Hayatın bize verdikleriyle yetinmek ve mutlu olabilmek

Mayflower75 .!.:

En doğrusu budur bence.bende senin gibiyim.
Sahip olduğum herşey beni ben yapan şeyler. Bu benim hayatım. Eğer memnun değilsem değiştirmekte elimde ama kıymetini bilmek olumlu yönlerden bakmak insana mutluluk veriyor.Sürekli şikayet eden memnunsuz insanları çok itici bulurum zaten.
Yalnız bu kadar iyimser olayım derken(gerçi bu istemeden oluyor)seni mutsuz eden durumları görmezden gelmekte doğru değil..sorunları iyice düğüm olmadan çözmek gerek.
Esin seni kırdığında amannn ne kötü kocalar var bu birşey değil deme.Seni kırdığını ve üzüldüğünü anlat.problemi çöz konuşarak.

Genişletmek için tıkla...

Ablan Star Bebegim .!.:

Bende sorunlari konusarak halletmek isterim ama eşim bana sesini yukseltiyorsun sinirden ne dedigini bilmiyorsun der hatta evden cikar 15 dk sonra gelir. Ben hicbisey demem o da oyle sabah olur işe gider kendi aksam eve gelir hicbisy yokmus hersey normalmis gibi. Ben derim bak konu kapaniyor boyle olmuyor tartisip halledelim. Bana sen tartismiyorsun sinirleniyorsun ne dedigini bilmiyorsun konuyu buyutmeyelim diyor. Yani her tartisma boyle ve bende artik neyse konu uzamasin diye dusunup kafaya takmamaya basladim. O bisey olmamis gibi eve geldiginde bende oyle davraniyorum. Konu kapanmis oluyor. Hic dogru duzgun tartisamiyoruz. Bu durumu bile iyi gormeye basliyorum artik zamanla.

Genişletmek için tıkla...

Mayflower75 .!.:

Eğer eşinin dediği gibi tartışırken sinirlerine hakim olamayıp bağırıyorsan tartışmaktan kaçması çok normal ama.Konu ne olursa olsun sakinligini korumalisin konuşurken.
Konuşmadan,anlaşmadan üzerini kapattığınız bütün problemler senin kafanda olduğu sürece çözülmemiş sayılir
Sakın olmayı denemelisin brnce.

Genişletmek için tıkla...

Ablan Star Bebegim .!.:

Bazen biseyi kafaya cok taktigim zaman hep benden asagi durumda olanlari dusunup mutlu oldurmaya calisiyorum kendimi. Kocamdan baslarsak çok severek evlendik evet mukemmel bir erkek degildir hicbir erkegin olmadigi gibi. Bazen ona sinir oldugumda diyorum kendime bu ne ki ne erkekler var haline şükret. Kendimi bu halde buluyorum. Evet cogu yonden iyi denilebilir ama arada anlasamadigimiz konular olur ve eşim konusup tartismak istemez konuyu kapatip hicbisey yokmus gibi devam eder. Bense tartisalim isterim. Sonra derim boyle daha iyi buyutmeye ne gerek var.
Ya da kaynanam mesela guler yuzludur bana bi lafi olmadi simdiye kadar ama tabi bazi davranislari dusunceleri sinirimi bozuyor. Kendime bosver yahu ne kaynanalar var derken buluyorum.
Yani kötü mu yapiyorum iyi mi bilmiyorum hep mutlu gibiyim kafama takmak istemedigim seyleri dusunmemeye calisiyorum. Yada kötü olan hayatimi ben beynimde iyi olarak mi dusunuyorum.
Yani hep kotuyu dusunuyorum oyle olabilirdin diyorum daha iyisini dusunmuyorum kendi moralimi bozmamak icin. Eşim ufacik bi hediye alsa o an dunyanin en iyi erkegi gibi dusunuyorum gozumde cok buyutuyorum. Ama her zaman almaz mesela almadi diye oturup aglamak ona sitem etmek kendimi üzmek istemiyorum.
Evlenmeden önce iyi olan iş hayatimi evlenip cocugum olunca ikinci plana atip cocugumu yetistirmek icin biraktim ya da ara verdim diyebilirim. Eşim cok iyi kazaniyor diyemem ama bana ne aldin ne harcadin diye sormaz kredi kartlari falan bendedir. Ben calisip daha fazla kazanabilirdim daha iyi gecinebilirdik diye dusunmek yerine cocugumla iyi vakit gecirebiliyorum maddi olarak da yetiriyoruz evde istedigim saatte kalkip istedigimi yapabiliyorum bu daha iyi diye düşünüyorum.
Bazi seyleri dert etmemeye calismak daha mi kötü acaba? Yani ben hayatin bana verdikleriyle yetinmeye calisip daha iyisini istemedigim için kötü mü yapiyorum?
Mukemmel hayat yoktur diye kendime yalan mi söylüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ablan Star Bebegim .!.:

Bazen biseyi kafaya cok taktigim zaman hep benden asagi durumda olanlari dusunup mutlu oldurmaya calisiyorum kendimi. Kocamdan baslarsak çok severek evlendik evet mukemmel bir erkek degildir hicbir erkegin olmadigi gibi. Bazen ona sinir oldugumda diyorum kendime bu ne ki ne erkekler var haline şükret. Kendimi bu halde buluyorum. Evet cogu yonden iyi denilebilir ama arada anlasamadigimiz konular olur ve eşim konusup tartismak istemez konuyu kapatip hicbisey yokmus gibi devam eder. Bense tartisalim isterim. Sonra derim boyle daha iyi buyutmeye ne gerek var.
Ya da kaynanam mesela guler yuzludur bana bi lafi olmadi simdiye kadar ama tabi bazi davranislari dusunceleri sinirimi bozuyor. Kendime bosver yahu ne kaynanalar var derken buluyorum.
Yani kötü mu yapiyorum iyi mi bilmiyorum hep mutlu gibiyim kafama takmak istemedigim seyleri dusunmemeye calisiyorum. Yada kötü olan hayatimi ben beynimde iyi olarak mi dusunuyorum.
Yani hep kotuyu dusunuyorum oyle olabilirdin diyorum daha iyisini dusunmuyorum kendi moralimi bozmamak icin. Eşim ufacik bi hediye alsa o an dunyanin en iyi erkegi gibi dusunuyorum gozumde cok buyutuyorum. Ama her zaman almaz mesela almadi diye oturup aglamak ona sitem etmek kendimi üzmek istemiyorum.
Evlenmeden önce iyi olan iş hayatimi evlenip cocugum olunca ikinci plana atip cocugumu yetistirmek icin biraktim ya da ara verdim diyebilirim. Eşim cok iyi kazaniyor diyemem ama bana ne aldin ne harcadin diye sormaz kredi kartlari falan bendedir. Ben calisip daha fazla kazanabilirdim daha iyi gecinebilirdik diye dusunmek yerine cocugumla iyi vakit gecirebiliyorum maddi olarak da yetiriyoruz evde istedigim saatte kalkip istedigimi yapabiliyorum bu daha iyi diye düşünüyorum.
Bazi seyleri dert etmemeye calismak daha mi kötü acaba? Yani ben hayatin bana verdikleriyle yetinmeye calisip daha iyisini istemedigim için kötü mü yapiyorum?
Mukemmel hayat yoktur diye kendime yalan mi söylüyorum.

Genişletmek için tıkla...