Hamileyim ve çok mutsuzum

ecedeniz85

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
18 Haziran 2024
20
13
38
Merhaba arkadaşlar, aranıza yeni katıldım.11+2 hamileyim.Planli ve isteyerek hamile kaldım,yaşım da 38 olduğu için panik de yapıyordum hamile kalamazsam diye fakat sonucu öğrendikten sonra beklediğim kadar havalara uçmadım çünkü eşim hiç hayal ettiğim tepkileri vermedi çok donuk ve tepkisiz karşıladı.Bu da beni demoralize etti.Yüksek lisans mezunu olmama rağmen son 4 yıldır iş konusunda çok ciddi sıkıntılar yaşadım.Uzun süre işsiz kaldım, girdiğim işlerden durduk yere çıkarıldım vs.Bu sebeple 5 yıldır çocuk düşünemedik 1 yıldır güzel bir isim var diye hamile kaldım ama bebeği öğrendikten 3 gün sonra işten çıkarıldım yine durduk yere.O günden beri gözümün yaşı dinmiyor,hicbir şey bana keyif vermiyor.Sigara ve alkolü bıraktım mecburen hiçbir keyfim kalmadı.Eşimle hiçbir paylaşımımız yok neredeyse, kötü olduğumu anlatmaya çalıştığımda tartışıyor herşeyi hormonlara ve bana bağlıyor.Aranızda benzer durumda olan var mı? Nasıl başa çıkıyorsunuz?
 
İş ve hamilelik ayrı konular ama hamileliğin getirdiği hormonlarla gerçekten hassaslaşıyoruz. Bende benden kan gelince ben bu çocuğu taşıyamıyorum iyi bir anne değilim diye ağlamıştım.
 
Henüz anne değilim ama inanın bir sürü kadın anne olmak için varını yoğunu ortaya döküyor, en yakın tanıdığım teyzem var mesela
Lütfen böyle düşünüp kendinizi ve bebeğinizi üzmeyin
Gerekirse eşinizle birlikte bir psikolojik yardım alın
Hayat size bütün güzellikleri sunsun sevgiyle kalın
 
İş ve hamilelik ayrı konular ama hamileliğin getirdiği hormonlarla gerçekten hassaslaşıyoruz. Bende benden kan gelince ben bu çocuğu taşıyamıyorum iyi bir anne değilim diye ağlamıştım.
İş ve hamilelik ayrı konular tabii ama çocuk dünyaya getirmek ve büyütmek günümüzde maddi olarak çok zorlayıcı.Bunu iyi bildiğim icin işim olsun sonra çocuk sahibi olayım dedim bunca yıl.Tam işim var sıra çocukta dedik ama işten çıkarıldım hamilelik haberini alır almaz.Bir sürü kaygı ve hayal kırıklığı yaşamamın sebebi bu özetle
 
İş ve hamilelik ayrı konular ama hamileliğin getirdiği hormonlarla gerçekten hassaslaşıyoruz. Bende benden kan gelince ben bu çocuğu taşıyamıyorum iyi bir anne değilim diye ağlamıştım.
İş ve hamilelik ayrı konular tabii ama çocuk dünyaya getirmek ve büyütmek günümüzde maddi olarak çok zorlayıcı.Bunu iyi bildiğim icin işim olsun sonra çocuk sahibi olayım dedim bunca yıl.Tam işim var sıra çocukta dedik ama işten çıkarıldım hamilelik haberini alır almaz.Bir sürü kaygı ve hayal kırıklığı yaşamam
Henüz anne değilim ama inanın bir sürü kadın anne olmak için varını yoğunu ortaya döküyor, en yakın tanıdığım teyzem var mesela
Lütfen böyle düşünüp kendinizi ve bebeğinizi üzmeyin
Gerekirse eşinizle birlikte bir psikolojik yardım alın
Hayat size bütün güzellikleri sunsun sevgiyle kalın
O kadar haklısınız ki! Ben de bunları anlatmaya utandığım için en sonunda buraya içimi dökebildim.Evlat sahibi olmak isteyen herkese nasip olsun inşallah,benim de çevremde var uğraşanlar maddi manevi emek verenler.Umarım içinde bulunduğum şu süreçten kurtulur,bu günlerin tadını çıkarabilirim.Desteğiniz ve iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim.Sizler de sevgiyle kalın
 
Ben doğurdum bende mutsuzum
Bugün bir arkadaşımla da bunu konuştuk.Sen yine iyi durumdasın,ben şu an anneyim ve mutsuzluğumu kimseyle paylaşamıyorum dedi, gerçekten üzücü.Sanırım hamileliği ve anneliği çok romantize ediyorlar.Herkes bu süreçlerde çok keyifli olamıyor çünkü herkesin hayat şartları, yaşadıkları farklı.Hersey bir yana bu süreçler bedensel ve mental olarak kadını çok zorluyor ama genelde bu kısmını kimse konuşmak istemiyor ne yazık ki.Umarım en kısa zamanda anneliğinizin keyfini doya doya çıkaracak kadar iyi hissedersiniz.Sevgiler
 
İş ve hamilelik ayrı konular tabii ama çocuk dünyaya getirmek ve büyütmek günümüzde maddi olarak çok zorlayıcı.Bunu iyi bildiğim icin işim olsun sonra çocuk sahibi olayım dedim bunca yıl.Tam işim var sıra çocukta dedik ama işten çıkarıldım hamilelik haberini alır almaz.Bir sürü kaygı ve hayal kırıklığı yaşamam

O kadar haklısınız ki! Ben de bunları anlatmaya utandığım için en sonunda buraya içimi dökebildim.Evlat sahibi olmak isteyen herkese nasip olsun inşallah,benim de çevremde var uğraşanlar maddi manevi emek verenler.Umarım içinde bulunduğum şu süreçten kurtulur,bu günlerin tadını çıkarabilirim.Desteğiniz ve iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim.Sizler de sevgiyle kalın
Unutmayın bu dünyada her şey geçici ne dertlerimizi mezara götürmeyecegiz iyi düşünelim iyi şeyler olsun , kalpten söylüyorum yollarınız hep çiçekli olsun 🌼 dilerim eşinizle bebeğinizle hayırlı huzurlu günleriniz olur ✨
 
İş ve hamilelik ayrı konular tabii ama çocuk dünyaya getirmek ve büyütmek günümüzde maddi olarak çok zorlayıcı.Bunu iyi bildiğim icin işim olsun sonra çocuk sahibi olayım dedim bunca yıl.Tam işim var sıra çocukta dedik ama işten çıkarıldım hamilelik haberini alır almaz.Bir sürü kaygı ve hayal kırıklığı yaşamamın sebebi bu özetle
Dava açın hamileyim diye işten çıkarıldım diye geri almak zorundalar y da ek ücret öderler vs
 
Çalıştığınız kuruma hamile olduğunuzu beyan ettiniz mi? Hamile olduğunuzu bilerek iş feshi yapılamaz. Haklarınızı araştırmanızı tavsiye ederim.
 
Önce evlat, sonra öğrenci, arkadaş, mühendis, teyze gibi sıfatlarım oldu hayatta ama en zoru da en son yüklenen annelik oldu. Yaşadığım en tarifi imkansız sevgi ve aynı zamanda endişe aynı zamanda. Annelik tek başına yeterince zorken eğer etrafınızdan destek alamıyorsanız çok çok daha zor. Mutlaka ilişki terapisi alın, ben erkeklerin birçoğunun hamilelik psikolojisinden anladığına inanmıyorum, belki ilişki terapisi işe yarar.
 
Unutmayın bu dünyada her şey geçici ne dertlerimizi mezara götürmeyecegiz iyi düşünelim iyi şeyler olsun , kalpten söylüyorum yollarınız hep çiçekli olsun 🌼 dilerim eşinizle bebeğinizle hayırlı huzurlu günleriniz olur ✨
Çok teşekkür ediyorum güzel kalbinizden geçen güzel niyetleri bana gönderdiğiniz için.Umarım sizin de çiçek gibi olsun ömrünüz 💐
 
Önce evlat, sonra öğrenci, arkadaş, mühendis, teyze gibi sıfatlarım oldu hayatta ama en zoru da en son yüklenen annelik oldu. Yaşadığım en tarifi imkansız sevgi ve aynı zamanda endişe aynı zamanda. Annelik tek başına yeterince zorken eğer etrafınızdan destek alamıyorsanız çok çok daha zor. Mutlaka ilişki terapisi alın, ben erkeklerin birçoğunun hamilelik psikolojisinden anladığına inanmıyorum, belki ilişki terapisi işe yarar.
Merhabalar, haklısınız erkekler sanırım anlayamıyor bizi.Eğer cozemezsek mutlaka ilişki terapisi düşünüyorum.Sevgilerimle
 
Durduk yere neden sürekli işten çıkarıldığınızı anlamadım. Durduk yere değildir yani en azından performans yetersizliği falan olabilir diye düşünüyorum.
 
Durduk yere neden sürekli işten çıkarıldığınızı anlamadım. Durduk yere değildir yani en azından performans yetersizliği falan olabilir diye düşünüyorum.
Özel sektorde çalıştınız mı daha önce? Özellikle kurumsal olmayan küçük firmalar size söylemiyorlar ama dönemsel ise aliyorlar.Acil durumları bittiği zaman da pozisyona gerek duyulmuyor şu an üzgünüz şeklinde çıkarıyorlar.Ben hiçbir işimden performans yetersizliği söylenerek çıkarılmadım.Neden böyle şirketlere mecbur kaldığım noktası ise ayrı bir konu, okuduğum bölüm ile ilgili Türkiye'de istihdam yok ne yazık ki.İstihdam edilenler de belediye de ve devlette torpille çalışıyor
 
Özel sektorde çalıştınız mı daha önce? Özellikle kurumsal olmayan küçük firmalar size söylemiyorlar ama dönemsel ise aliyorlar.Acil durumları bittiği zaman da pozisyona gerek duyulmuyor şu an üzgünüz şeklinde çıkarıyorlar.Ben hiçbir işimden performans yetersizliği söylenerek çıkarılmadım.Neden böyle şirketlere mecbur kaldığım noktası ise ayrı bir konu, okuduğum bölüm ile ilgili Türkiye'de istihdam yok ne yazık ki.İstihdam edilenler de belediye de ve devlette torpille çalışıyor
Özel sektörde çalışıyorum 2 yıldır ve öncesinde de çalıştım. Hatta muhasebe bölümündeyim ve işten çıkan/çıkarılan personellerle de ilgileniyorum. Buna istinaden durduk yere çıkarılma konusuna yorum yaptım. Çünkü kimseyi durduk yere çıkarmadık, yüz kızartıcı suçlar dışında işe ilgisizlik ve performans yetersizliği en büyük sebeplerimiz oldu.
Sizin bulunduğunuz yerler farklıdır tabiki oraları kıyas etmiyorum.
 
Merhaba arkadaşlar, aranıza yeni katıldım.11+2 hamileyim.Planli ve isteyerek hamile kaldım,yaşım da 38 olduğu için panik de yapıyordum hamile kalamazsam diye fakat sonucu öğrendikten sonra beklediğim kadar havalara uçmadım çünkü eşim hiç hayal ettiğim tepkileri vermedi çok donuk ve tepkisiz karşıladı.Bu da beni demoralize etti.Yüksek lisans mezunu olmama rağmen son 4 yıldır iş konusunda çok ciddi sıkıntılar yaşadım.Uzun süre işsiz kaldım, girdiğim işlerden durduk yere çıkarıldım vs.Bu sebeple 5 yıldır çocuk düşünemedik 1 yıldır güzel bir isim var diye hamile kaldım ama bebeği öğrendikten 3 gün sonra işten çıkarıldım yine durduk yere.O günden beri gözümün yaşı dinmiyor,hicbir şey bana keyif vermiyor.Sigara ve alkolü bıraktım mecburen hiçbir keyfim kalmadı.Eşimle hiçbir paylaşımımız yok neredeyse, kötü olduğumu anlatmaya çalıştığımda tartışıyor herşeyi hormonlara ve bana bağlıyor.Aranızda benzer durumda olan var mı? Nasıl başa çıkıyorsunuz?
Erkekler bazen kucağına alana kadar bu şok durumunu yaşayabiliyor diye biliyorum bende. Tüm iyi dileklerim sizinle. Bende gebelik haberi aldığımda eşimden beklediğim tepkiyi bulamamıştım sonra bebek düştü hep o dönem onu suçladım. Siz kendi düşüncelerinize bakın insallah ufak tefekte olsa birikiminiz vardır size ait. Ben yaşınıza istinaden bisey soracağım planlı derken nasıl oldu özel bisey kullandınız mı? Yumurtlama gününüzü mi takip ettiniz dr a gittiniz mi? Bende 35 yaşındayım da merak ettim
 
Merhaba arkadaşlar, aranıza yeni katıldım.11+2 hamileyim.Planli ve isteyerek hamile kaldım,yaşım da 38 olduğu için panik de yapıyordum hamile kalamazsam diye fakat sonucu öğrendikten sonra beklediğim kadar havalara uçmadım çünkü eşim hiç hayal ettiğim tepkileri vermedi çok donuk ve tepkisiz karşıladı.Bu da beni demoralize etti.Yüksek lisans mezunu olmama rağmen son 4 yıldır iş konusunda çok ciddi sıkıntılar yaşadım.Uzun süre işsiz kaldım, girdiğim işlerden durduk yere çıkarıldım vs.Bu sebeple 5 yıldır çocuk düşünemedik 1 yıldır güzel bir isim var diye hamile kaldım ama bebeği öğrendikten 3 gün sonra işten çıkarıldım yine durduk yere.O günden beri gözümün yaşı dinmiyor,hicbir şey bana keyif vermiyor.Sigara ve alkolü bıraktım mecburen hiçbir keyfim kalmadı.Eşimle hiçbir paylaşımımız yok neredeyse, kötü olduğumu anlatmaya çalıştığımda tartışıyor herşeyi hormonlara ve bana bağlıyor.Aranızda benzer durumda olan var mı? Nasıl başa çıkıyorsunuz?
Hormonlar diye birşey var net yasadım..Çocukken üzüldüğüm bir duruma saatlerce agladım annem de beni teskin etti..

Artık işten çıkmışsınız...Bitmiş gitmiş..Hayatınızda ilk defa hamile kalmışsınız...Önce siz bunun coskusunu,sevincini,heyacanını yaşayın...At gözlükleri takıp kocanıza odaklanmayın yani kurmuşta olabilirsiniz...Ya da o an öyle tepkide vermiş olabilir ya bıraksana sen bak içinde ki büyüyen canlıya...Siz bunun heyacanını yasarken eşinizde yaşamaya başlayacak..

Tadını çıkar...Telefonuna program indir hatta...Gün gün nasıl büyüdüğünü ne kadar olduguna bakacaksın...

Sonuçta sayılı zaman var ve bu bitecek...:anneadayı::KK200:
 
X