• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hiç evlenmemeyi tercih eder miydiniz?

Sizce evlenmemek nasıl bir karar olurdu?Genç yaşta bazı şeylerin farkına varamayıp sonradan evlenmediğime pişman olur muyum?Evet iyi bir evlilik olmadıktan sonra olmasa da olur diyenler olucaktır.Ama ayrıntılı fikir almak istiyorum.Belli bir yaşa gelip hiç evlenmemiş olan varsa aranızda bu kararından memnun mu?Düşüncelerinizi bekliyorum.
Tam evlilikten vazgeçtim eşimle tanıştım😁
 
Cesaretli olmak evlenmek değil yalnız .
Bekar olmak daha büyük bir cesaret emin ol bu ülkede.
İsteyen bulur zaten evlilik çok zor cesaret isteyen bir iş değil.
Yada gurur duyulacak .
Evliliği kariyer olarak görüyorsunuz umarım hayal kırıklığına uğramazsınız.
Yok canım ne kariyeri elhamdülillah güzel bir kariyerim var ..2 kere aşk evliliği yaptım evet ikiside cesaret işiydi hemde ne cesaret ..iyiki korkmadan yapmışım ikisinide bana çok güzel nimetleri oldu yaşadığım külfetler o nimetlerin yanında birer hiç hükmünde kalıyor bu yüzden gurur duyuyorum ..yoksa kocam var gurur duyuyorum olayı değil yani tabiki onun yeri ayrı iyiki çıkmış karşıma oda bonus ...
 
Ben 30 yasimdan sonra gayet aklimi basima topladigim bir zamanda esimle tanisdim. Onunla her zaman tekrar evlenirim. Allah basimdan eksik etmesin. 20 yaslarda birini tercih etseydim fiasko olurdu muhtemelen 🤣yani hem kendi tercihlerimize bagli bir durum, hem sans meselesi biraz. Ama esime tanismasaydim sirf evlenmek icin evlenmezdim
 
Cesaretli olmak evlenmek değil yalnız .
Bekar olmak daha büyük bir cesaret emin ol bu ülkede.
İsteyen bulur zaten evlilik çok zor cesaret isteyen bir iş değil.
Yada gurur duyulacak .
Evliliği kariyer olarak görüyorsunuz umarım hayal kırıklığına uğramazsınız.
yanlış anlamayın ama evlenmeden önce ben de böyle amaan ne evlencem ben bekar kalcam derdim.Evlenmek istemediğimden değil,karşıma düzgün biri çıkmadığından.Ama emin olun karşınıza çıkınca böyle düşünmüyorsunuz.Kız arkadaşımla dışarı çıkmak yerine eşimi tercih ederim mesela.Çok farklı bir boyuta evriliyorsunuz.Mutlu olduğum bir şeyi yaparken eşim yanımda yoksa buruk hissedebiliyorum , keşke o da görseydi ya da bu etkinliği onunla yapsaydık diyorum.Böyle yazınca aman da ne kocacı gibi duruyor ama evlendiğinizde anlarsınız beni :)
 
Sizce evlenmemek nasıl bir karar olurdu?Genç yaşta bazı şeylerin farkına varamayıp sonradan evlenmediğime pişman olur muyum?Evet iyi bir evlilik olmadıktan sonra olmasa da olur diyenler olucaktır.Ama ayrıntılı fikir almak istiyorum.Belli bir yaşa gelip hiç evlenmemiş olan varsa aranızda bu kararından memnun mu?Düşüncelerinizi bekliyorum.
Onu bilemem de önemli olan kendi ayaklarınızın üstünde durmak.Evlenseniz de evlenmeseniz de kendinize güveniniz olur.Kötü bir evlilikte bile kendinizi bundan kurtarabilirsiniz.O evliliğe mecbur kalmazsınız.
Evlilik riskse bu risk alınır bence.
 
yanlış anlamayın ama evlenmeden önce ben de böyle amaan ne evlencem ben bekar kalcam derdim.Evlenmek istemediğimden değil,karşıma düzgün biri çıkmadığından.Ama emin olun karşınıza çıkınca böyle düşünmüyorsunuz.Kız arkadaşımla dışarı çıkmak yerine eşimi tercih ederim mesela.Çok farklı bir boyuta evriliyorsunuz.Mutlu olduğum bir şeyi yaparken eşim yanımda yoksa buruk hissedebiliyorum , keşke o da görseydi ya da bu etkinliği onunla yapsaydık diyorum.Böyle yazınca aman da ne kocacı gibi duruyor ama evlendiğinizde anlarsınız beni :)
İşte bu çok güzel bir şey. İyi ya da kötü bir şey yaşadığında, bir haber aldığında duyduğun hemen arama isteği. Hatta küs olduğun zamanlar da elinin telefona uzanması ama inadından aramaman :) Evlilik eğlenceli ve güzel zamanlarında gerçekten çok keyifli. Sıkıntılı, zor günler ise daha da kenetliyor eşleri. İnsan bu günlerde sevgisini ve ilişkinin gücünü görüyor. Ama sıkıntıyı ve zor günleri içeriden yaşamak ağır baya. Eşler birbirinin sorun kaynağı olmasa, herkes gücü nispetinde sorumluluk alsa, güven ve huzur içinde yaşansa ne var yani. Dilerim evlenmeyi isteyen tüm bekarlar güzel evlilikler yaşarlar. Ve evli olan tüm çiftler de mutlulukla yollarına devam ederler.
 
Sizce evlenmemek nasıl bir karar olurdu?Genç yaşta bazı şeylerin farkına varamayıp sonradan evlenmediğime pişman olur muyum?Evet iyi bir evlilik olmadıktan sonra olmasa da olur diyenler olucaktır.Ama ayrıntılı fikir almak istiyorum.Belli bir yaşa gelip hiç evlenmemiş olan varsa aranızda bu kararından memnun mu?Düşüncelerinizi bekliyorum.
Ben aklımda evlilikle ilgili hiçbir düşünce yokken otuz yaşımda eşimle tanışıp 5 ay içinde evlendim. Öncesinde fikren çok uzaktım evliliğe ve bekar olmaktan çok memnundum. Erkek arkadaşlarımdan ayrılma sebebim genellikle ilişkinin ciddiye binmesi oluyordu, kendimi evlilik için yeterince olgun bulmuyordum. Kendi halinde, yalnız yaşayan bir insandım. Sonra eşim çıktı karşıma ve onun bazı özel durumlarından dolayı hızlıca evlendik. 4 yıla yakındır evliyiz, hiç pişman olmadım, eşimi çok seviyorum. Hep şöyle düşünüyorum; insan mutluysa bekarken de mutlu oluyor, çok ekstrem bir şey çıkmadığı sürece evliyken de mutlu oluyor. Siz kendi içinizde dengeli, kendine yetebilen ve pozitif bir insansanız kuvvetle muhtemel kendiniz gibi birini bulur ve onunla mutlu bir evlilik yaparsınız. Mutluluğun medeni halle çok ilgisi yok. İnsanın içinde olan bişey.
 
yanlış anlamayın ama evlenmeden önce ben de böyle amaan ne evlencem ben bekar kalcam derdim.Evlenmek istemediğimden değil,karşıma düzgün biri çıkmadığından.Ama emin olun karşınıza çıkınca böyle düşünmüyorsunuz.Kız arkadaşımla dışarı çıkmak yerine eşimi tercih ederim mesela.Çok farklı bir boyuta evriliyorsunuz.Mutlu olduğum bir şeyi yaparken eşim yanımda yoksa buruk hissedebiliyorum , keşke o da görseydi ya da bu etkinliği onunla yapsaydık diyorum.Böyle yazınca aman da ne kocacı gibi duruyor ama evlendiğinizde anlarsınız beni :)
Ayni hissiyati yasiyorum. Evlenmeden önce cok gezen tozan arkadaslarla buluşan biriydim, simdi sadece esimle evde oturup sohbet muhabbet film izlemek istiyorum. Insan tabii ki yakin dostlariyla da irtibatta oluyor ama en iyi dostunuzda esiniz olmus oluyor. Her ilişkide oldugu gibi evlilikte de hersey karsilikli. Erkek hanimci olunca sizde beyci oluveriyorsunuz. Her evliliğinin dinamigi farkli tabii fakat deger veren deger görür diye ummak istiyorum. Allah iyi insanlarla karsilastirsin, evlenmek isteyenleri de istemeyenleri de.
 
Sizce evlenmemek nasıl bir karar olurdu?Genç yaşta bazı şeylerin farkına varamayıp sonradan evlenmediğime pişman olur muyum?Evet iyi bir evlilik olmadıktan sonra olmasa da olur diyenler olucaktır.Ama ayrıntılı fikir almak istiyorum.Belli bir yaşa gelip hiç evlenmemiş olan varsa aranızda bu kararından memnun mu?Düşüncelerinizi bekliyorum.
36 yaşıma kadar armutun sapı üzümün çöpü diyerek evlenmedim ama eşimle evlendiğimde ah be dedim bi on yıl önce olaydı. Tahmin etmediğim bir şekilde sevdim evliliği. Hayat belli olmuyor bu konuda net bir karar verilemez bence
 
İşte bu çok güzel bir şey. İyi ya da kötü bir şey yaşadığında, bir haber aldığında duyduğun hemen arama isteği. Hatta küs olduğun zamanlar da elinin telefona uzanması ama inadından aramaman :) Evlilik eğlenceli ve güzel zamanlarında gerçekten çok keyifli. Sıkıntılı, zor günler ise daha da kenetliyor eşleri. İnsan bu günlerde sevgisini ve ilişkinin gücünü görüyor. Ama sıkıntıyı ve zor günleri içeriden yaşamak ağır baya. Eşler birbirinin sorun kaynağı olmasa, herkes gücü nispetinde sorumluluk alsa, güven ve huzur içinde yaşansa ne var yani. Dilerim evlenmeyi isteyen tüm bekarlar güzel evlilikler yaşarlar. Ve evli olan tüm çiftler de mutlulukla yollarına devam ederler.
Kesinlikle.Derdi paylaşmak paylaşmaktan kastım bölüşmek bile bir başka.Hangi arkadaşımız üzgün olduğumuzda üzülme demekten öteye gidebiliyor ki çok çok azdır ötesi.Üzülme ben varım hissi çok hoşuma gidiyor benim. Bu demek değil ki herkes evlensin.Her koca da böyle değil tabi.Herkes mutlu olsun çok çok
 
İnsan yapamadıklarından mı yaptıklarından mı pişmanlık duyar?
Aslında her yaptığı bir yapamadığıdır. İnsan yaptığı ve yapmaktan vazgeçtiği bir konuda pişmansa örneğin evlilikte; keşke evlenmeseydim, keşke bekar kalabilseydim der. İkisi de aynı kapıya çıkar. Ama neticede hayat pişman olmak için çok kısa. Ne yaşadıysak ve yaşamadıysak bize ait, bizimle ilgili.
 
Aslında her yaptığı bir yapamadığıdır. İnsan yaptığı ve yapmaktan vazgeçtiği bir konuda pişmansa örneğin evlilikte; keşke evlenmeseydim, keşke bekar kalabilseydim der. İkisi de aynı kapıya çıkar. Ama neticede hayat pişman olmak için çok kısa. Ne yaşadıysak ve yaşamadıysak bize ait, bizimle ilgili.
Bilmiyorum.Sanki yapamadıklarım benim için pişmanlıktır.Yaptığın şeylerin bir sonucu vardır.Ceza veya ödül.Bedelini ödersin.Ama yapamadıklarım içimde kalır.
 
Bir de şu var.Yanlış anlaşılmak istemem ama arkadaşlarımdan da biliyorum.35 e kadar öyle böyle evlenmeyip sonrasında pişman olan çok var gerçekten.Ki o yaştan sonra evlenmek önceki yaşlara göre nispeten daha zor oluyor takdir edersiniz ki.Ben de 30 umu geçmiştim evlendiğimde.Eşime de derim sen karşıma çıkmasaydın o saatten sonra evlenmezdim heralde diye.Çünkü belli bir yaştan sonra aşk meşk işleriyle bile uğraşası gelmiyor insanın.
 
yanlış anlamayın ama evlenmeden önce ben de böyle amaan ne evlencem ben bekar kalcam derdim.Evlenmek istemediğimden değil,karşıma düzgün biri çıkmadığından.Ama emin olun karşınıza çıkınca böyle düşünmüyorsunuz.Kız arkadaşımla dışarı çıkmak yerine eşimi tercih ederim mesela.Çok farklı bir boyuta evriliyorsunuz.Mutlu olduğum bir şeyi yaparken eşim yanımda yoksa buruk hissedebiliyorum , keşke o da görseydi ya da bu etkinliği onunla yapsaydık diyorum.Böyle yazınca aman da ne kocacı gibi duruyor ama evlendiğinizde anlarsınız beni :)
Benim karşıma düzgün birileri çıktı ben istemedim sevemedim diyelim geçmişte.

Yalnız değilim uzun zamandır bir ilişkim var kız arkadaşlarımla gezmeyi de severim ikisinin yeri ayru .
Benim fikirlerim değişmez zaten evlensem de klasik evlilik gibi olmaz evliliğim
 
Bilmiyorum.Sanki yapamadıklarım benim için pişmanlıktır.Yaptığın şeylerin bir sonucu vardır.Ceza veya ödül.Bedelini ödersin.Ama yapamadıklarım içimde kalır.
Belki de yaşamadığın için onun daha güzel olacağını sanıyorsun. Belki daha da kötü olacaktı. Belki de kendini fazla suçluyorsun seçimlerinle ilgili. Aslında o dönem, o halde verebileceğin en güzel kararı vermiştin. Yaşamadığın bir şey sana tecrübe katamaz ama yasadiklarin katar. Onlar gerçektir çünkü ve çok değerlidir. Diğerleriyse sadece bir fikir ya da hayal. Belki hala yapabileceklerin vardır içlerinde. Ve sen pişmanlık duyarak kısır bir döngünün icinde kalıyorsundur.
 
22 yaşında evlendim.9 yıllık evliyim.Eger ki evlendiğin kişi doğru kişiyse evliliği tercih edersin.Tercihten ziyade bu karşına çıkan kişinin karakterine ve birbirinizle uyumunuza bağlı.
 
Sizce evlenmemek nasıl bir karar olurdu?Genç yaşta bazı şeylerin farkına varamayıp sonradan evlenmediğime pişman olur muyum?Evet iyi bir evlilik olmadıktan sonra olmasa da olur diyenler olucaktır.Ama ayrıntılı fikir almak istiyorum.Belli bir yaşa gelip hiç evlenmemiş olan varsa aranızda bu kararından memnun mu?Düşüncelerinizi bekliyorum.
Maddi durumu, kariyeri oldukca iyi olan bir akrabamiz var. Epey de taninmis bir kadin. Istedigi heryere, istedigi zaman gidebilen, dunyayi dolasmis biri. Vakti zamaninda istedigi kisi onunla ilgilenmemis, sonradan cikanlar da parasi icin istemisler onu. Kisaca hic evlenmedi ama hayati dopdolu. Birgun annemle konusurken duydum "dort duvar arasinda yalniz hayat" .

Sirf yalniz olmamak icin iskence gibi bir evlilik de hayati cehenneme cevirir elbette.

Gercekte dogru olan var midir ki? Dogru kime gore neye gore? Evlendin, pat diye adamcagiz ölüverdi, e yine kaldin yalniz.

Onlarca kisiden, bir suru farkli fikir cikacaktir. Konuyu ben de merakla takip ediyorum.
 
Hayatınızda kimse yokken evlenip evlenemeyeceğinizi sorgulamak faydasız.
Evlilik uzun bir yol, yol arkadaşını kendine uygun seçersen sever sevilirsen de güzel. Ben evlendiğim için mutluyum. Bunda doğru insanla yapmamın etkisi var. İdare eden, yumuşak huylu, efendi, kıskançlıkları olmayan merhametli biridir. Ben daha hareketli kavga da edebilen biriyim. Denge sağlıyoruz bu şekilde. Başka kendime benzeyen biriyle evlensem evlilikten hoşlanmazdım. İnsanın kendini de karşısındakini de tanıması önemli.
Evliliğin en zorlayan yanı ne desen ikinci bir aileye karışmak derim. Bayramda seyranda eninde sonunda gitmen gereken bir insan topluluğun oluyor. Farklı bir kültürle muhatap oluyorsun. Evlilikte beni en zorlayan kısım buydu. Ama ilk yıllar geçtikten sonra karşılıklı sınırlar netleşiyor ve düzene giriyor. Eskisi kadar zorlamıyor.
Özetle ben evliliği seven biriyim. Yine olsa yine evlenirdim.
 
Back