Kısaca tanıtayım kendimi. 5yıldır evliyim 27yaşındayım Eşim 30yaşında. İlk sene çok üstünde durmadik ,olursa olur diye..
。。。Buda benim Hikayem。。。
Bir sene sonunda ikimizde karar verince çocuk sahibi olmaya ,doktora gittim. 1 2 3.. Yok yok yok, hiç bir sorun yoktu bende. En son doktorum Eşimin ,Spermiogram testini yaptırmasını istedi, hay hay hemen yaptırdık. Aklımıza kötü birşey gelmedi asla!!
Eşim çalıştığı için ben gidip sonucu aldım ve direk kadın doğum doktoruma gittim. Altını 3 kere çizerek bana kocaman bir sıfır gösterdi. Evet Azo Sperm ile tanışmıştık böylece .Bu durumda doğal yolla asla olamayacağını ,ayrıca tüp bebek tedavisi sırasında eşim ameliyata girip sperm bulunmasa evlat edinmeyi düşünmemizi söyledi..
Dünyanın sonu değil elbet ama beklenmedik bir şey sonuçta.
Eşime bunu eve gelince anlatım. Tabi öncesinde hıçkıra hıçkıra kendimi eve nasıl atığımı ,bir Allah bir ben bilirim. Şimdi diyorum ki okadar gözyaşı neden?? değişen birşey yok Sonuçta, yine kendimi harap ettimiştim ..ağla ağla nereye kadar ..
Neyse, eşimle hemen iyi bir hastane ve doktor aramaya başladık, hemen tüp bebek tedavisi yapalım dedik. Bu arada komşuma durumu anlatim, başka kimsenin haberi yoktu!! Bana bahçe den taze koparmış çilek getirdi ,yaklaşık 2hafta boyunca eşim hergün bir kase yedi. En azından bir iki tane Sperm bulunsa bize yeter dedik..
Ankara HRS hastanesinde Mayıs 2013 ilk tedavim başlamıştı. Doktorum Tarık Aksu. 17yumurtam oluştu herşey sorunsuz gitti ve büyük gün geldi. Yumurta toplamaya ve eşim mikro tese olacaktı. Yalnız olmak ilk ozaman bana ağır geldi
..ben ameliyata eşim ameliyata off..
Ben uyanınca eşim yanıbaşımdaydı ve tabiki ilk sorduğum şey “bulundu mu?” eşim ameliyata girmediğini ve beni aldıktan sonra Eşimden sperm örneği istediklerini anlattı ve Rabbime şükür bir kaç canlı sperm de olsa çıkış olduğunu söyledi.
10yumurtam döllendi 6tanesi 3.güne kadar gitti ve 2 Embriyo 5.gün 1.kalite 8hücreli transferi yapılmıştı.
İlk tüp bebek tedavim transferin 10.gün kanamayla bitti.. Negatif .Beta HCG 0.01
Biraz toparlandıktan sonra eşimle Bitkisel Kürler vs için araştırmaya kalktık, madem Azo Spermden kurtulduk ozaman daha da fazlası olabilir dedik. Aklınıza gelen ne varsa yedi içti Eşim. Keçiboynuzu kürü. Cakşir suyu .Havuç suyu. L-arginin. Bal polen karışımı. Ibrahim Saracoğlu`dan macunlar. Evicap. Proxeed Plus. Propolis. Arginmax. Trental. Haşlanmış nohut yedi yani aklınıza ne gelirse denemediğimiz yok gibi. Bunlar aklıma gelen sadece, 1 buçuk senemizi bunlara verdik ,düzenli ve “bir arada olmayacak” şekilde hepsini denedik en yüksek sonuç 4Mil. İleri hiz %10 olmuştu ama sürekli düşüş de vardı aynı zamanda.
Pes ettik ve iyi bir Urolog doktoruna teslim olmayı seçtik. Bu kadar yedi içti ,yaramadığına göre sorun başka dedik ve 2015 şubat ayında Kaan Aydos da tedavi olmayı seçtik. Bütün tahliler ve muayene sonucunda Sperm DNA hasarı tespit edildi doktor bu hasar oldukça ilerleme olamayacağını söyledi.
Yine zorlu ve sabır gereken bir süreç başlamıştı her 2ay da bir eşim Ankaraya gidiyordu Sperm DNA hasar testi için (başka bir Adana da birde Istanbul da yapılıyor çünkü) sonuclarimiz şöyle “yükseldi” malesef ,“evet yükseldi yalnış okumadınız” bize zararı oldu .. %21hasar ile başladık ve normal değer yalnış değilsem %15 altında olmalı.
%21 %28 %24 %34 %48 . ..
Evet keşke ilk sonuçla kalsaydik ama olmadı %48 Sperm DNA hasarı ile Kaan Aydos macerasını da kapatik. Bu kadar iğne, ilac, tahlil ..
Yorucu ve büyük sabır isteyen koca bir sene daha geçti verdiğimiz paralar bir araya gelse bir tüp bebek tedavisi çıkardı diye kendimizi yedik bitirdik..
4.Senemize girmiştik artık ,sadece tüp bebek tedavisine yönlenelim dedik ve Başkent üniversitesi hastanesinde Göğüşen Önalan da ilk görüşme için Ankara ya gittik. İlk muayenemde büyük şok yaşadığımı sandım ki beterin beteri varmış!! Bunu aynı gün öğrenmek kadar yorucu birşey yok..
Rahmimde polip vardı ve alınmadan yapılan tüp bebek tedavisi başarısız olma ihtimali çok büyük dedi doktorum. Tamam aldiralim dedik ve birdahaki adetime randevu aldık. Sağ olsun Göğüşen bey eşimi Urolog olan arkadaşına yönlendirdi. Aslında aynı gün dönmeyi düşünüyorduk ama Doktorum ısrarı üzerine eşim aynı gün Urolog doktoruna göründü..
Ve beterin beteri var demiştim ya eşim de Varioksel çıktı ..Bu kadar doktora göründü eşim, her sperm tahlilinde muayene oldu hiç biri görmedi mi lanet olası damarı..
Evet bende polip haberi Eşim de Varioksel haberi kocaman bir sesizlik yaratmıştı..
Adetimin 5.günü polip aldırmak için Ofis oldum 2016 Mart başı. Herşey sorunsuz gitti şükür. Bidahaki adetimle tüp bebek tedavisine başlayacaktiik artık.
Nisan da ikinci tüp bebek tedavimiz başlayacaktı herşey yolunda gideceğini sandik ilk tedavimiz gibi.. Ama olmadı. Eşim rahatsızlandı ve böbrek taşı ameliyatı oldu açıktan. Benim adetim gelmez oldu ve aynı zamanda tainimiz çıktı.. Adet Söktürücü ye başladım bir yandan ,eşim ameliaytan çıktı 10gün rapor verildi ve malesef uzak durmaya calıştığımız antibiyotik ilaçlardan avuç avuç almak zorunda kaldı eşim. Öncelik sağlık tabi. Ankaradan uzak kalacağız diye son bir defa deneyelim dedik ve adetimle başladık tedaviye.
10yumurtam oluştu 6`si döllendi 2Embriyo 3.gün transferi yapıldı 29.nisanda.
8hücreli 1.kalite yine. Bu arada eşimin verdiği sperm örneğinde 800bin sperm çıktı!!
Neyse oldu oldu olmadı alıştık zaten dedik ve yine büyük bekleyiş başladı. Malesef ilk tedavi gibi sorunsuz geçmedi bekleyiş.
Transferden 2gün sonra baygınlık geçirdim. Tabi yıkıldım bitti dedim ..
Transferin 4.günü nefes darlığı çekerek uyandığımda hemen doktoruma haber ettim ve acile gitmemi istedi.
Sonuc: Gebelik hormonlarim sıvı üretilmesi sonucu nefes almada zorlanma. Yoğun bakım ünitesi olmadığı için ambulansla Ankara Başkent üniversitesi hastanesine ana binaya sevk edildim. O yol bitmez sandım... Oksijen maskesi .. Aklımda eşimin üzgün hali of böyle mi olacaktı..
Röntgen tahlil vs derken 2gün hastanede kaldim. Göğüşen bey her yüz gebelikten 10'unda böyle durumla karşılaşılıyor dedi ve Gebelik olsa da sürekli bir takib ve hata yatiş bile olabileceğini söyledi .Tabi gebelik artık aklımın ucundan geçmiyordu. Eşimle sağlıklı olalım da varsın olmasın. Ne yapalım Nasipten öte köy yok.
Böyle teselli olduk ve transfer den 6 gün sonra eve geldik tabi ilaçların hepsini kestim sadece dostinex kullanıyorum hormon dengeleyici.
Trasferden 10gün sonra 9Mayısta hastane sonuç sorduğu için Beta HCG yaptırdım 0.01 çıktı. Negatif.
Hayat devam ediyor sağlık olsun dedik teselli olduk. Tevekkül düştü bize ve artık taşınma işine girdik eşyaları vs toplamaya başladık bu arada ben adet olmadım hiç takmadım da çünkü serum ilaç vs derken dengem bozuldu diye kendime zaman tanımaya karar verdim. Eşim le bide taşınma sırasında küçük bir tatil yaptık termal havuza girdik!!
Transferden tam 21gün sonra yani 20Mayıs da rüyamda gebelik testi yaptığımı gördüm sonucu görmedim ama. Uyandığımda kesinlikle test alıp tek çizgi görmem gerektiğini düşündüm belki bide böylesini görsem rahatlarım dedim, belki adet görürüm, test alıp yaptım tabi hiç umut bağlamamıştim. O yüzden testi yapıp iki dk bulaşık yikadim.
Işte o an.
Allahım o iki çizgiyi görmek için herşeyini vermeye hazır olan bütün kardeşlerime nasip etsin inşallah.
Sevinemedik çünkü böyle bir mucize bizim başımıza geldiğine inanamamiştiik. Hemen acilde Beta HCG yaptirdik 306.3 .. Bu ne şimdi ben hamama gittim ,dakikalarca sıcak suda yüzdüm ,perde astım ,koltuk çektim ,koli taşıdım ve adet göreyim diye pekmez ve zeytin yağ içtim..
Yeterki ol desin. Rabbim büyük o herşeye kadir.. Çok şükür bin şükür o anı yaşamak herşeye değer mutlu sonla bitmemiş olsa da..
Normal bir gebelik değildi çünkü gebelik kesesi bebeğin haftasına göre dar kalmıştı. Böyle bir durum nadir olduğu için internete dolaşmadığım sayfa kalmamıştı yok yok yok hep bebek geriden geliyor diye konular. Ama benim tam tersi bir durumdu kese gelişmediği için Bebeğimin pitpit atan kalbi duracakti ve gerisi kürtaj..
12.haftaya kadar ,haftada iki kere doktora gidiyordum ve pruloton igne vuruyordum kalçadan, tabi herzaman kurtaja girecek hazır halde olarak gidiyordum doktora..
14.haftamda da İlk defa doktor 'dan çıkıp eşimle mutluluk göz yaşı döktük evet artık kese bebeğin haftasına göre uyumluydu Allahım sen kerimsin. Sadece dua ettim kızlar nasibi varsa onu bana bırak Ya Rabbi dedim..
16. Haftada kızımız olacağını öğrendik artık büyük korkular endişeler kalktı artık bebek için alışverişe başlayabilirim dedim. Bidahaki randevu 20.haftaya alınmıştı.
17.haftamda İlk kez bebeğim canım kızım, meleğim kıbırdadı onu hissetim ben buradayım “Anne” dedi.. Yani ben öyle sandım.. Meğerse benden vedalaştı yavrum benim..“hoşçakal Annemmm”
20.hafta da ayrıntılı ultrasona girdim. O gün ..06.09.2016 bebeğim 5aylik olmuştu onu kucağıma alcaktim 20hafta sonra.. yarısı bitmişti ah yavrum benim ,sana oda yapacaktım ,Ocak 2017 ortası doğacaktın, kış bebeği olacaktin ,sana yelekler örecektim, sen babanın prensesi olacaktin ,evimizin neşesi olacaktin.. Ama olmadı .. Doktorum bir sorun var kalp atışını alamıyorum dediğinde bunlar geçmişti aklımdan..
“Hayııırr...!” diye haykırışlarım hala kulağımda. “Beni uyutun onu görmek istemiyorum” diye yalvardım doktoruma. Bebeğim 17.haftadan vefat etmişti ve rahmime yapışmaya başlamıştı artık ,ayrıca ilerlemiş gebelik lerde normal doğum yapılır diye anlatı ,bir sorun olursa sadece sezaryen yapılacağını dedi doktorum.
Aynı gün yatış yapıldı ve karar vermem gerekti bebek beni zehirlemeye başlamıştı.
Normal doğuma karar verdim doktorum sağ olsun.
Saat 10da suni sancı verildi ve büyük bekleyiş başladı. Bu arada çevremizde duyan geldi ,gelen ağlıyor ben teselli ediyorum. Ağrım sızım bir yana ben YAVRUMU kaybettim zor kavuştuğum BEBEĞIMI kaybettim bunu yaşamayan anlamaz ve asla teselli veremez. Hala çok kizginim..
Akşam saat 18gibi sancılarım sık sık gelmeye başladı ve doğum haneye alındım. Bir yandan hemşire ve ebeye yalvarıyorum bebeği bana göstermeyin diye. Bi yandan da ne olup bittğini anlamaya çalışıyorum. Bebeğim kesesiyle geldi ve doğum anında suyum geldi.
O an bebeğim benden koptu...
“Bitti hadi beni uyutun ben uyumak istiyorum” diye söylenmeye başladığım zaman kötü haber geldi. Bebeğimin eşi içerde kaldı kurumuş halde yapışmış rahmime. Bir saat dinlenme zamanı verildi bana ve sonrasında anestezi alacaktım ve kürtaj diye konuşuldu.. Bir an önce kendi yatağıma geçip acımı yaşamak hayaliyle kendimi avutum. Bu arada beklerken gelip doğum yapan anneler ve yeni doğmuş bebekleri önümden tek tek geçiyordu!!.. Allahım böyle bir açı kimseye yaşatma. Herkes bana “yine olur” diye teselli vermesi Beni kat kat dahada kahretti..
Bir saat dinlenme süresi bitmişti ve tekrar ameliyat haneye alındım. Ve inanılmaz bir baskı hisetim karnımda ,koltuğa uzandığım da tekrar kalkmak için doğruldum lavaboya gitmem gerektiğini söyledim hemşireye ,o an bebeğin eşi de düştü..
Elhamdulillah kurtuldum. Son bir ultrason la da doktor bana rahim temizlendiğini kurtaja gerek olmadığını söyledi. 2 Saat daha müşade altında kaldıktan sonra eve geldim saat21 olmuştu 06eylül 2016 böylece bitmişti benim için.
Doğum yaptım ama bebeğim yok .. Sütüm oluk oluk geldi 2hafta boyunca ama kollarim boş kalmıştı..
37gün lohusa kaldim evet ara sıra ağlama krizine giriyordum ama Allaha şükür dinimiz okadar geniş ki her konuda sabır ve tevekkül etmeyi öğretiyor. 15 gün temiz kaldim ve tekrar kanamam başladı herhalde adet görüyorum dedim takmadım.
Ama öyle değildi 10.günden sonra doktora gittim doğumdan sonra kis oluşmuş. Psikolojik olarak cöktüm çünkü 3 ay oldu doğum yapalı ve sadece 15gün temiz kaldim.
Hergün ped hergün leke. Çok zorlandım .. şükür kis eridi ve inşallah artık rahat edecem.
Bebeğimin patoloji sonucu gelmişti ve kemik yapısında bozukluk tespit edildi.. Çok açı gerçekten ama o kağıtta boyu ,parmakların uzunluğu, kilosu yazması bana daha açı geldi herseyi oluşmuştu ah annemmm
Varioksel vardı ileri derece mi ,hayır ameliyat çözüm olmayabilir de ,olabilir de ..Eşim bunu da deneyelim dedi. Ben istemedim “olanlardan” olmayalım dedim.yapmadık. son çare ameliyat diye düşünüyorum.
Şimdi ne mi yapıyorum. 3.tüp bebek tedavisi için kendimi toparlamaya çalışıyorum ..
(.. çok daha kötü durumda olan kardeşlerim vardır elbet “Beterin beteri var” Rabbim size sabır versin.. Hele ki azo spermle yıllarca mücadele eden canım kardeşlerim sizi asla unutmuyorum. Benim yerimde olmak isteyen niceleri vardır.. Yinede halimize şükretmemizi biliyorum)
Kimseyi kırmak ,üzmek niyetim değil sadece bu hikayenin sonuna “evet ben anne oldum ” yazmayı diliyorum..
Yadee kiyamamm yaaa gerçekten ahh cekerek gözlerim dolu dolu okudum. evet çok şükür iyiki geniş ve sabri gösteren bi dinimiz var.evet arkadaşım ne olursa olsun.tevekkül etmememiz lazım.İNŞALLAH meleğin senin sefaatcin olucak.bunlarda bizim imtihanimiz.Rabbim sonunda hemize saglikli hayirli evlatlar nasip etsin..