• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Herkes eski yaşamına döndü. Peki ben?

Olabilir ama kadın şuan ruhsal çöküntü de bebeğinin kusmuğu bile batıyor. Bide burada sinirlerini bozup buhran sokarsak Allah korusun ya kendine ya bebeğine zarar verebilir. Biraz yapıcı destekleyici olun lütfen. Farkında olmadan çok büyük günaha girebilirsiniz
Buna mı güvendiniz gayet nötr bir soru bence. Eleştirilerden etkilenenler için internet zararlı bir yer ayrıca.
Kimseye gidip de kötücül bir yorum yapmadım buna rağmen ama saygı çerçevesi içinde de istediğim yorumu yaparım.
 
Siz bukadar mutsuzken bebeğiniz nasıl mutlu olsun?? Yoksa Anne 🤶 olmak hayattaki en güzel şey 🙏🥰 iyiki Anneyim derseniz öyle mutluluk verici ki iş planı falan hikaye 💞💕
Sanki keyfimden mutsuzmuşum gibi yazmışsınız.
Çok şükür mazoşist değilim.
Anneliği sevmediğimi de yazmadım.
Sadece yapamıyorum dedim.
Başaramıyorum.
 
Bunalıma girmişsin daha doğrusu kendi kendini sokmuşsun siz böyle devam ederseniz o bebek emmez tabii yazıkk bebeğe yaa kendinden geçmişinde bebeğe bari yansıtma arkadaşlarınla buluşamadıgini planlar yapamadığını kendine bakmadığını ... Bebeği isteyerek yaptiniz sanki tüm suç onun muş gibi davranmayın biraz annelik duygunuz depressin beee
ben 21 yaşında anne oldum aile olarak evlenirken her iki tarafta yardım yok kendi başımıza herşey o zaman 25 milyar borç vardı eşim ise gidip gelmesi için motor sa almıştı mecbur ay sonu zor geliyordu benim yaşındaki kızlar süslenip geziyorlardı daha vs hiç bunalıma girmedim evladımi kokladım şükür dedim suçu ona yüklemedim . Ve yıllar sonra iyiki emziriyordm dedim mama alacak para yoktu cunki belki çoğu kişiye uydurma gibi gelir ... gelsin
Hayatta neler neler var kızım sen oturmuşsun kendini tatmin edemediğin için bunalımda sin

Ağzınıza sağlık... :KK9::KK9::KK9::KK200:
 
sizi tanımıyorum ki?

ama hem eksi hem artı yorumlar gelecektir,

konu açıyorsanız buna hazırlıklı olmanız gerekir...

biraz sakin :)

kendine bu tarz bir durumda "aptal" gibi yakıştırmalar yapan biri normal değildir kabul edersiniz ki...

öğretmenlerin zihni de bence hepimizden daha yerinde ve salim bir ruh halinde olmalı...

nesil yetiştiriyorsunuz... kolay değil...

Allah kolaylık versin yine de ne diyeyim...

bir insanın mesleği ile besbelli doğum sonrası depresyonda olmasını nasıl bağdaştırabiliyorsunuz aklım almıyor?
doğum yapana kadar her şey muhteşem olabilir. her şey planlı düzenli nizami olabilir.
doğumdan sonra bazen yaşananlardan çoğunlukla da hormonal bazen de iki sebep birden depresyona sebep olabiliyor bu bir süreç.
evladını görmek istemeyen anneler gördü bu gözler. psikolojik tedavi olduktan sonra anca toparlıyorlar. bunlar da o kadar normal ki.
her insan nasıl bir değilse, doğru bir değilse annelik süreci de bir değil.
bizim burada derdi olan bir anneye destek olmamız gerekirken siz kalkıp öğretmenliğinden damarına basıyorsunuz.
lütfen kendinize gelin. baktınız konu size çok saçma, konu sahibi çok zıt geliyor yorum yazıp kaşımayın inanın bu daha kolay.
 
Bunalıma girmişsin daha doğrusu kendi kendini sokmuşsun siz böyle devam ederseniz o bebek emmez tabii yazıkk bebeğe yaa kendinden geçmişinde bebeğe bari yansıtma arkadaşlarınla buluşamadıgini planlar yapamadığını kendine bakmadığını ... Bebeği isteyerek yaptiniz sanki tüm suç onun muş gibi davranmayın biraz annelik duygunuz depressin beee
ben 21 yaşında anne oldum aile olarak evlenirken her iki tarafta yardım yok kendi başımıza herşey o zaman 25 milyar borç vardı eşim ise gidip gelmesi için motor sa almıştı mecbur ay sonu zor geliyordu benim yaşındaki kızlar süslenip geziyorlardı daha vs hiç bunalıma girmedim evladımi kokladım şükür dedim suçu ona yüklemedim . Ve yıllar sonra iyiki emziriyordm dedim mama alacak para yoktu cunki belki çoğu kişiye uydurma gibi gelir ... gelsin
Hayatta neler neler var kızım sen oturmuşsun kendini tatmin edemediğin için bunalımda sin
İyi bravo.
Beceremedik işte sizin gibi 21 yaşında anne olup annelik duygusunu depreştirmeyi.
Beceremedik...
 
Bunalıma girmişsin daha doğrusu kendi kendini sokmuşsun siz böyle devam ederseniz o bebek emmez tabii yazıkk bebeğe yaa kendinden geçmişinde bebeğe bari yansıtma arkadaşlarınla buluşamadıgini planlar yapamadığını kendine bakmadığını ... Bebeği isteyerek yaptiniz sanki tüm suç onun muş gibi davranmayın biraz annelik duygunuz depressin beee
ben 21 yaşında anne oldum aile olarak evlenirken her iki tarafta yardım yok kendi başımıza herşey o zaman 25 milyar borç vardı eşim ise gidip gelmesi için motor sa almıştı mecbur ay sonu zor geliyordu benim yaşındaki kızlar süslenip geziyorlardı daha vs hiç bunalıma girmedim evladımi kokladım şükür dedim suçu ona yüklemedim . Ve yıllar sonra iyiki emziriyordm dedim mama alacak para yoktu cunki belki çoğu kişiye uydurma gibi gelir ... gelsin
Hayatta neler neler var kızım sen oturmuşsun kendini tatmin edemediğin için bunalımda sin
Kusura bakmayın da işte bu üslup lohusaları bunalıma sokan! Ben böyleydim de sen niye böylesin... Çünkü öyle hissediyor ve bunalımda. Herkesin hayat standardı, beklentisi, psikolojisi aynı değil. Yargılamayın.
 
Şöyleki ben takıntılıyım.
Ne annem ne kayınvalidem olmaz kabul edemem.
Kimse altını değiştirmeyi beceremez gibi geliyor mesela.
Canını yakarlar yüzde yüz diyorum.
Dışarı çıkıyorum her hafta ama aklım hep evde..
Mükemmelliyetçiyimdşr ve ben eksik iş yapmam yapmadım. İşim de evimde evliliğiöde.
Ama annelik çok farklı.
Başaramıyorum.
[/QUOTE]

Bu normal bir ruh hali veya normal bir durum değil yalnız. Sizin aksinize kaç çocuk büyütmüş insanlara bu şekilde peşin hüküm vermek hem yanlış hem sizi yorar. Bu durum sadece çocuğunuz için değil öncesinde de varmış anladığım kadarıyla. Keşke psikolojik yardım almadan çocuk sahibi olmayı düşünmeseydiniz. Benim önerim maddi durumunuz yeterliyse bakıcı yardımı almanızdı ama bu şartlar altında pek iyi bir öneri olamayacağını fark ettim.
 
bir insanın mesleği ile besbelli doğum sonrası depresyonda olmasını nasıl bağdaştırabiliyorsunuz aklım almıyor?
doğum yapana kadar her şey muhteşem olabilir. her şey planlı düzenli nizami olabilir.
doğumdan sonra bazen yaşananlardan çoğunlukla da hormonal bazen de iki sebep birden depresyona sebep olabiliyor bu bir süreç.
evladını görmek istemeyen anneler gördü bu gözler. psikolojik tedavi olduktan sonra anca toparlıyorlar. bunlar da o kadar normal ki.
her insan nasıl bir değilse, doğru bir değilse annelik süreci de bir değil.
bizim burada derdi olan bir anneye destek olmamız gerekirken siz kalkıp öğretmenliğinden damarına basıyorsunuz.
lütfen kendinize gelin. baktınız konu size çok saçma, konu sahibi çok zıt geliyor yorum yazıp kaşımayın inanın bu daha kolay.
İnanın takılmam buna.
Öğretmenliğim ortadadır.
Gören zaten ağzını açamaz
 
Şöyleki ben takıntılıyım.
Ne annem ne kayınvalidem olmaz kabul edemem.
Kimse altını değiştirmeyi beceremez gibi geliyor mesela.
Canını yakarlar yüzde yüz diyorum.
Dışarı çıkıyorum her hafta ama aklım hep evde..
Mükemmelliyetçiyimdşr ve ben eksik iş yapmam yapmadım. İşim de evimde evliliğiöde.
Ama annelik çok farklı.
Başaramıyorum.

Bu normal bir ruh hali veya normal bir durum değil yalnız. Sizin aksinize kaç çocuk büyütmüş insanlara bu şekilde peşin hüküm vermek hem yanlış hem sizi yorar. Bu durum sadece çocuğunuz için değil öncesinde de varmış anladığım kadarıyla. Keşke psikolojik yardım almadan çocuk sahibi olmayı düşünmeseydiniz. Benim önerim maddi durumunuz yeterliyse bakıcı yardımı almanızdı ama bu şartlar altında pek iyi bir öneri olamayacağını fark ettim.
[/QUOTE]
Elimde değil.
Oysa evet saçma kayınvalidem 10 çocuk büyütmüş ama yok aklıma geldikçe daralıyorum ya şöyle yaparsa ya böyle ederse
 
İyi bravo.
Beceremedik işte sizin gibi 21 yaşında anne olup annelik duygusunu depreştirmeyi.
Beceremedik...

inanın kimse mükemmel değil. mükemmelliğe oynuyor. tüm bunları boşverin. herkes diğerinden daha iyi anne olduğunu iddia ediyor ama sizin bebeğinize sizden iyi anne yok buna emin olun.
tek yapmanız gereken önce psikolojik destek. sonra da biraz sesinizi yükseltip arada çocuğu bir kaç saat babaya verip arkanıza bile bakmadan sosyalleşmek. bebeğiniz var diye o bebeğin kölesi değilsiniz.
sosyalleşmenin ne kadar önemli olduğunu bu hanımların elinden almadan anlayamayacaklar.
 
bir insanın mesleği ile besbelli doğum sonrası depresyonda olmasını nasıl bağdaştırabiliyorsunuz aklım almıyor?
doğum yapana kadar her şey muhteşem olabilir. her şey planlı düzenli nizami olabilir.
doğumdan sonra bazen yaşananlardan çoğunlukla da hormonal bazen de iki sebep birden depresyona sebep olabiliyor bu bir süreç.
evladını görmek istemeyen anneler gördü bu gözler. psikolojik tedavi olduktan sonra anca toparlıyorlar. bunlar da o kadar normal ki.
her insan nasıl bir değilse, doğru bir değilse annelik süreci de bir değil.
bizim burada derdi olan bir anneye destek olmamız gerekirken siz kalkıp öğretmenliğinden damarına basıyorsunuz.
lütfen kendinize gelin. baktınız konu size çok saçma, konu sahibi çok zıt geliyor yorum yazıp kaşımayın inanın bu daha kolay.

Önceki mesajların da uzantısı olarak yazdım bu yorumu...
Onları takip etmemiş olabilirsiniz diye belirtmek istedim.

Görüşünüze değer veriyorum elbette ki...

Ama "kendinize gelin" gibi emir kipi içerecek kadar da abartı bir şey yok ortada Allah aşkına :)

Bence de konu sahibi gibi duygu ve davranış bozuklukları yaşayanlar psikolojik destek almalı, o konuda da haklısınız.

Öğretmenlik mevzuu da dediğim gibi bir kaç önceki yorumda yazan bir üye ile yazışmaya ithafen yapılmış bir vurgu...
 
Ediyor elbette.
Sorun çocuk değil inanın.
Sorun neden ben başaramıyorum?
Niye yani?
Emzirmeyi başaramadım olmadı.
Uyut ayı başaramıyorum yok olmuyor.
O aylarda o kadar normal ki... Siz sadece size gösterileni görüyorsunuz. 4 aylık bir bebekle hiçkimsenin hayatın eskisi gibi olamaz.

Ayrıca çocuğun emmemesi yada uyumaması sizin başarısızlığınız değil ki. Her çocuk farklıdır, kendine özeldir. İnanın birkaç ay sonra herşey çok daha güzel olacak. Hepimiz o günlerden geçtik. Sinirden ağladığımız oldu, duş dahi alamadığımız zamanlar oldu ama geçti. Sizinde geçecek ❤️
 
bir insanın mesleği ile besbelli doğum sonrası depresyonda olmasını nasıl bağdaştırabiliyorsunuz aklım almıyor?
doğum yapana kadar her şey muhteşem olabilir. her şey planlı düzenli nizami olabilir.
doğumdan sonra bazen yaşananlardan çoğunlukla da hormonal bazen de iki sebep birden depresyona sebep olabiliyor bu bir süreç.
evladını görmek istemeyen anneler gördü bu gözler. psikolojik tedavi olduktan sonra anca toparlıyorlar. bunlar da o kadar normal ki.
her insan nasıl bir değilse, doğru bir değilse annelik süreci de bir değil.
bizim burada derdi olan bir anneye destek olmamız gerekirken siz kalkıp öğretmenliğinden damarına basıyorsunuz.
lütfen kendinize gelin. baktınız konu size çok saçma, konu sahibi çok zıt geliyor yorum yazıp kaşımayın inanın bu daha kolay.
Valla konu annelikse
Kusura bakmayın da işte bu üslup lohusaları bunalıma sokan! Ben böyleydim de sen niye böylesin... Çünkü öyle hissediyor ve bunalımda. Herkesin hayat standardı, beklentisi, psikolojisi aynı değil. Yargılamayın.
burada ben böyleydim de sen neden böyle değilsin diye bir konu yok kardeşim . kendimden örnek verdim ama yine bu kadar depresyona girmedim.Her ne olursa olsun bir anne
annelikse bu kadar kolay değil herşeyin sorumlusu çocuğu görmek sonra depresyona girmek bunun adına da sizin gibiler lohusa diyor işte ne yapalım
 
inanın kimse mükemmel değil. mükemmelliğe oynuyor. tüm bunları boşverin. herkes diğerinden daha iyi anne olduğunu iddia ediyor ama sizin bebeğinize sizden iyi anne yok buna emin olun.
tek yapmanız gereken önce psikolojik destek. sonra da biraz sesinizi yükseltip arada çocuğu bir kaç saat babaya verip arkanıza bile bakmadan sosyalleşmek. bebeğiniz var diye o bebeğin kölesi değilsiniz.
sosyalleşmenin ne kadar önemli olduğunu bu hanımların elinden almadan anlayamayacaklar.
Haftada muhakkak 1 kere çıkıyorum 3 saat ama tabi aklım evde.
Gezemşyorum bile çarşıya gidip
Evin etrafında dolanıyorum.
 
Elimde değil.
Oysa evet saçma kayınvalidem 10 çocuk büyütmüş ama yok aklıma geldikçe daralıyorum ya şöyle yaparsa ya böyle ederse
[/QUOTE]

Hayır elinizde. Elim değil diyerek işin içinden çıkarsanız bu durumun size yararı olmaz. En azından düşüncenizin saçma olduğunun farkındasınız. Bu şekilde sadece kendinize zarar veriyorsunuz
 
Büyüyünce geçecek inanın ;)
Bi kere lütfen bazı şeyler için bebeğinizi de kendinizi de zorlamayın madem siz uyuyamıyorsunuz bırakın onu da uyutmaya zorşamayın

Gündüz uykularını azaltın gece daha fazla uyuyabilir
Gündüzleri brbeğinizin yanına uzanın sürekli onunla aktiviteler yapın durmuyorsa oyun halısı vs alın o oyalar biraz

Bi de size Hatice Kübra Tongar ın (soyadından emin değilim) youtube kanalı var orayı izlemenizi tavsiye ederim. Bebekli hayatı nasış güzel idame ettirebilirizi anlatıyor gayet güzel sohbetler falan oraya bakın.

Hayat eğer isterseniz güllük gülistanlık da olabilir bu şartlar altında.
Herkes bunları yaşıyor e annelik var olduğu sürece o kusmuklar da olacak o ağlamalar da zırlamalar da. Sizin bu duruma nasıl baktığınız sizi mutlu ya da mutsuz edecek hepsi bu :)
 
İyi bravo.
Beceremedik işte sizin gibi 21 yaşında anne olup annelik duygusunu depreştirmeyi.
Beceremedik...
Evet bu cook belli oluyor inaninki 21 yaşım da anne olduğuma takmışsın sizede bravo diğer yazdıklarım pek dikkatinizi çekmemiş
 
kadın daha dört ay olmuş doğum yapalı bazı yorumlar takdireşayan nitelikte.ve bunları yazanlar yine hemcinslerimiz.utandım kendi adıma.lohusalığı üzerinden atamamış bir kadın dertlenmiş ve gelen cevaplar ilginç.doğum yapmayanlar yada doğum yapıp o psikolojiyi yaşamayanlar yorum yapmayın bi zahmet yahu.
 
Back