- 16 Nisan 2021
- 1.817
- 1.934
- 83
- 26
- Konu Sahibi delibirselvi
-
- #1
Dün antideprasan kullanan arkadaşım artık kendini iyi hissettiğini içindeki eksik duygunun farkına vardığını ve ilacı bırakacağını söyledi. Maneviyatım eksildi dedi, namazı bıraktım boşluğa düştüm dedi. Tekrar namaza başlıycam dedi. Örnek olarak anlatıyorum sizde madem doktora da gidemiyorsunuz kendi eksiğinizi içinizde bulmaya çalışsanızİnanın durumumu özetleyecek mecalim bile yok. Başlıktan da anlayacağınız üzere hastalık hastasıyım ve rahatsızlığın feci şekilde tetiklenmiş durumda. Geceleri uyuyamıyorum, nefes alamıyorum, yemek yiyemiyorum, aklımda sadece o korkunç düşünceler var düşüp bayılacak gibiyim. Terapi alcak durumum yok yardım edin bana desteğe çok ihtiyacım var. Bu durumda olanlardan da ya da benzerini yaşayan herkesten destek bekliyorum elim ayağım titriyor..
Teşekkür ederim ama arkadaşınız en nihayetinde ilaç desteği ile bu seviyeye gelmişDün antideprasan kullanan arkadaşım artık kendini iyi hissettiğini içindeki eksik duygunun farkına vardığını ve ilacı bırakacağını söyledi. Maneviyatım eksildi dedi, namazı bıraktım boşluğa düştüm dedi. Tekrar namaza başlıycam dedi. Örnek olarak anlatıyorum sizde madem doktora da gidemiyorsunuz kendi eksiğinizi içinizde bulmaya çalışsanız
İnanın durumumu özetleyecek mecalim bile yok. Başlıktan da anlayacağınız üzere hastalık hastasıyım ve rahatsızlığın feci şekilde tetiklenmiş durumda. Geceleri uyuyamıyorum, nefes alamıyorum, yemek yiyemiyorum, aklımda sadece o korkunç düşünceler var düşüp bayılacak gibiyim. Terapi alcak durumum yok yardım edin bana desteğe çok ihtiyacım var. Bu durumda olanlardan da ya da benzerini yaşayan herkesten destek bekliyorum elim ayağım titriyor..
Kendi kişisel tecrübelerime dayanarak durumu size tasvir etmeye çalışacağım. Ben bu durumu beynimin içine yerleşen kalın cam duvarlar olarak görüyorum. Dışarıyı görüyorum o duvarların ardından, çıkmak istiyorum ama duvara tosluyorum her seferinde. Camdan çıkmaya çalışan bir sinek gibi düşünün. Atak döneminde farklı şeyler düşünmeye çalışıyorum ama olmuyor.Hastaliginiz hakkinda bilgi sahibi degilim ama durumunuza uzuldugum icin yazmak istedim. Farkli seyler dusunmeyi deneseniz, ruh halinizi degistirecek seylerle ugrasmayi deneseniz bir faydasi olmaz mi?
Ben de çok üzülüyorum çektiğim sıkıntıyı bir ben bilirim bir de Allah.. uykular haram oldu sadece endişelenmekle geçiyor vaktimBende sizin gibiyim sürekli bi yerimde bi hastalık çıkıcak gibi hissediyorum bi tahlil versem sonucu çıkana kadar dünyanı kendime dar ediyorum çok zor bir durum
Kendi kişisel tecrübelerime dayanarak durumu size tasvir etmeye çalışacağım. Ben bu durumu beynimin içine yerleşen kalın cam duvarlar olarak görüyorum. Dışarıyı görüyorum o duvarların ardından, çıkmak istiyorum ama duvara tosluyorum her seferinde. Camdan çıkmaya çalışan bir sinek gibi düşünün. Atak döneminde farklı şeyler düşünmeye çalışıyorum ama olmuyor.
Hayır çok şükür bu duruma yol açan fiziksel bir hastalığım yok. Çocukluğumdan beri böyleyim aslında. Ağlamamak için çok zor duruyorum. Allah beterinden korusun fakat 24 yaşından çok daha yaşlı hissediyorum. İnsanlar psikolojik bir rahatsızlık diye önemsiz görüyorlar ama çeken bilir.Peki bir hastaliginiz mi var o yuzden mi bu hale geldiniz?
Reçetesiz, yan etkisiz antideprasan alabilrsiniz. Eczacılarla konuşabilirsiniz tanıdığınız varsa eğer.Teşekkür ederim ama arkadaşınız en nihayetinde ilaç desteği ile bu seviyeye gelmişben maalesef ilaç ya da terapi desteği alamıyorum
Hayır çok şükür bu duruma yol açan fiziksel bir hastalığım yok. Çocukluğumdan beri böyleyim aslında. Ağlamamak için çok zor duruyorum. Allah beterinden korusun fakat 24 yaşından çok daha yaşlı hissediyorum. İnsanlar psikolojik bir rahatsızlık diye önemsiz görüyorlar ama çeken bilir.
Çok şükür elhamdülillah hayatımın genelinde her şey yolunda. Hatta yüksek lisans için kabul aldım dün de kaydımı tamamladım. Ama bunlara odaklanıp sevinememek o kadar üzüyor ki beni. İstanbul'daki devlet hastanelerinden psikiyatr randevusu düşüremiyorum. Eğer randevu bulabilirsem hemen gidicem.Ya valla cok uzuldum halinize yazik ediyorsunuz kendinizehayat cok guzel iyi ve guzel seylere odaklanmak yerine olmayan bir seyi dusunup kendinizi uzmeye deger mi. Dusunce gucu diye bir sey var insanlar hastaliklarinda bile pozitif dusunmeye calisiyor bu dusunce yapinizi kendikendinize degistirmekte zorlaniyorsaniz mutlaka destek almalisiniz. Alamiyorsaniz bu konu ile ilgili videolar izleyin, kitaplar okuyun. Bakin yeni bir gun basladi, disarida gunes var, nefes aliyoruz cikin disari biraz yuruyus yapin ruh halinizi degistirecektir. aglayarak ne cozulmus ki kendinizi uzuyorsunuz yapmayin.
Çok şükür elhamdülillah hayatımın genelinde her şey yolunda. Hatta yüksek lisans için kabul aldım dün de kaydımı tamamladım. Ama bunlara odaklanıp sevinememek o kadar üzüyor ki beni. İstanbul'daki devlet hastanelerinden psikiyatr randevusu düşüremiyorum. Eğer randevu bulabilirsem hemen gidicem.
Bilinçsizce ilaç kullanmak istemiyorum. Sanırım bütçemi zorlayıp psikiyatr için özel hastane tercih edicem..Reçetesiz, yan etkisiz antideprasan alabilrsiniz. Eczacılarla konuşabilirsiniz tanıdığınız varsa eğer.
Çok teşekkür ederim, sağolun desteğiniz içinYa ne guzel iste bundan daha iyisi can sagligi. Bunun tadini cikarin sevinin, kendinizi odullendirin. Allah korusun bir gun hastalik olursa onun icin de doktorlarimiz var zaten. Olmayan seyleri dusunmek icin hayat cok kisa. Cok gecmis olsun umarim en kisa surede ferhlarsiniz.
En doğrusu tabiki. Hakkınızda hayırlısı olsun.Bilinçsizce ilaç kullanmak istemiyorum. Sanırım bütçemi zorlayıp psikiyatr için özel hastane tercih edicem..
Teşekkür ederim hepimizin hakkımızda hayırlısı olsunEn doğrusu tabiki. Hakkınızda hayırlısı olsun.
Mantıklı düşünmeye çalışınca evet sizin dediğiniz gibi olduğunu biliyorum. Ama düşüncelerim bazen o kadar gürültülü oluyor ki mantığımı bastırıyor onlardan başka bir şey duyamaz oluyorum..Ben hastalık hastası değilim ama yine aynı şekilde rahatsız edici bir psikolojik rahatsızlığım var.Araba kullanırken kaza yapıp yapmadığımdan emin olamıyorum.Ne kadar saçma değil mi?Eve geliyorum mesela,caddeden bir ambulans geçiyor,acaba ben mi kaza yaptım da oraya gidiyor bu ambulans diye kaygılanıyorum.Ya da yanından geçtiğim bir yayayı hatırlayıp ya ona çarptıysam diyorum.Araba kullanmamak gibi bi imkanım yok,mecburum.Saçmalığın farkındayım ama düşüncelerime söz geçiremiyorum.Sizinki de böyle.Tek sorunumuz düşüncelerimize söz geçirememek.Yoksa ne siz fiziken hastasınız ne de ben o kamyona çarptım:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?