- 28 Ağustos 2013
- 1.555
- 538
Merhaba anneler ve anne adayları.. Ben de doğum hikayemi sizinle paylaşmak istiyorum. Tıpkı film gibi bir doğum hikayem oldu :) Biraz uzun olabilir baştan söyliyim :) Şu an bebeğim 12 günlük çok şükür. Gelelim hikayeme. Ramazan olduğu için herkes sahuru yapıp daha yeni yatmıştı. Ben bir türlü uyuyamadım. Telefonda oyun oynuyordum. Sonra saat 5 gibi belime bi sancı girdi. İkinci hamileliğim olduğu için sancının doğum sancısı olduğunu hemen anladım ama çok fazla önemsemedim tabi. Sancılar beş dk da bir geliyordu. Herkes daha yeni yattığı için kimseyi uyandırmadım. 3 saat bu şekilde sancı çektim. Bi ara yarım çay bardağı kadar bi akıntım oldu. Sonra sancılarım arası azalarak kesildi. Uyumuşum. Sabah kaltığımda durumu herkese söyledim. Bu arada annemlerde kalıyoruz. Eşim tabi hemen hastaneye gidelim dedi ama ben şu an hiç sancım yok gitmeye gerek yok dedim. Dr umu aradım. Sancın sıklaşırsa suyun gelirse kanaman olursa hemen gel şimdi gelmene gerek yok dedi. Biz başladık sancıların sıklaşmasını beklemeye ama sancım düzenli olarak bi türlü gelmiyordu. Her sancı girişinde herkes hastaneye gidiyor muyuz diye gözümün içine bakıyordu :) bi süre sonra herkes umudu kesti. Annemler beni evde bırakıp iftara misafirliğe bile gittiler. Ben ertesi güne kadar 15 dk bir yarım saatte bir sancı çekmeye devam ettim ama artık sancılarım arası çok uzun da olsa şiddeti çok fazlaydı ve dayanamıyordum. O gün kontrolüm de vardı zaten. Normalde Avrupa yakasında oturuyorum ve doğum yapacağım hastane Anadolu yakasındaydı. Bayramdan 2 gün öncesi olduğu için trafik kilit vaziyetteydi. Bu hiç aklımıza gelmemişti. Dr a gitmek için yola koyulduk. 1 buçuk saatte da yolu yarılayamamıştık bile ve benim sancım gelince gözümden yaş geliyordu artık. Bebek strese girmesin diye kendimi rahatlatmaya çalışıyordum. Eşim de aynı şekilde şakalar falan yapıyor ama arabada doğum olursa diye aklımdan geçmiyor değil :) biz milim milim ilerlerken Allah tarafından önümüze bi ambulans çıktı. Eşim tabi hemen arkasına takıldı dörtlüleri de yaktı. Bi yandan kornaya basıyor bi yandan da anbulansı kaybetmemeye çalışıyordu. Bu arada ben de Allahım noolur ambulans karşıya geçsin diye dua ediyordum. Allah dualarımı kabul etmiş olacak ki ambulansın peşinde 10 dk da Anadolu yakasına geçtik. 2 buçuktaki randevuma 4 te gidebilmiştim. Dr hemen beni muayene etti. Ooo 6-7 cm açılma var nerdeyse evde doğuracakmışsın dedi. Ben şok oldum tabi. Açılmanın o kada olacağını tahmin etmemiştim. Dr iki saate doğurursun dedi. Yok canım dedim o kadar da değil. Neyse 4 buçukta hastaneye yattım. Lavman falan yapıldı. İlk önce boş serum taktılar bu şekilde 1 saat geçti. Sonra dr gelip suyumu patlattı. Suymu patlattıktan sonra sancılarım biraz sıklaştı ama hala dayanabiliyordum. Saat 6 gibi suni sancı verdiler. Sancılarım dk da bir ve çok şiddetli şekilde gelmeye başladı artık dayanamıyordum. Yanımda annem vardı. Sancı vurdukça dayanamıyorum diye inlemeye başladım. Ben sancı çekiyorum annem beni teselli etmeye çalışıyordu. Sonra bi ıkınma hissi gelmeye başladı. Anneme koş ebeye söyle bebek geliyor dedim. Annem bi telaşla ebeyi getirdi. Ebe tekrar kontrol etti ama biraz daha var dedi. Meğerse beni kandırıyormuş. 2 dk sonra dr la birlikte apar topar geldiler beni tekerlekli sandalyeye oturtup koştura koştura doğumhaneye yetiştirdiler. Ben bu arada hem bebek geliyor diye bağırıyorum hem de yapamıcam diyorum :) dr um da yapacaksın yapacaksın diye beni cesaretlendirmeye çalışıyor. Neyse yapabilirim yapabilirim diye diye çatala çıktım :) Dr saçlarını görüyorum benim dediklerimi yaparsan çok kolay olacak dedi. Gerçekten de öyle oldu. Bir ıkınmada başının çıktığını ikinci ıkınmada vücudunun çıktığını hissettim. Sonra bir ciyaklama :) O an tarif edilemeyecek bir his. Dr bebeğimi alıp göğsüme yatırdı. Saat tam 6 buçuktu. Her şey bitmişti artık. Tüy gibi hafiflemiştim. Dr dikişimi yaptı. Dinlenme odasına geçtim eşim yanıma geldi. Gözleri dolu dolu. Sonra dr um geldi beni alnımdan öpüp kahramanım diye tebrik etti. Sonuç olarak 1 saatte doğum yaptım diyebilirim. Rabbim herkese böyle çabuk doğumlar nasip etsin. Yine olsa yine doğururum :)