Hep imkansız ilişkiler sarmalında kalıyorum. Artık çok yoruldum neler önerirsiniz?

21 yaşındayım, tıp fakültesi öğrencisiyim. Ailem baskıcı ve biraz sıkıntılı bir aile bu yüzden arkadaşım olmasını istemiyorlar. Herkesi kusurlu görüyorlar. Haliyle bir sevgilim olması hatta hoşlandığım birinin varlığı bile beni onların gözünde en aşağılık kız konumuna sokuyor. Yıllarca uğraştım ama değişmedi bu durum. Okulumu bitirip kendi hayatımı kurmayı düşünüyorum. Giriş kısmını şu sebepten uzatmış bulundum: insanım, kalbim var ve bir genç kızım haliyle hoşlandığım birileri oluyor. Çok da efendi, düzgün eğitimli kişiler. Başta iletişim kuruyoruz zamanla bir bağ oluşuyor ama iş sevgiliğe geldiği zaman yani karşımdaki hayatıma dahil olmak istediği zaman ondan kaçıyorum. Çocuk gibi "ben seni incitirim, benimle zaman kaybetme" vs gibi sebeplerle iletişimi bitirmeye çalışıyorum. Aslında annemden korkuyorum ama bunu insanlara söylemekten utanç duyuyorum. 20 yaşında koskoca kızım, geleceğin doktor adayıyım ama ailemden psikolojik ve bazen fiziksel şiddet görüyorum. Telefondan adresi sormak için arayan kuryeye "nereden tanıyorsun sen benim kızımı kapat" diyen bir annem var. Hiç arkadaşım olmadığı için evden okula, okuldan eve bir hayatım var. Otobüs kartım bile annemin telefonuna kayıtlı ve bir yere gitsem bin tane sorguyla karşılaşırım. Bir erkek arkadaşım olursa buluşmak isteyecek, bazen evdeyken aramak isteyecek haklı olarak ve ben bunların hiçbirini yapamam. Annem sürekli bekar öleceksiniz, ev araba alın iş kadını olun yeter ben evlendim ne gün gördüm. Asla bir erkek olamaz hayatınızda ben Allah'a kızlarımın kalbimin yerine bir taş koy diye dua ediyorum" diyor. Neticede biriyle karşılıklı anlaşıp hoşlansak bile bir adım öteye götüremiyorum. Kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum dediğim gibi bir arkadaşım bile yok. Okulda damı annen var orada neden arkadaş edinmiyorsun diyebilirsiniz ama annem telefonda biriyle mesajlaştığımızı herhangi bir kızın aradığını ya daen basitinden kızlarla dışarıda bir yere gittiğimizi vs duysa çok kötü şeyler olur. Haliyle kimse okuldan okula konuşabildiği bir arkadaş yahut sevgili istemez. Ne yapabilirim, aynı süreçlerden geçenler var mıdır? Okulunu bitir o zaman özel hayatın eşin, dostun olur diyorum kendime ama 25'inden sonra insanda o ilk heveslerkalır mı bilmiyorum. Daha bir erkeğin elini bile tutmadım ya da bir kahve içmedim. Bölümüm mutlu ediyordu önceden. Kendimi değerli görüyordum ama yaşıtım kızlara bir de kendime bakınca çok ezik değersiz bir hiç gibi görüyorum kendimi. Kendine ait özel bir alanı olmayan kızdan doktor olsa ne olur diyorum. Böyle işte sayın üyeler Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim.

Evin ilk çocuğu musunuz. Benim ailem sizinki gibi baskıcı değildi ama sevgili konusu bizim evde de açılamazdı. Ablamlar falan sevgilisi olsa bile asla anneme anlatamazdı. Ben en küçüğüm ve bana kadar biraz kırıldı bu düşünceleri. Ben rahatlıkla anlatıyordum. Adınıza çok üzüldüm. Anneni karşına alıp güzelce konuşsan. İlk etapta erkek arkadaş değil ama en azından kız arkadaşlarınla vakit geçirmek istediği söyle. Beni okulda dışlıyorlar notlarını vs paylaşmıyorlar. Daha başarılı olmak için grup çalışmalarına katılmak istiyorum falan desen? Belki ordan girince anlayışlı yaklaşır.

Halinize çok üzüldüm.

Bir tıp öğrencisi olarak annenizin çok ciddi tedavi olması gerektiğini de biliyorsunuzdur. Okurken dehşete kapıldım. Ağır hasta net. Kim ikna eder bilemiyorum ama bu konuyu akışına bırakmayın, çevrenizden birilerine imdat deyin.

I/

unutuyomben .!.:

Evin ilk çocuğu musunuz. Benim ailem sizinki gibi baskıcı değildi ama sevgili konusu bizim evde de açılamazdı. Ablamlar falan sevgilisi olsa bile asla anneme anlatamazdı. Ben en küçüğüm ve bana kadar biraz kırıldı bu düşünceleri. Ben rahatlıkla anlatıyordum. Adınıza çok üzüldüm. Anneni karşına alıp güzelce konuşsan. İlk etapta erkek arkadaş değil ama en azından kız arkadaşlarınla vakit geçirmek istediği söyle. Beni okulda dışlıyorlar notlarını vs paylaşmıyorlar. Daha başarılı olmak için grup çalışmalarına katılmak istiyorum falan desen? Belki ordan girince anlayışlı yaklaşır.

Genişletmek için tıkla...

Evet ilk çocuk benim maalesef Bir de 5 yaş küçük kız kardeşim var ama ona da aynı şekilde davranıyorlar. Bahsettiğiniz yöntemi denedim ama derslerine git notlarını kendin tut, milletten not dilenen öğrenci okumasın zaten dedi. Birgrup çalışması olduğunda vs de işini yap iletişim kurma diyor. Korkunç derecede korumacı, şüpheci ve sınır tanımaz.

Kardeşim, zorlasan kızım olacak yaştasın, o kadar gençsin ki... Doktor olacaksın, bunu yapmak gerçekten zor, öncelikle bunun farkına var ve kendine zekana güven. Şu günlerini istediğin gibi yaşayamaman üzücü evet ama 25'inden sonra insanda o ilk heveslerkalır mı bilmiyorum. yazmışsın ya ona daha çok üzüldüm. 25 inde emin ol hayat o kadar toz pembe görünüyor ki ileride çok arıyorsun o yaşları. Ailen çok baskıcı ama sen biraz dik dur ve gerekirse kafa tutmayı öğren. Doktor olacaksın, erkek hastaların da olacak. O zaman da karışacak, bağıracak annen. Başka bir şehirde çalışacaksın belki o zaman ne yapacaklar? Kendi değerini fark et önce, sonra da çevrene sana saygı duymalarını öğret.

AnkaEnerjisi .!.:

Halinize çok üzüldüm.

Bir tıp öğrencisi olarak annenizin çok ciddi tedavi olması gerektiğini de biliyorsunuzdur. Okurken dehşete kapıldım. Ağır hasta net. Kim ikna eder bilemiyorum ama bu konuyu akışına bırakmayın, çevrenizden birilerine imdat deyin.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim yorumunuz ve empati yaptığınız için. Evet ben de farkındayım annemin çok ciddi sorunları olduğunun ve tedavi olması için her şeyi verebilirdim ama kesinlikle kabul etmiyor. Kendini harika bir anne olarak görüyor. Geçen gün bir şeye kızdığından anahtarlığı elime çarptı ve kırıldı. Elimde morluk oluştu. Hafif vicdan azabı çeker gibi olduğunda bile anında geçiştiriyor. Sen hak etmesen ben de yapmazdım dedi.

visnelibrowni0 .!.:

I/

Evet ilk çocuk benim maalesef Bir de 5 yaş küçük kız kardeşim var ama ona da aynı şekilde davranıyorlar. Bahsettiğiniz yöntemi denedim ama derslerine git notlarını kendin tut, milletten not dilenen öğrenci okumasın zaten dedi. Birgrup çalışması olduğunda vs de işini yap iletişim kurma diyor. Korkunç derecede korumacı, şüpheci ve sınır tanımaz.

Genişletmek için tıkla...

visnelibrowni0 .!.:

I/

Evet ilk çocuk benim maalesef Bir de 5 yaş küçük kız kardeşim var ama ona da aynı şekilde davranıyorlar. Bahsettiğiniz yöntemi denedim ama derslerine git notlarını kendin tut, milletten not dilenen öğrenci okumasın zaten dedi. Birgrup çalışması olduğunda vs de işini yap iletişim kurma diyor. Korkunç derecede korumacı, şüpheci ve sınır tanımaz.

Genişletmek için tıkla...

Günümüzde ailelerin korumacı olmasını anlıyorum. Etraf manyak dolu. Benim de bi bebeğim var ve herkesten uzak tutmaya çalışıyorum ama siz artık bi yetişkinsiniz. Bi şekilde hayatı öğrenmeniz gerekiyor. Tamam kötü bi çevreniz olsa tabi ki haklılar ama bu kadarı sizin için ilerde sorun olur. Biraz sert çıksanız nasıl tepki verir acaba?

kalbimegedekaldi .!.:

Kardeşim, zorlasan kızım olacak yaştasın, o kadar gençsin ki... Doktor olacaksın, bunu yapmak gerçekten zor, öncelikle bunun farkına var ve kendine zekana güven. Şu günlerini istediğin gibi yaşayamaman üzücü evet ama 25'inden sonra insanda o ilk heveslerkalır mı bilmiyorum. yazmışsın ya ona daha çok üzüldüm. 25 inde emin ol hayat o kadar toz pembe görünüyor ki ileride çok arıyorsun o yaşları. Ailen çok baskıcı ama sen biraz dik dur ve gerekirse kafa tutmayı öğren. Doktor olacaksın, erkek hastaların da olacak. O zaman da karışacak, bağıracak annen. Başka bir şehirde çalışacaksın belki o zaman ne yapacaklar? Kendi değerini fark et önce, sonra da çevrene sana saygı duymalarını öğret.

Genişletmek için tıkla...

Yorumunuz o kadar samimi ve içten geldi ki hiç tanımadığım birinin beni anlayabilmesi çok kıymetli gözlerim doldu. Allah razı olsun. Tıp kazanmak hayalimdi ve hayattaki tek mutlu olduğum şey bu sanırım başka bir sebebim yok. Bunun haricindeki her şey dram ve gözyaşı dolu. Arkadaşlarım da doktor adayı ve onların yaşam tarzı, ailelerinin toleransını görünce kendimi değersiz hissediyorum. Kusurlu, eksik gibi. Ve kendimi küçümsemeye başlıyorum tıpkı yıllarca annemin bize yaptığı gibi. Aslında aşık olmak istemiyorum çünkü hem ben üzülüyorum hem karşımdaki ama işte sanırım yaşım küçük olduğundan kalbim buz tutmuyor yine de. 25 yaş için söylediklerimi başkası söylese saçmalama çok gençsin daha derdim ama ben çocukluğumdan beri hep bir yetişkin gibi yaşamak zorunda kaldım. Gençlik heyecanları, heveslerine meyletyiğimde cezalandırıldım. Bunlar kötü şeyler değildi. Günlüğüme birinden hoşlandığımı yazdığım için üzerimde oklava kırılması gibi cezalar çektim. Bu yüzden o yaşlara geldiğimde artık fırsatım olsa da hevesim heyecanım kalır mı bilmiyorum.

unutuyomben .!.:

Günümüzde ailelerin korumacı olmasını anlıyorum. Etraf manyak dolu. Benim de bi bebeğim var ve herkesten uzak tutmaya çalışıyorum ama siz artık bi yetişkinsiniz. Bi şekilde hayatı öğrenmeniz gerekiyor. Tamam kötü bi çevreniz olsa tabi ki haklılar ama bu kadarı sizin için ilerde sorun olur. Biraz sert çıksanız nasıl tepki verir acaba?

Genişletmek için tıkla...

Ben de kesinlikle hak veriyorum korunmacı olunması hususunda fakat ben gerçekten aklı başında bir kızım. Hatta annemi kardeşimi ben uyarır korumaya çalışırım böyle durumlarda. Bak şöyle bir dolandırıcılık yöntemi varmış, şu sosyal medya platfırmlarında böyle böyle oluyormuş. Kimseye güvenmeyin bilgilerinizi paylaşmayın vs şeklinde. Bir de hoşlandığım insanlar hep eğitimli merhametli iyi yetişmiş beyefendi çocuklardı. Ama işte olmadı, olmuyor. Anneme sert çıktığımda ise mutlaka inkar eder beni bastırmanın bir yolunu bulur ya da en acıtıcı yöntem olarak saatlerce hakaret edip haftalarca sofraya bile çağırmaz, mutfağı kilitler. Günde 500 kere dersteyken dahi " kendini bir arabanın önüne at gurursuz gibi evime gelme istemiyorum seni" der. Dersin ortasında böyle bir mesajın insanı ne kadar yaraladığını anlatamam...

visnelibrowni0 .!.:

Yorumunuz o kadar samimi ve içten geldi ki hiç tanımadığım birinin beni anlayabilmesi çok kıymetli gözlerim doldu. Allah razı olsun. Tıp kazanmak hayalimdi ve hayattaki tek mutlu olduğum şey bu sanırım başka bir sebebim yok. Bunun haricindeki her şey dram ve gözyaşı dolu. Arkadaşlarım da doktor adayı ve onların yaşam tarzı, ailelerinin toleransını görünce kendimi değersiz hissediyorum. Kusurlu, eksik gibi. Ve kendimi küçümsemeye başlıyorum tıpkı yıllarca annemin bize yaptığı gibi. Aslında aşık olmak istemiyorum çünkü hem ben üzülüyorum hem karşımdaki ama işte sanırım yaşım küçük olduğundan kalbim buz tutmuyor yine de. 25 yaş için söylediklerimi başkası söylese saçmalama çok gençsin daha derdim ama ben çocukluğumdan beri hep bir yetişkin gibi yaşamak zorunda kaldım. Gençlik heyecanları, heveslerine meyletyiğimde cezalandırıldım. Bunlar kötü şeyler değildi. Günlüğüme birinden hoşlandığımı yazdığım için üzerimde oklava kırılması gibi cezalar çektim. Bu yüzden o yaşlara geldiğimde artık fırsatım olsa da hevesim heyecanım kalır mı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Kalır hiç merak etme. Hele bir mesleğini eline al, paranı kazan bak nasıl gelecek o heves geri. Aşık olacaksın, karar senin belki evleneceksin, çocukların olacak. Karşına zorluklar da çıkacak tabi hayat sorunsuz geçmiyor maalesef, ama dediğim gibi öncelik sensin. Annenin sana ceza vermesi yaptığının kötü bir şey olduğunu asla göstermez. Toparlan

kalbimegedekaldi .!.:

Kalır hiç merak etme. Hele bir mesleğini eline al, paranı kazan bak nasıl gelecek o heves geri. Aşık olacaksın, karar senin belki evleneceksin, çocukların olacak. Karşına zorluklar da çıkacak tabi hayat sorunsuz geçmiyor maalesef, ama dediğim gibi öncelik sensin. Annenin sana ceza vermesi yaptığının kötü bir şey olduğunu asla göstermez. Toparlan

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim

unutuyomben .!.:

Günümüzde ailelerin korumacı olmasını anlıyorum. Etraf manyak dolu. Benim de bi bebeğim var ve herkesten uzak tutmaya çalışıyorum ama siz artık bi yetişkinsiniz. Bi şekilde hayatı öğrenmeniz gerekiyor. Tamam kötü bi çevreniz olsa tabi ki haklılar ama bu kadarı sizin için ilerde sorun olur. Biraz sert çıksanız nasıl tepki verir acaba?

Genişletmek için tıkla...

Gunumuzde yasananlardan kaynaklı olsaydı annesi sonradan boyle safiyemsi Bi tip olurdu ama hep boyleymıs.

visnelibrowni0 .!.:

Ben de kesinlikle hak veriyorum korunmacı olunması hususunda fakat ben gerçekten aklı başında bir kızım. Hatta annemi kardeşimi ben uyarır korumaya çalışırım böyle durumlarda. Bak şöyle bir dolandırıcılık yöntemi varmış, şu sosyal medya platfırmlarında böyle böyle oluyormuş. Kimseye güvenmeyin bilgilerinizi paylaşmayın vs şeklinde. Bir de hoşlandığım insanlar hep eğitimli merhametli iyi yetişmiş beyefendi çocuklardı. Ama işte olmadı, olmuyor. Anneme sert çıktığımda ise mutlaka inkar eder beni bastırmanın bir yolunu bulur ya da en acıtıcı yöntem olarak saatlerce hakaret edip haftalarca sofraya bile çağırmaz, mutfağı kilitler. Günde 500 kere dersteyken dahi " kendini bir arabanın önüne at gurursuz gibi evime gelme istemiyorum seni" der. Dersin ortasında böyle bir mesajın insanı ne kadar yaraladığını anlatamam...

Genişletmek için tıkla...

Güzel kız senın aklı basında olman senı tehlikelerden korumayacak, kendını akıllı uyanık goruyorsun ama mesela manyak degılsın, bır manyak gelıp senın hayatını karartabılır mı karartabılır. Bunun senın zeka seviyenle gormüş gecırmıslıgınle ılgısı yok. Akıllılıgınla anneni bıle durduramamıssın mesela?

Sımdı bunların dısına cıkalım
Annen konusmadan anlayacak BİRİSİ degıl
Tedavinin de anneni duzeltecegıne ihtimal vermiyorum ki duzeltecekse de zaman alır seninse zaman kaybetmemen gerekıyor yaşam gecıyor yerınde durmuyor

Yurtdısına bır sekılde erasmus veya unıversıtenız sayesinde Baska bır sekılde gıdıp kalmanız mumkun degıl mı?
Bı sekılde saman altından su yurutup gidemez mısın
Gitmen lazım cunku
Seni sen kurtaracaksın ya da genclıgıne elveda de. Yarın da okul bıtınce İlk Buldugun la evlenirsin annenden kurtulmak ıcın. Tüm omrune elveda edersin.

Yanlıs ustune yanlıs. Sımdı harekete gecmezsen sonuc bu.

valla annen net hasta nefret ederim böyle insanlardan
sana verebileceğim en iyi tavsiye okulunu bitir ve bir an önce o saçma evden kendini kurtar
varsın aşk meşk işleri sen iş hayatına atıldıktan sonra olsun hayatında, ne diyeyim
o zaman kimse karışamaz sana bak ne güzel doktor olacaksın iyi de para kazanırsın, çıkarsın kendi evine
şu an anneni değiştirebileceğini sanmıyorum maddi anlamda ailene muhtaçsın
maalesef köprüyü geçene kadar diyorum sana ve çok üzüldüm açıkçası
okurken yurt dışı önerisi gelmiş, aslında harika bişey ama ailenin yurt dışına gitmene izin vereceğini sanmıyorum ben

bebeklinick .!.:

Güzel kız senın aklı basında olman senı tehlikelerden korumayacak, kendını akıllı uyanık goruyorsun ama mesela manyak degılsın, bır manyak gelıp senın hayatını karartabılır mı karartabılır. Bunun senın zeka seviyenle gormüş gecırmıslıgınle ılgısı yok. Akıllılıgınla anneni bıle durduramamıssın mesela?

Sımdı bunların dısına cıkalım
Annen konusmadan anlayacak BİRİSİ degıl
Tedavinin de anneni duzeltecegıne ihtimal vermiyorum ki duzeltecekse de zaman alır seninse zaman kaybetmemen gerekıyor yaşam gecıyor yerınde durmuyor

Yurtdısına bır sekılde erasmus veya unıversıtenız sayesinde Baska bır sekılde gıdıp kalmanız mumkun degıl mı?
Bı sekılde saman altından su yurutup gidemez mısın
Gitmen lazım cunku
Seni sen kurtaracaksın ya da genclıgıne elveda de. Yarın da okul bıtınce İlk Buldugun la evlenirsin annenden kurtulmak ıcın. Tüm omrune elveda edersin.

Yanlıs ustune yanlıs. Sımdı harekete gecmezsen sonuc bu.

Genişletmek için tıkla...

okurken yurt dışı harika bir öneri ama daha arkadaşı bile olmasına izin vermeyen aile yurt dışına nasıl izin verecek?
okulla alakalı bahaneleri yemezler diye düşünüyorum
umarım yanılan ben olurum bu konuda

I

bebeklinick .!.:

Güzel kız senın aklı basında olman senı tehlikelerden korumayacak, kendını akıllı uyanık goruyorsun ama mesela manyak degılsın, bır manyak gelıp senın hayatını karartabılır mı karartabılır. Bunun senın zeka seviyenle gormüş gecırmıslıgınle ılgısı yok. Akıllılıgınla anneni bıle durduramamıssın mesela?

Sımdı bunların dısına cıkalım
Annen konusmadan anlayacak BİRİSİ degıl
Tedavinin de anneni duzeltecegıne ihtimal vermiyorum ki duzeltecekse de zaman alır seninse zaman kaybetmemen gerekıyor yaşam gecıyor yerınde durmuyor

Yurtdısına bır sekılde erasmus veya unıversıtenız sayesinde Baska bır sekılde gıdıp kalmanız mumkun degıl mı?
Bı sekılde saman altından su yurutup gidemez mısın
Gitmen lazım cunku
Seni sen kurtaracaksın ya da genclıgıne elveda de. Yarın da okul bıtınce İlk Buldugun la evlenirsin annenden kurtulmak ıcın. Tüm omrune elveda edersin.

Yanlıs ustune yanlıs. Sımdı harekete gecmezsen sonuc bu.

Genişletmek için tıkla...

İlk kısımda bahsettiklerinize hak veriyorum biz ne kadar bilinçli ya da akıllı olursak olalım bir manyak bize musallat olabilir ve bazen akıl kurtulmaya yetmez bunda hemfikiriz fakat minik bir yanlış anlaşılma olmuş sanırım. Benim bahsettiğim hani sıkıntılı tipler mi seçiyor da annesi izin vermiyor diye düşünen arkadaşlar olabilir. Fakat muhatabım olan erkek profili hep çok düzgün çocuklar oluyor ama annem buna rağmen erkeklerden nefret ediyor. Baba ve koca travmasından dolayı. Mesela önceki görüştüğüm kişiyle iletişimimiz biteli 6 ay oluyor kendisi 24 yaşında hâkim adayıydı ve seviyordum onu. O da beni. Kaybetmek istemedim sizin dediğiniz gibi gizli yürütmek istedim çünkü annem başka yol tanımıyordu. Çocuk da zaten hafif sezdi bu durumu ve dedi ki ailen erkek arkadaş durumlarına falan ters bakan biriyse ben seni evde aramayayım zora sokacak bir durumdabırakmam ama seni seviyorum ve hayatımdan gitme dedi. Bir gün tatlı bir mekanda ilk kez buluşacaktık ve o gün bir seminere gidicem dedim öyle hazırlandım annem komşu kızından rica edip takip ettirmiş...
Şu kadar söyleyeyim hayatımın en kötü günüydü ve zorla çocuğun numarasını alıp arayarak seni akademide adliyede rezil ederim bu kızı aramayacaksın diyerek tehdit etti. Düşünün ki kadın hakim olacak insanı bile tehdit ediyor hakaret ediyor...
Bir daha da görüşmedik zaten. Erasmus konusuna gelirsek de annem tıp fakültesini şayet başka bir şehirde kazansaydım bile yollamazdı. Çok katı o konuda izin vermez

bebeklinick .!.:

Gunumuzde yasananlardan kaynaklı olsaydı annesi sonradan boyle safiyemsi Bi tip olurdu ama hep boyleymıs.

Genişletmek için tıkla...

Evet maalesef tedavi olmadan değişmez gibi. Ama genç arkadaşımız adına çok üzücü. İnşallah düzeltmenin bi yolunu bulurlar.

visnelibrowni0 .!.:

I

İlk kısımda bahsettiklerinize hak veriyorum biz ne kadar bilinçli ya da akıllı olursak olalım bir manyak bize musallat olabilir ve bazen akıl kurtulmaya yetmez bunda hemfikiriz fakat minik bir yanlış anlaşılma olmuş sanırım. Benim bahsettiğim hani sıkıntılı tipler mi seçiyor da annesi izin vermiyor diye düşünen arkadaşlar olabilir. Fakat muhatabım olan erkek profili hep çok düzgün çocuklar oluyor ama annem buna rağmen erkeklerden nefret ediyor. Baba ve koca travmasından dolayı. Mesela önceki görüştüğüm kişiyle iletişimimiz biteli 6 ay oluyor kendisi 24 yaşında hâkim adayıydı ve seviyordum onu. O da beni. Kaybetmek istemedim sizin dediğiniz gibi gizli yürütmek istedim çünkü annem başka yol tanımıyordu. Çocuk da zaten hafif sezdi bu durumu ve dedi ki ailen erkek arkadaş durumlarına falan ters bakan biriyse ben seni evde aramayayım zora sokacak bir durumdabırakmam ama seni seviyorum ve hayatımdan gitme dedi. Bir gün tatlı bir mekanda ilk kez buluşacaktık ve o gün bir seminere gidicem dedim öyle hazırlandım annem komşu kızından rica edip takip ettirmiş...
Şu kadar söyleyeyim hayatımın en kötü günüydü ve zorla çocuğun numarasını alıp arayarak seni akademide adliyede rezil ederim bu kızı aramayacaksın diyerek tehdit etti. Düşünün ki kadın hakim olacak insanı bile tehdit ediyor hakaret ediyor...
Bir daha da görüşmedik zaten. Erasmus konusuna gelirsek de annem tıp fakültesini şayet başka bir şehirde kazansaydım bile yollamazdı. Çok katı o konuda izin vermez

Genişletmek için tıkla...

Babanız ne diyor tüm bu olanlara. Komşu kızına takip ettirmek de nedir gerçekten inanamıyorum.

sino2023 .!.:

valla annen net hasta nefret ederim böyle insanlardan
sana verebileceğim en iyi tavsiye okulunu bitir ve bir an önce o saçma evden kendini kurtar
varsın aşk meşk işleri sen iş hayatına atıldıktan sonra olsun hayatında, ne diyeyim
o zaman kimse karışamaz sana bak ne güzel doktor olacaksın iyi de para kazanırsın, çıkarsın kendi evine
şu an anneni değiştirebileceğini sanmıyorum maddi anlamda ailene muhtaçsın
maalesef köprüyü geçene kadar diyorum sana ve çok üzüldüm açıkçası
okurken yurt dışı önerisi gelmiş, aslında harika bişey ama ailenin yurt dışına gitmene izin vereceğini sanmıyorum ben

Genişletmek için tıkla...

Ben de sizin dediğiniz gibi düşünüyorum ama insan en güzel yaşlarının heba olmasına da üzülüyor tabii. Bir gün teyzem kavgada anneme "siz o kıza hiç genç kız muamelesi yapmadınız kabusu oldunuz onun" demişti. 5 yıldır küsler. Yani hayatıma okuluma devam ediyorum annem gibi biri olmamak için kendimi yetiştiriyorum ama hayatım hep huzursuz mutsuz.

visnelibrowni0 .!.:

Çok teşekkür ederim yorumunuz ve empati yaptığınız için. Evet ben de farkındayım annemin çok ciddi sorunları olduğunun ve tedavi olması için her şeyi verebilirdim ama kesinlikle kabul etmiyor. Kendini harika bir anne olarak görüyor. Geçen gün bir şeye kızdığından anahtarlığı elime çarptı ve kırıldı. Elimde morluk oluştu. Hafif vicdan azabı çeker gibi olduğunda bile anında geçiştiriyor. Sen hak etmesen ben de yapmazdım dedi.

Genişletmek için tıkla...

Anneniz tedavi edilmeli.
Üzüldüm yaşadığınız duruma, bir doktor adayı var ve sosyal hayatı sıfır. Mesleğinize başladığınizda da sosyal hayatı yaşayacak vakit kalmayacak, stresli ve zor bir meslek sizi bekliyor.
Anneniz keşke bunu bilse de sizi şu an rahat bıraksa. Kendi travmaları ile sizin hayatınızı mahvediyor farkında değil.
Doğduğun ev kaderindir sözü sizin için kurulmuş resmen.