Arkadaslar merhaba
Bu aralar cok düsünür ve takar oldum. Nedenini gercekten cözemiyorum.
31 yasindayim ve hayatimda hotele gidip tatil yapmadim. Ailem calisti cabaladi ev yaptirdilar bizler icin ama onlarin ailesi el koydu. Tapu onlardaydi. Simdi ne annemle babamin nede bizim mal varligimizyok. Sürekli kazik yiyoruz insanlardan.
O kadar insan ev bark sahibi. Tatillerini yapiyorlar. Annemle babam calistigi halde hepsi evlere yatirilmisti. Artik onlarda yok.
Herkes senede an az bir kere tatile gidiyor. Biz onuda yapamiyoruz. Millet gider zara, mango alirveris yapar, biz denklestiremezdik gider ikinci el alirdik, isin garibi insanlar nasil yapiyor bunu?
Herseyleri lüks, markali. Biz niye hep diplerdeyiz? Para parayi ceker derler dogru galiba. Akrabalaeimizin hepsi yazlik aldi. Biz göcebe gibiyiz. Artik kalacak gidecek evimiz bile yok. Kirayi öde dur. Ailemede üzülüyorum kendimede. Isyan edesim var hicbirsey yolunda gitmiyor.
Insanlar naail yapiyor? Agliyorum her gece. O kadar insanlar ic iceler, ben evime kapandim kimselere güvenwmiyorum artik. Hayata gülümse pozitif falan diyorlarda. Nasil olacak bu? Imreniyorum. Ya derdimide anlatamiyorum. Kendimi hep geriden geliyormus gibi hissediyorum. Yas 31 elde var sifir. Meslegimdwn memnun defilim hayatimdan memnun degilim. Güvenim kalmadi kendime. 20 kilo aldim. Inanirmisiniz yasamaktan biktim
Herseyden korkar oldum. Icimden hicbirsey gelmiyor. Sürekli olumsuzluk. Keske ölsem diyorum. Iyicene kabuguma cekildim. Insanlara laf anlatamiyorum. Kendime bile. Degiscem diyorum güven gelsin diye. Hicbirsey yapamiyorum. Icimde kocaman bir isteksizlik. Nasil olacak nasil yapacagim. Tatile gidicem diyorum para viriktiOrum, aileme veriyorum ihtiyclari var diye, baskalaeinin annesi babasi yardim eder bende tam tersi, vicdanim el vermiyor.
Hayatimi istedigim gibi yasamiyorum. Sanki kukla gibi iplere aileme baglanmis gibiyim. Abim anneme babama laf eder acik acik herseyi söyler. Ama hep el üstünde tutulur. Kiz kardesimde öyle. Lafini söyler cekinmez bile. Bense cok hassas. Hep dikkat ederim. Ama en cokta kirdiklari benim. Anneme giderim evini temizlerim. Ya ne bileyim. Garip bir durum. Icimi dökmek istedim sanirim. Esimden bosandim. Kendimi yapayalniz hissediyorum. Arkadasim bile yok. Dertlesecegim. Millet iki üc defa parise italyaya gidiyor ben gidemedim. Niyetleniyorum olmuyor. Icimde hep nedensiz bir korku. Herkes gibi doyasiya gülmek düsünmeden hareket etmek istiyorum. Yapamiyorum. Tek dostum abur cubur.
Bu aralar cok düsünür ve takar oldum. Nedenini gercekten cözemiyorum.
31 yasindayim ve hayatimda hotele gidip tatil yapmadim. Ailem calisti cabaladi ev yaptirdilar bizler icin ama onlarin ailesi el koydu. Tapu onlardaydi. Simdi ne annemle babamin nede bizim mal varligimizyok. Sürekli kazik yiyoruz insanlardan.
O kadar insan ev bark sahibi. Tatillerini yapiyorlar. Annemle babam calistigi halde hepsi evlere yatirilmisti. Artik onlarda yok.
Herkes senede an az bir kere tatile gidiyor. Biz onuda yapamiyoruz. Millet gider zara, mango alirveris yapar, biz denklestiremezdik gider ikinci el alirdik, isin garibi insanlar nasil yapiyor bunu?
Herseyleri lüks, markali. Biz niye hep diplerdeyiz? Para parayi ceker derler dogru galiba. Akrabalaeimizin hepsi yazlik aldi. Biz göcebe gibiyiz. Artik kalacak gidecek evimiz bile yok. Kirayi öde dur. Ailemede üzülüyorum kendimede. Isyan edesim var hicbirsey yolunda gitmiyor.
Insanlar naail yapiyor? Agliyorum her gece. O kadar insanlar ic iceler, ben evime kapandim kimselere güvenwmiyorum artik. Hayata gülümse pozitif falan diyorlarda. Nasil olacak bu? Imreniyorum. Ya derdimide anlatamiyorum. Kendimi hep geriden geliyormus gibi hissediyorum. Yas 31 elde var sifir. Meslegimdwn memnun defilim hayatimdan memnun degilim. Güvenim kalmadi kendime. 20 kilo aldim. Inanirmisiniz yasamaktan biktim
Herseyden korkar oldum. Icimden hicbirsey gelmiyor. Sürekli olumsuzluk. Keske ölsem diyorum. Iyicene kabuguma cekildim. Insanlara laf anlatamiyorum. Kendime bile. Degiscem diyorum güven gelsin diye. Hicbirsey yapamiyorum. Icimde kocaman bir isteksizlik. Nasil olacak nasil yapacagim. Tatile gidicem diyorum para viriktiOrum, aileme veriyorum ihtiyclari var diye, baskalaeinin annesi babasi yardim eder bende tam tersi, vicdanim el vermiyor.
Hayatimi istedigim gibi yasamiyorum. Sanki kukla gibi iplere aileme baglanmis gibiyim. Abim anneme babama laf eder acik acik herseyi söyler. Ama hep el üstünde tutulur. Kiz kardesimde öyle. Lafini söyler cekinmez bile. Bense cok hassas. Hep dikkat ederim. Ama en cokta kirdiklari benim. Anneme giderim evini temizlerim. Ya ne bileyim. Garip bir durum. Icimi dökmek istedim sanirim. Esimden bosandim. Kendimi yapayalniz hissediyorum. Arkadasim bile yok. Dertlesecegim. Millet iki üc defa parise italyaya gidiyor ben gidemedim. Niyetleniyorum olmuyor. Icimde hep nedensiz bir korku. Herkes gibi doyasiya gülmek düsünmeden hareket etmek istiyorum. Yapamiyorum. Tek dostum abur cubur.
Son düzenleme:
