Hayallerime ve hedeflerime doğru çıktığım yolculuğum

papatyagil

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
17 Şubat 2017
126
224
Merhabalar

Yeni bir yıla girdik ve her yıl olduğu gibi bu yıl da birtakım planlar yaptım, hayaller kurdum. Ve bunları düzenli bir şekilde buraya yazarsam hem ilerde dönüp bakmak ve geçen zamanımın muhasebesini tutmak hem de her gün motive olmak adına buraya yazmaya karar verdim.

Geçen yıl hayalini kurduğum birçok şeyi başaramadım, ama en büyük adımı attım ve bana hiçbir faydası olmayan işimden ayrıldım. Boşluğa düşmemek için de sağlam bir plan yaptım ve kafamdaki düzensizliği düzenlemek ve bu kararları somutlaştırmak adına da bir liste haline getirdim. Ben uzun vadede planladığım hiçbir şeyi başaramayan bir insan olarak şu an yalnızca Ocak ayına odaklanıyorum.

Ocak ayı planlarım:
1. Spor salonuna yazılmak ve haftada üç gün olacak şekilde devam etmek

2. Daha sağlıklı beslenmek ve 4 kilo vermek

3. Kpss çalışmaya devam etmek, eğitim bilimlerinin tamamını bitirmek (geçen sene de çalıştım ve detaylı konu çalışmama gerek yok, üstünden geçip soru çözmem yeterli olacaktır)

4. Kitap okumak (bu konuda kendimi durdurmam gerekiyor, 2 tane kitapla sınırlıyorum, çünkü bir sınır koymazsam ders çalışma ihtimalim kalmaz ne yazık ki)

5. Bir kez tiyatroya ve bir kez de sinemaya gitmek

6. Yeni bir kazak veya hırka örmeye başlamak

7. Dikiş konusunda kendimi geliştirmek ve bu ay içinde bir tane kıyafet dikmiş olmak.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar, aklıma geldikçe tekrar yazarım. Bakalım bir ayın sonunda hepsini tamamlamış olabilecek miyim? Tüm bunların yanında sürekli pişmanlıklarımı düşünüp kendime zarar vermekten de olabildiğince kurtulmak istiyorum. Bugünlerde özlediğim o eski halime yeniden kavuşmak istiyorum. İnşallah gün gün buraya yazar ve attığım adımları daha net görüp kendimi suçlamaktan kurtulabilirim.
 
Merhabalar

Yeni bir yıla girdik ve her yıl olduğu gibi bu yıl da birtakım planlar yaptım, hayaller kurdum. Ve bunları düzenli bir şekilde buraya yazarsam hem ilerde dönüp bakmak ve geçen zamanımın muhasebesini tutmak hem de her gün motive olmak adına buraya yazmaya karar verdim.

Geçen yıl hayalini kurduğum birçok şeyi başaramadım, ama en büyük adımı attım ve bana hiçbir faydası olmayan işimden ayrıldım. Boşluğa düşmemek için de sağlam bir plan yaptım ve kafamdaki düzensizliği düzenlemek ve bu kararları somutlaştırmak adına da bir liste haline getirdim. Ben uzun vadede planladığım hiçbir şeyi başaramayan bir insan olarak şu an yalnızca Ocak ayına odaklanıyorum.

Ocak ayı planlarım:
1. Spor salonuna yazılmak ve haftada üç gün olacak şekilde devam etmek

2. Daha sağlıklı beslenmek ve 4 kilo vermek

3. Kpss çalışmaya devam etmek, eğitim bilimlerinin tamamını bitirmek (geçen sene de çalıştım ve detaylı konu çalışmama gerek yok, üstünden geçip soru çözmem yeterli olacaktır)

4. Kitap okumak (bu konuda kendimi durdurmam gerekiyor, 2 tane kitapla sınırlıyorum, çünkü bir sınır koymazsam ders çalışma ihtimalim kalmaz ne yazık ki)

5. Bir kez tiyatroya ve bir kez de sinemaya gitmek

6. Yeni bir kazak veya hırka örmeye başlamak

7. Dikiş konusunda kendimi geliştirmek ve bu ay içinde bir tane kıyafet dikmiş olmak.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar, aklıma geldikçe tekrar yazarım. Bakalım bir ayın sonunda hepsini tamamlamış olabilecek miyim? Tüm bunların yanında sürekli pişmanlıklarımı düşünüp kendime zarar vermekten de olabildiğince kurtulmak istiyorum. Bugünlerde özlediğim o eski halime yeniden kavuşmak istiyorum. İnşallah gün gün buraya yazar ve attığım adımları daha net görüp kendimi suçlamaktan kurtulabilirim.
Her yıl planlayıp yapamadığım şeyler :KK70: Her şey gerçekten istemekle ve buna adım atmakla başlıyor yoksa devamının gelmesinde bir problem yok aslında. Mesela kitap okuma alışkanlığım yoktu bir ara mecbur kaldım ne laptop ne internet vardı evde hiç okumadığım bir kitabımın olduğunu gördüm çok şükür ki o da benim sevebileceğim türden bir kitapmış yani bunca zaman sevemediğim ya da anlamakta güçlük çektiğim kitapları okumaya zorladığım için kendimi sevememişim. Şimdi Sarah Jio yazarının tüm kitapları var ben de o derece seviyorum artık okumayı.
Kpss'ye gelince maalesef başarılı olamadığım nokta çünkü beynim kabul etmiyor o kısmı :KK70: üniversite de hep başarılı oldum iyi puanla mezun oldum matematik özürlüsüyüm derdim onu bile öğrendim çok hırs yapmıştım. Gel gör ki bu sınavda kendimi aptal gibi hissediyorum.
Sinema tiyatro insanın terapisi aslında müthiş bir motive kaynakları hatta Antalya'da okurken hoca bizi zorla bale ve opera'ya götürmüştü normalde kendi isteğimle gideyim demezdim ama gerçekten çok beğendim. Lakin yaşadığım şehirde yok bunlar maalesef şehrin çok büyük dezavantajları oldu bende.
Hobinin olması güzel dikiş planını mutlaka yap derim hem el yeteneğine faydası olur hem de stresini alır. Ben lise de giyim üretim bölümü okumuştum bir sene boyunca okulun öğretemediğini üç gün de terzi öğretmişti uygulama çok başka tabi :KK70:
İlkokuldan 5. sınıfta hentbola başladım ünv e kadar devam ettirdiğim için hem fiziken hem sağlık açısından çok büyük katkıları oldu bana spordan yana şanslıyım çok şükür . Hepsini gerçekleştirirsin umarım özellikle böyle zamanlarda çok ihtiyacımız olan şeyler.
 
Her yıl planlayıp yapamadığım şeyler :KK70: Her şey gerçekten istemekle ve buna adım atmakla başlıyor yoksa devamının gelmesinde bir problem yok aslında. Mesela kitap okuma alışkanlığım yoktu bir ara mecbur kaldım ne laptop ne internet vardı evde hiç okumadığım bir kitabımın olduğunu gördüm çok şükür ki o da benim sevebileceğim türden bir kitapmış yani bunca zaman sevemediğim ya da anlamakta güçlük çektiğim kitapları okumaya zorladığım için kendimi sevememişim. Şimdi Sarah Jio yazarının tüm kitapları var ben de o derece seviyorum artık okumayı.
Kpss'ye gelince maalesef başarılı olamadığım nokta çünkü beynim kabul etmiyor o kısmı :KK70: üniversite de hep başarılı oldum iyi puanla mezun oldum matematik özürlüsüyüm derdim onu bile öğrendim çok hırs yapmıştım. Gel gör ki bu sınavda kendimi aptal gibi hissediyorum.
Sinema tiyatro insanın terapisi aslında müthiş bir motive kaynakları hatta Antalya'da okurken hoca bizi zorla bale ve opera'ya götürmüştü normalde kendi isteğimle gideyim demezdim ama gerçekten çok beğendim. Lakin yaşadığım şehirde yok bunlar maalesef şehrin çok büyük dezavantajları oldu bende.
Hobinin olması güzel dikiş planını mutlaka yap derim hem el yeteneğine faydası olur hem de stresini alır. Ben lise de giyim üretim bölümü okumuştum bir sene boyunca okulun öğretemediğini üç gün de terzi öğretmişti uygulama çok başka tabi :KK70:
İlkokuldan 5. sınıfta hentbola başladım ünv e kadar devam ettirdiğim için hem fiziken hem sağlık açısından çok büyük katkıları oldu bana spordan yana şanslıyım çok şükür . Hepsini gerçekleştirirsin umarım özellikle böyle zamanlarda çok ihtiyacımız olan şeyler.
Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim. Kpss beni en çok yoran şey ama başka çarem yok. Kişisel olarak kendime çok yüklendiğim, çokça sorguladığım ve kendime uzaklaştığım bir dönemden geçiyorum. O yüzden rahatlamaya çok ihtiyacım var, hobilerime özellikle yer ayırmamın sebebi de bu. Dikişle ilgiliyseniz tavsiyelerinizi dinlemek isterim :) ben yeni başladım, geçen sene birkaç parça bir şeyler diktim sonra hayat telaşesi :) ama çok zevk aldım zaten hep yapmak istediğim bir şeydi.
 
Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim. Kpss beni en çok yoran şey ama başka çarem yok. Kişisel olarak kendime çok yüklendiğim, çokça sorguladığım ve kendime uzaklaştığım bir dönemden geçiyorum. O yüzden rahatlamaya çok ihtiyacım var, hobilerime özellikle yer ayırmamın sebebi de bu. Dikişle ilgiliyseniz tavsiyelerinizi dinlemek isterim :) ben yeni başladım, geçen sene birkaç parça bir şeyler diktim sonra hayat telaşesi :) ama çok zevk aldım zaten hep yapmak istediğim bir şeydi.
Kesinlikle kpss nin bahanesi yok ya yapacaksın ya da yapacaksın :KK70: Benim normalde ingilizce bilmem yeterli kabin memurluğu istiyorum ama onu geliştiremedim pandemi de yurt dışına gidememiştim sonrasında dolar malum :))) Havacılık için de tabi kpss şart başka alanlarda girebilmem için. Kariyer için plan yapmak yerine kendimi artık kpss ye hazırlayacağım ben de yoksa ne kadar şunu istiyorum desende olmuyor. Çocukluğumdan beri el işlerine hep ilgim oldu boyama, tasarım, dikiş... hatta teknoloji ve tasarım dersi olurdu bizlerde sizde görmüşsünüzdür mutlaka en sevdiğim ve stres attığım derslerden biriydi şimdi öğrenciler görmüyor sanırım :/ Yıllarca ilgim olduğu halde yeteneğim olmadığı için kendimi geliştiremedim giyim okurken hocam diktiğim her şeyi sökerdi olmadı diye o derece vasıfsızdım bu konuda :KK70: Ama baskı olduğu için de yapamamışım bi nevi çünkü hocamız kusursuz olsun isterdi yazın terzide staj yapınca orada verdiler önüme kumaşları makineyi oturup kendi kendime rahatça dikip söktüğüm için inanılmaz ilerlemiştim hızlı dikiyordum hatta kalemlik çanta falan dikmeye başlamıştım birde terzilerde en az 10 tane farklı makine var hepsini görüp öğreniyorsun. Ona da vakit ayırmak gerekiyor tabi eğer zevk alırsan öğreniyorsun insan zevk almadığı şeyleri öğrenmekte zorlanıyor ama sonra bölüm değişikliği yaptığım için bırakmıştım ben zaten çizimim iyi olduğu moda tasarım olur belki diye giyim okumuştum ama okul değişikliği yapmak zorunda kaldım. Her şeyi unutsam da şuan dikiş makinesi olsa tekrardan uğraşır öğrenirdim şimdi terziler bile pahalı :KK70:
 
Ben de çok yetenekli sayılmam ama uğraşmayı seviyorum. Bir de kursa gidip teknik öğrenmek yerine direkt bir şeyler dikerek eğlenceli olan kısma atladım, daha iyi oldu bence. Teknik kısımlar kurallar beni soğuturdu eminim. Bu arada okul değiştirmen iyi olmuş bence farklı alanlarda bilgi sahibi olma şansın olmuş. Bir de kpss olmasa keşke insanın ömründen ömür götürüyor.
Kesinlikle kpss nin bahanesi yok ya yapacaksın ya da yapacaksın :KK70: Benim normalde ingilizce bilmem yeterli kabin memurluğu istiyorum ama onu geliştiremedim pandemi de yurt dışına gidememiştim sonrasında dolar malum :))) Havacılık için de tabi kpss şart başka alanlarda girebilmem için. Kariyer için plan yapmak yerine kendimi artık kpss ye hazırlayacağım ben de yoksa ne kadar şunu istiyorum desende olmuyor. Çocukluğumdan beri el işlerine hep ilgim oldu boyama, tasarım, dikiş... hatta teknoloji ve tasarım dersi olurdu bizlerde sizde görmüşsünüzdür mutlaka en sevdiğim ve stres attığım derslerden biriydi şimdi öğrenciler görmüyor sanırım :/ Yıllarca ilgim olduğu halde yeteneğim olmadığı için kendimi geliştiremedim giyim okurken hocam diktiğim her şeyi sökerdi olmadı diye o derece vasıfsızdım bu konuda :KK70: Ama baskı olduğu için de yapamamışım bi nevi çünkü hocamız kusursuz olsun isterdi yazın terzide staj yapınca orada verdiler önüme kumaşları makineyi oturup kendi kendime rahatça dikip söktüğüm için inanılmaz ilerlemiştim hızlı dikiyordum hatta kalemlik çanta falan dikmeye başlamıştım birde terzilerde en az 10 tane farklı makine var hepsini görüp öğreniyorsun. Ona da vakit ayırmak gerekiyor tabi eğer zevk alırsan öğreniyorsun insan zevk almadığı şeyleri öğrenmekte zorlanıyor ama sonra bölüm değişikliği yaptığım için bırakmıştım ben zaten çizimim iyi olduğu moda tasarım olur belki diye giyim okumuştum ama okul değişikliği yapmak zorunda kaldım. Her şeyi unutsam da şuan dikiş makinesi olsa tekrardan uğraşır öğrenirdim şimdi terziler bile pahalı :KK70:
 
Bugün birinci günümdü. Uyku düzenim son günlerde tamamen kaydığı için günü bu saatte tamamlıyorum. Gelelim neler yaptığıma:

- Öncelikle bir spor salonu buldum. Geçen hafta araştırma yapmıştım ve bugün kararımı verip kaydımı yaptırdım.

- Ev işlerine biraz fazla zaman ayırdım. Evi sildim süpürdüm, banyolaları temizledim, balkonu yıkadım, yemek yaptım ve bulaşıkları topladım. En çok zorlandığım şey bulaşıklar oluyor, çünkü süreklilik ve düzen isteyen bir iş. Ben de devamlılık konusunda aşırı istikrarsız bir insan olduğum için zorlanıyorum. Ama kendimi bulaşık iskencesiyle terbiye edeceğim, kendi kendimi böyle yola getireceğim 😀

- Gelişim psikolojisinden 7 tane video izledim ve bilişsel gelişim konusunu bitirdim. 60 tane de soru çözdüm.

- Akşam da film izledim, hiç beğenmedim 😀
 
Akşam dışarı çıktım ve planladığım kadar ders çalışamadım. Ama çok sıkılmıştım ve çıkmak gerçekten iyi geldi içim açıldı.

Gelişim psikolojisinden ahlak gelişimi konusunu bitirdim 4 video izledim soruları çözdüm.

Güzel bir hırka modeli buldum, örmeye başladım.

20 sayfa da kitap okudum.
 
Sabah erken uyandım. Normalde tekrar uyudurdum ama bugün kalktım. Erken kalkmanın hakkını vermek için tüm gün boyunca hemen hemen hiç boş kalmadım. Yine de kendimi suçlamaktan kurtulamadım. Bu sebeple şu an kendimi iyi hissetmiyorum. Ne yapsam olmuyor, günde 10 saat ders calisanlar nasıl yapıyor, ben neden yapamıyorum. Halbuki çaresizim, sabrımın son sınırında çabalıyorum. Sadece 4 saat çalışabildim. En fazla bu kadar oluyor. Ve yetmiyor. Ve umutsuzluğa kapılıyorum. Gelelim neler yaptığıma:

- Gelişim psikolojisi çalıştım. Kişilik gelişimi konusunda 6 video izledim 60 soru çözdüm.

-Cografya'dan 30 soru çözdüm.

- Buzdolabını temizledim, günlerdir erteliyorum. Çok vaktimi aldı ama değdi.

- Uyumadan önce 30 sayfa kitap okumayı düşünüyorum. Bunu da buraya yazayım ki mecbur kalayım.
 
Pazar günleri genelde dışarı çıkıyorum, ama bu hafta evdeydim. Hem hava soğuk hem de bugün dışarda yapacak bir şey bulamadım. Bir yandan da bugünlerde kurduğum düzeni bozmak istemedim. Evde oturup yapmam gerekenleri yapmak daha huzurlu olmamı sağlar diye düşündüm.

- Bugün öğrenme psikolojisi'ne başladım. 8 video izledim 65 soru çözdüm.

- Coğrafya'dan 25 soru; Tarih'ten 20 soru çözdüm.

- 25 sayfa kitap okudum.

- Mutfaktaki kiler dolabını temizledim. Kavanozları yıkadım, yeniden doldurdum, düzenledim.

- Akşam bir film izledim, örgümü ördüm. Örgü biraz zorluyor beni yeni başladığım için işin hesap yapma sürekli takip etme kısmındayım. Bu kısmı atlatıp dümdüz örmeye başlasam çok daha zevkli bir eylem olacak.
 
Öğrenme psikolojisi çalışmaya devam ettim. Klasik koşullanma'nın 10 video'sunu izledim ve 60 soru çözdüm. Bugün başka hiçbir şey yapmadım. Zamanı planlama konusunda bir yerde hata yapıyorum ama bilmiyorum. Aslında az şey de yapmamışım ama ders çalışmak dışında hiçbir şey yapmayınca yetersiz buldum. Muhtemelen asıl sorun uyku saatlerimde ama bunu çözmek için şu an uygun bir zaman değil. Yani buna kafa yoramayacak durumdayım.

Bir de şu uyku öncesi gelen sorgulamalarım olmasa daha huzurlu bir insan olsam keşke. Bunun için ne yapabilirim hiç bilmiyorum.
 
Bugün sadece öğrenme psikolojisi'nden 3 video izledim. Yemek yaptım bir de. Başka hiçbir şey yapmadım. Bunun için kendimi suçlamadım da ve bence günün başarısı olarak bu durumu kabul edebiliriz 😀
 
Bütün gün hırkamı ördüm. Hatta akşam da annemlere gittim ve orada da devam ettim. Örgü örmek bana çok iyi geliyor. Gün içinde sıkılmaya hiç mahal bırakmıyor. Nasıl oluyor bilmiyorum ama aynı zamanda kendimi o ise verdiğim zaman olumsuz düşünceler aklıma hiç gelmiyor. Ve bir diğer güzel tarafı da elime telefonu hiç almıyorum sayılır. Normalde telefon ekranına bakmadan duramıyorum. Ama örgüyle vakit geçirirken tam tersi oluyor. Hatta telefondaki her şey daha sıkıcı geliyor.

Bu kadar örgü güzellemesi yeter 😀 Ders dışında pek bir şey yapmadım sayılır. Öğrenme psikolojisi çalıştım 6 video izledim, 50 soru çözdüm.
 
Edimsel koşullanma'dan içim şişti ama bitti 😀 7 video izledim soru çözmeye halim kalmadığı için sadece 30 soru çözdüm. Kpss'nin en önemli aşaması soru çözmek ama ben o konuyu bir türlü halledemedim. Konu çalışıp soru çözmüyorum. Sonra konuyu unutuyorum. Bu sefer de konuyu unuttum diye tekrar konu çalışıyorum. Yaptığım şeyin saçma ve yanlış olduğunu biliyorum ama degişemiyorum. Beni tutan şey testlerde yanlış sayımın fazla olması, hatta yanlışımın çıkması. Sanırım bu durum mükemmeliyetçi olmakla bağlantılıymış. Kendimde değiştirmem gereken bir dünya olumsuz durum var. Ama azmettim, hepsiyle baş edeceğim. Bu da burada sözüm olsun.
 
Edimsel koşullanma'dan içim şişti ama bitti 😀 7 video izledim soru çözmeye halim kalmadığı için sadece 30 soru çözdüm. Kpss'nin en önemli aşaması soru çözmek ama ben o konuyu bir türlü halledemedim. Konu çalışıp soru çözmüyorum. Sonra konuyu unutuyorum. Bu sefer de konuyu unuttum diye tekrar konu çalışıyorum. Yaptığım şeyin saçma ve yanlış olduğunu biliyorum ama degişemiyorum. Beni tutan şey testlerde yanlış sayımın fazla olması, hatta yanlışımın çıkması. Sanırım bu durum mükemmeliyetçi olmakla bağlantılıymış. Kendimde değiştirmem gereken bir dünya olumsuz durum var. Ama azmettim, hepsiyle baş edeceğim. Bu da burada sözüm olsun.
Uyumadan önce 50 sayfa da kitap okudum, bunu da eklemiş olalım.
 
Sabah erken kalkmalıyım cümlesini kurduğum zamanlarda kesinlikle erken kalkamıyorum. Sonra güne otomatik olarak modum düşmüş bir halde başlıyorum. Bu da gün içindeki verimimi düşürüyor. Battı balık yan gider hesabı, şu saatten sonra zaten en fazla ne yapabilirim ki diye hiçbir şey yapasım gelmiyor. Üzerine bir de baş ağrısı ve can sıkıntısı eklenince kendimi toparlamam imkansız gibi bir şey oluyor. Havalar çok soğuk, dışarı çıkamıyorum. Haftada bir iki gün dışarı çıkıp gezmezsem melankolik ve tembel bir hal alıyorum. Aslında sinemaya gitsem diye düşündüm ama güzel film yok. Velhasıl bunlar zaten aşina olduğum huylarım. O yüzden şöyle bir karar aldım. Ne olursa olsun can sıkıntısı geldiği zaman dışarı çıkacağım. Hiçbir şey yapmasam bile evin yakınlardaki bir kafede bir kahve içip eve döneceğim. Ve şu saatte kalksam şu saatte yatsam şeklinde plan kurmayacağım. Uyuduğum süre aşağı yukarı belli zaten. Önemli olan uyanık olduğum zamanı değerlendirmek.

Tüm bu olumsuzluklara rağmen (baş ağrısı majör etken) yine de ders çalıştım, kendimi tebrik etmek istiyorum. Öğrenme psikolojisi'nden 3 video izledim. Gelişim psikolojisi'nden 20 soru çözdüm. Ayrıca 50 sayfa da kitap okudum.
 
Selam

Diğer insanların birçoğunun yaklaşık 5 saat önce tamamladığı günü ben şu an, bu saatte noktalıyorum. ( Son günlerde böyle ) Benim için güzel bir gündü. Akşam dışarı çıktım, tiyatroya gittim. Güzel yerlerde gezdim, içim açıldı. Çok güzel bir oyun izledim.

Öğrenme psikolojisi'ne devam ettim ve 5 video izledim. Test çözecek vaktim olmadı.

10 sayfa kitap okudum ve yılın ilk kitabını bitirdim.

Kendimle ilgili yeni kararlar aldım. Uygulamaya geçmek için önümüzdeki hafta çalışmalara başlayacağım. Bir süre önce yanlış bir savunma mekanizması geliştirdiğimi fark ettim. Bazı şeylerle başa çıkmak için veya hayatımdaki birtakım olumsuzlukları kabullenmek için geçmişte attığım adımları, verdiğim kararları değersizleştirmişim. Ve böylece beni ben yapan yönlerimi de silip atmışım. İşte ben bunlara yeniden kavuşmak istiyorum. Kendimle olan savaşımın sona ermesi için bu büyük bir adım olacak. Şimdilik bu kadar, gün gün bu konuda neler yaptığımı takip edeceğim ve bu uzlaşı bana çok iyi gelecek. Buna eminim.
 
Pazar günü sadece 2 tane video izledim, yine öğrenme psikolojisi dersi. Daha sonra dışarı çıktım ve eve geç geldim. Başka bir şey için zamanım olmadı.

Bugün (pazartesi) yeni bir kitaba başladım. Atomik Alışkanlıklar. Genelde kişisel gelişim kitaplarına mesafeli biriyimdir. Anlık gazlamaların ve gerçek dışı hedef odaklı hayallerin anlatıldığını düşünürüm. Daha gerçekçi ve psikoloji temelli kitapları okumayı tercih ederim. Ve doğru zamanda okunursa fayda sağladığına inanıyorum. Bu kitabı tam zamanında keşfettim. Çünkü yeni alışkanlıklar edinmeye çalıştığım, rutin oluşturmayı hedeflediğim bir dönemdeyim. Kitapta küçük alışkanlıkların büyük etkisinden söz ediliyor ve tüm başarıların veya büyük sonuçların rutin haline gelen küçük değişikliklerle kişinin potansiyelini ortaya koyabileceği anlatılıyor. Bu hep şikayet ettiğim şeydir: hayatım boyunca girdiğim hiçbir sınavda, başladığım hiçbir işte potansiyelimi ortaya koyamadığımı düşündüm. Hep bir daha iyisini yapabilirdim ama yarı yolda vazgeçtim kafasıyla sonuçlardan memnun kalmama pişmanlığı yaşadım. Belki bu kitapla birlikte kendimde güzel bir değişim yaratabilirim. Henüz 20 sayfa okudum ve şu ana kadar ilgimi çeken şeyler şunlar oldu: herhangi bir konuda her gün kazanılan yüzde birlik bir değişim ve alışkanlık, bir yıl sonunda o konuda tam 37 kat değişimin ve ilerlemenin olacağı anlamına geldiği, asıl büyük başarıların ve değişimlerin çok küçük alışkanlıkların sonucunda ortaya çıktığı ve bunu bizim kırılma noktasında fark edip en son hamleye bağlamış olmamız, hayal kırıklığı noktasında vazgeçmeyince beklenenin gerçekleştiği vs. Çok karışık anlattım sanırım ama kafamı ancak bu kadar toplayabiliyorum. Kitapta verilen bambu örneğinde, bambuların çok uzun zaman toprağın altında hiçbir değişim göstermeden kalması, ancak toprağın üzerine çıkınca aniden metrelerce büyümesi aklımda kalan bir diğer önemli şeydi. Bu kitapla ilgili beklentim büyük, inşallah beklentimi karşılar ve şu an çabaladığım şeylerde işimi kolaylaştırır.
 
Uzun zamandır buraya yazmamıştım ama geri döndüm. Atomik Alışkanlıklar kitabını bitirdim. Dikkatimi çeken birçok yer vardı. Bunlardan biri de düzenli olarak yaptıklarınızı not etme üzerineydi. Tam da bunu yeni fark ettiğim bir zamanda kitapta da bu konudan bahsedilmesi bu alışkanlığımı destekledi. Gerçekten de not ettiğim zamanlarda daha verimli günler geçiriyorum ve günün sonunda bir şeyler yaptığımı görmek beni mutlu ediyor, en önemlisi de kendimi suçlamalarım az da olsa duruluyor ve daha huzurlu oluyorum.

Ocak ayını geride bıraktık. Hedeflerimi gözden geçirdim. Ve sonuç şöyle oldu:

1. Spor salonuna yazılmak ve haftada üç gün olacak şekilde devam etmek / salonu buldum ve kayıt yaptırdım ama tam karın çok yağdığı zamana denk geldi ve gidemedim. İlk hedeften sınıfta kaldık, sağlık olsun 😀

2. Daha sağlıklı beslenmek ve 4 kilo vermek / bunu da yapamadım, 1 kilo verip geri aldım.

3. Kpss çalışmaya devam etmek, eğitim bilimlerinin tamamını bitirmek (geçen sene de çalıştım ve detaylı konu çalışmama gerek yok, üstünden geçip soru çözmem yeterli olacaktır) / eğitim bilimleri'ni 1 ayda bitirmek yanlış bir plan olmuş, sadece yarısını bitirebildim.

4. Kitap okumak (bu konuda kendimi durdurmam gerekiyor, 2 tane kitapla sınırlıyorum, çünkü bir sınır koymazsam ders çalışma ihtimalim kalmaz ne yazık ki) / bu hedefimi fazlasıyla tamamladım ve 3 kitap okudum.

5. Bir kez tiyatroya ve bir kez de sinemaya gitmek / bir kez tiyatroya ve 2 kez de sinemaya gittim. İzlediğim filmler de tiyatro da çok güzeldi, şanslı bir ay oldu benim için.

6. Yeni bir kazak veya hırka örmeye başlamak / hırkamı ördüm, bu iş de tamam.

7. Dikiş konusunda kendimi geliştirmek ve bu ay içinde bir tane kıyafet dikmiş olmak./ Malesef buna vakit kalmadı.

Yılın ilk ayı bence güzel geçti. Hedeflerinin hepsini tamamlayamadım ama zaten hangi plan yüzde yüz başarılı olmuş ki? Bu kadarı da yeter diyorum ve yoluma devam ediyorum. Şubat planlarımı da kafamda tamamlayınca buraya yazacağım.
 
X