Kizlar merhaba,
Uzun zamandir farkinda oldugum, ama bi turlu kabullenmek istemedigim bir durum bu. Kadinlarla iletisim kuramiyorum. Bunun nedenleri uzerine cok dusundum. Kimseyi sevemiyorum mesela. Ozellikle kadinlar bana asiri derecede menfaatci ve oyuncu geliyorlar. Kesinlikle benim kafa yapima uygun degil bu. O yuzden cogunlukla bilincli olarak uzak durdugumu farkettim. Insanlarla tanistigimda, once gozlemleyip, sonra bana uygunsa arkadas olmanin dogru oldugunu dusunuyorum. Ama onlari gozlemledigimde, hic birinin kafa yapima uymadigini goruyorum ve uzak kaliyorum. Bu defacda yalniz kaliyorum. Uzun suredir yalnizim bu yuzden. Ama sirf muhabbet olsun, yalnizlik hissetmeyeyim diye de gidip birileriyle arkadas olma fikri, beynimde bi turlu kabul gormuyor. Cogu zaman bu dunyaya ait olmadigimi dusunuyorum.
Kendimi objektif degerlendiremedigim icin sizlere sormak istiyorum. Kendi dogrularimi birakip, bende diger herkes gibi olmali miyim sizce?
Herkesle cabucak kaynasip arkadas olan insanlara bazen imreniyorum. Ama gozlemledigimde aslinda cogunun sadece cok iyi bir oyuncu oldugunu goruyorum. Bende artik oynamali miyim, yoksa bu yalnizliga alismali miyim bilemedim.
Yorumlarimi on yargiyla okumussunuz sanirim. Elestiriye tahammulum yok dusuncesi yaratacak sekilde cumleler kurmadim kimseye. Arti ben havali gorunmek icin erkeklerle anlasiyorum, kadinlarla anlasamiyorum falan demedim. 30 yasinda kadinim. Boyle bir derdim olmadi hic. Ayrica burda kime neyin havasini atacagim. Benimki bir psikolojik rahatsizlik. Sorun su ki, insanlar anlatmak istedigim seyi anlamayip, cumlelerimden cimbizla birseyler cekip, gereksiz saldirilarda bulunuyorlar sizin gibi. Bana bir faydasi olmuyor bu tur yorumlarin.Yaptiginiz yorumlari okudum da bana kalirsa gereksiz derecede gerginsiniz. Elestirilmeye tahammulunuz yok. Benim de elestirilmeye tahammulu olmayan insanlara tahammulum yok mesela. Sizin de baska seylere tahammulunuz yok falan. Bunlar gayet dogal seyler, size uygun olan kisilerle dostluk kurun olsun bitsin. Bi de benim hatirladigim kadariyla lisede havali oluyordu "kadinlarla hic anlasamiyorum erkeklerle cok iyi anlasiyorum " muhabbeti. Olaylara bu kadar cinsiyetci yaklasarak feminist falan olamazsiniz, herkes ozunde insandir, cinsiyetler onemli degildir bu noktada. Turkiyedeki erkekler cok matah degil yani. Her kadinla yatmak isteyip evlenirken bakire kadin aramaktan ala oyunculuk, ikiyuzluluk mu olur ? Cinsiyetci yaklasiminizdan vazgecip "oyuncu ve ikiyuzlu 'insan'lardan hoslanmiyorum " diyip boyle olan kadin ve erkeklerden uzak durursunuz olur biter.
Is hayatindaki bu hirs ve cekememezligi hic anlamiyorum ben zaten. Benim basima cok geldi bu. Eski is yerimde, benim ise basladigim pozisyona gecmek isteyen baska bir kiz varmis. Benim bundan haberim yok. Ben gelince, is yerindeki herkes beni hic tanimadiklari halde benden uzak durdular. Selam verdim, suratlarini ekşiterek selamimi aldilar. Bana hic yardimci olmadilar. Butun bunlar, o pozisyona o kiz degil de disardan biri (ben) geldi diye. Ve ben is ve isyeriyle ilgili herseyi, mudurden ogrenmek zorunda kaldim. Adam birsuru isinin gucunun arasinda birde bana is ogretiyordu. Erkeklerin kadinlarla rekabet etme gibi bir dertleri yok cunku. Iki ay sonra ben yeni acilan baska bir pozisyona gectim. O kiz da sonunda gecmek istedigi pozisyona gecti. Ilk gun heyecandan elleri titriyordu. Bir hafta boyunca yaninda durdum kendini iyi hissetsin diye. Isle ilgili bildigim herseyi ogrettim ona. Sonradan cok iyi arkadas olduk. Simdi en iyi arkadaslarimdan biridir. Ama dusununce neden bu sekilde hirsli ve on yargililar kadinlar? Ne gerek var ki? Calisan bayanlar, her yeni ise gireni, kendilerine tehdit olarak goruyorlar. Boyle olmamali bence.Hemcinslerinin hepsine iki yüzlü, oyuncu olarak bakarsan tabi ki iletişim kuramazsın. Bence bu ön yargılarını bir kenara bırak, dünya üzerindeki tüm kadınlar kötü diye bir şey olamaz değil mi?
Mesela bana da erkekler çoğu zaman daha samimi gelmiştir. Çünkü kadınlar arasında çekememezliğe, yüzüne gülüp arkasından saydırmaya, içten içe kıskançlığa çok kez şahit oldum. Ama erkekler bir çok konuda daha netler, böyle küçük hesaplar peşine düşmüyorlar.
Geçen sene bir mağazada işe girmiştim part time olarak. Benim dışımda 3 kadın, 2 erkek vardı. İlk günümde bana az çok şöyle yap böyle yap diye yardımcı olmaya çalışıyorlardı. Mağazada da şöyle bir sistem vardı müşteri bir ürün aldığında onunla kim ilgilenmişse onu not ediyorlardı, gün sonunda kim daha çok satış yapmış liste çıkarıyorlardı. O 2 çocuk bana ellerinden gelen her yardımı yaptılar, hatta kendi ilgilendikleri müşteriyi bana yönlendirdiler. Ama kadınlardan biri hariç diğer ikisi için aynı şeyi söyleyemicem çünkü ben hangi müşteriyle ilgilensem kafamı çevirdiğimde gördüm ki onu kendilerine çekmeye çalışıyorlar. Kadınlarda inanılmaz bir hırs var her alanda.
Ama buna rağmen kardeşim dediğim 5 tane kız arkadaşım var. Önemli olan düzgün insanları bulmak. Hepsi kötü diye genellemek gerçekten haksızlık olur. Herkes aynı karakterde değil neticede. Bırak tüm kadınları genellemeyi, aynı evde aynı aile tarafından yetiştirilmiş 2 kardeşin karakterleri bile birbirinden farklı olabiliyor.
Hayir problem sizin bu tip insanlarin kadin oldugunu iddia etmenizde. Onlar oyle insanlarmis, kadin olduklari icin tum kadinlar boyle diye dusunmeniz garip geliyor herkese. Burda cinsiyet belirtmek gereksiz. Bunu da yeni iliskiler kurnakta son derece basarisiz ve isteksiz biri olarak soyluyorum :) Ben de etrafimda az ve oz insan olmasi taraftariyim. Insanlarin cogunun bencil ve duyarsiz oldugunu dusunuyorum ama bunu belli bir cinse mal etmeye gerek yok. Cagimizda cogu insan boyle zaten.Yorumlarimi on yargiyla okumussunuz sanirim. Elestiriye tahammulum yok dusuncesi yaratacak sekilde cumleler kurmadim kimseye. Arti ben havali gorunmek icin erkeklerle anlasiyorum, kadinlarla anlasamiyorum falan demedim. 30 yasinda kadinim. Boyle bir derdim olmadi hic. Ayrica burda kime neyin havasini atacagim. Benimki bir psikolojik rahatsizlik. Sorun su ki, insanlar anlatmak istedigim seyi anlamayip, cumlelerimden cimbizla birseyler cekip, gereksiz saldirilarda bulunuyorlar sizin gibi. Bana bir faydasi olmuyor bu tur yorumlarin.
Evet bu guruplasmalar ve kurallari gercekten cok kotu. Sizi cok iyi anliyorum. Ya gruba ayak uyduracaksin, ya da olesiye dislanacaksin. Hele is yerlerinde. Surekli birilerini pohpohlayacaksin. Bunu bekliyorlar. Aksi taktirde aralarina asla almazlar sizi. Ne hikmetse bende her girdigim is yerinde bu tip kadinlarla karsilasiyorum. Egosu tavan yapmis bir kadin, ve onun cevresindeki pohpohlayicilari. Ne gurup ama. Cok iyi arkadaslar sanar insanlar ama degil iste. Birinin olmadigi yerde hemen dedikodusu yapilir oysa.Al benden de o kadar ... Aslında bende buna benzer bır konu açacaktım ama sonra vazgeçtim çok muzdaribim bu konudan kızlar arasındaki gruplaşma iki yüzlülük , haksızlıklara gelemiyorum , arkadaş bildiklerim 7 kızdan oluşan grup oluyor bunlar! onların sevmediği bir kıza yardım ettim diye benimle arkadaş olmayı bıraktılar genelde bu kızlar arasında gruplaşma oluyor ve ben o gruba ayak uyduramıyorum , onların sevmediğini sevmemek zorundayım bende onlar gibi dedikodu yapıp onlara hakaret etmeliyim! işte bu yüzden genelde erkek arkadaşlarla muhattap oluyorum ne kadar acı , dışarıdan bakanlarda bu kız niye erkeklerle takılıyor diyor sanki keyfımizden ! gelde anlat işte.
Tum kadinlarin oyle oldugunu dusunmedigim gibi, bunu yorumlarimda da belirttim zaten okuduysaniz. Kanadi eksik melek gibi kadinlarda taniyorum cok sukur.Hayir problem sizin bu tip insanlarin kadin oldugunu iddia etmenizde. Onlar oyle insanlarmis, kadin olduklari icin tum kadinlar boyle diye dusunmeniz garip geliyor herkese. Burda cinsiyet belirtmek gereksiz. Bunu da yeni iliskiler kurnakta son derece basarisiz ve isteksiz biri olarak soyluyorum :) Ben de etrafimda az ve oz insan olmasi taraftariyim. Insanlarin cogunun bencil ve duyarsiz oldugunu dusunuyorum ama bunu belli bir cinse mal etmeye gerek yok. Cagimizda cogu insan boyle zaten.
Kizlar merhaba,
Uzun zamandir farkinda oldugum, ama bi turlu kabullenmek istemedigim bir durum bu. Kadinlarla iletisim kuramiyorum. Bunun nedenleri uzerine cok dusundum. Kimseyi sevemiyorum mesela. Ozellikle kadinlar bana asiri derecede menfaatci ve oyuncu geliyorlar. Kesinlikle benim kafa yapima uygun degil bu. O yuzden cogunlukla bilincli olarak uzak durdugumu farkettim. Insanlarla tanistigimda, once gozlemleyip, sonra bana uygunsa arkadas olmanin dogru oldugunu dusunuyorum. Ama onlari gozlemledigimde, hic birinin kafa yapima uymadigini goruyorum ve uzak kaliyorum. Bu defacda yalniz kaliyorum. Uzun suredir yalnizim bu yuzden. Ama sirf muhabbet olsun, yalnizlik hissetmeyeyim diye de gidip birileriyle arkadas olma fikri, beynimde bi turlu kabul gormuyor. Cogu zaman bu dunyaya ait olmadigimi dusunuyorum.
Kendimi objektif degerlendiremedigim icin sizlere sormak istiyorum. Kendi dogrularimi birakip, bende diger herkes gibi olmali miyim sizce?
Herkesle cabucak kaynasip arkadas olan insanlara bazen imreniyorum. Ama gozlemledigimde aslinda cogunun sadece cok iyi bir oyuncu oldugunu goruyorum. Bende artik oynamali miyim, yoksa bu yalnizliga alismali miyim bilemedim.
Yalnız olmak iyi bir şey değil. Ama zaten "aşırı derecede menfaatçi ve oyuncu" olarak gördüğünüz insanlarla (kadın olsun erkek olsun) iletişim kursanız ne olacak. Sırf etrafınızda birileri olsun diye böyle insanları kabul etmeye razıysanız o da bir seçim tabii. Yalnızlık fiziksel değil duygusal bir durumdur. Siz bugün sevmediğiniz, saygı duymadığınız 35 kadınla altın gününe girseniz o kalabalıkta da yine kendinizi yalnız hissedeceksiniz. Umarım karşınıza kafa dengi insanlar çıkar.Kizlar merhaba,
Uzun zamandir farkinda oldugum, ama bi turlu kabullenmek istemedigim bir durum bu. Kadinlarla iletisim kuramiyorum. Bunun nedenleri uzerine cok dusundum. Kimseyi sevemiyorum mesela. Ozellikle kadinlar bana asiri derecede menfaatci ve oyuncu geliyorlar. Kesinlikle benim kafa yapima uygun degil bu. O yuzden cogunlukla bilincli olarak uzak durdugumu farkettim. Insanlarla tanistigimda, once gozlemleyip, sonra bana uygunsa arkadas olmanin dogru oldugunu dusunuyorum. Ama onlari gozlemledigimde, hic birinin kafa yapima uymadigini goruyorum ve uzak kaliyorum. Bu defacda yalniz kaliyorum. Uzun suredir yalnizim bu yuzden. Ama sirf muhabbet olsun, yalnizlik hissetmeyeyim diye de gidip birileriyle arkadas olma fikri, beynimde bi turlu kabul gormuyor. Cogu zaman bu dunyaya ait olmadigimi dusunuyorum.
Kendimi objektif degerlendiremedigim icin sizlere sormak istiyorum. Kendi dogrularimi birakip, bende diger herkes gibi olmali miyim sizce?
Herkesle cabucak kaynasip arkadas olan insanlara bazen imreniyorum. Ama gozlemledigimde aslinda cogunun sadece cok iyi bir oyuncu oldugunu goruyorum. Bende artik oynamali miyim, yoksa bu yalnizliga alismali miyim bilemedim.
Dogru tespitler yapmissiniz. Zaten kim istemez ki oyle bir arkadas. Aslinda boyle bir arkadasim vardi. Fakat simdi ikimizde evliyiz ve cok uzak sehirlerdeyiz. Iki uc ayda bir telefonla gorusuyoruz ancak. O da kesmiyor yani. Yetmiyor.siz anlık değil, ömürlük dost arıyorsunuz.
sırf eğlenmek için ya da dışarı çıkıp gezmek, vakit geçirmek, sosyal medyadan fotoğrafınızı paylaşacağınız birileri olsun diye değil, gerçekten sizi anlayan, düşseniz kolunuzdan çekip sizi kaldıracak olan, diğer yarınızı arıyorsunuz bence.
ve bu zamanda bu öylesine az ki. bakışlarınızdan bile ne olduğunu, ruh durumunuzu anlar. aynı şekilde siz de öyle... sizi tüm kalbiyle sever. attığı adımlarda sizi düşünür ve sizinle ömür boyu dost kalmak ister. kavga da etseniz bilirsiniz ki kısa sürede toparlarsınız. en güzel zamanları beraber geçirirsiniz. tüm sırlarınızı birbirinize açsanız da bilirsiniz ki kimseden çıkmaz bu sır bir başkasına açılmaz. aynı karından çıkmışcasına, kardeşcesine birbirinize verebilmişsinizdir o güveni. yanında rahat davranabilirsiniz. bilirsiniz ki ayıp ve açıklarınızı aramayacaktır. söylemek istediklerinizi önceden tahmin eder, sezebilir. sizin iyiliğinizi düşünür, sizi en az sizin kadar iyi tanır. empati kurabilir sizinle. daha da sayardım ama ... :) siz böyle birilerini istiyorsunuz. boş ilişkilerde gözünüz yok sizin. yalan ve sahte şeylere vaktinizi ayırmak sizin canınızı sıkar sadece. günümüzdeki birçok dostluk(!) gibi olsun istemiyorsunuz. haklısınız.