Hiç dostu ya da arkadaşı olmayan insan

Bendenkimseyebahsetmeyin

🤹🏻‍♀️
Kayıtlı Üye
24 Aralık 2019
1.036
3.855
83
Son yıllarda yaşadığım sorun. Yirmili yaşlarımda etrafımdan insan fışkırır, aynı gün üstüste 3-5 plan yapardım görüşmek isteyen dostlarımı kırmamak için. Otuzlu yaşlarıma geldiğimde, büyük bir kısmıyla iletişimi farklı sebeplerle azalttım, hatta tamamen kestim. Daha yolun yarısına gelmemiş halimle şimdi bir bakıyorum ki etrafımda kimseyi bırakmamışım, 2-3 tanıdık ve yaşıma yakın 1-2 kuzenim dışında cidden büyük bir derde düşsem konuşabileceğim kimse yok. Bu benim için şimdilerde bir problem değil, güçlü ve kendine yetebilen biriyim fakat biliyorum ki insanız, duygularımız ve dönüşümümüz çok belirsiz ve değişken oluyor. Bu yalnızlığımdan pişman olabilirim ve herkes gibi pişmanlıktan nefret ederim 😏 var mı benim gibi birileri buralarda acaba, fikir alıp verir hayata dair yeni kapılar açılmasına vesile olurduk belki 👐🏻
 
Otuzumdayım..Benim de arkadaşım yok ama benimki tercih... çünkü insanlara güvenmiyorum.. geçmişte birkaç nahoş olay yaşadığım için travma oldu..zaten hassas yaradılışlı bir insanım... o yüzden arkadaş yok kafam rahat mis gibi
Ben de dost/arkadaş bildiklerimin bir kısmını yaşadığım maddi ve manevi kayıplar sebebiyle hayatımdan eledim. Bir insana her şeyden önce sadece insan olduğu için değer verir, saygı duyarım. Karşı taraf da bunu kendisinden bilir ve içi boş bir özgüvenle beni bir şekilde hayal kırıklığına uğratmayı başarır. Tabi günün sonunda ben de böyle insanlarla bir arada olacağıma kendime yetmeyi öğrenecek hale geldim. yine de arada bir keşke düzgün 1-2 kişi olsaydı yakınımda demiyor değilim.
 
Ben varim.
Bilerek olmadi, hayat sartlari herkes dağıldı universiteden sonra, tutunmadik birbirimize.
Her seyi tek tabanca yapardim; sinema, konser vb. Birileriyle birlikte gelenlere caktirmadan göz ucuyla icim giderek bakardim niye arkadasim yok diye.
Evlenince cevrem olur diyordum, gerek esimin ailesiyle gerek esimle türlü sıkıntılar yasadim, bazen annemle ablamla paylastim ama an geldi onlara anlatasim gelmedi, onlarla da bozuk attigimiz zamamlar cevremde kimseyi bulamadim. Cok zor zamanlar gecirdim. Yeni toparlanmaya başlıyorum. Bundan sonra kimseye imrenmeden yalniz takılmaya devam. Cogu zaman minik kizim yanimda olur, bazen gelirse eşim...
 
Ben varim.
Bilerek olmadi, hayat sartlari herkes dağıldı universiteden sonra, tutunmadik birbirimize.
Her seyi tek tabanca yapardim; sinema, konser vb. Birileriyle birlikte gelenlere caktirmadan göz ucuyla icim giderek bakardim niye arkadasim yok diye.
Evlenince cevrem olur diyordum, gerek esimin ailesiyle gerek esimle türlü sıkıntılar yasadim, bazen annemle ablamla paylastim ama an geldi onlara anlatasim gelmedi, onlarla da bozuk attigimiz zamamlar cevremde kimseyi bulamadim. Cok zor zamanlar gecirdim. Yeni toparlanmaya başlıyorum. Bundan sonra kimseye imrenmeden yalniz takılmaya devam. Cogu zaman minik kizim yanimda olur, bazen gelirse eşim...
Ne yazık ki belli bir süreden sonra kronik hale geliyor bu durum. Aslında bendeki sızlanma da akut bir durum, vurup geçiyor arada bir :) Bakıyorum etrafıma, nerdeyse anaokuldan beri iletişimi kesmeyen, artık kardeşten öte olmuş insanlar da var, özeniyorum biraz, sonra neyse ki geçiyor hemen :)
 
Böyleyse böyle demek lazim. Bundan sonra yakinmak yok bende.
Dedigin tipler cok yakin cevremde var, ilkokul arkadasiyla bile duzenli gorusen insanlar, akrabalarim... Sikintilar yaşadığımı bildikleri halde, ben onlarin sıkıntılarında hep arayip el uzattigim halde beni hep yalniz biraktilar. Unuttum gectim. Insanlik gerektiren bir hal olunca yine varim ama onlar bende yoksa kendileri bilir, bu hayati yalniz da olsa yasayacagim.
Yeni kurslar düşünüyorum, binaya yeni komsular taşındı vs. Az da olsa birileri olur cevremde (ins.).
 
Böyle çok samimi bir dostum var yaptığı bir arkadaşlık bana yanlış geldiği için dostluğumu bitirmiştim.Lisedeydik,özürdiledi ama ben yıprandığım için eskisi gibi olamayacağımı söyledim merhaba merhaba olalım dedim, hala sevmediğim o kızla takılıyordu.Aradan 5 sene geçti, beni arıyormuş uzun zamandır ve buldu.Tekrar konuştuk bu sefer eskisi gibi çok sorgulamadım affettim.Eşiyle onu ben tanıştırmıştım dediğim gibi o zaman lisedeydik..Şimdi evlenmişler çok sevindim🤧Konuşunca farkettim ki samimiyetimizden hiçbir şey eksilmemiş.Belki onunla aramı bozduğum sebebi sizlere anlatsam ,ona hak verirsiniz,belki ben abartmışımdır bilmiyorum..Ama yaptığı saçmaydı..Konuşurken söyledim beni yıllarca sensiz kalmaya sen mahkum ettin diye..11 senelik bir süreç hala düşünüyorum 5 ay önce evlenmiş düğününe gidemedim ama doğumuna vs gideceğim inşallah.İki insan bir konuda fikir ayrılığına düşünce ve birbirini anlamayınca olay kötü bir hal alıyor 😞
 
Böyleyse böyle demek lazim. Bundan sonra yakinmak yok bende.
Dedigin tipler cok yakin cevremde var, ilkokul arkadasiyla bile duzenli gorusen insanlar, akrabalarim... Sikintilar yaşadığımı bildikleri halde, ben onlarin sıkıntılarında hep arayip el uzattigim halde beni hep yalniz biraktilar. Unuttum gectim. Insanlik gerektiren bir hal olunca yine varim ama onlar bende yoksa kendileri bilir, bu hayati yalniz da olsa yasayacagim.
Yeni kurslar düşünüyorum, binaya yeni komsular taşındı vs. Az da olsa birileri olur cevremde (ins.).
İnsanlar zaten böyle böyle uzaklaştırıyorlar kendilerini farkında değiller. Ben de yakınımdaki herkesin her derdine koşardım kendi müsaitliğime bile bakmadan. Fakat ben yapım gereği kimseden yardım isteyemem, şikayet edemem, derdimi küçük/büyük kolay kolay dökemem, bir şekilde başa çıkarım ya da çıkmaya çalışırım. Tabi bir süre sonra nooluyor, aman ne de olsa sen kendin halledersin bahanesine sarılarak başımın gerçekten sıkıştığını anlasalar dahi ellerini uzatıp teselli etmeye dahi gerek duymazlar. E hal böyleyken bu kafadaki biri kardeşim dahi olsa yakınımda tutmak istemem, içim almaz.
Kurs fikri çok iyiymiş bu arada. Ben de geçen yıl işaret dili kursuna gitmiştim, dersler o kadar yoğun ve dikkat gerektiriciydi ki işin aslı hiç sosyallleşemedim :) tabi işaret dilini öğrenmek bana fazlasıyla yetti 👐🏻
 
Ve ondan sonra kimseyle onun kadar yakın olamadım birine beslediğin o dostluk öyle kuvvetli bir duygu ki içinden atamıyorsun.Konuşmadığımız 5 sene içinde bile sürekli aklımdaydı,ben istanbula taşınmıştım kimseye söylemeden ansızın
 
Ve ondan sonra kimseyle onun kadar yakın olamadım birine beslediğin o dostluk öyle kuvvetli bir duygu ki içinden atamıyorsun.Konuşmadığımız 5 sene içinde bile sürekli aklımdaydı,ben istanbula taşınmıştım kimseye söylemeden ansızın
Benim de öyle 2-3 dostum vardı, o zamanın şartlarıyla ve aklıyla kendimi çok haklı görerek iletişimi bıçak gibi kestiğim. Şu yaş ve yaşanmışlıkla ve tabi ki etrafta bir sürü balon dostluğu gördükçe o günlerde fazla fevri davrandığımı kabul ediyorum. Siz çok şanslısınız ki tekrar bir araya geldiniz, belli ki aranızdaki bağ çok kuvvetliymiş ki kaldığınız yerden devam edebilmişsiniz. Arada kaçırılan anlar telafi edilemez ama gelecek günler size yeni anılar için bonkör davranacaktır ne de olsa :)
 
Benim de öyle 2-3 dostum vardı, o zamanın şartlarıyla ve aklıyla kendimi çok haklı görerek iletişimi bıçak gibi kestiğim. Şu yaş ve yaşanmışlıkla ve tabi ki etrafta bir sürü balon dostluğu gördükçe o günlerde fazla fevri davrandığımı kabul ediyorum. Siz çok şanslısınız ki tekrar bir araya geldiniz, belli ki aranızdaki bağ çok kuvvetliymiş ki kaldığınız yerden devam edebilmişsiniz. Arada kaçırılan anlar telafi edilemez ama gelecek günler size yeni anılar için bonkör davranacaktır ne de olsa :)
Küsmemin tek sebebi ise o zamanlar sevgilisi vardı arkadaşımın beni satıp benden uzaklaşıp dostluk kurduğu kız sevgilisinin eski sevgilisiydi.Geçenlerde konuştuğumuzda ben hiç düşünmedim orasını sonuçta biz samimi olmadan çıkmışlar demişti o yüzden hiç önemsemedim demişti ama yinede ne gerek vardıki o kızla arkadaşlık yapmaya.Düğününe çağırmış gelmemiş ,aramamış ,sormamış üniversiteye gidince değişti diyor.Ee ne bekliyordun dedim sırf saçma sapan bir insan için.Halada diyor boşa bitirdin arkadaşlığımızı 🤦🏻‍♀️😂
 
Küsmemin tek sebebi ise o zamanlar sevgilisi vardı arkadaşımın beni satıp benden uzaklaşıp dostluk kurduğu kız sevgilisinin eski sevgilisiydi.Geçenlerde konuştuğumuzda ben hiç düşünmedim orasını sonuçta biz samimi olmadan çıkmışlar demişti o yüzden hiç önemsemedim demişti ama yinede ne gerek vardıki o kızla arkadaşlık yapmaya.Düğününe çağırmış gelmemiş ,aramamış ,sormamış üniversiteye gidince değişti diyor.Ee ne bekliyordun dedim sırf saçma sapan bir insan için.Halada diyor boşa bitirdin arkadaşlığımızı 🤦🏻‍♀️😂
E sen de çok haksız sayılmazmışsın aslında, tabi arkadaşlığını kesmen değil de ne bileyim biraz daha uğraşabilirdin girdiği ilişki yumağının saçmalığına onu ikna etmek için 😆 bana kalırsa bundan sonrası için daha çok kıymet bilir ve müsamahalı olursunuz karşılıklı 👐🏻
 
E sen de çok haksız sayılmazmışsın aslında, tabi arkadaşlığını kesmen değil de ne bileyim biraz daha uğraşabilirdin girdiği ilişki yumağının saçmalığına onu ikna etmek için 😆 bana kalırsa bundan sonrası için daha çok kıymet bilir ve müsamahalı olursunuz karşılıklı 👐🏻
Ohoo çok ağladım çok çabaladım ama anlatamadım hala bile der diyorum ya,ben onunla samimi değildim ee o zaman niye gezdirirsin ki yanında :D
 
Hala takipleşiyorlar ama konuşmuyorlar ben desem arkadaşlığını bitirir miydin diyorum tabii diyor kıskanıyordun onu diyor.Ah zihniyet meselesi halbuki saçma gelen bir şeyi dile getiriyordum git başkasıyla samimi ol sevgilinin eksi nedir :D öyle işte yinede ben eskisi gibi bağlı değilim dün rüyama girdi beni satıyordu yine :D arkadaş dost bildiklerime çok sadığımdır
 
Hala takipleşiyorlar ama konuşmuyorlar ben desem arkadaşlığını bitirir miydin diyorum tabii diyor kıskanıyordun onu diyor.Ah zihniyet meselesi halbuki saçma gelen bir şeyi dile getiriyordum git başkasıyla samimi ol sevgilinin eksi nedir :KK70: öyle işte yinede ben eskisi gibi bağlı değilim dün rüyama girdi beni satıyordu yine :KK70: arkadaş dost bildiklerime çok sadığımdır
Artık gardını alarak yaklaşıyor olman çok zekice 😆 Zaten cidden çok da mühim bir konu değilmiş aranızdaki. Arkandan iş çevirmiş olsa, kötü niyetli davranmış dostluğunuza ihanet etmiş olsa neyse de, cidden erken gençliğin verdiği hararetle oluşan küslükler geçer gider, yıllar sonra aranızda gülerek hatırlayacağınız hale gelir sizdeki gibi 🤗
 
Herkes kabuguna cekildi .. herkes yalnizligi secti malasef .. sahte kimlikler gizli profillerle kimseye anlatamadigimizi burda bile boyle ustu kapali anlatıyoruz.. çünkü kimseye güvenemiyoruz..
 
29 yaşındayım ben de. O yirmili yaşların başında ölürdük güzel bir kafe bulup saatlerce muhabbet etmek için. İnanın bundan neden bu kadar hoşlandığımı hatırlayamıyorum. Saatlerce telefonda konuşurduk. Konuşacak o kadar konuyu nereden bulduğumu da hatırlamıyorum. Artık kimsenin telefonunu bile açmıyorum, aşırı sıkılıyorum konuşurken. Birkaç arkadaşım var ısrarla arayıp sorunu çözmeye çalışan ama kimseyi istemiyorum. Depresyonda falanım herhalde
 
Back
X