Hemcinslerimle iletisim kuramiyorum

bir gün karşımıza istediğimiz gibi "gerçek" insanlar çıkacaktır inşallah :) hep böyle gitmez. her şeyin bi kırılma noktası vardır.

Bende bir benmi böyleyim acaba diye düşünüyorum bazen. Ben çalışmıyorumda üstelik evdeyim sürekli arkadaşım yok olması içinde çabalamıyorum. Yalnızlık daha iyi geliyo. Kadın sohbetleri klasik şeyler o öyleymiş bu böyleymiş o onu yapmış bu bunu yapmış oram böyle şuram şöyle. Arkadaş olacağım kişi bilgili ilginç konulara alaka duymalı yani sohbet edeceğim insan bana fayda sağlamalı ondan belki bişeyler öğrenmeliyim diye düşündüm hep böyle birine rastlamadım henüz. Bende zamanımı rutin işler kitap film internet vs öyle geçiriyorum işin garibi böyle mutluyum.. Ayyy sıkılmııyımısonn diye uyuz uyuz soruyolar ona daha beter uyuz oluyorum sıkılmıyorum arkadaş senin boş muhabbetini dinliyceğime kahvemi yapar kitabımı alır keyfime bakarım daha iyi . Ve tüm bu yaşanmışlıkların boş muhabbetlerin sonunda insanları sevmeyen biri oldum ve sevmeyenleride çok haklı buluyorum.

işyerimdeki bayanlarla bırak arkadaşlığı sohbet bile edemiyorum nerdeyse.hepsi çok menfaatçi ve dedikoducu oluyor.daha önceki işyerimde dedikodu kurbanı oldum.çok ihtiyacım olmasına rağmen işten ayrılmak zorunda kalmıştım.onun etkisi de var sanırım

Ben de aksine erkekleri pek sevmem. Tabi yani erkekleri genellemiyorum, babam, arkadaşlarım benim canım ciğerim, erkek cinsinden de çoook sevdiğim, çok iyi anlaştığım insanlar var. Erkeklerin konuşma konularından da genellikle hoşlanırım, erkek yazarları okur baya severim vs. Sadece çok eril ortamlar beni gerer. Çünkü genelde erkekleri dediğim dedik, üstten bakan, küçümseyen, kendinden fazla emin ve baskıcı bulurum. Mesela erkek patronlarım oldu, her zaman bir şeye kızdıklarında bağırır, çağırır, tüm ofisi terörize ederler. Şiddet uygulamaya meyilliydi hep erkek partronlarım: vurma, kırma, bağırma, aşağılama vs. Sonra bir erkek kendisini terk eden bir kadında hemen suç bulur, yüzde yüz. Kendinde hata aramaz. Tüm kadınlar onun hoşuna gitmek zorundaymış gibi davranır genelde.

Kadınlarsa tam tersi. Genelde hoşa gitmeye çalışıyoruz, suçu kendimizde arıyoruz, iletişim kurarken şiddete daha az başvuruyoruz bence. Ondan dolayı kadınsı ortamları ben açık ara tercih ederim. Elbette erkeklerin hepsini genelleyemeyim yukarıda belirttiğim gibi.

İşte benim görüşüm de bu valla :) Ben de baya önyargılıyım bence. Belki sizin karakterinizle ilgili bir şeydir, siz de net, baskın, vb bir insansanız o tip bir iletişimden hoşlanıyorsunuzdur. Bence kötü bir şey değil, kişilik ve tercih meselesi.

Kadınlarla genel anlamda iletişimim vardır ama iş genel hayat görüşüne gelince uyuşmuyoruz ve derinlemesine bir muhabbet yapamıyorum.
Erkeklerle zaten hiç anlaşamam...

Bende dedikodu kurbanı oldum.