Merhaba kızlar;
23 haftalık hamileyim son 15 gündür kendimi çok mutsuz hissediyorum aşırı derecede hassas oldum sebepsiz yere oturup ağlıyorum yaptığım hiçbirşeyden zevk almıyorum.Umutsuzluk ve karamsarlığım had safhada en ufak birşeye kızabiliyorum.ayrıca 2 yaşında da bir kızım var geçen gün bütün yüzüne nemlendirici sürmüş sadece gözleri görünüyor.krem de gözlerini yakmış onu öyle görünce resmen çıldırdım yüzünü yıkadım ben ağlıyorum o ağlıyor kızmaya da kıyamıyorum resmen kendimi yedim.Farklı ortamlara girmeye çalışıyorum fakat orada da birşey söylense yada kızıma biri kızsa kendimi boğuluyormuşum gibi hissediyorum geçen gün kendimi apartmandan atmayı bile düşündüm ama kızım yanıma gelince vazgeçtim şu an bile bu cümleleri ağlayarak yazıyorum.Aslında kızımı çok nazlı yetiştiren biri değilim şımarık değil kızım yaşıtlarına göre çok uysal şimdiki gebeliğimde isteyerek oldu hatta oğlum olacak diye çok mtlu olmuştum eşime anlatıyorum ama oda beni anlamıyor aslında birbirimizi çok seviyoruz ama son zamanlar da sürekli tartışıyoruz ne yapmam gerekli bilemiyorum psikiyatri de gitmeyi düşündüm ama anti depresan kullanmak istemiyorum ne yapmalıyım benim durumum da olanlardan bu dönemi atlatanlardan önerilerinizi bekliyorum ....
Sen benim kim olduğumu bilmeden, ne iş yaptığımı bilmeden, hayatımla ilgili hiç bir fikre sahip olmadan nasıl da böyle konuşuyorsun? Ben sana ne iş yaptığımı anlatsam kendin gibi fake zannedeceksin bu nedenle de sana açıklama yapmıyorum. Sen hastasın diye herkes mi hasta olmalı arkadaşım. Ben senin gibi kimleri gördüm. Ama tedavi olamamışsın 10 yıldır arkadaşım sen kime ne akıl vereceksin? Git bi doktora ya. Hakikaten ben burda koydum sana teşhisi ki zaten hasta olduğunu söylemene ne gerek var? Hastalıklı düşüncelerini kendine sakla ya. Empatiden ben ne zaman bahsettim? Ha bana bi daha cevap vermeyeceksin ya muhatab olmayacaksın benimle bende geniş geniş yazayım o zaman.
Senin hastalığın kadar benim tecrübem var canım. Elimden senin gibiler çok geçti ama hiç biri de senin kadar saf değillerdi. Hastalıklı halinle başkalarına önerilerde bulunma. Herkesin tanısı da tedavisi de ayrıdır. Senin reaksiyonunla başkasının ki aynı olamaz tamam mı tatlım? İyi niyetlisin belki ama hastalığının sebebi ben değilim ki sen bana sallıyorsun. Seni ben mi hasta ettim? Hastasın ok ama bunun mesuliyeti benim değil ki. Sende hamilesinm şu an sanırım hatta ne tesadüfse aynı gün hamile kalmışız. Ama senin 10 yıldır çektiğin sıkıntı arkadaşla hiç bir alakası yok. O doğum öncesi sendromu yaşıyor sen 10 yıldır hamile olamazsın değil mi?
Seni ne bu kadar sinirlendirdi sana ne oluyor da başkasına yaptığım yoruma bu kadar müdahil oluyorsun? Hastaysan hastasın napayım git doktora iyileş. Bu ruh haliyle kendine faydan yok ki başkasına akıl veresin.Ben mi avutayım seni yaaaaaaaaaaaaa............ Allah aşkına...
Muhatab oma benimle tatlım tamam mı?
ben de 31 haftalık hamileyim ve sanırım bir depresyon geçiyorum. günlerdir doğru düzgün uyuyamıyorum. doğuma bu kadar az kalmışken ben anne olmak istemyorum. aslında bu bebek için tedavi gördüm. iki yıllık evliyim ve yaklaşık bir senelik uğraştan sonra hamile kaldım.sorunun tamamen kendime olan hislerimle alakalı olduğunu düşünüyorum yani bir kızım olacak ve ben kız çocuk istemiyorum Allah beni affetsin yani en azından ilk bebeğim kız olmasın istiyordum. kafam çok karışık saçma sapan şeyler düşünüyorum. onun da bana benzeyeceğinden korkuyorum. ben bir kız çocuk olarak hiç mutlu olmadım ki hep abla olmak zorundaydım her yaptığım her hareketim eleştirildi. kendimi hiç sevmedim. eşim sayesinde aştığımı düşünüyordum tüm bunları ama şimdi kendimi yine çok kötü hiissediyorum. umarım bu düşüncelerim isyan olmuyordur. hem o sağlıklı olsun diye uğraşıyorum ultrason fotoğraflarına bakıp ağlıyorum nasıl böyle şeyler düşünürsün diye. ama sonra yine aklıma saçma sapan şeyler geliyor. annemin üç kızı var ve hep bir erkek istediler. onu nasıl üzdüklerini biliyorum bende aynı şeyleri yaşamak istemiyorum bu da bir sebep tabi. psikoloğa gitmem gerektiğini biliyorum ama bunu karşılayacak maddi durumum da yok sıkıştım kaldım çok zor günler geçiriyorum...
Merhaba,
Yazdıklarınız bir kız çocuğunuzun olmasını istememenizden daha çok kızınızın da sizin yaşadığınız birtakım sıkıntıları yaşamasını ve ailenizin size yaptıklarınızı (istemeden de olsa) kızınıza yapmak istemediğiniz hissini uyandırdı bende. Pek çok anne - babanın cinsiyet konusunda bir arzusu olsa da bunun gerçekleşip gerçekleşmemesi şans işi, siz de çok iyi biliyorsunuz. Hamilelik döneminde hormonlarda ciddi bir değişiklik olduğu için kendinizden beklemeyeceğiniz tepkiler veriyor olmanız çok olağan. Yaşadığınız sıkıntının kaynağını (en azından etken olan bir durumu) belirlemiş olmanız çok güzel. Bu size nasıl davranıldı, siz ne yaşadınız ve kızınıza bunları yaşatmamak için neler yapabilirsiniz gibi sorular üzerinden geriliminizi bir miktar azaltmanız mümkün diye düşünüyorum. Bunun yanı sıra sizi tedirgin eden şeyleri eşinizle konuşmak da yardımcı olacaktır. Bunların dışında neden bir kız çocuğuna sahip olmak istersiniz ve neden istemezsiniz, soruları üzerinden ilerleyebilirsiniz. Düşündükçe kız çocuğuna sahibi olmanın da güzel olan taraflarını bulabilirsiniz. Doğuma pek bir şey kalmamış, umuyorum bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alıp tüm bu sorunlarınızdan arınırsınız. :)
ist sevgi meraba, bebebebeğimi aldırmadım kıyamadım ama inanın hala aynı depresyon devam ediyor çok mutsuz bi anne olucam ona bakamıcam onu dogurup biyere bırakıp kaçma istegi var inanın bunalmş durumdayım beni anlayan anlamayan herkese saygım sonsuz ama şu bi gerçek ciddi yardıma ihtiyacım var yoksa hayat banada bebeimede eşimede çok kötü günler yaşatıcak gelecekten endişeliym özelden msj atamıyorum size
istsevgi ve melek1701 daha önce yazdıklarınızı okudum. şuanda ikinizde doğum yapmış olmalısınız. şuanda durumunuz nasıl ? bebekleriniz nasıl? umarım cevap alabilirimbebeğimi aldırmadım kıyamadım ama inanın hala aynı depresyon devam ediyor çok mutsuz bi anne olucam ona bakamıcam onu dogurup biyere bırakıp kaçma istegi var inanın bunalmş durumdayım beni anlayan anlamayan herkese saygım sonsuz ama şu bi gerçek ciddi yardıma ihtiyacım var yoksa hayat banada bebeimede eşimede çok kötü günler yaşatıcak gelecekten endişeliym özelden msj atamıyorum size
istsevgi ve melek1701 daha önce yazdıklarınızı okudum. şuanda ikinizde doğum yapmış olmalısınız. şuanda durumunuz nasıl ? bebekleriniz nasıl? umarım cevap alabilirimMesaj attım.. Aldın mı??
istsevgi ve melek1701 daha önce yazdıklarınızı okudum. şuanda ikinizde doğum yapmış olmalısınız. şuanda durumunuz nasıl ? bebekleriniz nasıl? umarım cevap alabilirim
çok sevindim senin ve bebğin için. peki ilaç falan kullanıyor musun. ne kadar süreyle emzirdin bebeğini. ben de 11 hatalık hamileyim dokuz ay nasıl geçecek diye korkuyorum.Merhaba çok iyiyim kızım 1,5 yaşında oldu bile çok mutlu sağlıklı bir çocuk ona aşığım yaşadığım tüm sıkıntılara değmiş iyiki olmuş iyikiiii doğunca çok iyi oldum onun yüzünü görünce yaşadığım çok şeyi atlattım.. Öyle büyük bir mucize ki.. Belki yaşayıp okuyan arkadaşlar vardır evlat dünyaki hiç birşeye benzemiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?