hiç dostum yok gibi hissediyorum

minnosssk .!.:

merhabalar herkese. ben eski hayatımda çok sosyal biriydim hep etrafım dolu olurdu. üniversiteden sonra en yakın iki arkadaşımın arkamdan konuştuğunu gördüm ve onlarla ilişkim bitti. şimdi onların arası iyi kendi çevreleri de var sürekli görüştükleri arkadaşları da var. her neyse başlarda umursamadım ama zamanla kendimi yalnız hissetmeye başladım. görüştüğüm kişiler var ama kimseyle önceki gibi sürekli görüşme konuşma şeklinde bir yakınlıkta olamıyorum. istesem bulusalım desem görüşebileceğim birsürü kisi var ama ayarlamadan spontane gelişen yani gerçek dost arkadsş gibi biri yok etrafımda. hiçbir gruba ait hissedemiyorum ve bu kendimi değersiz hissettiriyor. acaba ben arkadaş olunmak istenmeyecek biri miyim de böyle oluyor? aslında cogu kisiyle iyiyimdir kimseyle kötülüğüm yok, genelde insanlar beni gördüğünde çok güzel tepkiler verir överler sürekli ama neden kimseyle sürekli bir ilişki kuramıyorum? sizde durumlar nasıl?

Genişletmek için tıkla...

minnosssk .!.:

merhabalar herkese. ben eski hayatımda çok sosyal biriydim hep etrafım dolu olurdu. üniversiteden sonra en yakın iki arkadaşımın arkamdan konuştuğunu gördüm ve onlarla ilişkim bitti. şimdi onların arası iyi kendi çevreleri de var sürekli görüştükleri arkadaşları da var. her neyse başlarda umursamadım ama zamanla kendimi yalnız hissetmeye başladım. görüştüğüm kişiler var ama kimseyle önceki gibi sürekli görüşme konuşma şeklinde bir yakınlıkta olamıyorum. istesem bulusalım desem görüşebileceğim birsürü kisi var ama ayarlamadan spontane gelişen yani gerçek dost arkadsş gibi biri yok etrafımda. hiçbir gruba ait hissedemiyorum ve bu kendimi değersiz hissettiriyor. acaba ben arkadaş olunmak istenmeyecek biri miyim de böyle oluyor? aslında cogu kisiyle iyiyimdir kimseyle kötülüğüm yok, genelde insanlar beni gördüğünde çok güzel tepkiler verir överler sürekli ama neden kimseyle sürekli bir ilişki kuramıyorum? sizde durumlar nasıl?

Genişletmek için tıkla...

minnosssk .!.:

merhabalar herkese. ben eski hayatımda çok sosyal biriydim hep etrafım dolu olurdu. üniversiteden sonra en yakın iki arkadaşımın arkamdan konuştuğunu gördüm ve onlarla ilişkim bitti. şimdi onların arası iyi kendi çevreleri de var sürekli görüştükleri arkadaşları da var. her neyse başlarda umursamadım ama zamanla kendimi yalnız hissetmeye başladım. görüştüğüm kişiler var ama kimseyle önceki gibi sürekli görüşme konuşma şeklinde bir yakınlıkta olamıyorum. istesem bulusalım desem görüşebileceğim birsürü kisi var ama ayarlamadan spontane gelişen yani gerçek dost arkadsş gibi biri yok etrafımda. hiçbir gruba ait hissedemiyorum ve bu kendimi değersiz hissettiriyor. acaba ben arkadaş olunmak istenmeyecek biri miyim de böyle oluyor? aslında cogu kisiyle iyiyimdir kimseyle kötülüğüm yok, genelde insanlar beni gördüğünde çok güzel tepkiler verir överler sürekli ama neden kimseyle sürekli bir ilişki kuramıyorum? sizde durumlar nasıl?

Genişletmek için tıkla...

NaMIDiGeRBuzDoLaBI .!.:

Hiç dostum yok ihtiyaçta duymuyorum.
1 2 arkadaşım var onlarla da eserse görüşüyorum.
Ben yapı olarak soğuk biriyim belki ondan kaynaklıdır. Çevresi dolu dolu olanlara , hergun birbirine gidip gelen aktif insanlara bakınca çok şaşırıyorum. Gerçek mi acaba diyaloglar, duygular düşünmeden edemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Nigdeliy .!.:

Yaş kaç. Bence belli bir yaştan sonra bahsettiğiniz samimiyette ilişki kurmak zorlaşıyor. Sanırım sorumluluklarin da artmasının bir getirisi.
Arkanızdan konuştuklarını duyduğunuz için insanlara karşı güveniniz kırılmış olabilir.

Genişletmek için tıkla...

minnosssk .!.:

yaşım 28. evlendim cocugum oldu o da etkiliyor her etkinlği tabii ki herkes kadar rahat katılamıyorum

Genişletmek için tıkla...

niloya_bak .!.:

O degil de, surada "hic arkadasim yok" diyenler neden bir birleriyle tanisip arkadas olmayi dusunmuyor?

Genişletmek için tıkla...