''Baba ne olur, çık gel...'' diye feryadeden yetimler,
En derinden yaşayıp -kocamanız diye -çocuklar gibi ağlamadan, aynı feryadı sessizce haykıranlar ...
Bu bayram; Bir sizlere, bir de şehitliklere gidecek olanlara -çok daha başka zor, hiç kuşkusuz ...
'' Üzülme çocuk, ne olur üzülme, -Öyle mahzun bakmasın gözlerin'' demeye utanır canndann teyzen ama ;
Yarın -babanın elini öpmeye gideceksin, bayramlıklarını giyip ...
Hadi erkenden uyu, yeter artık. Göz pınarların kuruyacak, geçmez yoksa bu gece ...
Uyu da çabucak sabah oluversin.
Babanın -artık kömür değil, cennet kokan elini öpmeye gideceksin ya, gece bitince ...
Madenciler
Kara kuyular derindir
Burada kalır madenciler
Ücreti bir aferindir
Zehir solur madenciler
Bir de kara yüzleri var
Yaşamdan hayli uzak
Kömür gibi kadere bak
Bilmem ne olur madenciler
[SUB]Grizu gelir uykuda
[/SUB]Nice canlar yuta yuta
Biz Cennette, o uykuda
Toptan ölür madenciler
Dile kolay kuyu dibi
Salınır gezer sağ gibi
Bin senelik maden gibi
Fosil olur madenciler
Yeryüzünde sevda güzel
Derinlerden selam eder
Bu dünyadan kömür gider
Duman gelir madenciler
Der Mahzuni kuyu dardır
Bize kolay ona zordur
Bir onurlu teri vardır
Bunu bilir madenciler
Mahzuni Şerif
Nur içinde yatın inşallah. Toprağınız bol, mekanlarınız Cennet olsun.
Alın terleriniz damla damla her daim şahidiniz olsun ...