Herkes eski yaşamına döndü. Peki ben?

maydanozsuyu .!.:

Kanguru sevmedi.
Emmesi o kadar önemliydiki.
Alerjik ve emmesi Lazım.
O kadar üzüldüm ki anlatamam.
Doktor çocuk zaten alerjik bide emziren etmişsin dedi şok oldum

Genişletmek için tıkla...

Ama emmedi? Biraz da çocuğun secimi bunlar. Kendinizi suçlamayın.
Artık envai çeşit mama var, her türlü alerjiye ayrı.
Aç kalmadığı sürece sorun yok :)
Doktora da ne diyeceğimi bilemedim :) patavatsız biriymiş.
Biraz sevdiğiniz şeylere yoğunlaşın.
Hep böyle kalmayacak, bebekler büyüyor.
Sadece zaman geçirmeye ihtiyacınız var.

maydanozsuyu .!.:

Doğu iznine çıkana kadar dedim farkında iseniz.
Şu an saat 2 bulduk ve ben ağzıma lokma koyamadım. Uyutmaya çalışıyorum oğlumu.
Keşke yapabiliyor olsaydım.
Ve evet öğretmenim.
Zihin engelliler öğretmeniyim.

Genişletmek için tıkla...

Eşinizde öğretmendi sanırım.
Eve gelince biraz o ilgilenmeli oğlunuzla.
Siz önce banyo yapın sonra atıştırın.
Sosyal kıyası da bırakın.
Benim çocuğum yok benimde yakın 2 arkadaşım anne. Ilk aylar sürekli bebek konularından bahsediyorlar whatsappta anlayış gosteriyorum.
Sizinki de aynısı. Bir sürü çocuğu olmayan hoca vardır. Haliyle istedikleri etkinliğe giderler plan yaparlar. Siz de anlayışlı olmalısınız.
Küstüm oynamıyorum davranışını ben bir öğretmene yakıştıramıyorum.

ayy resmen cehalet.lütfen aşağıdakileri cevaplayınız
1.lohusa kime denir
2.çıkış yeri neresidir.
3.bu terim nerelerde kullanılır.
4.kimler kullanır.

Cicek kiz .!.:

Herkes eski hayatına dönmüş, siz ücresiz izin mi aldiniz? Neden etkinliklere katılamıyorsunuz? Siz tüm bunları yaşarken eşiniz nerede, hiç yardımcı olmuyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Yardımcı oluyor ama tabi bir yere kadar..
İşte oluyor 5 e kadar.
5 de geliyor. 6 da banyo yaptırıp yatırıyoruz çocuğu.
Yani hafta içi 1 saat.
Hafta sonu da c. Tesş yarım gün sadece o bakıyor. Ben dışarıfayım. Güya yani.
Aklımda çocuk evin arkasına geçip oturuyorum.
2 sata sonra giriyorum eve.. Çarşı güzeldi vs. Diyorum

Night Club .!.:

Hanım efendi, buna bizim gibiler demiyor; tıp bilimi diyor:

Komili Bebe - Bebek Bezi

Komili Bebe - Bebek Bezleri

www.komilibebe.com.tr

Doğum sonrası depresyonu | E-Psikiyatri

Psikiyatri alanındaki son gelişmeler ve ruh sağlığına ilişkin merak edilen her şey uzman ağızlardan bu sitede cevap buluyor.

www.e-psikiyatri.com

https://www.florence.com.tr/dogum-sonrasi-postpartum-depresyon-ve-agresyon

https://www.florence.com.tr/gebelik-sonrasi-psikoz-postpartum-psikoz-lohusalik-psikozu

Tamam en mükemmel anne siz olun yine de, taze anneleri 65lik komşu Hatçe teyze gibi darlamayın lütfen.

Genişletmek için tıkla...

hatçe teyzede çok iyiydi

Konuya gelen yorumları okudum da inanamadım, ne kadar sert üslupla yazılmış şeyler var. Daha anneliğin başında bir kadın, her şeyin zor gelmesi o kadar normal ki... Ama bu süreç geçecek inanın. Daha da kolaylaşıyor her şey. Başkalarının hayatlarını takip etmeyin boş verin. Olduğunuz ana odaklanın, bebeğinize, kendinize. Sanıyor musunuz ki herkesin hayatı dört dörtlük? Yooo :) O yüzden başkalarını boş verin. Eşiniz size biraz destek olsun, biraz bebeği bırakın ona, banyo yapın, kuaföre gidin, kahve için çıkın. 1 saat de olsa nefes alın.

1

maydanozsuyu .!.:

Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.

Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla..

Genişletmek için tıkla...

Kötü haber biraz daha böyle gidecek
İyi haber- 1 sene sonra biraz düzeliyor
13. Ayda bildiriyorum:)
Hala üstüm başım paçoz ama daha iyi hissediyorum

maydanozsuyu .!.:

Ücretsiz izindeyim.
Eşim işte elbette.
Ya olay etkinlik değil..
Sevmem zaten. Eskiden de katılmadım
Olay düzensizlik.
Düzen kuramıyorum evde.
Her gün bambaşka bir kaosa uyanıyprum gibi
Sadece o an sinirlendim.

Genişletmek için tıkla...

Alışık olmadığınız bir şey ve kendinizden fazlaca ödün veriyorsunuz (annelik tabiki normal) ama biraz rahatlamanız gerekir böyle devam ederse hep sinirli, gergin, mutsuz olursunuz, haliyle bu bebeğede yansır. Öncelikle geçici bir dönem bunu unutmayın. Eşiniz evdeyken bebeği ona bırakıp biraz kendinize vakit ayırmayı deneseniz? Ya da anne kardeş artık her kim varsa onlardan rica etseniz size yardımcı olsalar. Sorun bebek değil diye okudum yukarida, acaba bebek sonrasi eş ile problemler mi oldu

reynax .!.:

Çocuğunuza bakarken mutlu değilseniz, yani bakarken ıstırap çekiyor ve bu çocuğa yansıyorsa, aranizdaki bağı yipratici boyutaysa , bakıcı bulup işe dönün . Sonucta cocukta hissediyordur. Heryerim kusmuk kokuyor dediniz ya sadece anne sütü alıyorsa kusmuklari sut gibi kokuyor hani büyüyünce ek gida vs cok berbat bisey bunu neden dedm bilmiyorum,oğlum 5 yaşında sanirim o hallerini özledim

Genişletmek için tıkla...

Hayrı emmiyor
Alerjik mama yiyor..
Ve kokusunu alan öğürüyor.
Kusmuk demek alerjik reaksiyon demek.
Foşur foşur kusuyor panik yapıyorum.
Kusmuk kokmak istemiyorum.
Çünkü artık iyi olsun istiyorum.
İyileşsin

Arada kendinize vakit ayırmak size iyi gelecektir inanin, bakacak kimse yoksa eşinize söyleyin çıkıp hava alın, çocuktan önce ne yapıyorsanız yapmaya çalışın sinemaya gidin arkadaşlarınızla bulusun, kısacık bir mola bile insanı şarj ediyor kendine getiriyor. Ve etkinlik düzenleyen arkadaşlarınıza ayak uydurun, başta saçma gelecek bebeğim var kimse beni anlamıyor nasıl gideyim deyip gitmek istemeyeceksiniz ama zamanla iyi ki onlarla hareket etmişim diyeceksiniz. Şu anda size hayat sadece bebekten ibaretmis gibi geliyor, sanki başka bir şey yapmaya gücünüz enerjiniz yok gibi hissediyorsunuz ama ne kadar dış dünyaya açılırsanız o kadar da iç dünyanız ferahlayacak. Hafta sonları ailecek gezmeye gidin ne bilim sizin cidden değişikliğe ihtiyacınız var.

Bebeğiniz biraz büyüdükten sonra siz de hayatınızı tekrar bir düzene koyarsınız. Bu kadar kasmayın. Benim sıpa 3,5 aylık. Gündüz sadece memede uyuyor. Yatağına koyduğum an açıyor ağızını, basıyor yaygarayı. Yarın misafir var ve sabahtan beri bir şeyler hazırlamaya çalışıyorum. Ev pis, evde eksikler var, çıkamıyorum. Ha bir de haftasonu Aöf sınavım var. Ben koltuğa yapıştım, küçücük bebeğe emzik oldum ama yine de rahatım. Nedenini söyleyeyim mi? Bu günler geçiyor. Bebekler büyüyor. Size bu kadar ihtiyaçları olmuyor. Doya doya sevin, koklayın. Evi .ok götürsün. Onlardan daha önemli değil ya. Arada bebeği eşinize bırakıp arkadaşlarınızla bir kahve için. Eve birilerini çağırın. Hazır bir iki çeşit yanına bir çay. Ya da kahve çikolataya davet edin. İki laflar kafa dağıtırsınız. Mümkün olduğu kadar da dışarı çıkıp gezdirin bebişi. Ayrıca 4 kilo nedir ki? Hafif bir diyetle bir ayda verilir.

cikolataveturkkahvesi .!.:

Eşinizde öğretmendi sanırım.
Eve gelince biraz o ilgilenmeli oğlunuzla.
Siz önce banyo yapın sonra atıştırın.
Sosyal kıyası da bırakın.
Benim çocuğum yok benimde yakın 2 arkadaşım anne. Ilk aylar sürekli bebek konularından bahsediyorlar whatsappta anlayış gosteriyorum.
Sizinki de aynısı. Bir sürü çocuğu olmayan hoca vardır. Haliyle istedikleri etkinliğe giderler plan yaparlar. Siz de anlayışlı olmalısınız.
Küstüm oynamıyorum davranışını ben bir öğretmene yakıştıramıyorum.

Genişletmek için tıkla...

annenin yaşadığı psikoloji ile mesleği inanılmaz bağlantısız.koca koca proflar yaşıyor en dibini.o zaman o bilim kadınlarınada yakışmaz bu depresif haller,yada doğum yapan doktora,hakime,memura, hele büyük fırma yöneticilerine

Cicek kiz .!.:

Alışık olmadığınız bir şey ve kendinizden fazlaca ödün veriyorsunuz (annelik tabiki normal) ama biraz rahatlamanız gerekir böyle devam ederse hep sinirli, gergin, mutsuz olursunuz, haliyle bu bebeğede yansır. Öncelikle geçici bir dönem bunu unutmayın. Eşiniz evdeyken bebeği ona bırakıp biraz kendinize vakit ayırmayı deneseniz? Ya da anne kardeş artık her kim varsa onlardan rica etseniz size yardımcı olsalar. Sorun bebek değil diye okudum yukarida, acaba bebek sonrasi eş ile problemler mi oldu

Genişletmek için tıkla...

Sorun kendim.
Çok mükemmlliyetçiyim.
Ve buna bağlı olarak kaygıluyım.
Şu ana kadar her şeyi mükemmele yakın yaptım.
Ama anneliği yapamıyorum.
Beceriksiz ve değersiz hissediyorum

Her anne illaki evladını büyütürken of demiştir . Bu nankörlük değil ya da evladını sevmemek hiç değil . Bende çocuğumu tek başıma büyütüyorum eşim çok yoğun çalışıyor , bana yardımı yok denecek kadar az . Çocuğum için canımı veririm , bu hayatta ondan daha fazla sevdiğim kimse yok ama dün mesela ağladım sinirlerim bozuldu. Son bir haftadır çok huysuz , dün yine huysuzluğun zirvede olduğu anda dışarı çıkmak istedim, ona da bana da iyi gelir diye ...
giydirdim , bebek arabasına oturttum ama sabırsız olduğu için hemen çıkmak istedi , Bir çığlık çığlığa bağırmak anlatmam mümkün değil, duyan çocuğun kemiklerini kırıyorum zanneder . O bağırdıkça , panik oldum -ki bu tarz durumlarda gerçekten çok soğukkanlı biriyim- panik oldukça , işim uzadı(ayakkabı -mont giymek) işim uzadıkça avaz avaz .. belki toplasan 10 dakika değildi, ama sinirlerim o kadar boşaldı ki , dışarı çıktım hem ağladım hem yürüdüm .
Yapamıyorum artık diye çok ağladım ..
Kötü bir anne miyim ben ?
Bebeğim dışarı çıkınca gülücükler atmaya başladı , bu sefer sevinç çığlıkları ..biraz yürüdükten sonra benim o anki tükenmişliğim yok oldu gitti . Yine şükrettim Allah’a onu verdi diye ..
Demem o ki; bunu her anne yaşıyor . Belki kimi daha sağlam, dayanabiliyor kimisi bu süreci daha Zor atlatıyor . Kimse kimseye güvenerek yapmıyor tabii ki çocuğunu ama uykusuzluk o kadar yıpratıcı bir şey ki insan illa ki ‘keşke yardımcı biri olsa’ diye düşünüyor.
Herkesin bebeği aynı derecede kolay ya da zor değil. Bilip bilmeden lütfen kırıcı yorumlar yazmayın. Konu sahibi zaten bebeğine değil kendine suç bulmuş ‘beceremiyorum’ demiş.

Canım koy bebek arabasına , biraz dışarı çık. benim her zaman kurtarıcım oldu o. Ya da kanguru. Temiz hava çok iyi geliyor . Hava ne kadar soğuk olursa olsun mutlaka çıkıyorum hem de 2 kere . Ben çok faydasını gördüm.
Bak hava çok soğuktu sabah .. kırıldı o soğuk 3 derece şu an . Ama sabah yine Sardım dürüm gibi gezdik yarım saat . Bir yandan da kahvemi içtim ..
O mutlu ben mutlu ..

maydanozsuyu .!.:

Yardımcı oluyor ama tabi bir yere kadar..
İşte oluyor 5 e kadar.
5 de geliyor. 6 da banyo yaptırıp yatırıyoruz çocuğu.
Yani hafta içi 1 saat.
Hafta sonu da c. Tesş yarım gün sadece o bakıyor. Ben dışarıfayım. Güya yani.
Aklımda çocuk evin arkasına geçip oturuyorum.
2 sata sonra giriyorum eve.. Çarşı güzeldi vs. Diyorum

Genişletmek için tıkla...

Niye evin orada oturuyorsun gezip alışveriş vs yapsana arkadaşların ile buluşsana

Sizi çok iyi anlıyorum. Artı olarak doğumdan sonra evden çalışmaya da devam edince çocuk artı ev artı iş olunca bildiğin kafayı sıyırdım. Bambaşka bir ben oldum. Önemsediğim bir çok şeyi önemsemez, önemsemediklerime kafayı takar oldum. Benim tek artım anneme yakın taşınmamızdı. Ama onun da bacakları rahatsız çok üzerinde duramıyor. Yani tam gün bir çocuk bakması mümkün değil. Buna rağmen akşamları oğlumu anneme bırakıp çıkıp bir hava alabiliyordum.

Şuan kendinize yapacağınız en büyük iyilik bir yardımcı veya akraba çağırmanız. Haftada bir dahi olsa çocuğu babasına veya bakıcıya bırakıp sabahtan akşama kadar günü kendine ayır. İşyerindekiler plan yapıyorsa dahil ol mutlaka. Yoksa psikolojin iyice bozulur.

Bu arada ne kadar "mükkkemmmelll" anne olduğunu iddia edenler, ya çocuğu rahat çocuktur, ya yakını vardır, ya bakıcısı vardır veya eşi fazlaca destek oluyordur. İnan bana aksi mümkün değil. Wonderwoman olsa bu psikolojinin altından kalkamaz.

maydanozsuyu .!.:

Hayrı emmiyor
Alerjik mama yiyor..
Ve kokusunu alan öğürüyor.
Kusmuk demek alerjik reaksiyon demek.
Foşur foşur kusuyor panik yapıyorum.
Kusmuk kokmak istemiyorum.
Çünkü artık iyi olsun istiyorum.
İyileşsin

Genişletmek için tıkla...

haftasonu falan kendinle ilgilenecek şeyler yap.1,5 saatlik bi zaman tanı kendine.git bir kuaföre saçını kestir azda olsa,fön çektir,azcık dolan.bak buda çok rahatlatır.bunu yaz biyere.iyi görünemkte seni rahatlatır.

maydanozsuyu .!.:

Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.

Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla..

Genişletmek için tıkla...

Öff okurken içim şişti valla madem bu kadar şikayet edecektin hazır değildin evde oturup çocuk bakmaya, etkinlikten etkinliğe koşmak istiyodun madem e niye yaptın o zaman çocuğu?!

Bu süreçten bir çok anne geçiyor merak etmeyin. Benim oğlum yaklaşık 6. Ayına kadar sadece 5 10 dk uyur uyanırdı. Çok yorgun ve mutsuzdum. Benim de bakacak kimsem yoktu. Sizi çok iyi anlıyorum hemen hemen sizinle aynı şeyleri yaşadım. Ama geçiyor merak etmeyin. Bir kaç aya herşey düzelecek. Bebeğiniz büyüdükçe siz de normal düzene dönmeye başlayacaksınız. Çoğu gitmiş azı kalmış.

sugarpare .!.:

Bebeğiniz biraz büyüdükten sonra siz de hayatınızı tekrar bir düzene koyarsınız. Bu kadar kasmayın. Benim sıpa 3,5 aylık. Gündüz sadece memede uyuyor. Yatağına koyduğum an açıyor ağızını, basıyor yaygarayı. Yarın misafir var ve sabahtan beri bir şeyler hazırlamaya çalışıyorum. Ev pis, evde eksikler var, çıkamıyorum. Ha bir de haftasonu Aöf sınavım var. Ben koltuğa yapıştım, küçücük bebeğe emzik oldum ama yine de rahatım. Nedenini söyleyeyim mi? Bu günler geçiyor. Bebekler büyüyor. Size bu kadar ihtiyaçları olmuyor. Doya doya sevin, koklayın. Evi .ok götürsün. Onlardan daha önemli değil ya. Arada bebeği eşinize bırakıp arkadaşlarınızla bir kahve için. Eve birilerini çağırın. Hazır bir iki çeşit yanına bir çay. Ya da kahve çikolataya davet edin. İki laflar kafa dağıtırsınız. Mümkün olduğu kadar da dışarı çıkıp gezdirin bebişi. Ayrıca 4 kilo nedir ki? Hafif bir diyetle bir ayda verilir.

Genişletmek için tıkla...

İşte sorun şu çıkamıyırum.
Eşim zorla evden kovuyor artık.
Gez diye.
Yok aklım evde.
Kustu mıçu kusöuğu boğazına gitti mi.
Karnı ağrıyorsa masajı o yapmak lazım...
Mama saati gecikirse sinirlenir.
Uykusu gelse bensiz uyumaz.
Çıkıyorum evin arkasında oturuorum giriyorum geri.
Çarşı iyiydi falan yalandan bir şeyler