Herkes eski yaşamına döndü. Peki ben?

maydanozsuyu

My little sunshine🌞
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2019
3.482
6.192
78
31
Çok dertlendim dünden beri.
Doğum yapalı 4. 4ay oldu.
Benimle doğum yapan bütün arkadaşlarım (4 kişiydik.) normal hayatlarına işlerine döndü.
Düzenlerini oturttular.
Ben neden oturtamıyorum şu lanet düzeni.
Bütün gün 4 duvar arasında çocuk uyutmaya çalışmaktan nefret geldi.
Bütün gün yapayalnız evde bıktım.
O kadar sinirlendim ki saha demin iş yerinin whatsupp grubundan çıktım. Sürekli etkinlik yapmak için buluşma planları yapılıyor ve resmen sinirlerim bozuldu oturdum ağlıyorum.
Kocaman bir kaosun içindeyim ve çıkamıyorum.
Çok mutsuzum mesela.
Aynaya bakınca kendimden tiksiniyorum.
4 kilo almışım aptal gibi. Ne giysem yakışmıyor.
Saçlarım dökülüyor.
Leş gibi kusmuk kokuyorum.
Baştan aşağı kendimden nefret ediyorum..
Geceleri uyuyamıyorum. Bebek Uyusa bile ben oturuyorum. Yorgunluktan gözlerim yanıyor ama uyuyamıyorum.
Gündüzleri tam bir facia 20 dakika uyuyup uyanan bir bebek. Uykusunu alamamış mutsuz bir bebek. Emmeyen bir bebek.
Yer yerim ağrıyor her yerim sızlıyor.
Sırtım kamburlaştı.
Ve yıllarca bu böyle gidecek gibi geliyor.
Hep mutsuz olucam hiç uyumayacak bu çocuk. Hep huysuz olucak.

Çok tükendim ben ya...
Annelik bana göre değilmiş asla..
 
herkesin yaşadığı duygular bunlar, adına lohusa depresyonu deniyor..
Bence şuan herşey size cazip geliyor ama size cazip gelmesi gereken bebeğiniz.
Bir bebek için insanlar yıllarca uğraşıyor, RABBİM size lutfetmiş vermiş,siz o özendiğiniz iş çevresinden çok daha özenilecek durumdasınız, çünkü annesiniz, bundan daha özel ne olabilirki hayatta.
Kucağınızda, dünyadaki hiçbir varlığa duyamayacağınız, karşılıksız sevgiyi barındıran bir varlık var.
Bence onlar size özensin.
Bu dönemi en kolay atlatmanın yolu kendinize vakit oluşturmak, vaktim yok demeyin elbet isterseniz olur.Gece uyumuyorsanız kendi bakımınızla ilgilenin, sevdiğiniz şeyleri yapın.
Unutmayın ki bunları milyonlarca kadın yaşıyor, tek değilsiniz ve elbette ki geçecek.
Ana odaklanıp yavrunuzla vakit geçirin, bir gün keşke o zamanlar geri gelse diyeceksiniz emin olun.
 
Canım zor zamanlar ama geçecek. O yavru Allahın sana bir ikramı. Yokluğunu göstermesin yavrunun. Bak ne güzel bu soğuk havalarda sıcak evinde bebeğinle birliktesin.dışarı çıkma mecbureyin yok hava ışımadan. Annen yada kv ye bırak bütün gün sen kuaföre git saçlarını kestir emzirmiyorsan boyat. Bakım yaptır oradan da alışverişe çık. İyi gelir
 
İlk aylar herkesin zor oluyor. Eşiniz yardım etmiyor mu?

Bebeğiniz dünyaya geleli daha 4 ay olmuş. Küçücük bedeni adapte olmaya çalışıyor ve tamamen size muhtaç. Bence insanlarla kendinizi kıyaslayacağınıza içinde bulunduğunuz düzensiz duruma çare arayın. Bebek uyuduğunda sizde uyuyun, işlerinizi halletmeye çalışın vs.

Emin olun geçiyor. Kendinizi üzmeyin.
 
Dün bir konuya okulda her gün çay kahve kitap üçlüsü yapıyorum yazmıştınız. (Öğretmensiniz)
Başka ne yapayım ki demiştiniz.
Hatta bende böyle demeyin herkes öğretmenlere gıcık kapıyor hiç çalışmıyor zannediyorlar demiştim.
Eee evinizde de yapın madem..
Gruptan çıkmanız da küstüm oynamıyorum gibi olmuş.
Gerçekten öğretmen mısınız?
Tepkisel davranışlar çok fazla çünkü.
 
Offf gene bir banlanma sebebi... İçimdekileri yazarsam...
Hakikaten yani ne yapalım sizin için?
Adresi verin çocuğu almaya gelelim isterseniz?

Buraya uzuuun uzunnnnnn yazacak vakit var ama?

Neyse ben süslü sözler etmeyeyim, ama emin olun daha şu anda bunu hissediyorsanız en az 6-7 yaşına kadar sorununuz çok olacak... Arkadaşları ile buluşamadım diye dellenen biri iseniz işiniz zor...
 
Son düzenleme:
Doğu iznine çıkana kadar dedim farkında iseniz.
Şu an saat 2 bulduk ve ben ağzıma lokma koyamadım. Uyutmaya çalışıyorum oğlumu.
Keşke yapabiliyor olsaydım.
Ve evet öğretmenim.
Zihin engelliler öğretmeniyim.
 
birazcık zaman emin olun geçecek, 4 ay nedir ki keşke yükünüzü biraz olsun hafifletebilecek insanlar olsa etrafınız da bu kadar bunalmazdınız, eşiniz yardımcı olmuyor mu? benim eş kazmagiller familyasından, küçüğüm 2 yaşına girdi daha yeni yeni rahatlıyorum
 
gayet normal bir süreç yaşıyorsunuz, kendinizi dinlemeyi bırakın başkalarını örnek almayı da bırakın, hiç kimsenin gerçek hayatını ne yaşadığını bilemezsiniz. pozitif olun güçlü olduğunuzu kabul edin, güçsüzüm diye kenara çekilip büzüşmeyin. her bebek bir olmaz her insan bir olmaz şükredin o kusmuk kokusuna sahipsiniz. annelik böyle bir şey yolun başındasınız alışacaksınız. kilolar da gider kambur da gider hep mutsuz olacak hiç uyumayacak hep huysuz olacak dersen gerçekten öyle olur çünkü senden o enerjiyi alıyor.biraz rahatlasan gevşesen her şey çok daha farklı olacak. çocuğun için bırak da üç beş ay bişeyler yakışmayıversin üstüne bi kaç zaman da gezmeyiver o günler de gelecek
 
Buna güvenerek mi yaptınız?
Buradaki bazı kadınlarda öyle sivri dilli ki. İstemiş olmuş rabbim uzun ömürler versin. Kimse kimseye güvenmiyor, ki güvenmesinde ama hiç kimse topraktan bitmedi eş dost aile kardeş var. İyi günde kötü günde destek bekler. Daralmış yardım bekliyor ne var bunda.
 

Size çok katılıyorum...

Ama maalesef inanın hanımefendi...

Bu üye gibi bir üye daha böyle bir konu açmıştı hamile kalınca...

Ve o da öğretmendi...

Uslubu yerlerde sürünüyordu...

Cehaletin timsali duygular ve sözler sarfeden insanlar bir de öğretmen olup çocuk yetiştirecekler...
 
Ediyor elbette.
Sorun çocuk değil inanın.
Sorun neden ben başaramıyorum?
Niye yani?
Emzirmeyi başaramadım olmadı.
Uyut ayı başaramıyorum yok olmuyor.
 
Siz sanırım benim konumda eşiniz ile cinsel hayatınızın olmadığından, istemediğinizden de yakınmıştınız. Depresyondan her şeyi salmış görünüyorsunuz. Bebeğiniz zor bir bebek tahminen. Hormonlar da böyleyken bunlarla başetmek çok zor. Yardım almayı deneseniz?
Bir de arada eşinize bebeği bırakıp kendinize zaman ayırın. Daha sonra size yardımcı olduğu için ona biraz da yakınlık gösterebilirsniz. Böyle böyle normale döner belki her şey.
 
Sizin benle Derdiniz ne
 
Aynen.
O kadar daraldım ki.
Ailem iflas etti. 2 sene önce. Babam defalarca intihar etmek istedi yalvardım telefonda saatlerce.
Babam sürekli ağlıyor annem sürekli mutsuz.
Ben çaresiz.
Zor bi bebek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…