Merhaba,ben daha yeni üye oldum,sizi tanimiyorum am yazinizi okuyunca yazma geregi duydum.aklinizdakiler,düsuncenizdekiler her neyse atin onlari bi kenara.size zarar vermwkten baska bir ise yaramazlar.sorununuz ne bilmiyorum ama bende cok kotu gunler gecirdim uzuntumden yüz felci gecirdim 3,4 til psikolojik tedavi gordum.baktim ben bunlari yasarken beni bu hale getirenler yanimda degil hatta gununu gun ediyolar.dedim salakmiyim zarari kendime veriyorum ölüp gitsem kim düsünecek kim umursayacak herkes hayatina devam edecek.ugruna bunlari yasadigin esin bile belki aradan zaman gectikten sonra kendine bi es bulup evlenecek.kimin ne icin yasiyorum sorusuna tek cvbim oglum oldu.arti birde ailem.ben baskalari yüzünden bu hale gelirken annem arkamdan evlat acisi cekicek oglum anne hasreti.dedim esim kendine yeni bir es bulur annesi kendine yeni bir gelin ama ne annem kendine yeni bir evlat ne de oglum kendine yeni bir anne bulamaz.düsünsene sana bisey olsa evladinin o halini,onu kime emanet edebilirsin giderken.demek istedigim mutlaka seninde vardir ardinda boynu bukuk birakip gidemeyecegin insanlar.kendini degistir senj ne rahataiz ediyosa bi insanda bunu onun yuzune soyle ben eskiden yapamazdim tam 10 yilim gitti boyle.baktim herkes lafini esirgemiyo bende soyluyorum alttan alttan.ve inan ise yariyo.