmuyor ki. kısa sürede kaynaşmak istedim insanlarla ama beceremedim, onlar soğuk durunca ben de gururuma yenildim yine kabuğuma çekildim.... ama beceren nasıl becereiyor ben bunu anlamıyorum !!!! mesela bizim işyerinde 2 kız var çok samimiler, hatta biri diğerinin düğününe bile gitti taaa urfalara. ben sanıyordum ki bunlar aynı okulda filan okudu, meğerse serviste tanışmışlar ve sadece 8 aylık bir arkadaşlık ve bu kadar samimiyet !!!! bunu öğrenince hem başımı taşlara vurasım geldi hem de gaza geldim, dedim ben de yapabilirim belki gittiğim kurslarda ama olmadı olmadı olmuyor :'((((((((((((((
26 yaşındayım, iyi sayılabilecek bir üni. bitirdim ve iyi sayılabilecek bir işyerinde çalışıyorum. elim-yüzüm düzgün, bakımıma dikkat ediyorum. kendimi geliştirmeye çalışıyorum kurslar filan, yaza da yüksek lisansa başvurucam. yani fiziksel ve sosyal anlamda bir ucube deilim ama neden böyle oluyor anlamıyorum(((
arkadaşlar, allahaşkına yalvarırım, her türlü öneriye açığım yeter ki yeneyim bunu. kitap olur, film olur, hatta psikolog-psikiyatrist de olur. yazacağınız her bir kelime benim için altından daha değerli bunu bilin.
(( aslında genel olarak arkadaş edinmede bir sorunum var denebilir.. babamın işi dolayısıyla ortaokul ve lisede çok okul değiştirdim, devamlı taşınırdık. hep yeni sınıflarım olurdu ve sınıflarda da önceden birbirini tanıyan, kaynaşmış arkadaş grupları.. ilk başlarda denerdim bu arkadaş gruplarının içine girmeyi ama beceremeyince de kendimi toptan geri çekerdim; çünkü aşırı derecede gururlu bir yapım vardır, aslan burcu klasik.. sonuçta bu bende travmatik bir durum yarattı ve sonraki yıllardaki hayatımı etkiledi.o kadar çok kafama takıyorum ki bunu ! çok isterdim samimi kız arkadaşlarım olsun, birlikte alışverişe çıkalım, kız muhabbeti yapalım filan
(( 26 yaşındayım. hiç arkadaşım yok da değil, ama geneli erkek. kurslara filan yazıldım arkadaş edinmek için, ama kız arkadaş edinemedim ve neticede erkek arkadaşlarım oldu. kızla-erkek arkadaş olabilir buna lafım yok.. ama nedense benle arkadaş olan erkeklerin bir süre sonra cıvıması, yerli yersiz iltifatları filan beni itiyo arkadaşlar (( yani yavşama emareleri gösterdikleri anda soğuyorum ve devam ettiremiyorum arkadaşlığı. öyle çok aşırı güzel bir hatun deilim ama elim-yüzüm düzgündür, kişisel bakımıma da elimden geldiğince özen gösteririm. acaba diyorum, bu normal arkadaşım olan erkekler beni saf mı görüyolar da bu cesareti buluyolar ? tipimde bir saflık, salaklık mı var diye kendi kendimi yiyip bitiriyorum. mesela geçen akşam bir erkek arkadaşla dışarı çıkmıştık. saat ilerleyince dedim ben gideyim evim uzak. ve bana aynen şöyle dedi: "yaa sorun olacaksa bende kalabilirsin evimde boş oda var." o an bozuldum ama birşey diyemedim ve halen bu insanla arkadaşlığımı aynen devam ettiriyorum. çünkü ben de insanım ve arada sinema, tiyatro vs. etkinliklere gitmek istiyorum ve lanet olsun ki arkadaşa ihtiyacım var ! "ya kötü niyetle söylememiştir belki" diye içime attım zira benden de 3 yaş küçük bir erkek, ama kafama taktım bir kere.
başka bir olay, yine başka bir erkek arkadaşla bir mekana müzik dinlemeye gitmiştik. tüm sandalyeler doluydu ve biz ayaktaydık. ama topuklu ayakkabılarım olduğu için yorulmuştum. arkadaş yorulduğumu farkedip sandalye bulayım dedi, ben de dedim nasıl bulacaksın hepsi dolu. aynen şöyle cevap verdi: "kız arkadaşım regl oldu karnı ağrıyo derim ve birisinden rica ederim". ve sonra güldü. gerçi bunu espri amacıyla demişti ama canım sıkılmıştı bir kere.
genel olarak sessiz sakin bir yapım var denebilir.. insanları kırmamaya çalışırım hayır diyemem kolay kolay.. ama kırılmayı da hiç istemem. hazır cevap değilim, birisi can yakan bir laf dese taşı gediğine koyamam. kıskancım, özellikle başarılı ve büyük arkadaş grupları olan insanları kıskanırım ama olan bana olur, kendime ederim ne edeceksem, entrikadan dedikodudan anlamam. insanları birbirine düşürmekten anlamam. bazen diyorum bundan mı kaybediyorum diyorum. etrafa bakıyorum ne çirkef insanların, ne şirretlerin bir ordu gibi arkadaş grupları var
(( benim yok işte ((( bizim işyerinde 2 kız var mesela deli gibi kıskanıyorum onları. geniş bir grupları var, her gün gözümün önünde sinema, konser, tiyatro planları yapıyorlar ve ben kahrımdan ölüyorum.bu kaderi yenmeyi de denedim. kız arkadaş edinmek için kurslara yazıldım ama olmadı. ben biraz çabuk kaynaşmak istiyorum ama karşımdaki insan bana benim gibi reaksiyon göstermeyince olmuyor ki. kısa sürede kaynaşmak istedim insanlarla ama beceremedim, onlar soğuk durunca ben de gururuma yenildim yine kabuğuma çekildim.... ama beceren nasıl becereiyor ben bunu anlamıyorum !!!! mesela bizim işyerinde 2 kız var çok samimiler, hatta biri diğerinin düğününe bile gitti taaa urfalara. ben sanıyordum ki bunlar aynı okulda filan okudu, meğerse serviste tanışmışlar ve sadece 8 aylık bir arkadaşlık ve bu kadar samimiyet !!!! bunu öğrenince hem başımı taşlara vurasım geldi hem de gaza geldim, dedim ben de yapabilirim belki gittiğim kurslarda ama olmadı olmadı olmuyor :'((((((((((((((
26 yaşındayım, iyi sayılabilecek bir üni. bitirdim ve iyi sayılabilecek bir işyerinde çalışıyorum. elim-yüzüm düzgün, bakımıma dikkat ediyorum. kendimi geliştirmeye çalışıyorum kurslar filan, yaza da yüksek lisansa başvurucam. yani fiziksel ve sosyal anlamda bir ucube deilim ama neden böyle oluyor anlamıyorum
((( arkadaşlar, allahaşkına yalvarırım, her türlü öneriye açığım yeter ki yeneyim bunu. kitap olur, film olur, hatta psikolog-psikiyatrist de olur. yazacağınız her bir kelime benim için altından daha değerli bunu bilin.
Son düzenleme:
Fal bakan birisini gördükleri zaman hemen yakınlaşıp samimi olmaya çalışıyorlar.
