• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hamileyken Terk Edilmek

Tetrican

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
28 Temmuz 2022
68
9
3
27
Merhabalar, bunu etrafımdaki kime anlatsam olay büyür. Şimdilik sadece size anlatayım.

Sevgilim 33 yaşında, ben 25. Evlenip boşanmış biri. İkimiz de medya sektöründeyiz. Benim kendi ajansım var. İstanbul’da yaşıyordum, yanına taşındım Ankara’ya.

Kendisi benim ilk aşkım, ilişkimiz 8 aylık ama ben 7 sene önce aşık olmuştum ona ve başka türlü boşanmış biriyle ilişkiye girmezdim.

Ben biraz açık, sosyal biriyim. Onun ailesi ise çarşaflı; kapalı. Beni sürekli sakladı. Arkadaşlarına, kardeşine anlattı tanıştırdı ama ileriye dönük sadece umutsuz konuştu. Ama beni de bırakmadı.

Sonra benim babam öğrendi, haliyle tanışmak istedi ve olaylar patladı. Ben babamın öğrenmesine sebep olmamıştım, tesadüf videomuzu görmüş. Ablası bizi öğrendiğinde beni inkar ederken ben babama “iyi biri” dedim. Kadın olduğum halde. Bu olaydan sonra bir şey yokmuş gibiydi.

Doğum günümde, arkadaşım bana “canım” dedi diye beni terk etti. Terk etti ama senden kopmak istemiyorum diyerek geri taşınmamı istemedi. Ben de çok aşığım, hayatımda kimseye böyle hissetmemiştim. Hiç unutmamıştım onu.

Bu olaylar biraz duruldu, derken ben dün gebelik testi yaptım. Gece eczaneye gidelim dedim, gelmedi. İçimde bir his, çıktım kendim alıp geldim taksiyle. Saniyeler içinde pozitif oldu.

İlk hamileliğim belki, anne olmak bu dünyada en çok istediğim şey belki ve elini beline koyup, “ne istiyorsun” dedi bana. Bugün baktığımda bana muğlak bir gelecek ve hamile olma ihtimalim karşısında ayrılalım diyen bir sorumsuz var.

Arkadaşlarıma anlatsam tepki verirler.
 
Son düzenleme:
Evlenip boşanmış bu yollardan geçmiş biri yol yordam bilir maalesef sizi fuckbody olarak görüyor bence 😐
Arkadaşlarıma anlatsam kültürel düzeye bakmadan gelip döverler, çünkü yaşım küçük, çünkü ben çok çabaladım.
Belki de olması için fazla çabaladığınızdan sonuçta böyle bir adam baba oluyor. Ayrıca kültürel düzey , küçük yaş vs gördüğünüz üzere böyle bir adamdan çocuk yapmaya engel değil. Gönüllü bir birliktelik yaşamışsınız adam rengini hep belli etmiş , sonuçta siz çok istediğiniz annelik duygusunu takmışsınız adam ise başında belli ettiği rengine uygun olarak ne yapalım istiyorsun demiş yani beni sal demek istemiş. Kendi aldığınız kararları uyguladığınızı ve sonuçlarını gördüğünüzü kabullenirseniz sizin için ileriye dönük de iyi olur.
 
Son düzenleme:
Kimsenin kimseyi dövmeye hakkı yok. Çabanız da gereksiz ve saçma bir çabaymış zaten. Yaşınız küçük değil koskoca kadınsınız, hayatınıza dair kararları kendiniz veriyor, seçimleri kendiniz yapıyorsunuz.

Baba olmak istemeyen adamı baba olmaya zorlayamazsınız.
 
Merhabalar, bunu etrafımdaki kime anlatsam olay büyür. Şimdilik sadece size anlatayım.

Sevgilim 33 yaşında, ben 25. Evlenip boşanmış biri. İkimiz de medya sektöründeyiz. Benim kendi ajansım var. İstanbul’da yaşıyordum, yanına taşındım Ankara’ya.

Kendisi benim ilk aşkım, ilişkimiz 8 aylık ama ben 7 sene önce aşık olmuştum ona ve başka türlü boşanmış biriyle ilişkiye girmezdim.

Ben biraz açık, sosyal biriyim. Onun ailesi ise çarşaflı; kapalı. Beni sürekli sakladı. Arkadaşlarına, kardeşine anlattı tanıştırdı ama ileriye dönük sadece umutsuz konuştu. Ama beni de bırakmadı.

Sonra benim babam öğrendi, haliyle tanışmak istedi ve olaylar patladı. Ben babamın öğrenmesine sebep olmamıştım, tesadüf videomuzu görmüş. Ablası bizi öğrendiğinde beni inkar ederken ben babama “iyi biri” dedim. Kadın olduğum halde. Bu olaydan sonra bir şey yokmuş gibiydi.

Doğum günümde, arkadaşım bana “canım” dedi diye beni terk etti. Terk etti ama senden kopmak istemiyorum diyerek geri taşınmamı istemedi. Ben de çok aşığım, hayatımda kimseye böyle hissetmemiştim. Hiç unutmamıştım onu.

Bu olaylar biraz duruldu, derken ben dün gebelik testi yaptım. Gece eczaneye gidelim dedim, gelmedi. İçimde bir his, çıktım kendim alıp geldim taksiyle. Saniyeler içinde pozitif oldu.

İlk hamileliğim belki, anne olmak bu dünyada en çok istediğim şey belki ve elini beline koyup, “ne istiyorsun” dedi bana. Bugün baktığımda bana muğlak bir gelecek ve hamile olma ihtimalim karşısında ayrılalım diyen bir sorumsuz var.

Arkadaşlarıma anlatsam kültürel düzeye bakmadan gelip döverler, çünkü yaşım küçük, çünkü ben çok çabaladım.
Çocuğu doğurun doğurmayın diyemem ama bu adamdan kurtulun. siz ona aşık olabilirsiniz ama üzgünüm o size aşık değil.
 
Kimsenin kimseyi dövmeye hakkı yok. Çabanız da gereksiz ve saçma bir çabaymış zaten. Yaşınız küçük değil koskoca kadınsınız, hayatınıza dair kararları kendiniz veriyor, seçimleri kendiniz yapıyorsunuz.

Baba olmak istemeyen adamı baba olmaya zorlayamazsınız.
Bir yanlış anlaşılma var. Hamileliği istemiyorum, ama bu çocuğu ben tek başıma yapmadım. Ki korundum da. Ama bu tavrı haketmiyor kimse.
 
Evlenmiş boşanmış adam korunmayı bilmiyor mu. Çocuk istemiyorum diyor şimdi. Bazı adamlar o kadar gereksiz ki. Adam sizi saymiyo sevmiyor siz niye bu kadar düşkünsunuz,zaten yaş farkı var evlenip boşanmış bunları göz önünde bulundursaniz kaçardiniz . Çocuk için sizinle evlenmez sanmıyorum. Tek başınıza büyütmeye aileniz ne der.
 
Arkadaşlar neden bu kadar ahkam kesiyor herkes. Kim bir işe başlarken sonunu görebiliyor gerçekten? Ben bunu hissetsem ilişkiye başlar mıydım? Olmayacak biri gibi gelmiyordu.
Ahkam kesmek değil bu. Adam sizi saklarken, ailesine karşı inkar ederken aklınız nerdeydi? İlk başta farketmemiş olabilirsiniz amenna ama sonrasında bunları yaşayıp o adamla birlikte olmaya devam etmek sizin tercihiniz.
 
Ahkam kesmek değil bu. Adam sizi saklarken, ailesine karşı inkar ederken aklınız nerdeydi? İlk başta farketmemiş olabilirsiniz amenna ama sonrasında bunları yaşayıp o adamla birlikte olmaya devam etmek sizin tercihiniz.
8 ay oldu zaten. 8 ayda o evlenelim deseydi ben, benim ailem kabul etmezdi. İnsan 8 ayda karar veremiyor bir ilişkinin olup olamayacağına.
 
8 ay oldu zaten. 8 ayda o evlenelim deseydi ben, benim ailem kabul etmezdi. İnsan 8 ayda karar veremiyor bir ilişkinin olup olamayacağına.
Peki bizden tam olarak ne istiyorsunuz? Madem her şey bu kadar net sizin gözünüzde, biz ne yapabiliriz sizin için? Adama saydıralım istiyorsanız objektif bakınca benim içimden gelmiyor maalesef bu, size de bir faydası olmaz zaten.
 
Arkadaşlar neden bu kadar ahkam kesiyor herkes. Kim bir işe başlarken sonunu görebiliyor gerçekten? Ben bunu hissetsem ilişkiye başlar mıydım? Olmayacak biri gibi gelmiyordu.
İnsanlara saldırmadan önce bir durup ben nerde hata yaptım diyip düşünün . Objektif olarak biz burda size sizi ailesiyle bile tanıştırmaya korkan buna laik bulmayan birisiyle neden devam ettiginizi anlayamıyoruz hata burda .


Korunduğunuz halde hamile kalmışsınız bebegi sizde istemiyorsunuz ama o istemeyince sorun oluyor ne istiyordunuz peşinizden doğur diye koşmasınımı ideali bu mu sizce.

Baba olmak istemiyorsa zorlamaya hakkınız yok zaten aynı şey anne olmak istemeyen kadınlar içinde geçerli.

Boşanmış nerde akşam orda sabah havasında sorumluluktan kaçan birisiyle ilişki yaşarken iki kat korunun.
 
Zaten büyük kültürel fark da varmış arada. Siz uyum sağlayamazdınız, onlar da size uyum sağlayamazdı. Böyle durumlarda birbirine uyabilen çiftler ve aileler çok istisnai cidden. Zor olurdu iki taraf için de. Ben de bu ilişki olmaz diyenlerdenim. Ki şu durumda en azından istemese bile yanınızda olması gerekirken, gösterdiği tavırdan çok belli ki yanlışlıkla bu işe devam ederseniz yapayalnız kalacaksınız. Yaşınız genç, hic kendinizi yakmayın yolunuza bakın.
 
Merhabalar, bunu etrafımdaki kime anlatsam olay büyür. Şimdilik sadece size anlatayım.

Sevgilim 33 yaşında, ben 25. Evlenip boşanmış biri. İkimiz de medya sektöründeyiz. Benim kendi ajansım var. İstanbul’da yaşıyordum, yanına taşındım Ankara’ya.

Kendisi benim ilk aşkım, ilişkimiz 8 aylık ama ben 7 sene önce aşık olmuştum ona ve başka türlü boşanmış biriyle ilişkiye girmezdim.

Ben biraz açık, sosyal biriyim. Onun ailesi ise çarşaflı; kapalı. Beni sürekli sakladı. Arkadaşlarına, kardeşine anlattı tanıştırdı ama ileriye dönük sadece umutsuz konuştu. Ama beni de bırakmadı.

Sonra benim babam öğrendi, haliyle tanışmak istedi ve olaylar patladı. Ben babamın öğrenmesine sebep olmamıştım, tesadüf videomuzu görmüş. Ablası bizi öğrendiğinde beni inkar ederken ben babama “iyi biri” dedim. Kadın olduğum halde. Bu olaydan sonra bir şey yokmuş gibiydi.

Doğum günümde, arkadaşım bana “canım” dedi diye beni terk etti. Terk etti ama senden kopmak istemiyorum diyerek geri taşınmamı istemedi. Ben de çok aşığım, hayatımda kimseye böyle hissetmemiştim. Hiç unutmamıştım onu.

Bu olaylar biraz duruldu, derken ben dün gebelik testi yaptım. Gece eczaneye gidelim dedim, gelmedi. İçimde bir his, çıktım kendim alıp geldim taksiyle. Saniyeler içinde pozitif oldu.

İlk hamileliğim belki, anne olmak bu dünyada en çok istediğim şey belki ve elini beline koyup, “ne istiyorsun” dedi bana. Bugün baktığımda bana muğlak bir gelecek ve hamile olma ihtimalim karşısında ayrılalım diyen bir sorumsuz var.

Arkadaşlarıma anlatsam tepki verirler.
Yerinizde olsam babası bu olacak çocuğu doğurmam. Hemen kendi şehrime geri döner hayatıma bakarım. Sizi siz olarak kimseye tanıtamayan adamdan bir cacık olmaz. Hiçbir sevgi sonsuz değildir. 3 5 ay ağlar unutursunuz. O adam bebeği de ailesine açıklayamaz. Size destek olmaz. Hayatınız mahvolur.
 
Back