- 19 Haziran 2015
- 2.015
- 3.013
- 133
- 37
- Konu Sahibi Melisagun08
-
- #1
Arkadaşlar ben ailemden uzaktayım annemle telefon da konulurken en ufak birşeyde sinirlendi büyüttü de büyüttü olayı biri hakkında konuluyorduk nereden nereye geldi şimdi ne yemek yiyor ne bişey yapıyor ağlayıp duruyormuş evin içinde. İnşallah ölürüm falan diyormuş kardeşimin yanında.kardeşim küçük daha liseye yeni başladı .
kardeşim de ağlayıp duruyor sürekli sürekli bana yazıyor abla ne yapacağım çok sıkılıyorum odadan çıkmıyor diye.yemek yemiyormuş.aradım telefonu kapatıyor konuşmuyor inşallah ölürüm falan diyor neden abartıyorsun anne ne oldu diyorum bunda abartacak bişey Yok sana kötü bi laf etmedim yanındaki çocuğu düşün diyorum.
Dediğim laf ise yengeme helal olsun çok cevval kadın dedim. Sen olsan gitmezdin oralara dedim ." Vay efendim yengen şöyle yengen böyle... ne var bunda anne 70 yaşında kadın çok ayakta hayatta dimdik duruyor onun için dedim .ağlıyor içli içli nasıl içine oturmuş yemeden kesildi bu lafa. Hayata küstüm diyor.ben sizden birşey görmedim:/ ben kötüyüm öylemiii:[ inşallah ölürüm açlıktan ölecem:& diyor
Babamdan ailesinden çok ağır şeyler yaşadı .ben psikolojisine hak veriyorum .amaaaaa her seferinde yoruldum baş edemiyorum.çözemiyorum,yanlarına bi tanıdık gönderdim şimdi git öylesine gitmiş gibi yap da konuş açılsınlar dedim. Yemek yemiyor dedim .
Hep böyle oluyor her seferinde ben bişey yapamıyorum kitleniyorum.
İştwyşm mesele ablamla annem kavga ediyor beni arıyorlar annem oradan konuşuyor ablam kendi telinden arıyor arada o konulurken babam arkadan laf veriyor .ya ben km lerce ötedeyim. Beni şahit göstermeler öyle mi demişmiyimler! Sonra siz ne biçim evlatsınızlar... bu arada iş yerindeyim telefonu kapatmam lazım diyince bizden önemli mi oluyor ???
Bende tek yasadım yıllarca bekarım birçok zorluğun yalnızlığın üstesinden gelmeye çalışıyorum kavgadan uzak kalıp zorluğu göğüslemeyi tercih ettim ama ikisinide başaramıyorum tükendim tükendim.. telefonun ucunda kıyamet kopuyor ağlamalar bağırmalar ..her seferinde.babam da annem de çözümleyici değil .babam en sonunda ceketini alıp çıkıyor annem tüm gün söyleniyor ama tüm günn :/
Şimdi kardeşimin abla çok yalnızım içerden çıkmıyor ne yapıcam çok üzülüyorum" mesajlarında çok caresiz çok bitkinim. Ablacım takma git sen odana desemde çocuğun elinde değil ağlıyor ..
koca kadın küçük cocuk sanki .ona da üzülüyorum .
Küçükken de böyleydi babamla kavga ederdi odadan çıkmaz yemek yapmazdı o gün .biz bisey dedik mi cvp vermezdi .sadece ağlar söylenirdi.
Babam eve yemek yapmaya gelirdi huyunu bildiği için.
Herkes cocuk yapmasın yetiştirmiyorsun işte cocuk büyütmek yedirmek içirmek okutmak değil elin mahkum yapıyorsun onları bi zorunluluk gibi. Sevgi veremiyorsan doğurma işte. Hayatın çileli sıkıntılı ise yapma . Çok kere kardeşimin şimdi yaşadığı durumu yaşadım hayata küstüm. Herşeyden elini ayağını çeken bir anne var karşında oturup ağlıyordum insanların annelerine özenirdim .keşke bir hayalet olup evlerine girseydim derdim.
Ama anneme göre herşey mükemmeldi evde.cünkü sürekli temizlik yapıyor ve çamaşır yıkıyordu. Tertemiz giydirdim yedirdim içirdim diyip duruyor sürekli sanki biz onları inkar ettik gibi. Çok yorulup temizlikten günlerce hasta yatıyordu. Çocukluğum çok kötü geçti.şimdi aynı şeyleri kardeşim yaşıyor. O kadar içim acıyor ki. Evli olsam kardeşimi alıp yanımda okuturum ..içim çok doldu taştım kusura bakmayın . Dua edermisiniz lütfen .ne yapabilirim şuan aklım durdu da...
kardeşim de ağlayıp duruyor sürekli sürekli bana yazıyor abla ne yapacağım çok sıkılıyorum odadan çıkmıyor diye.yemek yemiyormuş.aradım telefonu kapatıyor konuşmuyor inşallah ölürüm falan diyor neden abartıyorsun anne ne oldu diyorum bunda abartacak bişey Yok sana kötü bi laf etmedim yanındaki çocuğu düşün diyorum.
Dediğim laf ise yengeme helal olsun çok cevval kadın dedim. Sen olsan gitmezdin oralara dedim ." Vay efendim yengen şöyle yengen böyle... ne var bunda anne 70 yaşında kadın çok ayakta hayatta dimdik duruyor onun için dedim .ağlıyor içli içli nasıl içine oturmuş yemeden kesildi bu lafa. Hayata küstüm diyor.ben sizden birşey görmedim:/ ben kötüyüm öylemiii:[ inşallah ölürüm açlıktan ölecem:& diyor
Babamdan ailesinden çok ağır şeyler yaşadı .ben psikolojisine hak veriyorum .amaaaaa her seferinde yoruldum baş edemiyorum.çözemiyorum,yanlarına bi tanıdık gönderdim şimdi git öylesine gitmiş gibi yap da konuş açılsınlar dedim. Yemek yemiyor dedim .
Hep böyle oluyor her seferinde ben bişey yapamıyorum kitleniyorum.
İştwyşm mesele ablamla annem kavga ediyor beni arıyorlar annem oradan konuşuyor ablam kendi telinden arıyor arada o konulurken babam arkadan laf veriyor .ya ben km lerce ötedeyim. Beni şahit göstermeler öyle mi demişmiyimler! Sonra siz ne biçim evlatsınızlar... bu arada iş yerindeyim telefonu kapatmam lazım diyince bizden önemli mi oluyor ???
Bende tek yasadım yıllarca bekarım birçok zorluğun yalnızlığın üstesinden gelmeye çalışıyorum kavgadan uzak kalıp zorluğu göğüslemeyi tercih ettim ama ikisinide başaramıyorum tükendim tükendim.. telefonun ucunda kıyamet kopuyor ağlamalar bağırmalar ..her seferinde.babam da annem de çözümleyici değil .babam en sonunda ceketini alıp çıkıyor annem tüm gün söyleniyor ama tüm günn :/
Şimdi kardeşimin abla çok yalnızım içerden çıkmıyor ne yapıcam çok üzülüyorum" mesajlarında çok caresiz çok bitkinim. Ablacım takma git sen odana desemde çocuğun elinde değil ağlıyor ..
koca kadın küçük cocuk sanki .ona da üzülüyorum .
Küçükken de böyleydi babamla kavga ederdi odadan çıkmaz yemek yapmazdı o gün .biz bisey dedik mi cvp vermezdi .sadece ağlar söylenirdi.
Babam eve yemek yapmaya gelirdi huyunu bildiği için.
Herkes cocuk yapmasın yetiştirmiyorsun işte cocuk büyütmek yedirmek içirmek okutmak değil elin mahkum yapıyorsun onları bi zorunluluk gibi. Sevgi veremiyorsan doğurma işte. Hayatın çileli sıkıntılı ise yapma . Çok kere kardeşimin şimdi yaşadığı durumu yaşadım hayata küstüm. Herşeyden elini ayağını çeken bir anne var karşında oturup ağlıyordum insanların annelerine özenirdim .keşke bir hayalet olup evlerine girseydim derdim.
Ama anneme göre herşey mükemmeldi evde.cünkü sürekli temizlik yapıyor ve çamaşır yıkıyordu. Tertemiz giydirdim yedirdim içirdim diyip duruyor sürekli sanki biz onları inkar ettik gibi. Çok yorulup temizlikten günlerce hasta yatıyordu. Çocukluğum çok kötü geçti.şimdi aynı şeyleri kardeşim yaşıyor. O kadar içim acıyor ki. Evli olsam kardeşimi alıp yanımda okuturum ..içim çok doldu taştım kusura bakmayın . Dua edermisiniz lütfen .ne yapabilirim şuan aklım durdu da...
Son düzenleme: