- 3 Şubat 2018
- 6.006
- 23.656
- 27
- Konu Sahibi Merkur Retrosu
- #1
Konuya direkt dalıyorum. Yakında 26 yaşında olacağım, hukuk mezunuyum, avukatlık ruhsatımı aldım, kpss ye girdim güzel bir puan aldım (87) ama kurum ilanları gelmiyor, gelse bile kendi yazılı sınavlarını yapmaları-mülakat yapmaları-bunların açıklanmaları derken 6-7 ayı bulacak sonuçların gelmesi. Onun dışında hakimlik ve icra müdürlüğü sınavlarına gireceğim yakın zamanda ve yine onların da açıklanmaları çokk uzun zaman alacak (tahmini yaz mevsimi).
Aile evinde kalıyorum, eski konularımda da değinmiştim aşırı mutsuzum bu evde. Sözde baba olan insanla aylardır küsüz. Çocukluktan üniversiteye kadar şiddet gördüm, halen daha küfür-aşırı baskı-başa kalkma-iftira gibi huyları mevcut olduğu için tamamen diyaloğu kestim. Evde sadece annemle konuşuyorum.
Annemin iyi ama pasif bir karakteri var. Ablam ise evli, başka bir şehirde zaten. Yine de ikisini de severim. Onun dışında okuldan tanışıp sevgili olduğum ve stajda da görüşmeye devam ettiğim erkek arkadaşımla aylardır uzaktan yürütüyorum. Bu durum beni mahvediyor çünkü beni tek anlayan insan, tek manevi destekçim kendisi. Ankarada yaşıyor.
Neyse fazla uzattım. Bu evde daha fazla katlamıyorum çok mutsuzum. Sorum şu, kpss puanım ile gireceğim kurumlar 2 aşamalı sınav yapıyor (yazılı ve sözlü), bu sınavlar ankarada oluyor. Ben de ankarada staj yaptığım için bu şehri yeterince biliyorum. Nasılsa kurumlar ilan açınca gidip gelmem gerekecek mantığıyla ankaraya gidip bir apart/stüdyo/yurda yerleşip aynı zamanda yeter ki para getirsin mantığıyla bir büroda düşük ücrete avukatlık mı yapsam? Barınma masraflarımı az çok karşılarım karşılamasına da peki akşamları işten geldiğimde kurum sınavlarına çalışabilir miyim? O yorgunlukla yeteri kadar çalışamayıp kurumları kazanamazsam neden aile evinde kalmadım diye vicdan azabı duyar mıyım? Bu tarz bir durum yaşayanınız oldu mu?
Bir diğer sorum, apart/stüdyo tarzı yerler güvenli olur mu? Daha önce hiç kalmadım. Normal evler aşırı pahalı en az 7000 tl den başlıyor ve ek fatura masrafları da var o yüzden karşılamam mümkün değil.
Ankarada pandemi döneminde stajımı yaptığım için pek çevre de edinemedim o yüzden ev arkadaşlığı yapabileceğim kimse de yok.
Siz nasıl ayaklarınız üzerinde durdunuz? Zorlandınız mı, aile desteği olmadan bir yerlere gelebildiniz mi?
Bunca yıl okudum çabaladım ama sanki hala başlangıç noktasındayım. Maddi yönden geleceğimi simsiyah bir kuyuda gibi hissediyorum. Çoğunuz benden yaş ve iş anlamında daha tecrübelisiniz, yorumlarınıza ihtiyacım var.
Aile evinde kalıyorum, eski konularımda da değinmiştim aşırı mutsuzum bu evde. Sözde baba olan insanla aylardır küsüz. Çocukluktan üniversiteye kadar şiddet gördüm, halen daha küfür-aşırı baskı-başa kalkma-iftira gibi huyları mevcut olduğu için tamamen diyaloğu kestim. Evde sadece annemle konuşuyorum.
Annemin iyi ama pasif bir karakteri var. Ablam ise evli, başka bir şehirde zaten. Yine de ikisini de severim. Onun dışında okuldan tanışıp sevgili olduğum ve stajda da görüşmeye devam ettiğim erkek arkadaşımla aylardır uzaktan yürütüyorum. Bu durum beni mahvediyor çünkü beni tek anlayan insan, tek manevi destekçim kendisi. Ankarada yaşıyor.
Neyse fazla uzattım. Bu evde daha fazla katlamıyorum çok mutsuzum. Sorum şu, kpss puanım ile gireceğim kurumlar 2 aşamalı sınav yapıyor (yazılı ve sözlü), bu sınavlar ankarada oluyor. Ben de ankarada staj yaptığım için bu şehri yeterince biliyorum. Nasılsa kurumlar ilan açınca gidip gelmem gerekecek mantığıyla ankaraya gidip bir apart/stüdyo/yurda yerleşip aynı zamanda yeter ki para getirsin mantığıyla bir büroda düşük ücrete avukatlık mı yapsam? Barınma masraflarımı az çok karşılarım karşılamasına da peki akşamları işten geldiğimde kurum sınavlarına çalışabilir miyim? O yorgunlukla yeteri kadar çalışamayıp kurumları kazanamazsam neden aile evinde kalmadım diye vicdan azabı duyar mıyım? Bu tarz bir durum yaşayanınız oldu mu?
Bir diğer sorum, apart/stüdyo tarzı yerler güvenli olur mu? Daha önce hiç kalmadım. Normal evler aşırı pahalı en az 7000 tl den başlıyor ve ek fatura masrafları da var o yüzden karşılamam mümkün değil.
Ankarada pandemi döneminde stajımı yaptığım için pek çevre de edinemedim o yüzden ev arkadaşlığı yapabileceğim kimse de yok.
Siz nasıl ayaklarınız üzerinde durdunuz? Zorlandınız mı, aile desteği olmadan bir yerlere gelebildiniz mi?
Bunca yıl okudum çabaladım ama sanki hala başlangıç noktasındayım. Maddi yönden geleceğimi simsiyah bir kuyuda gibi hissediyorum. Çoğunuz benden yaş ve iş anlamında daha tecrübelisiniz, yorumlarınıza ihtiyacım var.
insan istedikten sonra yapamayacagi sey yok. Umarim cok iyi yerlere gelirsiniz 
(kendi ailesi de malum yeri destekliyor ama kendi ailesi fakir köylü aile bir torpil bulma imkanı yok kayın ailesi ise ankarada bürokrasinin göbeğinde bir aile). bu kızın torpilli arkdaşlarının hemen hepsi malum yerde danışman filan şu anda. işler nasıl dönüyor biraz biliyorum.
