Benim için mevzu maalesef burada bitmiştir. Siz bir de çocuk yapmışsınız. Kusura bakmayın ama eşinizi bu hale getiren kısmen de sizsiniz. Evi terk eden adamın peşinden terliklerle ne koşucam ya, neden vazgeçilmez olduğunu, neden evliliğe mecbur olduğunuz görüntüsünü bu kadar net çizdiniz ki? Siz alttan aldıkça herşey beter olmuş. Evet eşler birbirine haber vermeli, bu sorumluluk duygusudur. Bende söylerim, "Aşkım ben iş çıkışı annemlere uğrayacağım, haberin olsun" şeklinde. Bu saygı ve evliliğe olan sorumluluktur. Ama, anneme gitmek için izin isteyeceğim, yok canım daha neler. Kusura bakmayın, alttan alarak tepenize çıkartmışsınız, zaten sorunlu bir kişilik olduğu ilk günlerden de belliymiş. Bir de çocuk yapmışsınız.
Ailenize de şaşırdım doğrusu, ben evlenirken annem eşimi karşısına aldı "kızımn gözünde tek damla yaş görürsem, sana bu dünyayı zindan ederim. Dünyayı yıkarım ben onun gözyaşı için, ne emeklerle büyüttüm ben Nil'i, ona göre ayağını denk al" dedi. Siz değil bir damla yaş, fiziksel şiddette görmüşsünüz ve aileniz sizi yine o eve yollamış, huzursuzluk olmasın diye. Hangi huzursuzluk Allah aşkına, huzurun olduğu yerde huzursuzluk olur, sizde zaten huzur yok ki.
Ben olsam ne yapardım çok iyi biliyorum, ama siz ne yaparsınız bilemiyorum. Allah size kolaylık versin.
