- 4 Ekim 2020
- 76
- 69
- 30
-
- Konu Sahibi Bayanndoggru
- #1
Yoo bence linçlenecek bir yorum yapmadınOnca güvensizliğe, onca şiddete rağmen neden size bunları yaşatan bir adamdan hamile kaldınız?
diye soracağım ama muhtemelen linçlenirim. O yüzden sormuyorum.
Psikolojik durumunuz hakkında bir yorum yapamam ama acilen bir psikoloğa gidin, belki ilaçsız terapi ile halledilebilir bir durumdasınızdır.
Size tavsiyem, annenizle ilişkinizi kesmemişsiniz ki. Suçluluk duymayın. O arayınca konuşuyormuşsunuz. Siz de insansınız, kırılabilirsiniz bu doğal bir hisKızlar ilk önce sorumu soracam sonra içimi dökecem.
ben 5.5 aylık hamileyim.
Eskiden okb teşhisim vardı ama 1 2 senedir yok gibi hastalık belirtileri.bu ara yine çok kötüyüm.
Ama bu hastalıkla mi ilgili bilmiyorum.
Gebelikte psikiyatrik ilaç kullanan oldu mu hiç acaba ya da kullanabiliyor muyuz sorum bu.
İç dökmeye gelince biraz uzun yazacam dileyen okumayabilir.
Ben çok kötü bi çocukluk geçirdim.annem kendi halinde babam içki içer kumar oynardı
Ailevi sebeplerden dolayı 2 sene önce evden çıktım ama annemle görüşmeye devam ettim
Babbam gitmişti ama saltanatını abim devam ettiriyordu.
Annem abimi hep öncelikli tutardı.
Ona bağırdığı hakaret ettiği hatta şiddet uyguladığı halde.
Hep ayırım yapardı.
Çok kırgın olmama rağmen hasta diye hep bağlantıda oldum.
Eşimle de iş için başka şehirden geldiğimde tanıştım.
Çok sıkıntılar çektim.
Evlilik vaadiyle aylarca bekletti
Sorumsuzdu sözlerinde durmazdı.
Korona mevzusu çıkınca iş olmadı.geri gitmek istedim bırakmadı.
Çok ayrılmaya çalıştım olmadi.anneme anlattım ben yapamıyorum bu adamla mutsuzum diye.hep düzelir dedi.
Hatta bir zaman annem yanıma geldiğinde annemin gözünün önünde bana şiddet uyguladı hakaretler etti.
Annem bunu göre göre beni bu adamın elinde bırakıp gitti
O kadar kırgınım ki ona.konusmak bile içimden gelmiyor ama hasta diye ara sıra konuşuyorum
Başka çarem yoktu evlendim ama o kadar pişmanım ki
Şu an öyle bir sıkıntımız yok ama sanki hislerim gitti.
Hamileyken beni o kadar üzdü ki.
İnanın ot gibi yaşıyorum
Bütün gün evde oturuyorum kimseyle konuşmuyorum.
Oturuken durup dururken bi acı geliyor içime.
Eskiden ailemin yanındaykenki günlerimi özlüyorum.
Mahallemi,komsularımı.
Tek başıma çıkıp bi markete gitmeyi bile.
İçim acıyor eskiye dönmek istiyorum.
Bir de vicdan azabı geliyor.
Düşünüyorum.annem ölecek mesela.
Ben çok vicdan azabı çekecem biliyorum.
Çünkü onunla konuşmuyorum bile 3 4 günde bir o da ararsa.
Çünkü çok kirginim beni bıraktığı için.
Babam ölecek.tamaam ona bişey hissetmiyorum.
Bize ve anneme çok çektirdi.
Ama helallik almadan gidecek çok vicdan yapacam.
Bu düşünceler kafama geliyor eskiyi çok özlüyorum
Hayattan tat almıyorum.
Çok acı çekiyorum ne olacak böyle bilmiyorum.
Anlatacak çok şey var ama hepsini yazmıyorum.
Ailemden ve insanlardan o kadar zarar gördüm ki.
Ama bu vicdan ve eskiye özlem beni mahvediyor.
Çok kötüyümbu depresyon mudur yoksa okb ile ilgili mıdır yani geçmişe mi takmısım bilmiyorum .tek bildiğim çok acı çektiğim....
Yani bir kere evi terketmiş, 2. defa üstelik şiddet gördüğü evi terkedebilirdi. Korunabilirdi dediğin gibi, habersiz spiral taktırabilirdi, hap yutabilirdi. Zor şeyler değil bunlar. Hem şiddet görüp hem korunmamak bile bile lades.Yoo bence linçlenecek bir yorum yapmadın
Aksine tam da sorulacak en önemli şeyi sordun
Bırakmadı annem beni almadı tarzı şeylerle başkalarının hayatımıza yön vermesini beklememeliyiz
Kapıları kendimiz kapatabilmeliyiz
Mesela evlensen bile korunabilirdin
Bir konuya daha yazmıştım neden korunmadınız diye eşim izin vermedi demişti üye
E iyide wcye git orda yut d.k hapını mesela
İsteyene yöntem çok istemeyene bahane çok
Eleştirmem bir işe yaramaz farkındayım ama şu an çözüm de bulunamıyor bu konuya ne yazık ki
Hamileliği bile zehir etmiş biri baba olacak en kötüsü de bu işte. Ne desek anlamsız
Doktora danış ama yine de depresif halinden uzaklaşabilmen için bi yöntem bulabilir inş
Korunurken hamile kalmıştır kesin...Yani bir kere evi terketmiş, 2. defa üstelik şiddet gördüğü evi terkedebilirdi. Korunabilirdi dediğin gibi, habersiz spiral taktırabilirdi, hap yutabilirdi. Zor şeyler değil bunlar. Hem şiddet görüp hem korunmamak bile bile lades.
Şuan psikolojik durumunu düzeltip ayrılmaktan başka çaresi yok, döven adamın yarın öldürmeyeceğinin garantisi yok.
Nedense evliliği, eşle ilişkisi kötü olan insanların çoğu "korunurken" hamile kalıyor. Korunurken dediği korunma yönteminin "Allahım nolur hamile kalmiyiiim" yöntemi olduğunu düşünüyorum, dualarla korunuyorlarsa demek.Korunurken hamile kalmıştır kesin...
Nedense evliliği, eşle ilişkisi kötü olan insanların çoğu "korunurken" hamile kalıyor. Korunurken dediği korunma yönteminin "Allahım nolur hamile kalmiyiiim" yöntemi olduğunu düşünüyorum, dualarla korunuyorlarsa demek.
Yok artık.Bir tane üye hiç unutmam “ çocukta olacağı varsa oluyor napiyim” yazmıştı. Konunun devamında eşinin korunmayı kabul etmediğini, kendisinin de Doğum kontrol hapı kullanmak istemediği ortaya çıkmıştı. Çocuk olacağı var diye olmuş ama
Korunurken hamile kalan var ama bazıları burda tepki almamak için '' Ama korunuyooooodukkk. '' diyorlar.Nedense evliliği, eşle ilişkisi kötü olan insanların çoğu "korunurken" hamile kalıyor. Korunurken dediği korunma yönteminin "Allahım nolur hamile kalmiyiiim" yöntemi olduğunu düşünüyorum, dualarla korunuyorlarsa demek.
Onlarda birşey söyleyemem.Korunurken hamile kalan var ama bazıları burda tepki almamak için '' Ama korunuyooooodukkk. '' diyorlar.
Amaaan herkes ölecek. Ne yapalım? İnsanlar günahıyla sevabıyla ölür. Size yaptıkları için asıl babanızın helalliğinizi alması lazım. Anneniz de belli ki güçsüz bir kadın, arkanızda durmamış veya imkanı yokmuş, bilemiyorum. Ama çok da takmayın, hayat bu.Kızlar ilk önce sorumu soracam sonra içimi dökecem.
ben 5.5 aylık hamileyim.
Eskiden okb teşhisim vardı ama 1 2 senedir yok gibi hastalık belirtileri.bu ara yine çok kötüyüm.
Ama bu hastalıkla mi ilgili bilmiyorum.
Gebelikte psikiyatrik ilaç kullanan oldu mu hiç acaba ya da kullanabiliyor muyuz sorum bu.
İç dökmeye gelince biraz uzun yazacam dileyen okumayabilir.
Ben çok kötü bi çocukluk geçirdim.annem kendi halinde babam içki içer kumar oynardı
Ailevi sebeplerden dolayı 2 sene önce evden çıktım ama annemle görüşmeye devam ettim
Babbam gitmişti ama saltanatını abim devam ettiriyordu.
Annem abimi hep öncelikli tutardı.
Ona bağırdığı hakaret ettiği hatta şiddet uyguladığı halde.
Hep ayırım yapardı.
Çok kırgın olmama rağmen hasta diye hep bağlantıda oldum.
Eşimle de iş için başka şehirden geldiğimde tanıştım.
Çok sıkıntılar çektim.
Evlilik vaadiyle aylarca bekletti
Sorumsuzdu sözlerinde durmazdı.
Korona mevzusu çıkınca iş olmadı.geri gitmek istedim bırakmadı.
Çok ayrılmaya çalıştım olmadi.anneme anlattım ben yapamıyorum bu adamla mutsuzum diye.hep düzelir dedi.
Hatta bir zaman annem yanıma geldiğinde annemin gözünün önünde bana şiddet uyguladı hakaretler etti.
Annem bunu göre göre beni bu adamın elinde bırakıp gitti
O kadar kırgınım ki ona.konusmak bile içimden gelmiyor ama hasta diye ara sıra konuşuyorum
Başka çarem yoktu evlendim ama o kadar pişmanım ki
Şu an öyle bir sıkıntımız yok ama sanki hislerim gitti.
Hamileyken beni o kadar üzdü ki.
İnanın ot gibi yaşıyorum
Bütün gün evde oturuyorum kimseyle konuşmuyorum.
Oturuken durup dururken bi acı geliyor içime.
Eskiden ailemin yanındaykenki günlerimi özlüyorum.
Mahallemi,komsularımı.
Tek başıma çıkıp bi markete gitmeyi bile.
İçim acıyor eskiye dönmek istiyorum.
Bir de vicdan azabı geliyor.
Düşünüyorum.annem ölecek mesela.
Ben çok vicdan azabı çekecem biliyorum.
Çünkü onunla konuşmuyorum bile 3 4 günde bir o da ararsa.
Çünkü çok kirginim beni bıraktığı için.
Babam ölecek.tamaam ona bişey hissetmiyorum.
Bize ve anneme çok çektirdi.
Ama helallik almadan gidecek çok vicdan yapacam.
Bu düşünceler kafama geliyor eskiyi çok özlüyorum
Hayattan tat almıyorum.
Çok acı çekiyorum ne olacak böyle bilmiyorum.
Anlatacak çok şey var ama hepsini yazmıyorum.
Ailemden ve insanlardan o kadar zarar gördüm ki.
Ama bu vicdan ve eskiye özlem beni mahvediyor.
Çok kötüyümbu depresyon mudur yoksa okb ile ilgili mıdır yani geçmişe mi takmısım bilmiyorum .tek bildiğim çok acı çektiğim....