- 1 Şubat 2014
- 836
- 27
- 68
- 34
Bi de bunlari mi dedi sana hayvan herif allah im allah im zaten esimden su an cok sinirliyim senin esine bi tane patlatmayi cok isterdim
İstiyor ama bebek varken ayrılamayız sabredicez diyor. Ve onu suçlamama tahammül edemiyor. Herhangi bir ithamda bulunsam anında o durumu yüzüme vurup bunu sen istedin, ben bebeğim olmasını çok isterdim ama bu durumda ve seninle değil dedi bugün en son bana. Ve kaldıramadığım ben bunları yaşayacak hatta yaşadığında adamın yüzüne bi tane yumruk patlatıp çok afedersiniz s..git. diyecek biriyimdir. Ama şuan bu durumu hamile olduğum için kaldırmak zorunda kalmak çok ağrıma gidiyor. Bi insanı zorla bebekle yanımda tutuyormuş acizliğini hissediyorum ve psikolojik olarak bitiyorum. Halbuki beni bu duruma sokan alt psikolojim tamamen aileme karşı mahcubiyetim başka hiçbir sebep değil..
özel değilse tabi ne gibi konularda suçluyorsunuz onu ? aynı ev içinde kişilik olarak da uyumlu değilsiniz galiba öyle anladım ama yanlış mıyım ?
Cnm ben esimle nisanliyken esimle birlikte oldum ve kazara annemle babam ogrendiler biraz azarladi annem o kadar simdi bEbegim var gitsem yine kabul ederler ve hic bise demezler mutlu olurlar. Senin ailen nasil bilmem ama annemle babam zaten kimseye soylemediler nisanliyken ayrilsaydim da uzulurlerdi ama bana bise demezlerdi eminim ama esime derlerdi herhalde boyle soyluyorm diye sanma ki benim ailem ozgurluk sunmuslar bana ama cok ta asiri bi baski yok yani
Bi de bunlari mi dedi sana hayvan herif allah im allah im zaten esimden su an cok sinirliyim senin esine bi tane patlatmayi cok isterdim
Ailemin tepkisi ne olur bilemiyorum ama şu sözle de karşılaşabilirim "madem öyle bi halt yedin oturup çekeceksin" de diyebilir benim annem malesef
İşte bu laflarına dayanamıyorum artık ve geçen hafta en şiddetli kavgamızda dayanamadım saldırdım zaten bi tane tekme savurdum yine buna benzer kelimeler sarf edince..
İlgisizliğiyle mesela.. Çalışkan biri değildir özel bir bankada çalışıyor ve hep stresli geliyor eve bende işini evimize getirme derim mesela en büyük sorunlarımızdan biriydi bir zamanlar şu son zamanlarda ise yüzünün asıklığıyla suçluyorum biraz yüzün gülsün diyorum ben sevgisiz yaşayamam yoksa bana karşı sevgin durma artık yanımda diyorum. Ve evet biz uyumlu olmadığımızı evlendikten bir kaç ay sonra anladık. Mesela siyasi görüşlerimiz farklı ama ben saygıdan pek sesimi çıkarmam sonra ben iki yüzlülüğü sevmem ve samimi davranırım insanlara ailesine de öyle davrandım kendi ailem gibi en başta annesi beni ben annesini tanıyana kadar kavgamız oldu ama şimdi birbirimizi tanıdık ama hala davranışlarım hususunda şikayetçidir bende çok düşünmeden konuşurmusum bende ona sen düşünüyorsunda ne oluyor içten pazarlık yapıp iki yüzlü davranıyorsun bense içimdeki neyse dışımdadır bunu da herkes bilir derim. Ailesiyle beraber yaşıyoruz şuanda 1 ay oldu onlara taşınalı ve ailesi 1 haftadır memlekete gittiler ziyarete. Tabi onların yanında bana melek gibi davranıyordu onlar gittiklerinden beri hele bir de hamileliği öğrendiğinden beri bir güler yüz görmedim.
Ailemin tepkisi ne olur bilemiyorum ama şu sözle de karşılaşabilirim "madem öyle bi halt yedin oturup çekeceksin" de diyebilir benim annem malesef
İşte bu laflarına dayanamıyorum artık ve geçen hafta en şiddetli kavgamızda dayanamadım saldırdım zaten bi tane tekme savurdum yine buna benzer kelimeler sarf edince..
ama canım ya o haltı yesen de yemesen de o adamla evlendin sonuçta böyle bir tepki vermezler bence ...
ama canım ya o haltı yesen de yemesen de o adamla evlendin sonuçta böyle bir tepki vermezler bence ...
Şimdi kendi annemle konuştum daha o durumu bilmeden evlilik fedakarlıktır, erkek yeri gelir kadına laf söyler ama sen ona hakaret etmeseydin falan diye yanımda olacağına karşımda oluyor. Ben daha ne yapayım?..
evet haklısınız insan eşinden ilgi bekliyor benim eşim de cumartesi pazar da dahil çalışıyor iş hayatı bitince arkadaşlarıyla gezme hayatı başlıyor eve yatmadan yatmaya geliyor desem yeridir çok kavga ettim eşimle bana zaman ayırmıyorsun aklın fikrin işinde ailende arkadaşlarında diye ama değişen bir şey yok bende şimdi kabullendim istediğin gibi gezebilirsin diyorum ki atanmayı bekliyorum öğretmenim ve atanıırsam hangi şehre gidersem yanıma gelmesini istiycem gelmezse de kendi bilir diyip resti çekecem....ona sorsan sorun yok ama ne varmış işe gitmesinde para kazanıyormuş hafta sonu da çalışmalıymış ya da ne varmış arkadaşlarıyla gezmekte hakkı değil miymiş falan...bunların çoğu böyle evlendikten sonra içlerindeki öküz ortaya çıkıyor...sizin madem işiniz de var kararınızı verip uygulamaya koymak için bir engeliniz yok tabi eşinizi sevmiyorsanız..mesela ben eşimle evliliğimizin sürmeyeceğini mantıken görebiliyorum ama sevgi noktasında tamamen tükenmiş değilim eğer tükenirsem 5 dk duramam ki ailem de destekçimdir o noktada da sorunum yok yani..bi de unutmadan eşimle tartıştığımızda beni incitecek cümleler kurar ama sonra onları seni sinir etmek için söyledim der ki o öyle kurmuş olsa da ben içimde hep biriktiriyorum o da ayrı bir konu..acaba eşiniz de bebek istiyordum ama seninle değil falan gibilerinden cümleleri sizi sinirlendirmek için mi kuruyor ? çünkü ayrılmak istemiyor gibi sezdim bahane olarak da bebeği sunuyor gibi bebek var sabretmeliyiz diyor ya
Şimdi kendi annemle konuştum daha o durumu bilmeden evlilik fedakarlıktır, erkek yeri gelir kadına laf söyler ama sen ona hakaret etmeseydin falan diye yanımda olacağına karşımda oluyor. Ben daha ne yapayım?..
evet canım ailenin zihniyeti de çok önemli bu konuda ki çoğu aile kadının sabretmesi taraftarı malesef...valla ne desem boş ama en azından bebeğiniz doğana kadar dursanız bu kendinizin ona verdiği son şans olsa baktınız ki bebekten sonra da değişen bir şey yok o zaman ailenizden de destek beklemeyip ki zaten çalışıyorsunuz kendiize yeni bir yol çizersiniz..belki o zaman içinizde de kalmış olmaz acaba bebekten sonra değişir miydi sorusu ?
Yok genelde ben sinirliyken aslında düşüncem olmayan sözleri sarf ederim. O cidden içinde tuttuğu pis duygularını ifade eder, sinirlendirmek için falan söylemez. Keşke arkadaşlarıyla çıksa gezse ama bir tane bile arkadaşı yok ki ya benim 2-3 arkadaşım var onlarla ailecek görüşürüz yada abisi var evli onlara gider geliriz başka da kimse yok.
evet canım ailenin zihniyeti de çok önemli bu konuda ki çoğu aile kadının sabretmesi taraftarı malesef...valla ne desem boş ama en azından bebeğiniz doğana kadar dursanız bu kendinizin ona verdiği son şans olsa baktınız ki bebekten sonra da değişen bir şey yok o zaman ailenizden de destek beklemeyip ki zaten çalışıyorsunuz kendiize yeni bir yol çizersiniz..belki o zaman içinizde de kalmış olmaz acaba bebekten sonra değişir miydi sorusu ?
doğuma kadar onu yokmuş gibi farz edin görmezden gelin ikili dialoğa girmeyin ne yaparsa yapsın siz karışmayın kendinizi uzak tutun doğumdan sonra da baktınız değişen bir şey yok o zaman adam akıllı kararınızı verirsiniz..şimdi ayrılırsanız çok stresli bir hamilelik yaşarsınız aile bi taraf eşiniz bi taraf onun ailesi bi taraf çekemeyen akrabalar varsa onlar bi taraf komşular bi taraf iş arkadaşlarınız vs her şey sizi fazlasıyla yıpratır ve belki acaba bebekten sonra değişir miydi sorusu sizi çok meşgul edebilir ....bunların hepsi ile savaşabilmek için doğum sonrasını beklemeniz sanki bana göre daha mantıklı gibi..
Sevgi olmadan, birinin yanında sırf bebek için kalmak ve o acizlik durumunu yaşamak çok zor.. Bilemiyorum ne yapacağımı... çok teşekkür ederim yorumlarınız ve desteğiniz için.. Allah sizden razı olsun..
Sevgi olmadan, birinin yanında sırf bebek için kalmak ve o acizlik durumunu yaşamak çok zor.. Bilemiyorum ne yapacağımı... çok teşekkür ederim yorumlarınız ve desteğiniz için.. Allah sizden razı olsun..
onu sormuştum işte bir yorumumda eşinize karşı sevgiyi tükettiyseniz o zaman daha büyük bir sarmal var ortada... Rabbim cümlemizden razı olsun ve inş Rabbim en doğru kararları vermenizi nasip etsin
Ailemin tepkisi ne olur bilemiyorum ama şu sözle de karşılaşabilirim "madem öyle bi halt yedin oturup çekeceksin" de diyebilir benim annem malesef
İşte bu laflarına dayanamıyorum artık ve geçen hafta en şiddetli kavgamızda dayanamadım saldırdım zaten bi tane tekme savurdum yine buna benzer kelimeler sarf edince..
Ayagina saglik cnm benim yerime de iki uc tane patlat sana zahmet ama bebisine dikkat et
adama bakyaaa hem çocuk ıstemıyo, olunca aldırsakmı dıyor, sonra boşanalım deyınce senden alırım dıyorMerhaba hanımlar,
Herşeyi size dürüstçe anlatıcam.
Biz eşimle 1 buçuk sene önce tanıştık onu tanıdığımda çok sevecen, şakacı, uyumlu ve anlayışlı biriydi ve birçok davranışları yaptıkları bana o kadar çok uyuyordu ki.. 2-3 aylık birlikteyken kavgalar etmeye başladık tartıştık ve ben aşırı sinirliyimdir sinirlendiğimde ağzımdan çıkanı kulağım duymaz. O da ilişkiyi bitirdi sonra yazışmaya başladık yeniden ve görüştük, konuştuk daha sonra malesef ilişkiye girdik ve benim ilk ilişkimdi( bu durumdan çok utanıyorum ve deli gibi pişmanım sonra o yine barışmayı kabul etmedi daha doğrusu nazlandı ama ben birazda olsa bu ilişki yüzünden beni ortada bırakamazsın dedim ve evlendik. Şimdi henüz 1 yılımız dolmadı 11 ay oldu. Bu süreçte kavgalarımız oldu ve ben olamıyacağını düşündüm ve birkaç kere boşanmaya kalktım her seferinde bir şans daha dedi. Evlendikten sonra o şen şakrak şakacı, gezmeyi seven güleryüzlü adam gitti bambaşka adam geldi. Evet yine bana iyi davranıyordu sevdiğini söylüyordu ara sıra gezmeye çıkardık ama değişti işte hep benden şikayet eder dururdu öyle elle tutulur gözle görülür ciddi bi anlaşmazlığımız yoktu hep ufak tefek. Ve ben artık çocuk istemeye karar verdim o buna yanaşmadı henüz hazır değiliz dedi ve prezervatif ile korunuyorduk ki ben geçen ay hamile kaldım şuan 1 aylık hamileyim inanın tamamen mucize..
Ne mi oldu ben çok mutlu oldum ama eşim 180 derece değişti sevinmedi bile ona hamile olduğumu mutlulukla söylediğimde bana verdiği ilk tepki "biz henüz anlaşamıyoruz acaba aldırsak mı?" oldu ve ben sinirden tansiyonum yükseldi bir bebeğin nasıl canına kıyar nasıl olurda bir cinayeti teklif eder bana?? Tabi ağzıma geleni saydım hakaretlerde ettim o da bana etti hem de o ilk ilişkimizi yüzüme vurdu. "Beni oyuna getirdin, kumpas kurdun benimle birlikte oldun ve zorla evlendirdin" dedi. Ben onu zorla evlendirmedim ve oyun da kurmadım o an ilişki öyle gelişti ve oldu ben zorlamı yaptırdım ona birşey? Bunları duyunca şok oldum oysa onu o kadar çok seviyordum ki, meğerse bana karşı hep nefret hissetmiş o zaman neden hamileliğimi bekledi de ben kaç defa ayrılmak istediğimde bir şans daha verelim dedi?
Şimdi onu görmeye bile tahammül edemiyorum, aynı evde yaşamayı bırakın yanyana yürümekten bile tiksiniyorum insan karısına bu lafları nasıl söyler?? Bana bu çocuğu sen istedin al işte oldu dedi yahu korunan sendin madem beni de sevmiyordun niye bu çocuğu yaptın demezler mi adama?
Bugün bebeğimizin kesesini görmeye gittik ve benim gözlerim doldu mutluluktan ama o tepki bile vermedi yolda tartışmaya başladık ve anladım ki cidden bitmiş artık ve yarın adliyeye gidip dava açıcam. Ailesini de çağırdım memleketten gelsinler ailemde gelsin toplansınlar ve huzura kavuşalım artık. Biliyorum çok uzun anlattım ama işin her yönünü söylemek zorundaydım size..
Kafam inanılmaz karışık o adama tahammul edemiyorum ama bir yandan da hamileyim napıcam ben offff
adama bakyaaa hem çocuk ıstemıyo, olunca aldırsakmı dıyor, sonra boşanalım deyınce senden alırım dıyor
pürüz insanla ugrasmak çok zor.
boşanma ıstegınızde son derece haklısınız. ama çocuk oyle bıseyki tarıf edemiyorum olduğunda anlayacaksınız, ınsan sevmedıgı seylerı bıle cocugu sevdıgı ıcın sevıyor. esınızı sevmesenız bıle çocuğunuzun sevdıklerını sevecegınızden en azından saygı duyabılırsınız belkı, sız bılırsınız ama bi sure ayrı yasasanız kafa dınleyıp oyle karar versenız bence daha ıyı. 11 ay bu karar ıcın erken sankı, gercı sebebe bağlıda.
bazı erkekler evlılıge bıraz gec adapte oluyor, belkı depresyondadır. kabullenırse eger bı evlılık terapıstıne bırlıkte gıtseız orda ıkınızde etegınızdekı tasları doksenız belkı orta yol bulursunuz.
canım kendınde mucıze olduğunu soyluyorsun oncelıkle bunu unutma.Sevgi olmadan, birinin yanında sırf bebek için kalmak ve o acizlik durumunu yaşamak çok zor.. Bilemiyorum ne yapacağımı... çok teşekkür ederim yorumlarınız ve desteğiniz için.. Allah sizden razı olsun..
bırde suan bence esının yanında olman asla acizlik degıl.
ilişki iki kişiliktir ve sonra bebek olunca 3 kişiliktir. bebeğe kımse senı yapalımmı demiyor, iki kişi ilişkilerine onuda ekliyor ve bu yüzden bebek a cısındanda dusunup oyle kararlar alınmalı ve sız su an onu yapıyorsunuz.
Canım birşey merak ettim, prezervatifle korunurken nasıl hamile kaldın..
Ayrı kalma fikri bende de var. Ama ailemin yanında rahat edemiyorum. Gidecek güvenilir biri de yok. Onun ailesiyle yaşadığımız için o gitse ben yalnız kalsam dicem o da olmuyor. Benim gitmem lazım ki burada yokluğumu anlasın ve annesi beni sever oğlunun üstüne gider bu durum için adım gibi biliyorum. Zaten aradım gelin diyr memlekettelerdi hi süre daha orada olacaklardı ama ben biraz durumlardan haberdar ettim. Kv bana hiç sesini çıkarma hatta küs onunla ben yarın gelicem. Ben kızımı üzmek ne demekmiş göstericem dedi ki yapar biliyorum. Zaten kendi annem yanımda değil birde onun annesi de yanimda olmasa nasil sabrederdim bilmiyorum
Yalnız kendiniz de demişsiniz bu ilişki yüzünden ortada bırakamazsın demişsiniz o da vicdana gelmiş evlenmiş. Siz de pek seviyor gibi gelmiyorsunuz bana, bilemedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?