• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Herkes eski yaşamına döndü. Peki ben?

Sorun kendim.
Çok mükemmlliyetçiyim.
Ve buna bağlı olarak kaygıluyım.
Şu ana kadar her şeyi mükemmele yakın yaptım.
Ama anneliği yapamıyorum.
Beceriksiz ve değersiz hissediyorum
Annelik mükemmel olmaz, en iyisini hedefleyin tabi ama evdeki hesap çarşıya uymaz. Organik ve eşsiz bir canlı var elinizde :)
 
Hayrı emmiyor
Alerjik mama yiyor..
Ve kokusunu alan öğürüyor.
Kusmuk demek alerjik reaksiyon demek.
Foşur foşur kusuyor panik yapıyorum.
Kusmuk kokmak istemiyorum.
Çünkü artık iyi olsun istiyorum.
İyileşsin
Benim oğlumda kusardı cok ,emiyordu ama belki ben farki bilmiyorum. Ama siz birkac ay sonda ise dönseniz belki daha iyi olur. Bakici bulamaz misniz ?bu durumda bilmiyorum sanki çocuga karşı kizgin gibi hissettim sizi boyle olup ilişkinizi zedeleyeceginze çalışıp kaliteli vakit geçirip bağı güçlendirebilirsiniz.
 
Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.

Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla.. :KK42::cry:
Başkaları ile kendi hayatınızı neden kıyaslıyorsunuz? Bu çok ilginç. Birilerinin eğlenmesi, mutlu olması size neden batıyor? Böyle yaparak (örneğin iş grubu) insanları da kendinizden soğutuyorsunuz. Çok zorlanıyorsanız yardımcı tutun.
 
Benim oğlumda kusardı cok emiyordu ama belki ben farki bilmiyorum. Ama siz birkac ay sonda ise dönseniz belki daha iyi olur. Bakici bulamaz misniz ?bu durumda bilmiyorum sanki çocuga karşı kizgin gibi hissettim sizi boyle olup ilişkinizi zedeleyeceginze çalışıp kaliteli vakit geçirip bağı güçlendirebilirsiniz.
Hayır kızgın değilim.
Aksine çok endişeliyim onun için.
 
Başkaları ile kendi hayatınızı neden kıyaslıyorsunuz? Bu çok ilginç. Birilerinin eğlenmesi, mutlu olması size neden batıyor? Böyle yaparak (örneğin iş grubu) insanları da kendinizden soğutuyorsunuz. Çok zorlanıyorsanız yardımcı tutun.
Çünkü insanım.
Elbette benimle aynı zamanda doğum yapmış insanlara bakıcam.
Onların başarabildiği şeyi neden başaramadığımı sorguluycam.
Belki o şekilde başarıcam
 
İşte sorun şu çıkamıyırum.
Eşim zorla evden kovuyor artık.
Gez diye.
Yok aklım evde.
Kustu mıçu kusöuğu boğazına gitti mi.
Karnı ağrıyorsa masajı o yapmak lazım...
Mama saati gecikirse sinirlenir.
Uykusu gelse bensiz uyumaz.
Çıkıyorum evin arkasında oturuorum giriyorum geri.
Çarşı iyiydi falan yalandan bir şeyler
tamam işte sıkıntıyı bulduk.
 
Size çok katılıyorum...

Ama maalesef inanın hanımefendi...

Bu üye gibi bir üye daha böyle bir konu açmıştı hamile kalınca...

Ve o da öğretmendi...

Uslubu yerlerde sürünüyordu...

Cehaletin timsali duygular ve sözler sarfeden insanlar bir de öğretmen olup çocuk yetiştirecekler... :KK43:
Dün bir konu vardı. Kapandı.
Orada bir devlet memuru üye sürekli masasında mesai saatinde kitap okuyormuş. Uyarmışlar. Ne var bunda diye konu açmıştı.
Orada konu sahibi de bende her gün çay kahve kitap üçlüsü yapıyorum başka ne yapayım demişti. Orada demistim bunu demeyin sonra millet öğretmenlere çalışmıyorlar zannedip gıcık oluyor dedim.
Konu sahibi de bir insan. Haliyle mükemmel olamaz hiç birimiz değiliz. Ben öğretmen olmama rağmen benden tepkisel. Ona çok şaşırdım. Bu konu onun gelişim alanı bence. Umarım tepkiselliğini kırar..
 
[QUOTE="maydanozsuyu, post: 62047253, member: 942433
Ne güzel evindesin bir bebeğin var insanlar vir bebek sahibi olabilmek için herseylerinden vazgeciyorlar bu şekilde düşünüp kendinizi maf etmeyin bebeğinizi sık sık emzirip onunla ilgilenin ister istemez tutacak o memeyi ac bırakın tutsun. Bence asıl şanslı olan sizsiniz kendi çocuğunuza kendiniz bakıyorsunuz arkadaşlarınız gibi bebeginizden uzak durmuyorsunuz. Bende sizin atlattiklarinizi atlattim eşim işe giderken arkasından bakıyordm keşke gitseydim diye ama zaman o kadar cabuk geçiyor ki şimdi kizim 4 yaşında ne ara büyüdü anlamadım bile. Saclarda ki dökülme duracak yerine daha çok çıkacak 4 ayda dökülme olmasi coj normal ve ayni sac tekrardan çıkıyor tecrubemle sabit bu emin olun. Kiloya gelince 10 kilo verdim benim gibi obur bogazina düşkün biri bu kiloyu verdiyse 4 kilo çokkkk basit verilir. Yazik o bebege öyle düşünmeyin küçücük ve muhtaç o sadece size muhtaç. Herşey düzelecek bebeğinizin kendinizin keyfini kaçırmayın bu zamanlar gelip geçici tadını cikarin zehir etmeyin çünkü çocuğunuz bi daha bu kadar küçük olmayacak sürekli büyüyecek bu zamanların tadını cikarin birakin canim su lohusa sendorumu sacmaligini
Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.

Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla.. :KK42::cry:
[/QUOTE]
 
Çünkü insanım.
Elbette benimle aynı zamanda doğum yapmış insanlara bakıcam.
Onların başarabildiği şeyi neden başaramadığımı sorguluycam.
Belki o şekilde başarıcam
Özel eğitimciyim demişsiniz, ben de öyleyim ve bu alanı okurken de çalışırken de şunu anladım “Her bireyin olayları yaşama/atlatma şekli farklıdır” size de tavsiye ederim. Bence her şeyden önce bunu aşın. Alandan böyle düşünen birinin çıkmasına da şaşırdım hatta şok oldum. Sınıftan mı geçtiniz? Zira bize ilk öğretilen her bireyin FARKLI olduğu ve olayları FARKLI yaşayıp FARKLI tepki verdiği olmuştur.
 
Pek bilgim yok bebek sahibi biri cevaplarsa sevinirim.

Bu bebeleri emzirip, gazını çıkarıp koyunca kendi kendilerine uyumuyorlar mı ya? Uykusu gelince neden uyumuyor bu bebekler anlamıyorum. Biri beni aydınlatsın. Çok merak ediyorum.o_Oo_Oo_O
 
Pek bilgim yok bebek sahibi biri cevaplarsa sevinirim.

Bu bebeleri emzirip, gazını çıkarıp koyunca kendi kendilerine uyumuyorlar mı ya? Uykusu gelince neden uyumuyor bu bebekler anlamıyorum. Biri beni aydınlatsın. Çok merak ediyorum.o_Oo_Oo_O

Çünkü manyaklar :D

Bunu oğlumda keşfettim ...
 
Hayır kızgın değilim.
Aksine çok endişeliyim onun için.
Anliyorum herşey zamanla yoluna girer giriyorda tabiki bu sihirli değnekle herşey mükemmel olmuyor. Illa baska bisey çıkıyor. Gazi bitiyor,kusmasi bitiyor ek gıda da sıkıntı artik zamanla alışıyorsunuz sanki ondan önceki hayatınız yok gibi geliyor endişeler zamanla azaliyor. Bende kusunca boğulacak saniyordum. Reflu yastigi kullandık, gerçketen bunu demek anlamsiz kendimden biliyorum ama sakin olun. Çocuğu hayatinza sokun, suanda oyuncak değil belki leğen filan verin biraz zaman geçirsin, küçük pet siseye bulgur nohut koyun yuvarlasin. Yani bunlari iki dk kendinize zaman ayirabilin diye diyorum. Ben ilk mesajda yanlis anlamışım hersey zamanla geçiyor sakin olun
 
Pek bilgim yok bebek sahibi biri cevaplarsa sevinirim.

Bu bebeleri emzirip, gazını çıkarıp koyunca kendi kendilerine uyumuyorlar mı ya? Uykusu gelince neden uyumuyor bu bebekler anlamıyorum. Biri beni aydınlatsın. Çok merak ediyorum.o_Oo_Oo_O
Benimki uyurdu :) koy kendi uyusun 2 saate bir kalkardi . Ama oda sonra bozuluyor malasef hep ayni devam etmiyor. Herşey biranda tepetaklak olabiliyor ayağında sallarken buluyorsun kendini
 
annenin yaşadığı psikoloji ile mesleği inanılmaz bağlantısız.koca koca proflar yaşıyor en dibini.o zaman o bilim kadınlarınada yakışmaz bu depresif haller,yada doğum yapan doktora,hakime,memura, hele büyük fırma yöneticilerine
Konu sahibinin doğum sonrası depresyon geçirdiğini nereden anladınız?
Klinik psikolog veya psikiyatrist misiniz?
Ki olsanız bile buradan bu kadar az data ile tahlil yapamazsınız.
Ayrıca ben psikolojik hastalıktan değil tepkisellikten bahsettim.
Ikisi çok ama çok farklı bir şey.
Biri rahatsızlık biri davranış biçimi.
 
Sorun kendim.
Çok mükemmlliyetçiyim.
Ve buna bağlı olarak kaygıluyım.
Şu ana kadar her şeyi mükemmele yakın yaptım.
Ama anneliği yapamıyorum.
Beceriksiz ve değersiz hissediyorum

Buyur mükemmel anne :)
Eğer güvenip adresini gönderirsen seve seve hediye ederim.
Gece uyumadigin vakitte okursun:)
 
Back