- Konu Sahibi VuslataDair
- #61
çok uzun oldu biliyorum ne olur dayanın okuyun... karar almıştım kpss için dersaneye yazıldım eylüldeki sınava hazırlanacaktım fakat dün gece umutsuzluğum depreşti vazgeçtim insan doğuştan gülmezse sonradan gülmüyor...daha iki aylıkken annem babam ayrılmış babaannem tarafından büyütülmüştüm ezilip kakılarak horlanarak...hiç gülmedim ben...evliliğimle yendim sandım makus kaderimi ne çare.......
bir de cok söylüyorsun bunu istinaden bir sey yazasım var.
sürekli geçmişi ısıtarak kendi kendini sabote etmek depresif insanlarda sık görülür ama doğru bir bakış açısı değildir.
burada bir konu sahibi vardı banu diye, senin yaşadıklarının 10 katı kadar ağır şeyler yaşadı evliliğinde, sadece satır arasında bir defa çocukluğundaki aile problemlerinden bahsetti konu açıldığında, onun dışında buraya yazdığı tek satırda kendine acımadı,"vah ne yazık bana" demedi, ne geçmişi için , ne şimdi yaşadıkları için.
dünyada annesi babası ayrılan milyonlarca insan var. küçükken tecavüze uğramak ya da yetim kalmak gibi sıradışı durumlar dışında herkesin geçmişinde en az birkaç derin mutsuzluk vardır bu hayatta.