hazır olamadığım annelik

geçmiş olsun yapabileceğim bişey varsa hemen öyleyin lütfen..
yaşanılan şeylerin arkasında durmak da benim yaptığım hatalar için diyorum biraz zor geliyor..biliyormusunuz oğlumun yaş gününü beni önceden tanıyanlara akrabalara 3-4 ay sonra diyorum,ama yni tanıyanlara yani evlilik tarihimi bilmeyenlere tam gününü..yaptığım saçmalık farkındayım oğlum bile aklı biraz erince bunun farkına varacak ama ne bilim olmamışcasına yokmuşcasına davranıyorum bırakın yaptığımın arkasında durmayı yani..
ya diyorum ya ne yapacağımı bilemiyorum çoğu zaman uğruna okadar fedakarlıklar yaptığım adamdan butur hareketler görüncede canım okadar acıyor ki...3 gün üstüste rahat huzurlu geçmiyor en ufak şeyden huzursuzluk çıkarıyor sonrasındada kendi haklı kılıveriyor ya kavga da bunu anlamıyorum...
ağzım da hiç laf yapamıyor ya onun için kendime kızıp duruyorum...gerçekten kendimi eziklerinde eziği hiçbişey bilmez anlamaz bir kadın gibi hisettiriyor bana ..tüm özgüvenimi aldı yok etti

arkadaşım yaşadıklarına gerçekten çok üzüldüm.ama herşeyin suçunu kendi başınıza yüklenmeye kalkmayın.evet bazı şeyler yaşamışsınız ama bunu kendi başınıza yapmadınız.ve sonunda ne güzel bi evlat sahibi olmuşsunuz.
evet insanlar hata yapar.ama bu yaşananları artık geride bırakıp önünüze bakın derim.geçmişiniz geride bırakmazsanız geleceğinize karartacaksınız.
silkelenin...artık siz bi annesiniz.ve bir eşsiniz.pişmanlıkları geride bırakıp ,oğlunuzla veeşinizle(hataları affetmeye gayret ederek)güzel günleriniz düşünün.

öyle yapmaya çalışıyorum ama moralim hep yüksek olmuyor eşimle aramızda geçen aldatılma olayını unutamıyorum..bu olay kendime olan güvenimi iyiden iyiyye azalttı birazda kilolu idim kendimi beyenmezdim zaten bide eşimin onu yapması iyice güvenimi azalttı...

Arkadaşım öncelikle Allah oğlunu sana bağışlasın. Onunla gurur duymalısın eminim duyuyorsundurda. Doğum tarihine bekarken hamile kalmana artık takılma olan olmuş. Bence iyide olmuş. Bak dünyanın en güzel varlığı tüm tatlılığı ve sağlığıyla kucağında duruyor. Rabbimde ayırmasın inşallah. Bence senden önce eşin hazır değilmiş babalığa ki bu atlatılaması zor günlerinde seni yalnız bırakmış. Ama erkeklerin huyudur zoru gördünmü kaçarlar. Bence sen sanıldığının aksine belki birçok anneden daha güçlüsün. Bunu nerdenmi anladım bu kadar acıya rağmen ayaktasın. Vicdanınla ve gerçeklerle yüzleşebiliyorsun. Ben lohusayken ufacık şeyde kendimi 6. kattan atmayı düşünüyordum ki hayatımda hiç aklımdan geçmeyen bir şeydi. Önemli olan toparlamak. Artık geriye bakma derim ben. Mutluluğu herkes gibi sende hak ediyorsun. Eşinle ilgili söyleyeceklerim hoşuna gitmeyecek ama ben bu şekil bencil bir adamı bir dakika düşünmeden boşardım. Hemde büyük bir zevkle...

sözleriniz için gerçekten teşekkürler..evet artık olayların üstünden zaman geçtikçe düşünüyorumda okadar güçlüklere nekadar da dayanmışım... gerçi dayanamayıp da ne yapacaktım kucağımda canımdan can vardı..yinede artık güçlüymüşüm be diyebiliyorum :)
eşime gelince gerçekten gözümdede kalbimdede çok bir yeri kalmadı.. evet aldatılmayı kendime yedirdim kabullendim daha doğrusu kabullenmeye çalışıyorum hala ama ayrılmak istemedim isteyemedim çünkü kendimi tanıyorum yalnız başıma hayatımın kalanını geçiremem başka biriyle olacaksamda en azından buna alıştım(!!!) ve en önemlisinden biride oğluma üvey babalık değilde öz babası ile büyüyecek..
sizce hayatınızda 2. evlilik olsa sizce nasıl olur?
gerçekten ben o kişiylede aldatma olmasada başka türlü sorunlar yaşayacağımı düşünüyorum
GELEN GİDENİ ARATIRRR!!!

Ben kızımı 4 ay önce aldım kucağıma..Bende evliliğimin ilk günlerinde hamile kaldım..24 yaşındayım.korunmama rağmen hamile kaldım..Ama bundan hiç pişmanlık duymadım.Evet bende çok zor zamanlar geçirdim..Bende ilk başlarda kimseye söyleyemedim utandım.Evlendi hemen hamile kaldı ne cahil demelerinden utandım ama..Asla bebeğimden değil..Şimdi mışıl mışıl uyuyor içerde..Bense televizyon izlemeyi bile bırakıp onu izler oldum.
Annelik bu..Bir can taşıdım canımda ben..Nasıl bağırırım el kadar bebeğime,ben kızımla yolda bile ona bakıp sevdiklerinde,nazar değer mi,onu seven acaba temiz mi mikrop kapaar mı diye günlerce düşünürken,sizin bu hazır olamama durumunuzu haklı bulamadım..Siz bilirmisiniz ki kızım gece hiç uyanmadan uyuduğunda ben saatlerce onun nefesini dinlerim?gece hiç uyanmadan uyur benim kızım ama ben hep nöbet bekler gibi uyanık uyurum..arada bir kalkarım meleğime bakarım..içim huzurla dolar..Bir işim olunca kızımı anneme bırakıp dışarı çıktığımda koşarak eve gelirim ben..Kokusunu nefesini özlediğim için..
Bu düşüncelerinizden bir an önce kurtulun bence..Ve kızınınz büyüdüğünde sakın bu duygularınızdan ona bahsetmeyin..
Unutmayınki o şu an bir melek..size muhtaç,yemek verirseniz yer vermesseniz acıktım bile diyemez..
Onlar çok minik bize muhtaçlar..Size tavsiyem,sık sık kızınızı uyurken seyredin..onun bir melek olduğunu savunmasız bir can olduğunu daha iyi anlarsınız....