• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hic evlenmemis arkadaslara soruyorum

arkadaşlar sizi o kadar iyi anlıyorum ki...sanki hiç evlenemeyecekmişim gibi gelirdi ve evet en kötüsü milletin sorması.hatta kaç defa önüme çıkan ilk adamla evleneceğim derdim sinirle.hamile aynı yaşıt arkadaşlarımı görünce ağlardım çünkü en büyük zaafım çocuk.çok dua ettim Allah'ım hayırlı iş,hayırlı eş,hayırlı evlatlar ver diye...çok bunaldığım ve çok dua ettiğim bir zamanda tanıştım eşimle geçen sene ocakta.herhalde benim kalbim hiç kimseye ısınamayacak derken ilk görüşte sevdim.bir arkadaşımız hatta abimiz tanıştırdı beraber çalışıyorlarmış. kişilikleriniz çok benziyor biz çok yakıştırdık dediler daha adını sanını bile söylemeden yüzüne bakınca aşık oldum diyebilirim...ve şimdi hamileyim...bunları umudunuzu ve dualarınızı kaybetmeyin diye anlatıyorum
şimdi dönüp baktığımda iyi ki 25 imde evlenmişim diyorum şu anki aklım fikrim çok daha olgun...ama lütfen Allah tan tam isteyin ve mümkünse eşinizin ailesine de çok dikkat edin maalesef göz ardı edilemiyorlar isterlerse kırk saat uzakta olsunlar...
Allah en yakın zamanda hayırlı eş nasip etsin hepinize ...dua edeceğim hepinize çünkü çok iyi anlıyorum:-)ve birde bana haber verin lütfen Allah izin verir güzel şeyler olursa:1:
 
arkadaşlar sizi o kadar iyi anlıyorum ki...sanki hiç evlenemeyecekmişim gibi gelirdi ve evet en kötüsü milletin sorması.hatta kaç defa önüme çıkan ilk adamla evleneceğim derdim sinirle.hamile aynı yaşıt arkadaşlarımı görünce ağlardım çünkü en büyük zaafım çocuk.çok dua ettim Allah'ım hayırlı iş,hayırlı eş,hayırlı evlatlar ver diye...çok bunaldığım ve çok dua ettiğim bir zamanda tanıştım eşimle geçen sene ocakta.herhalde benim kalbim hiç kimseye ısınamayacak derken ilk görüşte sevdim.bir arkadaşımız hatta abimiz tanıştırdı beraber çalışıyorlarmış. kişilikleriniz çok benziyor biz çok yakıştırdık dediler daha adını sanını bile söylemeden yüzüne bakınca aşık oldum diyebilirim...ve şimdi hamileyim...bunları umudunuzu ve dualarınızı kaybetmeyin diye anlatıyorum
şimdi dönüp baktığımda iyi ki 25 imde evlenmişim diyorum şu anki aklım fikrim çok daha olgun...ama lütfen Allah tan tam isteyin ve mümkünse eşinizin ailesine de çok dikkat edin maalesef göz ardı edilemiyorlar isterlerse kırk saat uzakta olsunlar...
Allah en yakın zamanda hayırlı eş nasip etsin hepinize ...dua edeceğim hepinize çünkü çok iyi anlıyorum:-)ve birde bana haber verin lütfen Allah izin verir güzel şeyler olursa:1:

tatlım seninki 25 normal bir yaş. bizim 30umuza ramak kaldı artık. arkadaşlarımın düğününe doğumuna gitmek bile istemiyorum artık. hep "ee sen ne zaman evleniyoooon_?" sorusu rahatsız ediyor beni. yoksa düğün sevmediğimden değil. belli bi yaştan sonraki evlilik de çocuk için zor olacak. malum hormonlar... ama her şeyin hayırlısı.
 
mrb ben de 27 yaşındayım ben de bekarım..bi ilişkim vardı yeni bitti evlilik hayalleri kuruyoduk çok da seviyoduk ama olmayacağı belliydi bazı sorunlar nedeniyle ayrıldık.şuan özgür olduğum için kimseye hesap vermeden yaşadığım için bi yandan mutluyum ama rahatlık batıyo galiba :55: eskiden bu kadar önemsemezdim ama yaşım geçtikçe korkuyorum evlenemicem diye doğum günüm yaklaştıkça moralim bozuluyo. evli olsam umrumda olmazdı tabiki çünkü kendimi yaşlı hissetmiyorum ama evlenmek için geç kaldığımı ve evlenemiceğimi düşünüyorum bazen. daha erken aslında bunları düşünmek için ama benim korkum ilerde bana kim bakıcak diye değil.ben sevip sevileceğim herşeyi eşimle paylaşacağım bi hayatım olsun istiyorum.çok özeniyorum evlenenlere internette arkadalarımın evlendiklerini görünce bi ben kaldım diyorum :) mutsuz biri değilim herşeyden keyif alırım ama bişeyleri eşimle paylaşmıyo olmak beni üzüyo eksik tat alıyorum herşeyden.. evet özgürlüğüme düşkünüm bazen aile sıkıyo insanı ama asıl amacım bu değil çünkü şuan ailemin yanında kalıyorum ama kendi evim de var benim bazen orda da kalıyorum özgürlüğün tadını çıkarıyorum ama biyerden sonra yalnızlıktan sıkılıyo insan. yemek yapıyorum mesela kendi kendime yiyorum. tek başına geziyorum ya da eş dostla ama keyif vermiyo. evli olsaydım verirdi mutlaka. evlenince sadece kocamla gezip herkesi hayatımdan çıkarcak değilim ama eksiklik duyuyo insan kocası olmayınca.. 4444 kere Salat ı tefriciyeyi okuduk benim için annem ve bir tanıdığın yardımıyla hayırlı bi eş diye niyetlendik onun haricinde de dua ediyorum Allah büyük inşallah kabul olur. bekarlık dünyanın sonu değil bi şekilde yaşıyo insan ama insan o duyguyu tatmak istiyo Allah hayırlısını versin herkese :54:

Ben de kendi kendime okudum o duayi. Belli bir zaman icinde mi bitirmek gerekiyor bilmiyorum. Tek basima her gun okuyabildigim kadar okudum, uzun surdu ama bitirdim. Hayirlisi.
 
Kac yasinda olursan ol ailenle yasiyorsan hep cocuksun. Bana da surekli karisiyorlar, yemek yedin mi, hadi yat artik, disari cikiyorum mesela nereye gidiyorsun, kacta geliceksin vs. Eve girip cikmam falan sorun degil, asla baskici degillerdir ama attigim adima karisiyorlar. Tabi ki sevdiklerinden ilgilendiklerinden ama o kadar bunaliyorum ki. Ayri eve cikacagim desem asla anlam veremezler, kabul ettirebilmem icin cok caba harcamam gerekir. Ayrica durduk yere masraf. Onlardan para da istemeye kiyamam. E tek basima sifirdan ev kurmam da mumkun degil. Cok bunaliyorum, duvarlar ustume ustume geliyor evde.
 
tatlım seninki 25 normal bir yaş. bizim 30umuza ramak kaldı artık. arkadaşlarımın düğününe doğumuna gitmek bile istemiyorum artık. hep "ee sen ne zaman evleniyoooon_?" sorusu rahatsız ediyor beni. yoksa düğün sevmediğimden değil. belli bi yaştan sonraki evlilik de çocuk için zor olacak. malum hormonlar... ama her şeyin hayırlısı.

bizim oralarda pek değil galiba.burnumdan geldi.üniversite bitti kaç senedir çalışıyorsun e hadi bi düğün görelim deyip başımın etini yediler
 
bizim oralarda pek değil galiba.burnumdan geldi.üniversite bitti kaç senedir çalışıyorsun e hadi bi düğün görelim deyip başımın etini yediler


işte insanların beklentisi..

üniversite-iş-evlilik - çocuk. 2 aşamayı geçtik 3.de yerimizde sayııyoruz :1: daha 4.sü var:1:
 
Ben de kendi kendime okudum o duayi. Belli bir zaman icinde mi bitirmek gerekiyor bilmiyorum. Tek basima her gun okuyabildigim kadar okudum, uzun surdu ama bitirdim. Hayirlisi.

biz 3 kişi bir haftada bitirebildik ne kadar sürede bitmesi gerekiyo bilmiyorum ama çok uzun sürmemesi gerekiyo sanırım :) inşallah dualarımız kabul olur. benim ailem de baskıcı değil ama onların yanındayken kafama esince çıkıp biyere gidemiyorum nereye diye sorarlar mutlaka kendime ait evim var işe giderken orda kalıyodum şehir içinde olduğu için.orda rahatım ama işte o da biyere kadar çekiliyo yani özgürce hareket etmek çok güzel ama evli olmayınca herşeyi kendi kendime yapıyorum ordayken bir eşle paylaşmak istiyorum
 
Kızlar bugün kardeşimin odasına gereken bir şeyler almak için ikea'ya gittik. Millet nişanlısıyla eşiyle ev alışverişi yapıyordu. İnanın ağlayacak gibi oldum. Böyle kalbim ağrıdı. Oraya gitmeyin!!!:)))
 
Elalem soruyor diye evlenmeyin yahu.Elalemin sorusu bitermi:44:.Millet pek biliyor başkasını adına konuşmayı
 
Canim benim senin yasin daha karamsarlasmak icin kucuk. Erkek arkadaslarim var. Erkeklerin bakis acisini biliyorum. 30un uzerindeysen istersen dunya guzeli ol tercih etmiyorlar, bu bir gercek. Ya evlenip bosanmis olacak ya da yasi 40a yaklasmis olacak. Ancak bunlar olabilir kismetimiz. Cok cok yakin bir erkek arkadasim var, asla bu kadar karamsar oldugumu bilmiyor. Herkese rol yapiyorum zaten, umursamiyormusum gibi zaten evlenmeyi cok da istemiyormusum gibi. Onunla konusurken evlenmek icin maksimum iki senen var dedi. Kirmak icin soylemedi biliyorum, uzuldugumu bilse asla soylemez. Ama gercekler boyle. Bu arada ben 31 yasindayim.


yaşadığın çevreye bağlı sanırım...ben 33 ümde evlendim ve hiç bu tarz düşüncelere kapılmadım....
 
Kızlar ben de artık evde kaldım galiba .bi kaç kere isteyen oldu önem beğenmedim .devgilimden de ayrıldım .artık aynaya baktığımda kendimi beğenmiyorum .eve büyük bi fıçı alıp gitmeyi düşünüyorum malum annem turşumu kuracak..
 
Aslında evlenmek isteyip bir türlü kısmet olmayanların açtığı çok konu var. Ben de o konuları okudum, kendi hislerimden de bahsettim. Bu konuyu daha farklı bir amaçla açmıştım, tekrar anlatayım. Kısmetimiz gelir veya gelmez bunu bilemeyiz tabi ki. Diyelim ki yıllar sonra gelecek ya da hiç gelmeyecek, sonuçta artık takmıyoruz desek bile içten içe hepimiz üzülüyoruz. İşte bu bekleyişe ve üzülmeye bir çare bulan var mı? İçim sıkıldığında şöyle bir aktivite yapıyorum iyi geliyor, ya da terapiye gittim iyi geldi ya da düşünce yapımı değiştirdim falan diyen var mı? Biz de deneyelim. Böyle üzül üzül depresyona gir nereye kadar? Hayatı kaçırdığımı hissediyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Evlenmemiş ama hayatı dolu dolu yaşayanlardan tavsiyeler istiyorum kısacası.
 
Hic evlenmemis, otuz yasin uzerinde ve artik pek de umudu kalmamis olan arkadaslar sorum size. Gunler bir sekilde geciyor. Kimimiz calisiyoruz, kimimiz hobilerimizle zaman geciriyoruz, kosturuyoruz ama geceler size de cok uzucu ve uzun geliyor mu? Neler yapiyorsunuz? Zamaninizi nasil geciriyorsunuz? Ve en onemlisi moralinizi nasil yuksek tutuyorsunuz?
Ben hala ailemle yasiyorum. Cocukmusum gibi odam var, evlilerin evi varken. Bu gucume gidiyor. Odamda bir suru ceyizim var ozenle secip ozenle sarip sarmaladigim. Evim olsa, kendi zevkimce dosesem diye hayal kurmak bile aci veriyor. Ailemle yasamak gucume gidiyor dedim ama Allah onlari basimdan eksik etmesin. Bir gun gelecek onlar olmayacak. Ben ne yapacagim o zaman yapayalniz? O kadar korkuyorum ki.
En kotusu de amacsiz yasamak. Ne icin yasiyorum ki ben? Calismak icin mi? Gezip tozmak deseniz herkes evli kimle gezeyim, yalniz mi? Coluk cocuk yok. Bombos bir hayat. Varligim ya da yoklugum neyi degistiriyor ki? Hic evlenmemis bir halam var. Annesi babasi uzun zaman once vefat etmis tabi. İki kardesi var ama herkes kendi hayatini yasiyor. Oyle olmaktan cok korkuyorum. Kismet deyip geciyoruz. Ama isyan etmemek elde degil. O kadinin ne gunahi var da onun kismetine boyle yalnizlik ve bos bir hayat dusmus?
Yardim edin arkadaslar. Psikolojim cok kotu. Eger benim kismetim de boyleyse koca bir hayat nasil dayanacagim? Siz nasil dayaniyorsunuz?

ne hissettiğinizi anlıyorum ama yaşayamadığınız için hayatın sadece o kısmına odaklanmışsınız ...evet çok güzel ama evlenmek hayatın anlamı değil ki ... bakış açınızı biraz sorgular, değiştirmeye çalışırsanız farklı şeyler bulabilirsiniz...ben olsam vakıflara harcardım zamanımı ve enerjimi, ihtiyacı olan kişilere ....yapabilirsem, yaşım gelince, maddi durumum elverirse evlat edinirdim kesin...bu benim tercihim tabi...
 
Kızlar ben de artık evde kaldım galiba .bi kaç kere isteyen oldu önem beğenmedim .devgilimden de ayrıldım .artık aynaya baktığımda kendimi beğenmiyorum .eve büyük bi fıçı alıp gitmeyi düşünüyorum malum annem turşumu kuracak..

Çok tatlısın yaa güldürdün beni:)))
 
yaşadığın çevreye bağlı sanırım...ben 33 ümde evlendim ve hiç bu tarz düşüncelere kapılmadım....

Vallahi hiç çevreyle alakası yok. Annem babam hiç karışmaz. Akrabamız zaten yok denecek kadar az, içlerinde evlenmemişler olduğu için bu konuda bana laf etmezler. Arkadaşlarımdan benim gibi evlenmemişler var. Tamamen ben kendim üzülüyorum :))
 
Aslında evlenmek isteyip bir türlü kısmet olmayanların açtığı çok konu var. Ben de o konuları okudum, kendi hislerimden de bahsettim. Bu konuyu daha farklı bir amaçla açmıştım, tekrar anlatayım. Kısmetimiz gelir veya gelmez bunu bilemeyiz tabi ki. Diyelim ki yıllar sonra gelecek ya da hiç gelmeyecek, sonuçta artık takmıyoruz desek bile içten içe hepimiz üzülüyoruz. İşte bu bekleyişe ve üzülmeye bir çare bulan var mı? İçim sıkıldığında şöyle bir aktivite yapıyorum iyi geliyor, ya da terapiye gittim iyi geldi ya da düşünce yapımı değiştirdim falan diyen var mı? Biz de deneyelim. Böyle üzül üzül depresyona gir nereye kadar? Hayatı kaçırdığımı hissediyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Evlenmemiş ama hayatı dolu dolu yaşayanlardan tavsiyeler istiyorum kısacası.


bu aşamaya geldiyseniz gerisi gelir emin olun....
 
Canim benim senin yasin daha karamsarlasmak icin kucuk. Erkek arkadaslarim var. Erkeklerin bakis acisini biliyorum. 30un uzerindeysen istersen dunya guzeli ol tercih etmiyorlar, bu bir gercek. Ya evlenip bosanmis olacak ya da yasi 40a yaklasmis olacak. Ancak bunlar olabilir kismetimiz. Cok cok yakin bir erkek arkadasim var, asla bu kadar karamsar oldugumu bilmiyor. Herkese rol yapiyorum zaten, umursamiyormusum gibi zaten evlenmeyi cok da istemiyormusum gibi. Onunla konusurken evlenmek icin maksimum iki senen var dedi. Kirmak icin soylemedi biliyorum, uzuldugumu bilse asla soylemez. Ama gercekler boyle. Bu arada ben 31 yasindayim.

bence alakası yok, kendim de dahil arkadaşlarım hep 30 ve 30 dan sonra evlendi. Erkeklerin bakış açıcı böyle diye genelleme yapmışsınız ama o sizin çevrenizdeki erkekler için öyle sanırım. Benim kız arkadaşlarım 30 civarı evleniyor mesela eşleri sizin dediğiniz gibi evlenip boşanan ya da 40 a yaklaşmış değil 30-32 yaşlarında.. ben mesela 30 da evlendim eşim 28 idi.. Ben eşimi tanımasam eşim beni tanımasa hala bekar olurduk, artık kimse eskisi gibi değil, kafasına göre birini bulmadan mutlu olacağına inanmadan evlenmiyor, bekliyor
 
Back
X