Merhaba hanımlar. Umarım doğru bir şekilde kendimi aktarabilirim. Biraz da uzun olabilir kusura bakmayın. Şu an anlatacağım şey böyle düşünmeme sebep olan durumlar olacak. İnsan sevgiden de bunalır mı demeyin bunalıyor.
2.5 senelik evliym. Farklı kültürlerdeniz eşimle onlar daha iç içe yaşıyor. Benim evlilikte sıkıntım kayınpederim oldu. Sevgisini aşırı uçlarda yaşayan bir adam. İstemeye geldikleri akşamdan sonra artık bizim oldu kafasına girip gün aşırı beni arayıp saatlerce konuşuyordu. Aşırı bunaltmıştı beni. Açmayınca üst üste arıyordu sapık falan değil bu arada adam bu şekilde. Tam 1 sene bu adamla uğraştım uzaktan bile rahatsız etmeyi başarıyordu. Ben ne konuşayım seninle bu kadar dediğimde sen artık bizim oldun falan diyordu yaşlı da değil 55 yaşında henüz. Tebelleş olmuştu yani bana kimse de bir şey diyemiyordu adama küsüyordu anında çünkü. Bir şey diyene de yemedik gelinimizi seviyoruz işte diyordu. Eşim de bir şey diyemiyordu. Çok bunaltıcıydı yani. 1.5 sene sonunda kaza bela anladı artık hoşlanmadığımı bu kadar konuşmaktan. Her konuşmada da saçma sapan şeyler söylüyordu bana işte sizin mutlu olmanız bizi sevmene bağlı falan diyordu Allah var kaynanamdan böyle şeyler hiç duymadım hiç rahatsız etmedi beni. Eşime söylediğimde ne dediğini bilmiyor babam konuşmalarına takılma diyordu. Şu an daha rahatım şükür.
Nasipse de 1.5 aya doğumum var erkek bebek bekliyorum. Onu duyunca da ayrı havalara girdi soyunu sürdürecekmişim. Şimdi tutulmuyor. Sürekli hevesli bekliyormuş. Tabii ki sevmesi sevmemesinden daha iyi ona bir şey demiyorum. Ama sınırını bilen bir adam da değil. Şark sonrası onların olduğu ile gideceğiz daha 2 senem var ama tekrar başa saracağız ve bunaltacak diye gerilmeye başladım. Arada 900 km olmasına rağmen iki ayda bir geleceğim ben dayanamam falan diyor gelince de sabaha kadar oturtuyor beni. Dışarda gezdiği elbiselerle eve gelince çıkarmıyor bir daha uyurken çıkarıyor. Koltukta bacaklarını açıp yayılıp oturuyor. Mutfağa girdiğimde geliyor benle orda oturuyor. Şu an duruldu ama aynı şeyleri yaşayacağım diye korkuyorum. Bazen de abartma adam sevecek işte diyorum. Ama genel anlamda o sevginin derecesi beni korkutuyor. Bilmiyorum hamilelikten dolayı mı bu kadar büyüyor içimde
2.5 senelik evliym. Farklı kültürlerdeniz eşimle onlar daha iç içe yaşıyor. Benim evlilikte sıkıntım kayınpederim oldu. Sevgisini aşırı uçlarda yaşayan bir adam. İstemeye geldikleri akşamdan sonra artık bizim oldu kafasına girip gün aşırı beni arayıp saatlerce konuşuyordu. Aşırı bunaltmıştı beni. Açmayınca üst üste arıyordu sapık falan değil bu arada adam bu şekilde. Tam 1 sene bu adamla uğraştım uzaktan bile rahatsız etmeyi başarıyordu. Ben ne konuşayım seninle bu kadar dediğimde sen artık bizim oldun falan diyordu yaşlı da değil 55 yaşında henüz. Tebelleş olmuştu yani bana kimse de bir şey diyemiyordu adama küsüyordu anında çünkü. Bir şey diyene de yemedik gelinimizi seviyoruz işte diyordu. Eşim de bir şey diyemiyordu. Çok bunaltıcıydı yani. 1.5 sene sonunda kaza bela anladı artık hoşlanmadığımı bu kadar konuşmaktan. Her konuşmada da saçma sapan şeyler söylüyordu bana işte sizin mutlu olmanız bizi sevmene bağlı falan diyordu Allah var kaynanamdan böyle şeyler hiç duymadım hiç rahatsız etmedi beni. Eşime söylediğimde ne dediğini bilmiyor babam konuşmalarına takılma diyordu. Şu an daha rahatım şükür.
Nasipse de 1.5 aya doğumum var erkek bebek bekliyorum. Onu duyunca da ayrı havalara girdi soyunu sürdürecekmişim. Şimdi tutulmuyor. Sürekli hevesli bekliyormuş. Tabii ki sevmesi sevmemesinden daha iyi ona bir şey demiyorum. Ama sınırını bilen bir adam da değil. Şark sonrası onların olduğu ile gideceğiz daha 2 senem var ama tekrar başa saracağız ve bunaltacak diye gerilmeye başladım. Arada 900 km olmasına rağmen iki ayda bir geleceğim ben dayanamam falan diyor gelince de sabaha kadar oturtuyor beni. Dışarda gezdiği elbiselerle eve gelince çıkarmıyor bir daha uyurken çıkarıyor. Koltukta bacaklarını açıp yayılıp oturuyor. Mutfağa girdiğimde geliyor benle orda oturuyor. Şu an duruldu ama aynı şeyleri yaşayacağım diye korkuyorum. Bazen de abartma adam sevecek işte diyorum. Ama genel anlamda o sevginin derecesi beni korkutuyor. Bilmiyorum hamilelikten dolayı mı bu kadar büyüyor içimde
sapık olmak içiin illa dokunmak bel altı konuşmak gerekmiyor. Bu da taciz bence. Saatlerce telefonla, hep peşinde vs. Ki 55 genç sayılır
konu da yanlış anlaşıldı sanırım şu an ben rahatım mevzu bebekten sonra yaşanması muhtemel şeyler.
