Her zaman arkamdalar mı artık bilmiyorum

Merhaba son zamanlarda konu açar oldum kusura bakmayın.
Eşimle ara ara sorunlarımızın olduğunu artık herkes biliyor sanırım. Biz bu sorunların bir çoğunu çözdük ama kilit noktalar var hala. Ailemin yanına geldim burada bir arkadaşımın düğününe davetliydim. Düğünden sonra da değişiklik olsun ve bir işimi halledeyim diye kaldım. Annem babamla konuşurken babam neden boşanmıyorsun yıprandın artık dediğinde geldiğimde eskisi gibi özgür olabilecek miyim dedim. Durdu beklemiyordu herhalde böyle bir soru cevap olarak zor dedi. Bende zaten bu yüzden boşanmıyorum dedim. Biraz bozuldum ama fikirlerini bildiğim için sorunun cevabını çok takmadım.
Asıl mesele burada. Babam beni telefonda arar sorar özledik der hep. Ama geldiğimde yüzüme bakmadı pek ilgilenmedi. Sorun değildi benim asıl özlediğim annemdi zaten. 3 aydır görmüyorum onu. Neyse ben burdayken babama bir telefon geldi kardeşleri memlekete gidiyormuş annemle babamı da çağırdılar. Babamda tutturdu gidelim diye. Ben başka ilden onları görmek için gelmiştim ve neticede misafir sayılırım. İnsan evinde misafir varken sen kal biz gidiyoruz der mi allah aşkına? Ben mi yanlış anlıyorum bilmiyorum. Neyse annem istemedi ben bırakamam filan kavga ettiler ve sonuç olarak gittiler. Babam için kendi ailesi hep önce gelir çocuklarından veya eşinden. Ben burada öylece kaldım ablamlar çalışıyor. Arkadaşlarımla görüşüyorum ama yinede gece yalnızım. Evime dönemiyorum burada işim var beklemem gerekiyor bir hafta kadar daha. Aslında işim önemli değildi aciliyeti yoktu. Asıl meselem işi bahane edip onları görmekti.
Durup düşünüyorum yani boşanmaya kalksam aslında ailem tam olarak arkamda değil. Zehir olan hayatımı zemberek etmek gibi bişey olacakmış meğer. Artık otur oturduğun yerde diyorum kendime. Çok kalbim kırıldı beni öylece bırakıp gitmelerine. Annemle sorunum yok ama babamı kafama fazlaca taktım. Eşimde çok kırıldı ben onlara emanet gönderdim diye. İçimden bir daha gelip kalmak gelmiyor. Sizce ben mi abartıyorum yoksa haklı mıyım?

Edit: Arkadaşlar olumlu olumsuz okuyup yorum yapan herkese teşekkürler. Biraz yanlış anlaşıldı açıklık getireyim. Ben boşanma aşamasında değilim şuanlık öyle bi durum yok. Aileme de çok dert yanmam ailevi sorunlarımı ama eşim tedavi görüyor (depresyon kaygı bozukluğu ve takıntı) bu yüzden yıprandığımı düşünerek neden boşanmıyorsun dedi.
Ailemin arkamda durması maddi anlamda değil zaten manevi destek benim kimseden maddi bir beklentim yok. Ben evlenmeden önce çalışıp kendim okudum ayaklarımın üzerinde durmayı bilen biriyim sürekli bu tarz yorumlar yapmayın. Onlardan beklentim kararlarımın arkasında durmaları. Duruyormuş gibi yapmaları değil.
Ayrıca bazılarına göre abartıyormuşum. Demek ki onlar misafirlerini evinde bırakıp gezmeye gidiyorlar.

Nickinizi her gordugumde istemsiz gulumsuyorum :)
Bence abartmiyorsunuz ve kirilmakta da cok haklisiniz.

SerendiipiitY .!.:

Nickinizi her gordugumde istemsiz gulumsuyorum :)
Bence abartmiyorsunuz ve kirilmakta da cok haklisiniz.

Genişletmek için tıkla...

Nickimi öylesine yaptım ama bayağı dikkat çekti :)
Hatta bir konumda nickimden dolayı suçluymuşum öyle dediler. :)))

Haklısınız ama yapacak birşey yok işte,bazı aileler aile olmayı bilmiyor. Bazı ebevynler de anne baba olmayı beceremiyor. Biz eleştirince terbiyesiz oluyoruz tabi o ayrı eger boşanma gibi bir durumunuz olursa yalnız yaşarsınız.

Deep__Sea .!.:

Haklısınız ama yapacak birşey yok işte,bazı aileler aile olmayı bilmiyor. Bazı ebevynler de anne baba olmayı beceremiyor. Biz eleştirince terbiyesiz oluyoruz tabi o ayrı eger boşanma gibi bir durumunuz olursa yalnız yaşarsınız.

Genişletmek için tıkla...

Yalnız yaşamak gibi bir seçeneğim olamaz.
Ailem iyiydi okuttular yardımcı oldukar her konuda ama yaşlandıkça saçmalamaya başladılar

Suleymanin Hurremi .!.:

Yalnız yaşamak gibi bir seçeneğim olamaz.
Ailem iyiydi okuttular yardımcı oldukar her konuda ama yaşlandıkça saçmalamaya başladılar

Genişletmek için tıkla...

Neden öyle bir seçenek yok. Sizi zorlayacaklarmış. Yani babanız.

Eşinizle boşanma aşamasına geldiyseniz babanızın sizi bırakıp gitmesine meden bozuluyor ki ?

Esiniz de mi kırıldı? E madem sizi bu kadar düşünüyor ne için boşanma aşamasına geldiniz? Bana abartı geldi duruma yaklaşımınız

Konu sahibi bosanma aşamasında degil ki.. Ben mi yanlis anladim?

babutsa_0607 .!.:

Esiniz de mi kırıldı? E madem sizi bu kadar düşünüyor ne için boşanma aşamasına geldiniz? Bana abartı geldi duruma yaklaşımınız

Genişletmek için tıkla...

Arkanızda illa birinin mi olması gerekiyor boşanmak için ? Bunu eleştirerek değil gerçekten merak ettiğim için soruyorum . Sonuçta evlenebilecek bir olgunluktaydınız ki evlendiniz şimdi niye illa birileri arkanızda durmak zorunda ? Bide babanızın kardeşi sizin de halanız ya da amcanız olmuyor mu ? Siz niye gitmediniz ?

Suleymanin Hurremi .!.:

Merhaba son zamanlarda konu açar oldum kusura bakmayın.
Eşimle ara ara sorunlarımızın olduğunu artık herkes biliyor sanırım. Biz bu sorunların bir çoğunu çözdük ama kilit noktalar var hala. Ailemin yanına geldim burada bir arkadaşımın düğününe davetliydim. Düğünden sonra da değişiklik olsun ve bir işimi halledeyim diye kaldım. Annem babamla konuşurken babam neden boşanmıyorsun yıprandın artık dediğinde geldiğimde eskisi gibi özgür olabilecek miyim dedim. Durdu beklemiyordu herhalde böyle bir soru cevap olarak zor dedi. Bende zaten bu yüzden boşanmıyorum dedim. Biraz bozuldum ama fikirlerini bildiğim için sorunun cevabını çok takmadım.
Asıl mesele burada. Babam beni telefonda arar sorar özledik der hep. Ama geldiğimde yüzüme bakmadı pek ilgilenmedi. Sorun değildi benim asıl özlediğim annemdi zaten. 3 aydır görmüyorum onu. Neyse ben burdayken babama bir telefon geldi kardeşleri memlekete gidiyormuş annemle babamı da çağırdılar. Babamda tutturdu gidelim diye. Ben başka ilden onları görmek için gelmiştim ve neticede misafir sayılırım. İnsan evinde misafir varken sen kal biz gidiyoruz der mi allah aşkına? Ben mi yanlış anlıyorum bilmiyorum. Neyse annem istemedi ben bırakamam filan kavga ettiler ve sonuç olarak gittiler. Babam için kendi ailesi hep önce gelir çocuklarından veya eşinden. Ben burada öylece kaldım ablamlar çalışıyor. Arkadaşlarımla görüşüyorum ama yinede gece yalnızım. Evime dönemiyorum burada işim var beklemem gerekiyor bir hafta kadar daha. Aslında işim önemli değildi aciliyeti yoktu. Asıl meselem işi bahane edip onları görmekti.
Durup düşünüyorum yani boşanmaya kalksam aslında ailem tam olarak arkamda değil. Zehir olan hayatımı zemberek etmek gibi bişey olacakmış meğer. Artık otur oturduğun yerde diyorum kendime. Çok kalbim kırıldı beni öylece bırakıp gitmelerine. Annemle sorunum yok ama babamı kafama fazlaca taktım. Eşimde çok kırıldı ben onlara emanet gönderdim diye. İçimden bir daha gelip kalmak gelmiyor. Sizce ben mi abartıyorum yoksa haklı mıyım?

Genişletmek için tıkla...

Boşanınca kendi ayaklarının üzerinde durup kendi evine çıkmaya ne dersin.

Suleymanin Hurremi .!.:

Merhaba son zamanlarda konu açar oldum kusura bakmayın.
Eşimle ara ara sorunlarımızın olduğunu artık herkes biliyor sanırım. Biz bu sorunların bir çoğunu çözdük ama kilit noktalar var hala. Ailemin yanına geldim burada bir arkadaşımın düğününe davetliydim. Düğünden sonra da değişiklik olsun ve bir işimi halledeyim diye kaldım. Annem babamla konuşurken babam neden boşanmıyorsun yıprandın artık dediğinde geldiğimde eskisi gibi özgür olabilecek miyim dedim. Durdu beklemiyordu herhalde böyle bir soru cevap olarak zor dedi. Bende zaten bu yüzden boşanmıyorum dedim. Biraz bozuldum ama fikirlerini bildiğim için sorunun cevabını çok takmadım.
Asıl mesele burada. Babam beni telefonda arar sorar özledik der hep. Ama geldiğimde yüzüme bakmadı pek ilgilenmedi. Sorun değildi benim asıl özlediğim annemdi zaten. 3 aydır görmüyorum onu. Neyse ben burdayken babama bir telefon geldi kardeşleri memlekete gidiyormuş annemle babamı da çağırdılar. Babamda tutturdu gidelim diye. Ben başka ilden onları görmek için gelmiştim ve neticede misafir sayılırım. İnsan evinde misafir varken sen kal biz gidiyoruz der mi allah aşkına? Ben mi yanlış anlıyorum bilmiyorum. Neyse annem istemedi ben bırakamam filan kavga ettiler ve sonuç olarak gittiler. Babam için kendi ailesi hep önce gelir çocuklarından veya eşinden. Ben burada öylece kaldım ablamlar çalışıyor. Arkadaşlarımla görüşüyorum ama yinede gece yalnızım. Evime dönemiyorum burada işim var beklemem gerekiyor bir hafta kadar daha. Aslında işim önemli değildi aciliyeti yoktu. Asıl meselem işi bahane edip onları görmekti.
Durup düşünüyorum yani boşanmaya kalksam aslında ailem tam olarak arkamda değil. Zehir olan hayatımı zemberek etmek gibi bişey olacakmış meğer. Artık otur oturduğun yerde diyorum kendime. Çok kalbim kırıldı beni öylece bırakıp gitmelerine. Annemle sorunum yok ama babamı kafama fazlaca taktım. Eşimde çok kırıldı ben onlara emanet gönderdim diye. İçimden bir daha gelip kalmak gelmiyor. Sizce ben mi abartıyorum yoksa haklı mıyım?

Genişletmek için tıkla...

Kendi başına ayakta durabilmelisin
Her zaman insanın arkasında birileri olmuyor
Bu hayat senin şekillendirmekte senin elinde
Ailen dahi olsa başkalarından beklersen başarısız olursun

Babanız hep öyleymiş dediğinize göre yani sizin yerinizde ablanız olsaydı da durum değişmeyecekti.

Aslında tümü sorunlara rağmen boşanmayacaktın eline bir sebep daha geçmiş oldu. Psikoloji bozuk, eşinle bir ömrü geçirmek, ailenin bazı zorluklarına katlanmaktan daha kolay gelecekse boşanma tabi, ne gerek var!.

Suleymanin Hurremi .!.:

Merhaba son zamanlarda konu açar oldum kusura bakmayın.
Eşimle ara ara sorunlarımızın olduğunu artık herkes biliyor sanırım. Biz bu sorunların bir çoğunu çözdük ama kilit noktalar var hala. Ailemin yanına geldim burada bir arkadaşımın düğününe davetliydim. Düğünden sonra da değişiklik olsun ve bir işimi halledeyim diye kaldım. Annem babamla konuşurken babam neden boşanmıyorsun yıprandın artık dediğinde geldiğimde eskisi gibi özgür olabilecek miyim dedim. Durdu beklemiyordu herhalde böyle bir soru cevap olarak zor dedi. Bende zaten bu yüzden boşanmıyorum dedim. Biraz bozuldum ama fikirlerini bildiğim için sorunun cevabını çok takmadım.
Asıl mesele burada. Babam beni telefonda arar sorar özledik der hep. Ama geldiğimde yüzüme bakmadı pek ilgilenmedi. Sorun değildi benim asıl özlediğim annemdi zaten. 3 aydır görmüyorum onu. Neyse ben burdayken babama bir telefon geldi kardeşleri memlekete gidiyormuş annemle babamı da çağırdılar. Babamda tutturdu gidelim diye. Ben başka ilden onları görmek için gelmiştim ve neticede misafir sayılırım. İnsan evinde misafir varken sen kal biz gidiyoruz der mi allah aşkına? Ben mi yanlış anlıyorum bilmiyorum. Neyse annem istemedi ben bırakamam filan kavga ettiler ve sonuç olarak gittiler. Babam için kendi ailesi hep önce gelir çocuklarından veya eşinden. Ben burada öylece kaldım ablamlar çalışıyor. Arkadaşlarımla görüşüyorum ama yinede gece yalnızım. Evime dönemiyorum burada işim var beklemem gerekiyor bir hafta kadar daha. Aslında işim önemli değildi aciliyeti yoktu. Asıl meselem işi bahane edip onları görmekti.
Durup düşünüyorum yani boşanmaya kalksam aslında ailem tam olarak arkamda değil. Zehir olan hayatımı zemberek etmek gibi bişey olacakmış meğer. Artık otur oturduğun yerde diyorum kendime. Çok kalbim kırıldı beni öylece bırakıp gitmelerine. Annemle sorunum yok ama babamı kafama fazlaca taktım. Eşimde çok kırıldı ben onlara emanet gönderdim diye. İçimden bir daha gelip kalmak gelmiyor. Sizce ben mi abartıyorum yoksa haklı mıyım?

Genişletmek için tıkla...

Şöyle düşün bu da sana bir işaret olabilir.Kafanda boşanmak vardı belkide allah senin boşanınca istediğin gibi bir hayatının olamayacağını gösterdi.Böylelikle boşansammı acaba diye kafanda düşünüp durmazsın.Ben o yönden baktım her şeyde bir hayır vardır

İçinizde tutmayın, babanız bir daha özledik, gel derse duvarları izlemeye mi geleceğim deyin.
Allah evliliğinizde mutluluk versin.

Suleymanin Hurremi .!.:

Merhaba son zamanlarda konu açar oldum kusura bakmayın.
Eşimle ara ara sorunlarımızın olduğunu artık herkes biliyor sanırım. Biz bu sorunların bir çoğunu çözdük ama kilit noktalar var hala. Ailemin yanına geldim burada bir arkadaşımın düğününe davetliydim. Düğünden sonra da değişiklik olsun ve bir işimi halledeyim diye kaldım. Annem babamla konuşurken babam neden boşanmıyorsun yıprandın artık dediğinde geldiğimde eskisi gibi özgür olabilecek miyim dedim. Durdu beklemiyordu herhalde böyle bir soru cevap olarak zor dedi. Bende zaten bu yüzden boşanmıyorum dedim. Biraz bozuldum ama fikirlerini bildiğim için sorunun cevabını çok takmadım.
Asıl mesele burada. Babam beni telefonda arar sorar özledik der hep. Ama geldiğimde yüzüme bakmadı pek ilgilenmedi. Sorun değildi benim asıl özlediğim annemdi zaten. 3 aydır görmüyorum onu. Neyse ben burdayken babama bir telefon geldi kardeşleri memlekete gidiyormuş annemle babamı da çağırdılar. Babamda tutturdu gidelim diye. Ben başka ilden onları görmek için gelmiştim ve neticede misafir sayılırım. İnsan evinde misafir varken sen kal biz gidiyoruz der mi allah aşkına? Ben mi yanlış anlıyorum bilmiyorum. Neyse annem istemedi ben bırakamam filan kavga ettiler ve sonuç olarak gittiler. Babam için kendi ailesi hep önce gelir çocuklarından veya eşinden. Ben burada öylece kaldım ablamlar çalışıyor. Arkadaşlarımla görüşüyorum ama yinede gece yalnızım. Evime dönemiyorum burada işim var beklemem gerekiyor bir hafta kadar daha. Aslında işim önemli değildi aciliyeti yoktu. Asıl meselem işi bahane edip onları görmekti.
Durup düşünüyorum yani boşanmaya kalksam aslında ailem tam olarak arkamda değil. Zehir olan hayatımı zemberek etmek gibi bişey olacakmış meğer. Artık otur oturduğun yerde diyorum kendime. Çok kalbim kırıldı beni öylece bırakıp gitmelerine. Annemle sorunum yok ama babamı kafama fazlaca taktım. Eşimde çok kırıldı ben onlara emanet gönderdim diye. İçimden bir daha gelip kalmak gelmiyor. Sizce ben mi abartıyorum yoksa haklı mıyım?

Genişletmek için tıkla...

Majör bir muglaklik var o da şu, bosanma düşünceniz var ve eşinizin sizi yalniz biraktiklari icin ailenize kirildigini soyluyorsunuz??? Bu son derece gereksiz bir durum. Kac yasindasiniz? Kendi ayaklarinizin uzerinde durmayi ogrenmeniz gerekiyor. Neticede anne baba dahi olsa herkesin kendi düzeni var farkli plani da olabilir bence babaniza yuklenmeniz ve gittiler diye miziklanmaniz doğru degil. Kendiniz icin doğru degil. Neticede evliligi deneyimlemis belli bir yaşta kadinsiniz. Bosansam özgür olamam diye endise ediyorsunuz ama su anda da basta ebeveyn ler olmak uzere insanlara bağımlılığınız var. Aksamlari yalnizim diye mizmizlanmak nedir? Giderlerse gitsinler tek basiniza da keyifli vakit gecirebilmeyi ogrenmeniz lazim. Kaldi ki onlar gider gitmez bosanmayi dusuncesinde oldugunuz esinizi aramissiniz hemen. Sizin temel probleminiz insanlara bağımlılık. Bu konuda calismalar yapin.

Bence eşinizi ailenize, ailenizi eşinize şikayet etmemeyi öğrenin. Belki sizin unutacağınız bir konuyken böyle böyle büyüyor olaylar. Eşinizle aranız aslında normalken babanıza 'neden boşanmıyorsun?' dedirtecek kadar yakınmamanız lazım. Aynı şekilde eşinize beni bırakıp gittiler diye dert yanmamanız gerek. Sorunlarınızı direk muhattabınızın yüzüne söyleyin başkalarına dert yanmak yerine. Mesela babanıza demediniz mi ben sizi görmeye geldim beni bırakıp başka yere gitmek ne oluyor aşkolsun diye.

Deep__Sea .!.:

Neden öyle bir seçenek yok. Sizi zorlayacaklarmış. Yani babanız.

Genişletmek için tıkla...

Bakın ailem kendi evime döndüğümde bile sıkıntı yapacak özgürlük açısından kendim bir evde nasıl kalabilirim ki? Kan çıkar net.

honey bunch .!.:

Eşinizle boşanma aşamasına geldiyseniz babanızın sizi bırakıp gitmesine meden bozuluyor ki ?

Genişletmek için tıkla...

Boşanma aşamasındayız yazmadım. Eşim psikolojik rahatsız doktora gidiyoruz bu yüzden babam yıprandın neden boşanmıyorsun dedi.

babutsa_0607 .!.:

Esiniz de mi kırıldı? E madem sizi bu kadar düşünüyor ne için boşanma aşamasına geldiniz? Bana abartı geldi duruma yaklaşımınız

Genişletmek için tıkla...

Boşanma aşamasında değiliz ki konuda böyle bişey yazmadım.