Hayattan korkmak, kendine güvenememek umutsuzluk

Arkadaslar merhaba

Bu aralar cok düsünür ve takar oldum. Nedenini gercekten cözemiyorum.

31 yasindayim ve hayatimda hotele gidip tatil yapmadim. Ailem calisti cabaladi ev yaptirdilar bizler icin ama onlarin ailesi el koydu. Tapu onlardaydi. Simdi ne annemle babamin nede bizim mal varligimizyok. Sürekli kazik yiyoruz insanlardan.

O kadar insan ev bark sahibi. Tatillerini yapiyorlar. Annemle babam calistigi halde hepsi evlere yatirilmisti. Artik onlarda yok.
Herkes senede an az bir kere tatile gidiyor. Biz onuda yapamiyoruz. Millet gider zara, mango alirveris yapar, biz denklestiremezdik gider ikinci el alirdik, isin garibi insanlar nasil yapiyor bunu?


Herseyleri lüks, markali. Biz niye hep diplerdeyiz? Para parayi ceker derler dogru galiba. Akrabalaeimizin hepsi yazlik aldi. Biz göcebe gibiyiz. Artik kalacak gidecek evimiz bile yok. Kirayi öde dur. Ailemede üzülüyorum kendimede. Isyan edesim var hicbirsey yolunda gitmiyor.

Insanlar naail yapiyor? Agliyorum her gece. O kadar insanlar ic iceler, ben evime kapandim kimselere güvenwmiyorum artik. Hayata gülümse pozitif falan diyorlarda. Nasil olacak bu? Imreniyorum. Ya derdimide anlatamiyorum. Kendimi hep geriden geliyormus gibi hissediyorum. Yas 31 elde var sifir. Meslegimdwn memnun defilim hayatimdan memnun degilim. Güvenim kalmadi kendime. 20 kilo aldim. Inanirmisiniz yasamaktan biktim

Herseyden korkar oldum. Icimden hicbirsey gelmiyor. Sürekli olumsuzluk. Keske ölsem diyorum. Iyicene kabuguma cekildim. Insanlara laf anlatamiyorum. Kendime bile. Degiscem diyorum güven gelsin diye. Hicbirsey yapamiyorum. Icimde kocaman bir isteksizlik. Nasil olacak nasil yapacagim. Tatile gidicem diyorum para viriktiOrum, aileme veriyorum ihtiyclari var diye, baskalaeinin annesi babasi yardim eder bende tam tersi, vicdanim el vermiyor.

Hayatimi istedigim gibi yasamiyorum. Sanki kukla gibi iplere aileme baglanmis gibiyim. Abim anneme babama laf eder acik acik herseyi söyler. Ama hep el üstünde tutulur. Kiz kardesimde öyle. Lafini söyler cekinmez bile. Bense cok hassas. Hep dikkat ederim. Ama en cokta kirdiklari benim. Anneme giderim evini temizlerim. Ya ne bileyim. Garip bir durum. Icimi dökmek istedim sanirim. Esimden bosandim. Kendimi yapayalniz hissediyorum. Arkadasim bile yok. Dertlesecegim. Millet iki üc defa parise italyaya gidiyor ben gidemedim. Niyetleniyorum olmuyor. Icimde hep nedensiz bir korku. Herkes gibi doyasiya gülmek düsünmeden hareket etmek istiyorum. Yapamiyorum. Tek dostum abur cubur.

Eeee böyle nereye kadar ?
Banane milletten zara giymiş Mango giymiş. Bakırköy pazarında hepsinin cakmasi var valla tipkisinin da aynısı :)
Ev konusunda bişey diyemicem. Onun şunu var bizim neden yokla hayat gecirilmez. Hırslı bi insan değilsiniz belli. Sadece kendinize zarar verirsiniz bu şekilde

Allah can sağlığı versin diye bir laf var.inanin boş değil.anne babanız sağ olsun hepiniz sağlıklı olun her şey olur.
Bazen allah öyle bir sıkıntı veriyor ki her şey unutuluyor.insan ben ne saçma şeyleri dert etmişim diyor. Sikmayın caninizi

Sağlığın yerindeyse yat kalk şükret .mala mülke o kadar değer verme .

turkuaz86 .!.:

Ailem calisti cabaladi ev yaptirdilar bizler icin ama onlarin ailesi el koydu. Tapu onlardaydi. Simdi ne annemle babamin nede bizim mal varligimizyok. Sürekli kazik yiyoruz insanlardan.

Genişletmek için tıkla...

Asıl derdim bu olurdu benim,

turkuaz86 .!.:

Millet gider zara, mango alirveris yapar, biz denklestiremezdik gider ikinci el alirdik, isin garibi insanlar nasil yapiyor bunu?

Genişletmek için tıkla...

Bu umurumda bile olmazdı.
Ama sizin asıl derdiniz bu.
Bakış açısı önemli tabi.

Evimiz var kayinvalide oturuyor bekle ki ölsün :) töbe töbe.
Bak senden daha kötü durumdayım

Barış abi ne güzel söylüyor..

Yaz dostum altı üstü beş metrelik bez için...

Ölüm var biliyor musunuz?

Bu kadar takılmayın mala, mülke, markaya..

Yasam enerjim sifir noktasinda. Mala mülke deger verdigimden degil. Asla gocunmam. Sadece neden bizide bulmuyor diye düsünüyorum. Insanlar o kadar degistiki, ya inanin sanki uzaydanmisim gibi bakiyorlar, kizkardesim bile abla cok kötü hiyiniyorsun biraz kendine bak diyor, sürekli kendimi insanlara ispat etmek zorundaymisim gibi hissediyorum, kitap okumayi cok seviyorum. Cok sey katiyor bana. Ama onlari bile konusacak insan yok. Millet disko bar keyfinde. Bense cafede degerli dolu dolu sohbetler yapmak istiyorum. Ama yok devir cok degisik. Ben bile olmak istedigim gibi olamiyorum. Belkide bunun altinda eziliyorum. Sen sakrak olamiyorum. Hayat srvincim umutlar hepsi sifir

Inanin sevmem gösterisi. Ama devir bu olmus sanki. Bit pazarindan bile giyinmisligim var mesele o degil aslinda. Maksat örnek vermekti. Doku dolu siir, kitap okuyan yok sanki.

Ben derdimi aciklayamiyorum sanirkm.

Bereket yok sanirim ailemizde.

Kendime güvenim kalmadi. Adim atmaktan korkuyorum. Nasil hayat nesesi geri kazanacagim. Nasil mutlu olmayi basaracagim? Neden herseyden korkuyorum?

Beklentilerinizi değiştirseniz. mesela mango ve zaradan giyinmenin önemli olmadığını, herkesin 5 yıldızlı otelde tatil yapmadığını, kirada oturmanin kötü bir yanı olmadığını düşünseniz. Bunlar bir şart değil ki sadece tercih!!!!.

Parası dolu dolu olupta insan olamayan vijdanını kaybetmişlerde var o yüzddn temiz kalbin vijdanın varsa üzülme herşey sabır zaman ama hedeflerinde olmalı başarıcam demelisin bi hedefin olsun hayatta

Nevbahar78 .!.:

Beklentilerinizi değiştirseniz. mesela mango ve zaradan giyinmenin önemli olmadığını, herkesin 5 yıldızlı otelde tatil yapmadığını, kirada oturmanin kötü bir yanı olmadığını düşünseniz. Bunlar bir şart değil ki sadece tercih!!!!.

Genişletmek için tıkla...

Pansiyona bile raziyim. Ama o bile olmuyor. Mangodan zaradan zaten alisveris yapmiyorum. Önemlide degil. Ama sanirim asil anlatmak istedigimi aktaramadim.

pretty34 .!.:

Parası dolu dolu olupta insan olamayan vijdanını kaybetmişlerde var o yüzddn temiz kalbin vijdanın varsa üzülme herşey sabır zaman ama hedeflerinde olmalı başarıcam demelisin bi hedefin olsun hayatta

Genişletmek için tıkla...

Eskiden cok hedeflerim vardi. Güzel bir meslek sahibi olmak aile kurmak ve iyi faydali bir insan olabilmek.

Ancak meslegimden memnun degilim tekrar üniversite okuyum diyorum nasil ödeyecem ders calisabilcem mi bu yasta diye korkulara kapiliyornm sebepsiz bunlar beni engelliyor. Evlilik iki yil sonunda hüsranla bitti. Yasama sevincim yok. Insanlar gülümse hayat güzel diyorlar. Yav bu hayatin nesi güzel diyorum.

Haberleri acip izlemek yeterli. Ya ne bileyi... ne yapacagimi bilemiyorum. Ise baslayim bu diyorum, bilgisizsin, cirkinsin diye düsünceler beynimi kemiriyor. Ingilizcemi gelistireyim diyorum, oturup ögrenemiyorum, süreklibir blokaj, isteksizlik, bikkinlik.

Sizin hayat enerjinizi alıp götüren iki durum var:birincisi sürekli kıyas içindesiniz başkalarının hayatına odaklanmışsınız gbi geldi bana ikincisi de hep plan halindesiniz uygulamaya geçmeyip sadece aklınızda kuruyorsunuz.Boşanmış olduğunuz için yeni bi hayata adapte olmak tabii ki zor gelebilir ama hayat devam ediyor hem de eskisinden daha güzel,önce kilo verin ,sonra bütçenize uygun yerlerden en güzel parçaları alıp giyinin süslenin kısacası düşünmeyin yapın

Bende hergün dibevuruyorum.