Inşallah cennette kavuşursunuzÇok şükür ne istediysem Rabbim fazla fazla verdi.
Sadece anneciğim çok erken gitti, çok küçüktü,doyamadım…
İçimde çok ukde kaldı…
Cennette buluşup yaparız,inşallah…
Bence hepimizin sıkıntıları var, önemli olan bakış açımız. Ben sizi fazla negatif buldum. Hastalıklar, is hayatı, ilişkiler, çocuk sahibi olamama vs vs konularına girersek hayatım roman olurAcikcasi ben hayatim boyunca kendimi gelistirmek, iyi yerlere gelebilmek için cogu zaman gereginden fazla bile cabaladigim oldu sonuç olarak hastaliklar, tükenmişlik ve yorgunluk... Hak etmedigimi düşündüğüm seyler de yaşıyorum bunca senedir verdigim emek ve çaba sanki boşaymış hatta ömrüm heba olmus gibi hissediyorum. İşimden memnun değilim, tayin alsam nereye gideceğim, gittigim yer daha mi iyi olacak (sanmiyorum)... istifayi düşünüyorum ama ozelde de is bulamam çünkü her isi yapan hic bir yzmanligi olmayan biri haline geldim, köreldim. Ozel hayat sıfır yani artik erkekler de bir iliskiye caba gostermek istemiyor, tek tarafli emek ve cabadan yoruldum. Anne olmayi cok istiyorum ama olur mu bilmiyorum. Oylesine yasiyor gibiyim. Elimden geldigince hayatin pozitif yonlerini gormeye calisiyorum ama cok yoruldum olmayani oldurmaya calisiyormusum gibi hissediyorum bazen. Hatta bu yorgunluğuma dair konu da acmayi dusunuyordum.
Amin inşallah arkadaşım.Inşallah cennette kavuşursunuz
Elbette oyleBence hepimizin sıkıntıları var, önemli olan bakış açımız. Ben sizi fazla negatif buldum. Hastalıklar, is hayatı, ilişkiler, çocuk sahibi olamama vs vs konularına girersek hayatım roman olurolumlu düşünüp, ona göre aksiyon alınca bir yerde değişim başlıyor bence. Olmayanlar belkide olmaması gerektiği için olmuyordur. Olanlara veya olabilecek şeylere odaklanmak daha mantıklı değil mi?
Kesinlikle daha iyisini hakediyordum. Şimdi ki halime çok şükür elhamdülillah ama daha iyi olabilirdim aklımı kullansaydım neyse yapacak bir şey yok birazda kocamın aklınıyı kullanıyım belki o daha iyi yerlere getirir:)Merhaba soru başlıktan da anlaşıldığı gibi çok da bir ayrıntısı yok aslında.hayatta hakettiğiniz şeyler alabildiğinizi, hakkettiginiz gibi yaşadığınızı düşünüyor musunuz? Bence güzel bir konu.
Yaptığın işi bilmiyorum ama kendi tecrubelerime göre sen yeter demedikce is yoğunluğun vs değişmeyecek. Eskiden bende senin gibiydim, herkes çıkar ben gece yarısına kadar kadar ofiste kalırdım. Yıllarca izinlerimi isler aksamasin diye kullanmadım; bayram, yılbaşı demeden hep çalıştım karşılığı da olmadı. Özel sektörde olduğum ve ilk yıllar ciddi anlamda paraya ihtiyacım olduğu için hep sustum. Insanlar benim yumuşak yüzümü ve salakligimi gördükçe feci kullandı. Senin memursun, neden mevcut durumunu üstlerine yazılı iletip yapabildiğin kadarini yapıp kalanı bırakmıyorsun? Işler yetişmiyorsa is yükünde yeniden dağılım yapılır, gerekli ise ek kadro açılır. Doktoruna da git ayrıca, hastanede olduğum günler için rapor istiyordum kimse de sesini çıkaramıyordu.Elbette oyle
Ben burada yazarken sadece icimi döktüm olaylara genel olarak olumlu bakmaya çalışırım ama hepsi ust uste geliyor ve inanın sağlığım her gecen gün daha da kötüleşiyor ister istemez olumlu bir sey bulmakta zorlaniyorum. Bakis açısı demissiniz emin olun cogu tanidigim benim hakkimda ne kadar pozitif ve umutlusun diye yorum yapar ama inanin yoruldum
Mesela anne degilim sevgilim yok bunlara takılmıyorum olmayana odaklanmak dogru degil nasipte varsa illa ki olur. Fakat o kadar emek verip okuyup meslekten atanip sonra da meslek harici her isi yapmak ve baska alternatifin olmamasi cok yorucu. Ben istifa derken herkes memursun otur oturdugun yerde diyor ama inanin ben ne is yaptığımı bilmiyorum is tanimim belirsiz! Bu belirsizlikler yüzünden anksiyete tedavisi gördüm psikolog gorusmelerim devam ediyor ve son gorusmede psikologum bile hep bir seylerle mücadele etmek durumunda kalan birini goruyorum dedi. Emin olun sağlık cok önemli ama ben doktora bile gitmek icin is yerinde bir ton sorun yasiyorum. Tayin gitsem de bizim bakanlik hep ayni ayrica daha yeni tasindim her sene ev tasimak da yorucu... yani harekete gecmedigimi soylemek de haksızlık olur. Olan sey sadece nefes aliyorum buna şükür tabii ki. Onun haricinde is ev arasi bir hayat çünkü eve gidince de hareket edecek halim kalmiyor
Emin olun yasim 36 ama ruhum 86 gibi bedenim de öyle. Doktor vitamin ya da antibiyotik verip gönderiyor ama stresten uzak dur/yorulma da diyor benim hayatim stres... sadece yorgunum biraz dinlensem, ne bileyim tatil yapsam belki gececek ama ben son 4 senedir ya cok hastayım diye izinleri kullaniyorum rapor alamadigimda ya ev tasiyorum ya da baska sorunlar... olana odaklansak iş var maas var ama sagligim iyi değil tatil yapamiyorum ha birkac gun sonra bu ruh halimden eser kalmayabilir şu an 4 5 kisilik is yaptigim icin yorgunum. Herkes 5e gelmeden cikti ben anca çıkıyorum mesela
Baska eleman yok bir üst amirim.mudur o da idare et diyor ama canıma okuyor zaten zor bir karakter uğraşmak yoruyor eve geldigimde takatim kalmiyorYaptığın işi bilmiyorum ama kendi tecrubelerime göre sen yeter demedikce is yoğunluğun vs değişmeyecek. Eskiden bende senin gibiydim, herkes çıkar ben gece yarısına kadar kadar ofiste kalırdım. Yıllarca izinlerimi isler aksamasin diye kullanmadım; bayram, yılbaşı demeden hep çalıştım karşılığı da olmadı. Özel sektörde olduğum ve ilk yıllar ciddi anlamda paraya ihtiyacım olduğu için hep sustum. Insanlar benim yumuşak yüzümü ve salakligimi gördükçe feci kullandı. Senin memursun, neden mevcut durumunu üstlerine yazılı iletip yapabildiğin kadarini yapıp kalanı bırakmıyorsun? Işler yetişmiyorsa is yükünde yeniden dağılım yapılır, gerekli ise ek kadro açılır. Doktoruna da git ayrıca, hastanede olduğum günler için rapor istiyordum kimse de sesini çıkaramıyordu.
Kendine ve hayatına odaklanabilsen psikolojik olarak daha rahat edersin. Iş ve ev arasında birileri ile tanışma vs zaten zor oluyor... 30 lu yaşlar insanın ayrıca daha seçici olduğu yaşlar ayrıca.
Kötüyü çağırmaHak ettigimin cok daha otesinde guzel seyler yasiyorum. Ve her zaman acaba ne zaman hereey yerle bir olacak endisesi tasiyorum
Allah Allah ne ki?Çok şükür güzel bir hayatım eşim cocugum sağlıgım maddi durumum yerinde her şey ama coook istediğim ve asla olmayan bir şey var, o şeyi başkarının yaşadığını görünce bir isyan etmiyor değilim bakıyorum dedikodusı fitne fücürü pisliği o biçim ama yine de Allah benim istediğim şeyi bana değilde ona vermiş, haksızlık olarak görüyorum, hakettiğim şeyi yaşayamamanın kızgınlığı var çok önemli bir şey değil ama çok istediğim bir şey
Kime bildirirsen bildir devlet işinde hiçbir şey yapmazlar.kendi ke dine soğuk savaş vereceksin.o da vicdanı ve sorumluluk duygusu olan çok zor.Yaptığın işi bilmiyorum ama kendi tecrubelerime göre sen yeter demedikce is yoğunluğun vs değişmeyecek. Eskiden bende senin gibiydim, herkes çıkar ben gece yarısına kadar kadar ofiste kalırdım. Yıllarca izinlerimi isler aksamasin diye kullanmadım; bayram, yılbaşı demeden hep çalıştım karşılığı da olmadı. Özel sektörde olduğum ve ilk yıllar ciddi anlamda paraya ihtiyacım olduğu için hep sustum. Insanlar benim yumuşak yüzümü ve salakligimi gördükçe feci kullandı. Senin memursun, neden mevcut durumunu üstlerine yazılı iletip yapabildiğin kadarini yapıp kalanı bırakmıyorsun? Işler yetişmiyorsa is yükünde yeniden dağılım yapılır, gerekli ise ek kadro açılır. Doktoruna da git ayrıca, hastanede olduğum günler için rapor istiyordum kimse de sesini çıkaramıyordu.
Kendine ve hayatına odaklanabilsen psikolojik olarak daha rahat edersin. Iş ve ev arasında birileri ile tanışma vs zaten zor oluyor... 30 lu yaşlar insanın ayrıca daha seçici olduğu yaşlar ayrıca.