benim hayattan aldıgım en buyuk ders ,Hayatın gercekten Yalan ve gercekten 3 günlük göz açıp kapayıncaya kadar kısa olduğu ve bu yüzden hiçbir şeye değmeyeceği.Hayat bana kardeşime bile güvenmemem gerektiğini çok acı bir şekilde öğretti. Merak ediyorum neden akıl edip de önceden öğrenemiyorum şu hayattan almam gereken dersleri. Bu başlıkta pek çoğumuzun işine yarayacak cevaplar bulunabilir belki. Sevgili KK üyeleri, siz yukarıdaki soruya ne cevap verirdiniz?
aynı durumu ben de yaşıyorum, hem de çok defaSir verip güvenme dostuna, dostun anlatir dostuna.. Bunu cok yasadim cok hizli guveniyorum karsimda ki insana herseyimi paylasabiliyorum. Sonra da oturup ah vah
Hayatta kimseyi kendinden cok sevme.
Esege deger verirsin, kendini yaris ati sanar.
Ah ah aynen bende öyleydim tatlım. Hatta anlattığım seylerin 10 katını başkalarından duydum, söylemediğim seyleri bile. O Yüzden artık kimseye bişey anlatmıyorumSir verip güvenme dostuna, dostun anlatir dostuna.. Bunu cok yasadim cok hizli guveniyorum karsimda ki insana herseyimi paylasabiliyorum. Sonra da oturup ah vah
Ah ah aynen bende öyleydim tatlım. Hatta anlattığım seylerin 10 katını başkalarından duydum, söylemediğim seyleri bile. O Yüzden artık kimseye bişey anlatmıyorum
İnsanların beni değersiz hissettirmesine izin vermeyecektim güya, ama yine bu ve bunun gibi bir sürü şey hakkında ahmaklıklarim devam ediyor.