- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
Arkadaşlar merhaba,
Buna bir dert diyemeyiz belki ama benim sıkıntım diyelim adına;
İyi bir eğitim aldım, sevdiğim, kendimi geliştirdiğim maddi manevi tatmin olduğum bir işim var çok şükür. Ve maaşım da piyasa şartlarını düşündüğümde bir hayli yüksek. Net 9000 civarı maaş alıyorum.
Ancak hayalimdeki bölümü okumadım ve hayalimdeki mesleği yapamıyorum.
Türkiyenin en iyi şirketlerinden birinde Finansal analiz üzerine çalışıyorum şu anda, üniversitede işletme okudum, yüksek lisansımı da işletme üzerine yaptım uluslararası mba mezunuyum. Yurtdışında okuma ve çalışma imkanım da oldu, TRye döndüm sonra.
Hayalim hep psikolog olmaktı. Puanım da yetiyordu hatta artıyordu da.
Ve ben daha idealist tercihlere yöneldim hayalimin peşinden gitmedim.
Şu anda 33 yaşındayım, 1,5 senelik evliyim, 7-8 aydır çocuk da istiyoruz ama süreç tüp bebeğe gidecek gibi gözüküyor.
Ama ben okumanın yaşı yok da diyorum içimden, cok geç değil diyorum. Bugün başlayabilsem 6 senede kendi muayanemi açıp hayalimdeki uzman psikologluğu yapabilirim diye düşünüyorum.
Ama lisans eğitimini çalışırken okuyabilme gibi bir imkanım yok. İşim de ikamesini rahatça bulabileceğim ya da pat diye çıkıp aman başka yerde de bulurum böylesini diyebileceğim bir iş değil. ( Bu yüzden açıkça maaşımı yazdım yukarıda )
Cocuk içinde cok erteleme imkanım yok, eğer işten ayrılsam okurken çocuk yapsam desem tek maaşa düşücez. eşimin de benimle aynı seviyede aynı şirkette çalışıyoruz, ama ödemelerimiz de cok ve bir maaş sadece krediler düğün borcu kiraya vs gidiyor zaten. Ayda su anda 4000 tl elimizde zor kalıyor eşimle 2mizde çalışırken. Tek maaş yetmez krediler bitmeden ki onlara da rahat 1,5 sene var.
Bu sefer çocuğu da allah nasip ederse eğer, cok iyi şartlarda büyütme imkanım olmayacak en azından ilk seneler.
Böyle bir durum işte, cok içimde uhde kaldı. Çok isterdim psikolog olarak çalışmayı, insanlara yardımcı olabilmeyi, insan psikolojisini keşfetmeyi vs.
Adım atmak için elim kolum bağlı gibi geliyor ve bu da biraz içimi sıkıştırıyor.
Böyle işte paylaşmak ve farklı görüşleri dinlemek istedim sadece.
Sevgiler herkese.
*************************
GÜNCELLEME
Arkadaşlar selam,
Haftasonu eşim kullanıcı adımı tesadüf eseri olsa da görmesin diye yorum yazamadım size :)
Çok eski konularım var çünkü, hihihih :)
Haftasonu bu konu üzerine uzunca düşündüm, yazdıklarınızı da içselleştirdim ve bir karar verdim.
Bu işi meslek olarak yapabilmek için tüm standartlarımdan, şu anki işimden ve cocuk hayallerimden bir süreliğine de olsa vazgeçmem gerekiyor.
Uygulanamaz değil belki, ancak fazla radikal bir hareket ve günümüz şartlarında altın yumurtlayan tavugu kesmek gibi gerçekçi yaklaşırsam.
Biyolojik olarak cocuk için de 7-8 senem var max ve zaten pcodan müzdaripim, bu süre içerinde hamile kalıp kalamayacağım da belirsiz. Hiçbir sorunu olmamasına rağmen yıllarca uğraşan insanlar var. Dilerim allah herkesin gönlüne göre verir ve isteyen kimsenin kucağını boş bırakmaz.
Bu yüzden hayat standartlarımı korumaya ve işime daha da sıkıca sarılmaya karar verdim.
Ama bu kadar da değil :)
Bir meslek olarak yapamasam da, psikoloji yüksek lisansı yapmaya karar verdim.
Sonrası için de güzel planlarım var. 12 yıldır aktif bir şekilde kurumsal firmalarda çalışıyorum ve kabul edelim özellikle metropollerde yaşayan bizler bu tempo ve stresi cok zor kaldırabiliyoruz.
Bu yüzden kurumsal psikoloji alanında kendi kendime de olsa :) uzmanlaşmaya karar verdim.
Mevcut iş deneyimim, bireysel tecrübelerim ve psikoloji yüksek lisansını harmanlayarak bir şeyler üretmeye çalışacağım.
Kurumsal firmalarda duygusal zekanın geliştirilebilmesi veya şema terapinin iş hayatında daha profesyonel bir şekilde hareket edebilmek için bireyin kendi kendine uygulayabilmesi gibi şeyler olabilir, kafam çorba gibi şu an bilemiyorum bunlar ilk aklıma gelenler :)
Bu düşüncelerim ile ilgili olarak şirketimdeki ik'dan bir arkadaşımı aradım bu sabah, biraz fikir yürüttük şirket içinde aktiviteler toplantılar vs gibi şeyler konusunda destek olmaya açık bir yapıları olduğunu söyledi.
Hayallerinin peşinden giden bir sürü arkadaş deneyimini paylaşmış, helal olsun diyorum canı gönülden ve yolunuz açık olsun.
Hepinize tatlı, candan yorumlarınız için cok teşekkür ederim.
Sevgiler
Buna bir dert diyemeyiz belki ama benim sıkıntım diyelim adına;
İyi bir eğitim aldım, sevdiğim, kendimi geliştirdiğim maddi manevi tatmin olduğum bir işim var çok şükür. Ve maaşım da piyasa şartlarını düşündüğümde bir hayli yüksek. Net 9000 civarı maaş alıyorum.
Ancak hayalimdeki bölümü okumadım ve hayalimdeki mesleği yapamıyorum.
Türkiyenin en iyi şirketlerinden birinde Finansal analiz üzerine çalışıyorum şu anda, üniversitede işletme okudum, yüksek lisansımı da işletme üzerine yaptım uluslararası mba mezunuyum. Yurtdışında okuma ve çalışma imkanım da oldu, TRye döndüm sonra.
Hayalim hep psikolog olmaktı. Puanım da yetiyordu hatta artıyordu da.
Ve ben daha idealist tercihlere yöneldim hayalimin peşinden gitmedim.
Şu anda 33 yaşındayım, 1,5 senelik evliyim, 7-8 aydır çocuk da istiyoruz ama süreç tüp bebeğe gidecek gibi gözüküyor.
Ama ben okumanın yaşı yok da diyorum içimden, cok geç değil diyorum. Bugün başlayabilsem 6 senede kendi muayanemi açıp hayalimdeki uzman psikologluğu yapabilirim diye düşünüyorum.
Ama lisans eğitimini çalışırken okuyabilme gibi bir imkanım yok. İşim de ikamesini rahatça bulabileceğim ya da pat diye çıkıp aman başka yerde de bulurum böylesini diyebileceğim bir iş değil. ( Bu yüzden açıkça maaşımı yazdım yukarıda )
Cocuk içinde cok erteleme imkanım yok, eğer işten ayrılsam okurken çocuk yapsam desem tek maaşa düşücez. eşimin de benimle aynı seviyede aynı şirkette çalışıyoruz, ama ödemelerimiz de cok ve bir maaş sadece krediler düğün borcu kiraya vs gidiyor zaten. Ayda su anda 4000 tl elimizde zor kalıyor eşimle 2mizde çalışırken. Tek maaş yetmez krediler bitmeden ki onlara da rahat 1,5 sene var.
Bu sefer çocuğu da allah nasip ederse eğer, cok iyi şartlarda büyütme imkanım olmayacak en azından ilk seneler.
Böyle bir durum işte, cok içimde uhde kaldı. Çok isterdim psikolog olarak çalışmayı, insanlara yardımcı olabilmeyi, insan psikolojisini keşfetmeyi vs.
Adım atmak için elim kolum bağlı gibi geliyor ve bu da biraz içimi sıkıştırıyor.
Böyle işte paylaşmak ve farklı görüşleri dinlemek istedim sadece.
Sevgiler herkese.
*************************
GÜNCELLEME
Arkadaşlar selam,
Haftasonu eşim kullanıcı adımı tesadüf eseri olsa da görmesin diye yorum yazamadım size :)
Çok eski konularım var çünkü, hihihih :)
Haftasonu bu konu üzerine uzunca düşündüm, yazdıklarınızı da içselleştirdim ve bir karar verdim.
Bu işi meslek olarak yapabilmek için tüm standartlarımdan, şu anki işimden ve cocuk hayallerimden bir süreliğine de olsa vazgeçmem gerekiyor.
Uygulanamaz değil belki, ancak fazla radikal bir hareket ve günümüz şartlarında altın yumurtlayan tavugu kesmek gibi gerçekçi yaklaşırsam.
Biyolojik olarak cocuk için de 7-8 senem var max ve zaten pcodan müzdaripim, bu süre içerinde hamile kalıp kalamayacağım da belirsiz. Hiçbir sorunu olmamasına rağmen yıllarca uğraşan insanlar var. Dilerim allah herkesin gönlüne göre verir ve isteyen kimsenin kucağını boş bırakmaz.
Bu yüzden hayat standartlarımı korumaya ve işime daha da sıkıca sarılmaya karar verdim.
Ama bu kadar da değil :)
Bir meslek olarak yapamasam da, psikoloji yüksek lisansı yapmaya karar verdim.
Sonrası için de güzel planlarım var. 12 yıldır aktif bir şekilde kurumsal firmalarda çalışıyorum ve kabul edelim özellikle metropollerde yaşayan bizler bu tempo ve stresi cok zor kaldırabiliyoruz.
Bu yüzden kurumsal psikoloji alanında kendi kendime de olsa :) uzmanlaşmaya karar verdim.
Mevcut iş deneyimim, bireysel tecrübelerim ve psikoloji yüksek lisansını harmanlayarak bir şeyler üretmeye çalışacağım.
Kurumsal firmalarda duygusal zekanın geliştirilebilmesi veya şema terapinin iş hayatında daha profesyonel bir şekilde hareket edebilmek için bireyin kendi kendine uygulayabilmesi gibi şeyler olabilir, kafam çorba gibi şu an bilemiyorum bunlar ilk aklıma gelenler :)
Bu düşüncelerim ile ilgili olarak şirketimdeki ik'dan bir arkadaşımı aradım bu sabah, biraz fikir yürüttük şirket içinde aktiviteler toplantılar vs gibi şeyler konusunda destek olmaya açık bir yapıları olduğunu söyledi.
Hayallerinin peşinden giden bir sürü arkadaş deneyimini paylaşmış, helal olsun diyorum canı gönülden ve yolunuz açık olsun.
Hepinize tatlı, candan yorumlarınız için cok teşekkür ederim.
Sevgiler
Son düzenleme: