Hem annemi kaybettim,hem de çok ama çok karışık durumlar...

fascinatingjasminne

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Ağustos 2016
278
76
Merhabalar.Annemi kaybedeli 24 gün oluyor.Öncelikle bu durumun verdiği acı çoook büyük.Annem endometrium kanseriydi.Ciğerleri bittiğinden dolayı vefat etti.21 yaşındayım.17 ve 10 yaşında erkek kardeşlerim var.Annem 46 yaşındaydı.Biraz uzun yazacağım derdimi kimselere anlatamadığımdan.Lütfen sonuna kadar okuyun.Annem 2 yıldır hastaydı.Önce rahmi alındı.Işın tedavisi gördü.Geçen sene nisanda ışın tedavisi verdikten sonra doktoru kemoterapi versek mi vermesek mi diye düşünmüş.Daha sonra vermemeye karar verilmiş.3 ay sonra da kontrole gidildiğinde ciğerlerine,omuriliğine,kuyruk sokumuna (3 yere birden) sıçradı.Normalde 3-4 senede sıçrarmış ama anneminki bir sene içinde üç yere birden sıçradı.Sıçradıktan sonra izmitte(bizim oturduğumuz ilden farklı bir yer) kemoterapi gördü.Haziranda da vefat etti.Şimdi ben üniversiteye gittiğimden dolayı anneannem her zaman annemin yanında oluyordu.Normalde ben liseye giderken anneme ev işi konusunda elimden geldiğince yardımcı oluyordum.Üniversitede bölümüm bana baya ağır geldi(mimarlık),sadece proje çalışınca anca geçebiliyorum derslerimden çok zorlanıyorum.Bir de mimarlıkta sunum yapılıyor.Ben sunum yapamıyordum ,titreme problemim vardı.Herkesin karşısına çıkınca tüm vücudum titriyordu.Bu nedenden dolayı 3 defa projeden kaldım ve bir buçuk yılımı kaybettim.Bir de üniversiteyi ikinci senemde kazanmıştım.Sonra psikiyatra gittim ve verdiği ilaçları kullandım.Bir de hocalara gittik o da üç harflilerin musallat olduğunu söyledi ve bana muska yazdı.İlaçları da kullana kullana baya düzeldim ve bir yıldan beri problemim yok gibi.Geçen yaz anneme baya yardımcı oldum sene içinde pek olamadım,okulla ilgili çok sıkıntılarım vardı,projelerimi hem bilgisayarım olmadığından dolayı yapamıyordum,yapsam da titremekten anlatamıyordum.Yazın evin tüm işlerini çamaşır,bulaşık,ütü,yemek,evi dip köşe temizleme vs. sık sık yapıyordum annem yapamadığından dolayı.Anneme de tüm sevgimi yansıtmaya çalışıyordum.Bu senenin başında okullar açılınca,önceki yıllarımdan da baya kaybım olduğu için okula çok fazla odaklanmam gerekiyordu.Zaten çok geç çıkıyorduk ve dersler aşırı yoğun geçiyordu,eve gelince bazen sabahlara kadar proje çalıştığım oluyordu.Bu sene projelerden geçtim.Ama şimdi düşünüyorum da bu sene okula gitmem hiç doğru değildi.Kendimi derslere kaptırmaktan anneme yardımcı olamadım ev işi konusunda.Okuldan geldiğimde annemi sarılıp öpüyordum ya da giderken.Yemek yerken tatlı muhabbetler kurmaya çalışıyordun.Ama ev işi yapmıyordum işte derslerim çok ağır olduğundan ve önceki seneler baya sene kaybettiğimden.Şimdiden okulum bu kadar uzamışken birkaç kere daha kalırsam okuldan atılma durumunu falan düşünüyordum.Her projeden kalınca dönemin uzuyor.Annem kemoterapi alırken de almadan önce de ev almak istiyordu.Biz önceden ilçede babaannemlerle altlı üstlü oturuyorduk.(kendi evimiz)Birtakım sorunlar olduğundan ve merkezde bir okula yerleştiğimden ben liseye geçince şehir merkezine taşındık.(kira)Annem de kirada oturmak istemediğinden ilçedeki evi satıp ev almak istiyordu.Ama öyle lüks olsun diye değil,kira parası vermeyeyim,çocuklarım büyüdü,ilçedeki evimizi yaparken bir sürü emek verdik,masraf yaptık ama içinde oturamadık diye.Babam ise o evin demirine,çimentosuna tüm maaşını yatırmasına rağmen hakkını hiç istemiyordu.Annem de kardeşimi gönderdi konuşması için dedemlerin yanına.Kardeşim de konuşmaları ses kaydına almış ve dinlediğimizde 3 katlı evimizin amcamın borçları için ipotek olduğunu öğrendik.Amcam müteahhit ve 1-2 trilyon borcu var.Tüm tapular babamın üstüne olmasına rağmen(babamın dedesi öyle istemiş) kat mülkiyeti yapılıyor ve tüm evi amcamın borçlarına ipotek ettiriyorlar.Tüm bunlara rağmen amcamlar villalarda her ay 1-2 milyar kira vererek yaşıyorlar.Annem de kemoterapi alırken üzülmemesi gerektiği için anneannem ve dedemler kendi evlerinden çıkıp kendi evlerini anneme verdiler.Annem de çok mutlu oldu.Üstümüzde de teyzemler oturuyor.Teyzem de okul sürecinde bana çok kızıyordu ev işi yapmadığımdan dolayı.Final haftasını o kadar zor atlattım ki anlatamam teyzemin söylenmesinden.Proje teslim günü annem nefes alamadığından acile kaldırıldı.Ben de yine projeden kalmak istemediğimden önce teslimi yaptım,ertesi günü jüriye çıktım.Daha sonra annemin yanına gidebildim.Tabi çok vicdan azabı duyarak.Teyzem de telefonla arayarak annen mi önemli dersin mi,bırakıyorsun da geliyorsun,teslimini yapmıyorsun,annen ölüyor,ölüyor,kızların okuması o kadar da önemli değil,olmasa da olur diye bağırıp duruyordu.Annem yoğun bakımdan çıktıktan sonra yanında anneannemle birlikte 17 gün refakatçi olarak kaldım.O zaman okulum da bitmişti.Ve durumu çok ağırdı.Ciğerlerine tüpler bağlıydı,sonda takılıydı,oksijen maskeleriyle,bipapalarla nefes alıyordu.Bu 17 gün içinde sabahlara kadar uyumadığım oldu.Birbirimize sarıldık,koklaştık anne-kız.Birlikte uyuyalım mı diyip yanında uyumamı istedi,birlikte uyuduk.İsmim Ayşe.Ayşem,Ayşem beni bırakma diyordu.Canım annem,güzel annem,tatlı annem diye seviyordum.Hadi,hadi canım annem,güzel annem diye sev diyordu.O 17 gün içinde gösterebildiğim sevgiyi her zaman daha fazla yansıtabilseydim keşke.Ama yansıtamadım.Annemi seviyordum ama kişilik olarak soğuk olduğumdan sanırım,bir de annem fazla otoriterdi önceden,yeterince anne-kız ilişkisi kuramadık.Çok üzülüyorum,her gün ağlıyorum,yüreğim parçalanıyor,annemi toprağa vermek ne zormuş,yeterince ilgi gösteremediğim için çok vicdan azabı çekiyorum,her dakika aklımda,nasıl atlatacağım bilmiyorum,annemi gerçekten çok seviyordum ama yaterince yansıtamadım.Orda kaldığım zaman da annem,Ayşe beni 3 senedir yalnız bıraktı dedi.Yani üniversiteye başladığımdan beri.Dediğim gibi bölümümle alakalı fazla problemler yaşamıştım.Annemin bu cümlesi de hiç aklımdan çıkmıyor.Rüyalarımda bana sırtı dönük,benimle konuşmuyor,yüzünü göremiyorum.Çok vicdan azabı çekiyorum.Düşünüyorum ki,ben kötü biri değilim,soğuk,duygularını yeterice yansıtamayan,fazla okula kendini kaptırmış.Oysa önceden öyle miydim,en küçük kardeşimi birlikte büyütmüşüzdür annemle.Teyzem herkese evdeyken bakmadı hastahanedeyken baktı kızı diyor benim için.Anneannemler babam için "bi özel hastahaneye götürmedin." diyor.Babama bir sürü laf söylüyorlar.Annemizi kaybetmişken bir de her gelene babamı o kadar kötülüyorlar ki.Bazı noktalarda haklılar ama bi tarafımız yaralıyken diğer tarafımız da yaralanıyor.Babamın annesi ve babası ise annem hasta iken hiç yardımcı olmadılar,cenazesine geldiler.O yüzden annemin tarafı,babamın tarafını bu evin etrafında görmek istemiyor.Dışarıda görüşecekseniz görüşün diyorlar.Babaannemlerle birlikte 12 sene yaşadık şimdi onlarla konuşmalı mıyım konuşmamalı mıyım ne yapacağımı bilmiyorum.Anneme değer vermediler.Dedem iyiydi aslında.Ama bir gün bize geldiğinde çocukları benden soğutuyorsun falan diyince annem de ona bağıdı,ondan sonra hiç yardım etmedi.Ama annem bize de bağırıyordu bazen ilaçların etkisiyle.Onun dışında annem bana şunları anlatırdı.Annem benden önce düşük yapmış,yere düştüğünde babaannem onu kaldırmamış.Babaannemle halam annemi dövmüş ama yıllar öncesinde.Babaaannnem tavukların çıkardığı yumurtaları biz almayalım diye saklarmış.Benim de hatırladığım bazı şeyler var.Mesela babaannemin unu azalmıştı bana "anan unumuzu almış,bana söylemiyor da,öyle yapıyor"halbuki annem almamıştı.halamın da çok sinsi bakışları var bana karşı.Hocalara gittiğimizde onların bize büyü yaptığını falan söylüyorlar bir de.Ben şimdi babaannemle,dedemle,halamla,amcamla konuşmalı mıyım.İçimden konuşmak gelmmiyor ama büyüğüm falan diye olabilir belki.Annem hastalığında gelmediklerinden konuşmadı ama hakkını helal etti.Öte yandan babam,kardeşlerim ve ben anneannemin evinde kalıyoruz.Burası onların yani,bizim durumumuz ne olcak bilmiyorum.Bana sen kal diyorlar dedem falan,baban giderse.Ben babam nereye giderse onunla gitmek isterim normalde ama evlenmesinden endişeleniyorum ve uzayan okulumu da bir an önce bitirmem gerek.Bir de teyzemle aramız biraz soğuk anlattıklarımdan dolayı.Bana yardımcı olur musunuz anlattıklarım konusunda lütfeeennnnn.Keşke okulumu bir sene dondursaydım da her dakikamı annemin yanında geçirseydim diyorum bir de
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Canım basın sağolsun Allah rahmet eylesin ve sabır diliyorum. Oncelikle bu hoca büyü vb olaylarını bir kenara birak bunlarla kafanı mesgul etme. Vadesi gelen gidiyor yapacak birsey yok oyle yapsaydım boyle olsaydı ile ömür gecmez. Oyle olmasi gerekmis oyle yapmışsın. Şimdi bol bol dua et. Dilerim guzel bir çıkış yolu bulursun
 
Başın sağ olsun, anneciğinin mekanı cennet olsun. Kim ne saçmalarsa saçmalasın sen çok iyi, düşünceli ve duygusal bir kızsın. Kendine lütfen yüklenme ve o salakların kendi acılarını senden çıkarmalarına izin verme. Okuluna önem vermen çok doğru bir şey; bu aileden bağımsızlığını ilan etmelisin.
 
Ne yapmam lazım biliyor musun ? Elimizden geleni yapmak ve sonrasını rahat bırakmak. annen konusunda elinden geleni yaptığını düşünüyorum. Okulunu da bir an evvel bitirirsin umarım. Derdini de pek anlayamadigimi su an anlıyorum :eek:
 
Başın sağolsun Rabbim annecigine kabir rahatlığı sana ve kardeslerine bol sabirlar versin. Vicdan öyle birşey ki bu konularda elinden geleni yapsan da her dakikani yaninda gecirsende hep içinde sunu da yapsaydim keske cumlesi yankilanir. Ornegin ben babam öldüğünde 13 yasindaydim o akilla diyordumki ben sabah 5te kalkip babama ilaclarini verseydim babam olmezdi. Sende eminim sunu yapsaydim bunu yapsaydim yanimda kalsaydi diyorsun. Ama nefes sayılı. Anneni cok seviyorsun elinden geleni yapmissin bence annende bunu bilip hissediyordu. Bir anne evladinin okumasini iyi yerlerde olmasini herseyden cok ister o yuzden uzulme okul konusunda en iyisini yapmissin. Simdiden sonra da daha sıkı sarıl hayat devam ediyor güçlü olmak zorundasin. Diger aile bireylerin icinde guzel kalbinden nasil geciriyorsan oyle davran istersen git görüş ölümlü dunya gecmiste olani orda birak kalbini koreltme. Teyzem ananen aciyla sana ters davraniyorsa bile bosver onlarda acili zamanla yaraniz kabuk baglar gecer bunlar. Uzun oldu hakkini helal et. Acini cok iyi anliyorum Rabbim cennetinde kavustursun sizi.
 
Canım başın sağolsun yaşadıklarım ağır bazı insanlar sevgisini gösteremez ama anneler anlar sevdiğini annen sana küs değildir, çocuklarına kızamaz anneler bende Mimarım okul dönemi zordur ama güzel mesleğin var okulunu bitir kardeşlerini okut annen de böyle isterdir Emin'im okulunu bitirmeye bak kendini geliştirmeye çalış hayat hepimize eşit değil ne yazık ki, kendini suçlama okuluna sonrası da kardeşlerini okutmaya odaklan omlarında geleceklerinde yardımcı ol, okuduğun bölümle bunu başarabilirsin
 
Teyzen ruh hastası gerçekten

Zaten acılısın derslerin de kötü...normal bir teyzenin kızım gündüzleri okuluna git, ben o sırada annenin yanındayım akşamları gel gör demesi gerekir.

Bu hikayede baban nerde? Yetişkinler nerde?? Neden yetişkinler değil de daha çocuk olan üstelik annesi ölmekte olan bir çocuk olan sen her şeyi üstlendin?? Bu konudaki yetişkinlerin hiçbiri 5 para etmez, tek insan sensin inan bana.

Benim teyzem olsaydı seninki değil , o gelir bana da bakardı, kardeşlerime de yemek yapardı, sana da okuluna git derdi. Baban zaten şambabası size o baksın yazmadım bile

Ne demek kızlar okumasa da olur, sen işsiz aç kalınca maaşını teyzen mi verecekmiş???

Babanın karısı ölmemiş gibi hemen evlenme derdine düşmesi zaten yorum yapmıyorum.

Kısacası ne anne ne baba tarafın 5 para etmez ufaklık. Kim okulunu karşılıyorsa ona yanaş, iş bulunca da bas hepsine tekmeyi.
 
Merhabalar.Annemi kaybedeli 24 gün oluyor.Öncelikle bu durumun verdiği acı çoook büyük.Annem endometrium kanseriydi.Ciğerleri bittiğinden dolayı vefat etti.21 yaşındayım.17 ve 10 yaşında erkek kardeşlerim var.Annem 46 yaşındaydı.Biraz uzun yazacağım derdimi kimselere anlatamadığımdan.Lütfen sonuna kadar okuyun.Annem 2 yıldır hastaydı.Önce rahmi alındı.Işın tedavisi gördü.Geçen sene nisanda ışın tedavisi verdikten sonra doktoru kemoterapi versek mi vermesek mi diye düşünmüş.Daha sonra vermemeye karar verilmiş.3 ay sonra da kontrole gidildiğinde ciğerlerine,omuriliğine,kuyruk sokumuna (3 yere birden) sıçradı.Normalde 3-4 senede sıçrarmış ama anneminki bir sene içinde üç yere birden sıçradı.Sıçradıktan sonra izmitte(bizim oturduğumuz ilden farklı bir yer) kemoterapi gördü.Haziranda da vefat etti.Şimdi ben üniversiteye gittiğimden dolayı anneannem her zaman annemin yanında oluyordu.Normalde ben liseye giderken anneme ev işi konusunda elimden geldiğince yardımcı oluyordum.Üniversitede bölümüm bana baya ağır geldi(mimarlık),sadece proje çalışınca anca geçebiliyorum derslerimden çok zorlanıyorum.Bir de mimarlıkta sunum yapılıyor.Ben sunum yapamıyordum ,titreme problemim vardı.Herkesin karşısına çıkınca tüm vücudum titriyordu.Bu nedenden dolayı 3 defa projeden kaldım ve bir buçuk yılımı kaybettim.Bir de üniversiteyi ikinci senemde kazanmıştım.Sonra psikiyatra gittim ve verdiği ilaçları kullandım.Bir de hocalara gittik o da üç harflilerin musallat olduğunu söyledi ve bana muska yazdı.İlaçları da kullana kullana baya düzeldim ve bir yıldan beri problemim yok gibi.Geçen yaz anneme baya yardımcı oldum sene içinde pek olamadım,okulla ilgili çok sıkıntılarım vardı,projelerimi hem bilgisayarım olmadığından dolayı yapamıyordum,yapsam da titremekten anlatamıyordum.Yazın evin tüm işlerini çamaşır,bulaşık,ütü,yemek,evi dip köşe temizleme vs. sık sık yapıyordum annem yapamadığından dolayı.Anneme de tüm sevgimi yansıtmaya çalışıyordum.Bu senenin başında okullar açılınca,önceki yıllarımdan da baya kaybım olduğu için okula çok fazla odaklanmam gerekiyordu.Zaten çok geç çıkıyorduk ve dersler aşırı yoğun geçiyordu,eve gelince bazen sabahlara kadar proje çalıştığım oluyordu.Bu sene projelerden geçtim.Ama şimdi düşünüyorum da bu sene okula gitmem hiç doğru değildi.Kendimi derslere kaptırmaktan anneme yardımcı olamadım ev işi konusunda.Okuldan geldiğimde annemi sarılıp öpüyordum ya da giderken.Yemek yerken tatlı muhabbetler kurmaya çalışıyordun.Ama ev işi yapmıyordum işte derslerim çok ağır olduğundan ve önceki seneler baya sene kaybettiğimden.Şimdiden okulum bu kadar uzamışken birkaç kere daha kalırsam okuldan atılma durumunu falan düşünüyordum.Her projeden kalınca dönemin uzuyor.Annem kemoterapi alırken de almadan önce de ev almak istiyordu.Biz önceden ilçede babaannemlerle altlı üstlü oturuyorduk.(kendi evimiz)Birtakım sorunlar olduğundan ve merkezde bir okula yerleştiğimden ben liseye geçince şehir merkezine taşındık.(kira)Annem de kirada oturmak istemediğinden ilçedeki evi satıp ev almak istiyordu.Ama öyle lüks olsun diye değil,kira parası vermeyeyim,çocuklarım büyüdü,ilçedeki evimizi yaparken bir sürü emek verdik,masraf yaptık ama içinde oturamadık diye.Babam ise o evin demirine,çimentosuna tüm maaşını yatırmasına rağmen hakkını hiç istemiyordu.Annem de kardeşimi gönderdi konuşması için dedemlerin yanına.Kardeşim de konuşmaları ses kaydına almış ve dinlediğimizde 3 katlı evimizin amcamın borçları için ipotek olduğunu öğrendik.Amcam müteahhit ve 1-2 trilyon borcu var.Tüm tapular babamın üstüne olmasına rağmen(babamın dedesi öyle istemiş) kat mülkiyeti yapılıyor ve tüm evi amcamın borçlarına ipotek ettiriyorlar.Tüm bunlara rağmen amcamlar villalarda her ay 1-2 milyar kira vererek yaşıyorlar.Annem de kemoterapi alırken üzülmemesi gerektiği için anneannem ve dedemler kendi evlerinden çıkıp kendi evlerini anneme verdiler.Annem de çok mutlu oldu.Üstümüzde de teyzemler oturuyor.Teyzem de okul sürecinde bana çok kızıyordu ev işi yapmadığımdan dolayı.Final haftasını o kadar zor atlattım ki anlatamam teyzemin söylenmesinden.Proje teslim günü annem nefes alamadığından acile kaldırıldı.Ben de yine projeden kalmak istemediğimden önce teslimi yaptım,ertesi günü jüriye çıktım.Daha sonra annemin yanına gidebildim.Tabi çok vicdan azabı duyarak.Teyzem de telefonla arayarak annen mi önemli dersin mi,bırakıyorsun da geliyorsun,teslimini yapmıyorsun,annen ölüyor,ölüyor,kızların okuması o kadar da önemli değil,olmasa da olur diye bağırıp duruyordu.Annem yoğun bakımdan çıktıktan sonra yanında anneannemle birlikte 17 gün refakatçi olarak kaldım.O zaman okulum da bitmişti.Ve durumu çok ağırdı.Ciğerlerine tüpler bağlıydı,sonda takılıydı,oksijen maskeleriyle,bipapalarla nefes alıyordu.Bu 17 gün içinde sabahlara kadar uyumadığım oldu.Birbirimize sarıldık,koklaştık anne-kız.Birlikte uyuyalım mı diyip yanında uyumamı istedi,birlikte uyuduk.İsmim Ayşe.Ayşem,Ayşem beni bırakma diyordu.Canım annem,güzel annem,tatlı annem diye seviyordum.Hadi,hadi canım annem,güzel annem diye sev diyordu.O 17 gün içinde gösterebildiğim sevgiyi her zaman daha fazla yansıtabilseydim keşke.Ama yansıtamadım.Annemi seviyordum ama kişilik olarak soğuk olduğumdan sanırım,bir de annem fazla otoriterdi önceden,yeterince anne-kız ilişkisi kuramadık.Çok üzülüyorum,her gün ağlıyorum,yüreğim parçalanıyor,annemi toprağa vermek ne zormuş,yeterince ilgi gösteremediğim için çok vicdan azabı çekiyorum,her dakika aklımda,nasıl atlatacağım bilmiyorum,annemi gerçekten çok seviyordum ama yaterince yansıtamadım.Orda kaldığım zaman da annem,Ayşe beni 3 senedir yalnız bıraktı dedi.Yani üniversiteye başladığımdan beri.Dediğim gibi bölümümle alakalı fazla problemler yaşamıştım.Annemin bu cümlesi de hiç aklımdan çıkmıyor.Rüyalarımda bana sırtı dönük,benimle konuşmuyor,yüzünü göremiyorum.Çok vicdan azabı çekiyorum.Düşünüyorum ki,ben kötü biri değilim,soğuk,duygularını yeterice yansıtamayan,fazla okula kendini kaptırmış.Oysa önceden öyle miydim,en küçük kardeşimi birlikte büyütmüşüzdür annemle.Teyzem herkese evdeyken bakmadı hastahanedeyken baktı kızı diyor benim için.Anneannemler babam için "bi özel hastahaneye götürmedin." diyor.Babama bir sürü laf söylüyorlar.Annemizi kaybetmişken bir de her gelene babamı o kadar kötülüyorlar ki.Bazı noktalarda haklılar ama bi tarafımız yaralıyken diğer tarafımız da yaralanıyor.Babamın annesi ve babası ise annem hasta iken hiç yardımcı olmadılar,cenazesine geldiler.O yüzden annemin tarafı,babamın tarafını bu evin etrafında görmek istemiyor.Dışarıda görüşecekseniz görüşün diyorlar.Babaannemlerle birlikte 12 sene yaşadık şimdi onlarla konuşmalı mıyım konuşmamalı mıyım ne yapacağımı bilmiyorum.Anneme değer vermediler.Dedem iyiydi aslında.Ama bir gün bize geldiğinde çocukları benden soğutuyorsun falan diyince annem de ona bağıdı,ondan sonra hiç yardım etmedi.Ama annem bize de bağırıyordu bazen ilaçların etkisiyle.Onun dışında annem bana şunları anlatırdı.Annem benden önce düşük yapmış,yere düştüğünde babaannem onu kaldırmamış.Babaannemle halam annemi dövmüş ama yıllar öncesinde.Babaaannnem tavukların çıkardığı yumurtaları biz almayalım diye saklarmış.Benim de hatırladığım bazı şeyler var.Mesela babaannemin unu azalmıştı bana "anan unumuzu almış,bana söylemiyor da,öyle yapıyor"halbuki annem almamıştı.halamın da çok sinsi bakışları var bana karşı.Hocalara gittiğimizde onların bize büyü yaptığını falan söylüyorlar bir de.Ben şimdi babaannemle,dedemle,halamla,amcamla konuşmalı mıyım.İçimden konuşmak gelmmiyor ama büyüğüm falan diye olabilir belki.Annem hastalığında gelmediklerinden konuşmadı ama hakkını helal etti.Öte yandan babam,kardeşlerim ve ben anneannemin evinde kalıyoruz.Burası onların yani,bizim durumumuz ne olcak bilmiyorum.Bana sen kal diyorlar dedem falan,baban giderse.Ben babam nereye giderse onunla gitmek isterim normalde ama evlenmesinden endişeleniyorum ve uzayan okulumu da bir an önce bitirmem gerek.Bir de teyzemle aramız biraz soğuk anlattıklarımdan dolayı.Bana yardımcı olur musunuz anlattıklarım konusunda lütfeeennnnn.Keşke okulumu bir sene dondursaydım da her dakikamı annemin yanında geçirseydim diyorum bir de
canim Allah rahmet eylesin yarisnda biraktim okuyamafim yaslar akti gozlerimden allah sabir versin :KK43: :KK43:
 
Basin sagolsun cok uzuldum.oncelikle vicdan azabi cekme derslerin yogunmus gidip disarida gezip eglenmemissin ki.
Her olumun ardin dan yakinlari mutlaka vicdan muhasebesine girer kendinin dusmani gibi elestirisin kendini oysa ne yapabildin ki.
Sen derslerine yogunlas kendini kurtarmaya bak
 
Okuyun okuyun okuyun... Diyeceğim tek şey bu... Teyzenizin inadına okuyun çünkü bu hayatta her zaman en yakından darbe gelir... Hala babaanne zaten şeytan Allah uzak tutsun siz de uzak durun... Allah önce bol bol sabır versin, ailecek başınız sağ olsun, rabbim gönlünüze genişlik ferahlık versin ... Hayatınız boyunca hep başarılı ve mutlu olursunuz inşallah ...
 
Teyzen ruh hastası gerçekten

Zaten acılısın derslerin de kötü...normal bir teyzenin kızım gündüzleri okuluna git, ben o sırada annenin yanındayım akşamları gel gör demesi gerekir.

Bu hikayede baban nerde? Yetişkinler nerde?? Neden yetişkinler değil de daha çocuk olan üstelik annesi ölmekte olan bir çocuk olan sen her şeyi üstlendin?? Bu konudaki yetişkinlerin hiçbiri 5 para etmez, tek insan sensin inan bana.

Benim teyzem olsaydı seninki değil , o gelir bana da bakardı, kardeşlerime de yemek yapardı, sana da okuluna git derdi. Baban zaten şambabası size o baksın yazmadım bile

Ne demek kızlar okumasa da olur, sen işsiz aç kalınca maaşını teyzen mi verecekmiş???

Babanın karısı ölmemiş gibi hemen evlenme derdine düşmesi zaten yorum yapmıyorum.

Kısacası ne anne ne baba tarafın 5 para etmez ufaklık. Kim okulunu karşılıyorsa ona yanaş, iş bulunca da bas hepsine tekmeyi.
Yaşımın çocuk olduğunu hiç düşünmediler."bizim senin yaşındayken çocuklarımız 2 yaşındaydı.Senin de yaşın küçük değil."diyorlar
 
Yaşımın çocuk olduğunu hiç düşünmediler."bizim senin yaşındayken çocuklarımız 2 yaşındaydı.Senin de yaşın küçük değil."diyorlar

Senin vicdanını rahatsız edecek bir şeyin yok için rahat olsun. Elinden gelenin fazlasını yapmışsın.

Yani orda annen ölümcül hasta, destek olup teselli vereceklerine abuk subuk davranıp seni iyice zora sokmuşlar evlat. Allahlarından bulsunlar ne diyeyim.
 
Merhabalar.Annemi kaybedeli 24 gün oluyor.Öncelikle bu durumun verdiği acı çoook büyük.Annem endometrium kanseriydi.Ciğerleri bittiğinden dolayı vefat etti.21 yaşındayım.17 ve 10 yaşında erkek kardeşlerim var.Annem 46 yaşındaydı.Biraz uzun yazacağım derdimi kimselere anlatamadığımdan.Lütfen sonuna kadar okuyun.Annem 2 yıldır hastaydı.Önce rahmi alındı.Işın tedavisi gördü.Geçen sene nisanda ışın tedavisi verdikten sonra doktoru kemoterapi versek mi vermesek mi diye düşünmüş.Daha sonra vermemeye karar verilmiş.3 ay sonra da kontrole gidildiğinde ciğerlerine,omuriliğine,kuyruk sokumuna (3 yere birden) sıçradı.Normalde 3-4 senede sıçrarmış ama anneminki bir sene içinde üç yere birden sıçradı.Sıçradıktan sonra izmitte(bizim oturduğumuz ilden farklı bir yer) kemoterapi gördü.Haziranda da vefat etti.Şimdi ben üniversiteye gittiğimden dolayı anneannem her zaman annemin yanında oluyordu.Normalde ben liseye giderken anneme ev işi konusunda elimden geldiğince yardımcı oluyordum.Üniversitede bölümüm bana baya ağır geldi(mimarlık),sadece proje çalışınca anca geçebiliyorum derslerimden çok zorlanıyorum.Bir de mimarlıkta sunum yapılıyor.Ben sunum yapamıyordum ,titreme problemim vardı.Herkesin karşısına çıkınca tüm vücudum titriyordu.Bu nedenden dolayı 3 defa projeden kaldım ve bir buçuk yılımı kaybettim.Bir de üniversiteyi ikinci senemde kazanmıştım.Sonra psikiyatra gittim ve verdiği ilaçları kullandım.Bir de hocalara gittik o da üç harflilerin musallat olduğunu söyledi ve bana muska yazdı.İlaçları da kullana kullana baya düzeldim ve bir yıldan beri problemim yok gibi.Geçen yaz anneme baya yardımcı oldum sene içinde pek olamadım,okulla ilgili çok sıkıntılarım vardı,projelerimi hem bilgisayarım olmadığından dolayı yapamıyordum,yapsam da titremekten anlatamıyordum.Yazın evin tüm işlerini çamaşır,bulaşık,ütü,yemek,evi dip köşe temizleme vs. sık sık yapıyordum annem yapamadığından dolayı.Anneme de tüm sevgimi yansıtmaya çalışıyordum.Bu senenin başında okullar açılınca,önceki yıllarımdan da baya kaybım olduğu için okula çok fazla odaklanmam gerekiyordu.Zaten çok geç çıkıyorduk ve dersler aşırı yoğun geçiyordu,eve gelince bazen sabahlara kadar proje çalıştığım oluyordu.Bu sene projelerden geçtim.Ama şimdi düşünüyorum da bu sene okula gitmem hiç doğru değildi.Kendimi derslere kaptırmaktan anneme yardımcı olamadım ev işi konusunda.Okuldan geldiğimde annemi sarılıp öpüyordum ya da giderken.Yemek yerken tatlı muhabbetler kurmaya çalışıyordun.Ama ev işi yapmıyordum işte derslerim çok ağır olduğundan ve önceki seneler baya sene kaybettiğimden.Şimdiden okulum bu kadar uzamışken birkaç kere daha kalırsam okuldan atılma durumunu falan düşünüyordum.Her projeden kalınca dönemin uzuyor.Annem kemoterapi alırken de almadan önce de ev almak istiyordu.Biz önceden ilçede babaannemlerle altlı üstlü oturuyorduk.(kendi evimiz)Birtakım sorunlar olduğundan ve merkezde bir okula yerleştiğimden ben liseye geçince şehir merkezine taşındık.(kira)Annem de kirada oturmak istemediğinden ilçedeki evi satıp ev almak istiyordu.Ama öyle lüks olsun diye değil,kira parası vermeyeyim,çocuklarım büyüdü,ilçedeki evimizi yaparken bir sürü emek verdik,masraf yaptık ama içinde oturamadık diye.Babam ise o evin demirine,çimentosuna tüm maaşını yatırmasına rağmen hakkını hiç istemiyordu.Annem de kardeşimi gönderdi konuşması için dedemlerin yanına.Kardeşim de konuşmaları ses kaydına almış ve dinlediğimizde 3 katlı evimizin amcamın borçları için ipotek olduğunu öğrendik.Amcam müteahhit ve 1-2 trilyon borcu var.Tüm tapular babamın üstüne olmasına rağmen(babamın dedesi öyle istemiş) kat mülkiyeti yapılıyor ve tüm evi amcamın borçlarına ipotek ettiriyorlar.Tüm bunlara rağmen amcamlar villalarda her ay 1-2 milyar kira vererek yaşıyorlar.Annem de kemoterapi alırken üzülmemesi gerektiği için anneannem ve dedemler kendi evlerinden çıkıp kendi evlerini anneme verdiler.Annem de çok mutlu oldu.Üstümüzde de teyzemler oturuyor.Teyzem de okul sürecinde bana çok kızıyordu ev işi yapmadığımdan dolayı.Final haftasını o kadar zor atlattım ki anlatamam teyzemin söylenmesinden.Proje teslim günü annem nefes alamadığından acile kaldırıldı.Ben de yine projeden kalmak istemediğimden önce teslimi yaptım,ertesi günü jüriye çıktım.Daha sonra annemin yanına gidebildim.Tabi çok vicdan azabı duyarak.Teyzem de telefonla arayarak annen mi önemli dersin mi,bırakıyorsun da geliyorsun,teslimini yapmıyorsun,annen ölüyor,ölüyor,kızların okuması o kadar da önemli değil,olmasa da olur diye bağırıp duruyordu.Annem yoğun bakımdan çıktıktan sonra yanında anneannemle birlikte 17 gün refakatçi olarak kaldım.O zaman okulum da bitmişti.Ve durumu çok ağırdı.Ciğerlerine tüpler bağlıydı,sonda takılıydı,oksijen maskeleriyle,bipapalarla nefes alıyordu.Bu 17 gün içinde sabahlara kadar uyumadığım oldu.Birbirimize sarıldık,koklaştık anne-kız.Birlikte uyuyalım mı diyip yanında uyumamı istedi,birlikte uyuduk.İsmim Ayşe.Ayşem,Ayşem beni bırakma diyordu.Canım annem,güzel annem,tatlı annem diye seviyordum.Hadi,hadi canım annem,güzel annem diye sev diyordu.O 17 gün içinde gösterebildiğim sevgiyi her zaman daha fazla yansıtabilseydim keşke.Ama yansıtamadım.Annemi seviyordum ama kişilik olarak soğuk olduğumdan sanırım,bir de annem fazla otoriterdi önceden,yeterince anne-kız ilişkisi kuramadık.Çok üzülüyorum,her gün ağlıyorum,yüreğim parçalanıyor,annemi toprağa vermek ne zormuş,yeterince ilgi gösteremediğim için çok vicdan azabı çekiyorum,her dakika aklımda,nasıl atlatacağım bilmiyorum,annemi gerçekten çok seviyordum ama yaterince yansıtamadım.Orda kaldığım zaman da annem,Ayşe beni 3 senedir yalnız bıraktı dedi.Yani üniversiteye başladığımdan beri.Dediğim gibi bölümümle alakalı fazla problemler yaşamıştım.Annemin bu cümlesi de hiç aklımdan çıkmıyor.Rüyalarımda bana sırtı dönük,benimle konuşmuyor,yüzünü göremiyorum.Çok vicdan azabı çekiyorum.Düşünüyorum ki,ben kötü biri değilim,soğuk,duygularını yeterice yansıtamayan,fazla okula kendini kaptırmış.Oysa önceden öyle miydim,en küçük kardeşimi birlikte büyütmüşüzdür annemle.Teyzem herkese evdeyken bakmadı hastahanedeyken baktı kızı diyor benim için.Anneannemler babam için "bi özel hastahaneye götürmedin." diyor.Babama bir sürü laf söylüyorlar.Annemizi kaybetmişken bir de her gelene babamı o kadar kötülüyorlar ki.Bazı noktalarda haklılar ama bi tarafımız yaralıyken diğer tarafımız da yaralanıyor.Babamın annesi ve babası ise annem hasta iken hiç yardımcı olmadılar,cenazesine geldiler.O yüzden annemin tarafı,babamın tarafını bu evin etrafında görmek istemiyor.Dışarıda görüşecekseniz görüşün diyorlar.Babaannemlerle birlikte 12 sene yaşadık şimdi onlarla konuşmalı mıyım konuşmamalı mıyım ne yapacağımı bilmiyorum.Anneme değer vermediler.Dedem iyiydi aslında.Ama bir gün bize geldiğinde çocukları benden soğutuyorsun falan diyince annem de ona bağıdı,ondan sonra hiç yardım etmedi.Ama annem bize de bağırıyordu bazen ilaçların etkisiyle.Onun dışında annem bana şunları anlatırdı.Annem benden önce düşük yapmış,yere düştüğünde babaannem onu kaldırmamış.Babaannemle halam annemi dövmüş ama yıllar öncesinde.Babaaannnem tavukların çıkardığı yumurtaları biz almayalım diye saklarmış.Benim de hatırladığım bazı şeyler var.Mesela babaannemin unu azalmıştı bana "anan unumuzu almış,bana söylemiyor da,öyle yapıyor"halbuki annem almamıştı.halamın da çok sinsi bakışları var bana karşı.Hocalara gittiğimizde onların bize büyü yaptığını falan söylüyorlar bir de.Ben şimdi babaannemle,dedemle,halamla,amcamla konuşmalı mıyım.İçimden konuşmak gelmmiyor ama büyüğüm falan diye olabilir belki.Annem hastalığında gelmediklerinden konuşmadı ama hakkını helal etti.Öte yandan babam,kardeşlerim ve ben anneannemin evinde kalıyoruz.Burası onların yani,bizim durumumuz ne olcak bilmiyorum.Bana sen kal diyorlar dedem falan,baban giderse.Ben babam nereye giderse onunla gitmek isterim normalde ama evlenmesinden endişeleniyorum ve uzayan okulumu da bir an önce bitirmem gerek.Bir de teyzemle aramız biraz soğuk anlattıklarımdan dolayı.Bana yardımcı olur musunuz anlattıklarım konusunda lütfeeennnnn.Keşke okulumu bir sene dondursaydım da her dakikamı annemin yanında geçirseydim diyorum bir de
Canım çok ağır şeyler yaşamışsın ama ruhunu esir almalarına izin verme. Sen ne kadar yanında olursan ol insanın aldığı nefes sayılıdır zaten. Teyzenin vicdanı olsaydı size yardıma gelirdi ev temizliğine. Teyzenin seni kıskandığını ve kardeşinin acısını senden çıkarmaya çalıştığını düşünüyorum ve terbiyesizlik yapıyor. Sen şimdi kendini toparla okuluna devam et çalışmaya başla. Daha 2 kadersin var senin güçlü olman lazım
 
Yaşımın çocuk olduğunu hiç düşünmediler."bizim senin yaşındayken çocuklarımız 2 yaşındaydı.Senin de yaşın küçük değil."diyorlar
Teyzenin ruhu kötü canım sen o yokmuş gibi önüne bakacaksın ondan bir çöp hayır gelmez. İşe yaramayıp çok konuşan tiplerden bir de cahil anladığım kadarıyla. Boşver sen onu sen önüne bak hayatını kurtar sen güçlendikçe kardeşlerini de kurtarır ele güne muhtaç etmezsin. Babanın tarafı ile de küsme mesafeni koru. Doktorun verdiği ilaçları d düzenli kullan. Bu aralar git doktora tekrar görün.
 
Basin sagolsun oncelikle...anladigim kadariyla suan vicdan yapiyorsun ama sen dogru olani yaptin emin ol annende rahatsizligindan dolayi okulunu uzatmani istemezdi,bu arada tabiki evlat olarak ev islerinde annenin bakiminda yardim etmelisin ama butun evin sorumluluginu sen neden almaya calistin?baban annanen veya teyzen basinda degillermiydi?hele teyzene hic anlam veremedim,sana teselli verip destek olacagina iyice seni bunaltmis,baba tarafina gelince gorusup gorusmemek sana kalmis ama senin dostunda degiller,gercekden sizi sevselerdi annene biraz olsun destek olurlardi,mesafeli ol derim ben...guzelim sen ne yap ne et oku kendini kurtar...Allah yardimcin olsun,anneniz hayatin zor olacaga benziyor
 
canım Rabbim sabır ve kolaylık versin öncelikle.En ilk tavsiyem srn yaşına göre ve okumana rağmen annen için elindrn gelen herşeyi yapmışsın vicdanın rahat olsun bu konuda.Insan ne yapsada ne kadar yanında olsada bir fazlası için pişmanlık duyuyor ama öyle olmamalı bu konuda için ferah olsun en başta.teyzeni çok acımasız buldum çok muhattap olma bence.birde kardeşlerin ve baban varken neden deden onlarla kalmanı istiyor buda saçma.sen kardeşlerinin en büyüğüsün hep bir arada olup birbirinize destek olmanız lazım.hala ve babanneye gelince içinden nasıl geliyorsa oyle davran.konuşmak istemiyorsanda konuşma.aynı şey benimde başıma geldi.annemin hastalıgındada vefatındada amcam ve yengem hiç yanımizda olmadılar.Başta vicdanım rahat etmiyordu ama sonra kendi kendime dedim zor günümüzde yanımızda olmayan akrabaya iyi gündede ihtiyacım yok diye çıkardım onları hayatımdan.Seni çok iyi anlıyorum çok çok zor bir süreç geciriyorsun.Birkaç ay sonra bu duyguların dinginleşmezse ve baş edemezsen mutlaka psikolojik destek al.Ve sana en önemli tavsiyem mutlaka okulunu tamamlayıp ekmeğini eline al.Kimseden kimseye fayda yok.Güçlu ol ve kendi ayaklarının üstünde dur.Rabbim her konuda yardımcın olsun canım.
 
Oncelimle basiniz sagolsun yasadiklariniz kolay seyler degil ama nerede kalirsaniz kalin bir an once okulunuzu bitirin anneniz icin elinizden geleni yapmissiniz zaten.allah o knusanlarida bildigi gibi yapsin teyzenizde bu kadar igneleyici konusmak yerine ablasina destek ciksaydi sizin arkanizda dursaydi keske
 
Universite son sinifin 1. Doneminde annem vefat etti, lise 2deyken de babam vefat etmisti.

Annemi topraga verdik 1 gun sonra okula dondum. Hicbir hocaya soylemedim, kimi zaman eksik odev yaptim, sinavlara kendimi cok veremedim ama 4 uzerinden 3.84 ile okulu bitirdim.

Sonra annemin olumunden 3 ay sonra evde gece yangin cikti. İtfaiye geldi sondurdu.

Sabahina final sinavina girdim. BA aldim.

Soylediklerimde tek kelime yalan yok. Transkriptimi de gonderebilirim inanmazsan.

Sadece guclu olmak zorundasin. Bunun icin yazdim. Hayatta yapayalniziz. Ne kadar erken kabullenirsek o kadar iyi.
 
X