Evet sorunlar en başta başladı görücü usulü bir evlilikti evlenmeye 3 ayda karar verdik ve hemen harekete geçtik, sindi dönüp baktığımda hayatımı getirdiğim nokta o kadar kötü ki :/ daha kötüsü olur diye endişeleniyorum sonuçta baba evine dönmek işimden ayrıldığım için tekrar iş arama sürecine girmek.. bu arada mühendisim ama hiç özel tecrübem Yok ve yaşım 29. Dolayısıyla bu koşullarda doğru karar vermek zor oluyorSorunlar başta başlamış ve her şey daha yeniyken bitirilmeliydi ama hata yapmışsınız. Bence şimdi bebeğiniz için en azından onunla olmayın her ne olursa olsun erkeğin bahanesi ne olursa olsun şiddet affedilemez affetme
Evet sorunlar en başta başladı görücü usulü bir evlilikti evlenmeye 3 ayda karar verdik ve hemen harekete geçtik, sindi dönüp baktığımda hayatımı getirdiğim nokta o kadar kötü ki :/ daha kötüsü olur diye endişeleniyorum sonuçta baba evine dönmek işimden ayrıldığım için tekrar iş arama sürecine girmek.. bu arada mühendisim ama hiç özel tecrübem Yok ve yaşım 29. Dolayısıyla bu koşullarda doğru karar vermek zor oluyor
Evet artık o da Benimle. Nafaka konusunda sadece beni cezalandırmak için elinden geleni yapacağını görebiliyorum onda. Hayatını mahvettiğimi düşünüyor, bende kendi hayatımın mahvolduğunu.. dediğim gibi bu kızgınlıkla olabildiğince beni cezalandırmak için elinden geleni yapacaktır. Aslında anlatmak istediğimde buydu, eğer gidersem çocuğumu maddi anlamda da dahA kısıtlı imkanlarla yalnızca benim ve ailemin desteğiyle büyütmek zorunda kalacağım. Bu da ona müfakat vermek gibi geliyor banaYazık olmuş gerçekten hayatınızı getirdiğiniz nokta çok üzücü. Daha nişanlılıktan sinyaller varmış, evlendiğiniz gibi çocuk işine hiç girmeseydiniz keşke. Şimdi kendinizle beraber onu da düşünmek zorundasınız
Keza babası pek düşünmüyor gibi. Mutsuz bir anne, içen ve sinirli bir baba.. evde huzur yok ki bebek mutlu büyüsün...
Eşiniz size ve çocuğuna maddi durumu iyiyse yeterli nafaka verebilirse boşanın bence
Evet artık o da Benimle. Nafaka konusunda sadece beni cezalandırmak için elinden geleni yapacağını görebiliyorum onda. Hayatını mahvettiğimi düşünüyor, bende kendi hayatımın mahvolduğunu.. dediğim gibi bu kızgınlıkla olabildiğince beni cezalandırmak için elinden geleni yapacaktır. Aslında anlatmak istediğimde buydu, eğer gidersem çocuğumu maddi anlamda da dahA kısıtlı imkanlarla yalnızca benim ve ailemin desteğiyle büyütmek zorunda kalacağım. Bu da ona müfakat vermek gibi geliyor bana
Evet uyanmasını bekliyorum, bakalım uyandığında pişmanlık duyup özür dileyecek mi yoksa gene üzerime mi gelecek. Eğer öyle olursa yapacak birşeyim kalmadı artık cok yüz göz olduk. Ailelerde özellikle onun ailesi geceden beri bizimle rahatsız. Tabiki onlara göre suçlu yüzde yüz benim, yuvayı dişi kuş yapar. Huzur olmayan evde adam durmaz vs.. hatalarım olduğunu biliyorum ama onunda hataları olduğuna eminim. Herşeyin benim üzerime atılması da haksızlık değil miAma ona mükafat olmasın diye işkence çekmene değiyor mu?
Peki son bi deneyin o da istekli ise, mutlu bir aile olmaya çalışın. Bir süre kavga etmemeye çalış vs vs. Yani kurtarmayı deneyin madem
Evet uyanmasını bekliyorum, bakalım uyandığında pişmanlık duyup özür dileyecek mi yoksa gene üzerime mi gelecek. Eğer öyle olursa yapacak birşeyim kalmadı artık cok yüz göz olduk. Ailelerde özellikle onun ailesi geceden beri bizimle rahatsız. Tabiki onlara göre suçlu yüzde yüz benim, yuvayı dişi kuş yapar. Huzur olmayan evde adam durmaz vs.. hatalarım olduğunu biliyorum ama onunda hataları olduğuna eminim. Herşeyin benim üzerime atılması da haksızlık değil mi
Denemedim açıkcası ama bu kadar olayın üstüne denemek içimden de gelmiyor. Aslında yemekti bulaşıktı çamaşırdı temizlikti herşeyi yetiştirmeye. Onu memnun etmeye çalışıyorum. Ama onun dediği istediği hep farklı seyler. Bebek gibi onunla da ilgileneyim istiyor sanki. Bilmiyorum çocuğunuz olduğunda sizde eşinizde bunu yaşadınız mıTabiki iki taraflıdır her şey
Ama karşı taraf seni 10 günlük bebekle bırakabilecek potansiyelde biri. Sen şimdi tavır surat yapsan da kavga etsen de bi işe yarar mı sence?
Bir de tersini dene, ilgisizliğinden şikayet ediyormuş. Fazla fazla ilgilensen üstüne düşsen ne yapar hiç denedin mi?
Parayla saadet olacağına inanıyorsunuz madem devam edin.Evet uyanmasını bekliyorum, bakalım uyandığında pişmanlık duyup özür dileyecek mi yoksa gene üzerime mi gelecek. Eğer öyle olursa yapacak birşeyim kalmadı artık cok yüz göz olduk. Ailelerde özellikle onun ailesi geceden beri bizimle rahatsız. Tabiki onlara göre suçlu yüzde yüz benim, yuvayı dişi kuş yapar. Huzur olmayan evde adam durmaz vs.. hatalarım olduğunu biliyorum ama onunda hataları olduğuna eminim. Herşeyin benim üzerime atılması da haksızlık değil mi
Parayla saadet olmaz evet doğrudur. Nitekim dediğinizde haklısınız bizde de var ama 1,5 senedir huzuru bulamadık.Parayla saadet olacağına inanıyorsunuz madem devam edin.
Anne babanın sürekli gergin, kavga ettiği bir evde maddi olarak her isteği gerçekleşen çocuğun mutlu olacağına inanıyorsanız devam edin.
Görüyoruz ki, paranız var ama mutlu değilsiniz. Çocuğunuzun mutlu huzurlu bir çocuk olacağına nasıl inanıyorsunuz?
Bizimde sonumuzun ne olacağını bilmiyoruz ne yazık ki şimdi şartları iyi diye katlanıp sonra rezil olmakta var vezir olmakta15 yildir icip icip para savuran var .Daysk hakaret yok ama onlarda iflas iglas bittiler sadece ickiden ve bosaniyorlar .Seninki daha betermis .
Yalnız sizin sorunlar nişanlılıkta başlamış.Parayla saadet olmaz evet doğrudur. Nitekim dediğinizde haklısınız bizde de var ama 1,5 senedir huzuru bulamadık.
Beni yanlış anlamayın ilk bir yılda tüm evliliklerde sorunlar olduğunu okuyoruz bu forumlarda. Eğer ya geçici bir sorunsa diye düşünüyorum.
Diğer taraftan çocuğum iki durumda da mutsuz olabilir bunun farkındayım. Yani kalsam da gitsem de ikisi de sıkıntılı.
Anlıyorum ki kendini kurtar mantıcıyla diyorsunuz bunu ama diğer taraftan tek. Aşına ebeveyn olmakta kolay iş değil. Kafam karma karışık
Denemedim açıkcası ama bu kadar olayın üstüne denemek içimden de gelmiyor. Aslında yemekti bulaşıktı çamaşırdı temizlikti herşeyi yetiştirmeye. Onu memnun etmeye çalışıyorum. Ama onun dediği istediği hep farklı seyler. Bebek gibi onunla da ilgileneyim istiyor sanki. Bilmiyorum çocuğunuz olduğunda sizde eşinizde bunu yaşadınız mı
Su anda ondan nefret ediyorum, ama alacağım fevri kararların hayatımı daha da berbat etmesinden endişeliyim.
Yalnız sizin sorunlar nişanlılıkta başlamış.
Eğer evlilikte başlasaydı alışma süreci diyebilirdik.
Muhtemelen her kadın gibi evlenince düzelir, değişir diye umdunuz ama olmadı.
Eşiniz belki her zaman rahat büyüyen bir insansa, sorumluluk almayı istemiyordur.
Eş, baba olmak zor gelmiştir, bekarlığı özlüyordur vs
Eşinizin de mutlaka hataları vardır. Çare bulmak yerine sürekli sizi suçlaması, sarhoş olması keyfini bozmak istememesinden.
Eğer ikna edebiliyorsanız aile danışmanına gidin.
Ayrıca üniversite mezunu insansınız.
Neden bu kadar zayıfmış gibi davranıyorsunuz?
Eşiniz hayatınızda yokken aç mıydınız, sokakta mı kalıyordunuz?
Yine de tercih sizin tabi.
Ya umursamaz olup evli kalacaksınız. Ya da katlanamayıp er geç ayrılacaksınız.